Sevdiğimiz Şiirler

Sevmek Bazen Çekip Gitmektir..
Gitmek zorunda kalır bazen insanlar.

Yüreğin haykırmaması için prangalarla bağlar onu.

Giden herzaman suçludur sevda mahkemesinin önünde.

Hiç kimse bilmez gerçekleri.

Kendini savunmaz giden.

Çünkü bilir savunması hiçbir işe yaramayacaktır.

Giderken omuzları dik görünür gidenin.

Mağrur mağrur bakar eski sevgilinin suratına.

Bitti der.

Sevgili ne olduğunu anlayamaz.

Çünkü onun sevdası bitmemiştir hala.

İlk önceleri kendini suçlar nerde hata yaptım diye sonra gideni.

Kaçtı der o.

Savaşamadı.

Duygusuz o, giderken gözlerinden bir damla yaş akmadı.

Halbuki bilmez sevgili gidenin yüreğinden damlar yaşlar.

Bilmez sevgili giden aslında ruhunu parçalara böler giderken.

Gitmek zorundadır.

Ruhu yorgundur çünkü.

İki ruhu taşıyamaz onun bedeni,iki yüreği sığdıramaz içine.

Bilmez arkada kalan sevdalı bunları...

Sevmek bazen çekip gitmeyi bilmektir...

Türkiyem

Baş koymuşum Türkiyemin yoluna
Düzlüğüne yokuşuna ölürüm
Asırlardır kır atımı suladım
Irmağının akışına ölürüm

Sevdalıyım yangın yeri bu sinem
Doksan yıldır çile çekmiş hep ninem
Pınarlardan su doldurur Eminem
Mavi boncuk takışına olurum

Düğünüm, derneğim, halayım, barım,
Toprağım, ekmeğim, namusum, arım
Kilimlerde çizgi çizgi efkarım,
Heybelerin nakışına ölürüm

Dilaver Cebeci

Bu kenti sevdim dedim
Benim olsun demedim ki
Sevdim dedimse akşam kızıllığını
Gönlüm gibi akıp giden şu çayı
Şu ormanı şu denizi şu dağı
Benim olsun demedim ki
Vuruldumsa gözlerinin gül bahçesine
Yürek çizen şimşeklerse kaçamak bakışları
İşte buna sevmek derler dedimse
 Çattımsa acıların en güzeline
Yedirdimse uykuları o tatlı kuşa
Benim olsun demedim ki
 Bu akşam kankırmızı şarap istiyor canım
Bu akşam dünyanın bütün şarkılarını
Bu akşam dünyanın bütün özlemlerini
Bu akşam beni yalnız bırakın
Bu akşam yalnızca onu düşüneceğim
Onu ve kendimi yalnızca
H.H.Korkmazgil

Neremden geliyor bu sevinç?
Sana baktıkça çocuğum:
Maviliklerin, badem ağaçlarının, metrük havuzların kurbağa seslerinin
Güzelliğinim
İskele çımacısının altın yüreğini...
Gelecek bir sabah vakti, güneşten;
- Derin elemlere rüzgar-
Bastonunda kış armutları asılı
Küpeştesinde ekmek ayvaları,
Kirli yelkenine fırtınalar sarılı
Kavunlarında sulh ve sükun
Halatlarında mesut sahillerle
Bir ceylan-ı bahri

Sait Faik Abasıyanık

Adımla Nasıl Berabersem

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan
koşar gibi yürüyüşün
karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatin
karanlık boşluklarında akıp giderken zaman

adımla nasıl berabersem öylece beraberiz
seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye
gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat
koltuğumuzun altında birer dinamit gibi kellemiz
ve sonra her zaman her ölümlüye
aynı şartlar altında kısmet olmayan
gerçekleri görmenin aydınlığı alınlarımızda

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın


Attilâ İlhan

Sen aşkın tarifçesiydin;
Gidince aşkta çırılçıplak kaldı,
Artık kime giydirsem yakışmaz...

İsmail Aydın

Sen Sen Sen

” Dilime bu türkü, gönlüme bu sevda düştü düşeli yollardayım
 Yüreğime çoktan cemre vurdum seni sevmek için baharı beklemeyeceğim ”

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
 Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
 Hiç kimse aramasa sormasa beni
 Sen gelsen yeter..

Huzur ellerinin güzelliğidir.
 Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
 Her sabah soframızda ekmeğimizi
 Sen bölsen yeter..

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
 Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
 Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
 Sen dolsan yeter..

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
 Bende sabır sende naz..
 Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
 Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..

Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
 Sende karar kıldığını…
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter..

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
 Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
 Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
 Eğilsen yeter………..

Y.B.BAKİLER

                     ESKİCİ
Ben eskiciyim
Eski hayallleri alırım
Eski hayatları satarım
Tavan arasına atılmış kelimeleri alır
Gökkuşağına boyayıp satarım
Bu aralar eski seni arıyorum
Çekip çıkarmak için
Yeni senden...

Güventürk Kalaslıoğlu

TABUT

Tahtadan yapılmış bir uzun kutu;
Baş tarafı geniş, ayak ucu dar.
Çakanlar bilir ki, bu boş tabutu,
Yarın kendileri dolduracaklar.

Her yandan küçülen bir oda gibi,
Duvarlar yanaşmış, tavan alçalmış.
Sanki bir taş bebek kutuda gibi,
Hayalim, içinde uzanmış kalmış.

Cılız vücuduma tam görünse de,
İçim, bu dar yere sığılmaz diyor.
Geride kalanlar hep dövünse de,
İnsan birer birer yine giriyor.

Ölenler yeniden doğarmış; gerçek!
Tabut değildir bu, bir tahta kundak.
Bu ağır hediye kime gidecek,
Çakılır çakılmaz üstüne kapak?

Sana büyük caddelerin birinde rastlasam
Elimi uzatsam tutsam götürsem
Gözlerine baksam gözlerine konuşmasak
Anlasan

Elimi uzatsam tutamasam
Olanca sevgimi yalnızlığımı
Düşünsem hayır düşünmesem
Senin hiç haberin olmasa
Senin hiç haberin olmaz ki
Başlar biter kendi kendine o türkü

Yağmur yağar akasyalar ıslanır
Bulutlar uçuşur geceleyin
Ben yağmura deli buluta deli
Bir büyük oyun yaşamak dediğin
Beni ya sevmeli ya öldürmeli

Yitirmeli büyük yolların birinde ne varsa
Böcekler gibi başlamalı yeniden
Bu yağmur işlemez karanlıkta
Yan garipliğine yürek yan
Gitti giden
   
Gülten  Akın

bütün renkler aynı hızla kirleniyor
birinciliği beyaza verdiler.

özdemir asaf

Sen boş gördükçe alemi
Yüreğin küçülecek,
Nefsin büyüyecek.
Söküp at  ruhundaki dikeni
Güller kök salacak...

         h.n.a.

"eski zaman öğretisidir
anarşist kitapların gazete ile kaplı olması
damgayı kendin yapıştırır gibi
ahir zaman şiirlerdir...
kötü erkeklerin elinde pul olan kadınlar
şirret kadınlar elinde ölü doğum kokan adamlar...
aşk bir ruh yükselmesi
akıl kalp uyumsuzluğu
uyumsuzluklar nazenin bir hâr
kalk ve zamana uyan
geçmişe boya zihnini, ana hazırlan
geleceğe zırh kuşan, aç kollarını
eskiyi öğren, eskiden öğren kavga etmeyi...
anarşist ol, ateşli ol, sevdalı ol,
tutku ile yoğrulur hamur...
istersen mülteci ol, müneccimbaşı ol
münzevi bir bilgeliği büyük et kendine
mihmandar tacını kuşan
âdem ol, havva ol, kabil ile habil ol
yeryüzüne boyun eğen/eğmeyen sema ol
göğe dilBAZ ol, hayal BAZ ol, oyunBAZ ol!..
reşat altını gibi sarı, misk-i amber kokulu
uzun saçlı, cilveli, işveli kadınlara âşık ol!..
bir şiir et gitsin sonrasında
aşka âşık ol, aşkın ümüğünü sık
olmadı cellat bil aşkı
en güzel cinayetler mevsimidir aşk
tutkulu bir ölüm ile
öl ya da katil ol
gazete kaplı kitabını ezber et
isyanın ile soy gazete haberlerini
kitabını duyur, okuduğunu haykır
itimat et itikadı tehir et
kirli insanları itlaf et
ihtilaf ile itilâf arasında kal
düş, el ver, düşten düş, düşe kalk
gerçekten çal düşe peşkeş çek
düşten gerçeğe büründüğü zaman kalbin
dur ve bekle, sus ve dinle,
umut et ve demlenmiş sarhoş ol kendine!.."
NB nin,
Bir adama yazılan şiirler kitabından.

O’na deki;
Ben o’nu düşlerimde yaşatacağım. Sessizliğimde avaz avaz adını bağıracağım. Yıllar sonra bir gün karşılaştığımızda uzun uzun yüzüne bakarken utanmayacağım. İzlerini taşıyan mezar taşı , baş köşemde duruyor. Ama ayrılmak her zaman unutmak anlamına da gelmiyor. Gözlerim hala gözlerine değiyor, ellerim havada boşluğu uzanan umutları yakalıyor. Mutlu değildim, mutlu değilim, olmayacağım. Merak etmesin,tersini düşünüp , kendini üzmesin. O mutlu ise tebrik ederim. Mutluluğunun devamını dilerim. Ama şunu da bilmesini isterim ;
Bir gün bir uyku arasında rastlarsam ona ,düşlerimde kendimi tutmayacağım.
O’nu o kadar çok özledim ki
Sarıldığımda ağlayacağım
O’nun, o güzel kalbini okşayacağım.