Sevdiğimiz Şiirler

Sormadığın günlerde ne hâldeyim iyi bak. Uzaktan geçen kuşlar konmuyor pencereme. Sensiz bir gün yaşamak en ağır bir cereme.
Seni bulduğum yerde kendimi yitiririm
Benden bir çiçek iste sana bahçe getiririm

Mevsim umurumda mı bana hep bir gül bırak..!

Bahaeddin Karakoç'

Belki bir sabah,
Alnımı öper bahar gülüşün.
Ellerime dolanır saçlarındaki mavilikler.
O zaman bulutların bağrındaki,
güvercinler nasıl da havalanır.
Bir sabah belki…

Seçil Oğuz

........
........
........


Ona uğramayan gemiler batsın
Ondan geçmeyen trenler devrilsin
Onu sevmeyen yürek taş kesilsin
Kapansın onu görmeyen gözler
Onu övmeyen diller kurusun
İki kere iki dört elde var Ayten
Bundan böyle dünyada
Aşkın adı Ayten olsun


Ümit Yaşar Oğuzcan

MEÇHUL
sustuğum şeyler var , hiç konuşmadıklarım ..
içinde kaybolduğum şehirler
ve içimde kaybolup giden insanlar var ..
eskisi kadar kafama takmasam da bazı şeyleri
bazen yine de içimin almadığı
haksızlıklar var !.
hakettiklerimle , vazgeçtiklerimi
ayırdığım günden bu yana
solumu sevdiklerime ,
yolumu ise Allah'a bıraktım ..
o ki ;
varacağım yeri de
duracağım yeri de benden daha iyi bilir ..
ve biliyorum ki , sabreden kullarına
en hayırlısından verir ..

“Yarın farklıdır bugünden,
Adı değişir hiç olmazsa.
Kara bir suyu
Geçiyoruz şimdilerde
Basarak yosunlu taşlara.

Sen bugünden yarına
Birazcık umut sakla.”
M.A.

Artık hiç bir şey eskisi gibi değil.
Ben de öyle...
Çok dikkat etmiyorum uzun süredir kendime.
Kılığıma kıyafetime...
Çorapsız da basıyorum artık yere.
Eskisi gibi de korkutmuyor beni ne grip ne nezle.
Nane limonun iyi gelmediği daha büyük sıkıntılarım var, herkes gibi benim de.
Takılmıyorum artık şu her kış ve bahar şişen bademciklerime.
Çok sıcak ya da soğuk şeyler yiyip içmem, hepsi hepsi bir kaç gün gene.
Olur biter geçer gider.
Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var.
Olup bitmeyen, geçip gitmeyen.
Zaman zaman yine uykusuzluk çekiyorum ama...
Çokta takılmıyorum artık bu uyku konusuna,
Uyuyunca geçmeyen şeylerin olduğunu anladığımdan bu yana...

(........)

her şey yapılabilir
bir beyaz kağıtla
uçak örneğin uçurtma mesela
altına konulabilir
bir ayağı ötekinden kısa olduğu için
sallanan bir masanın
veya şiir yazılabilir
süresi ötekilerden kısa
bir ömür üzerine. bir beyaz kağıda
her şey yazılabilir
senin dışında
güzelliğine benzetme bulmak zor
sen iyisi mi sana benzemeye çalışan
her şeyden
bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor
belki tabiattadır çaresi
senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
ve benim
bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim
anlarım bitkiden filan
ama anlatamam
toprağın güneşle konuşmasını
sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla sen bana ışık ver yeter
bende filiz çok
köklerim içimde gizlidir
gelen giden açan soran bere budak yok
bir şiir istersin
“içinde benzetmeler olan”
kusura bakma sevgilim
heybemde sana benzeyecek kadar
güzel bir şey yok uzun bir yoldan gelen
tedariksiz katıksız bir yolcuyum
yaralı yarasız sevdalardan geçtim
koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
her şeyi anlattım
olan olmayan acıtan sancıtan
bilsem ki sana varmak içindi
bütün mola sancıları
bütün stabilize arkadaşlıklar
daha hızlı koşardım
severadım gelirdim
gözlerinin mercan maviliğine sana bakmak
suya bakmaktır
sana bakmak
bir mucizeyi anlamaktır sağa sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
aşk sorgusunda şahanem
yalnız kelepçeler sanıktır
ne yazsam olmuyor
çünkü bilenler hatırlar
hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar
bahçıvanlar değil tüccarlardır
sen öyle göz
sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
sen teninde cennet kayganlığı iken
sana şiir yazmak ahmaklıktır bir tek söz kalır
dişlerimin arasından
ben sana gülüm derim
gülün ömrü uzamaya başlar verdiğim bütün sözler
sende kalsın isterim
ben sana gülüm derim
gül sana benzediği için ölümsüz
yazdığım bütün şiirler
sana başlayan bir kitap için önsöz sana bakmak
bir beyaz kağıda bakmaktır
her şey olmaya hazır
sana bakmak
suya bakmaktır
gördüğün suretten utanmak
sana bakmak
bütün rastlantıları reddedip
bir mucizeyi anlamaktır
sana bakmak
Allah’a inanmaktır

Yaşamak uğruna
ölmek bu olsa gerek
Sevmek uğruna
acı çekmek bu olsa gerek
Hayat uğruna
savaşmak bu olsa gerek
Peki ya senin uğruna
Üzülmek niye?

       GEÇİLMEZ

“Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez;
Eşten, dosttan, sevgiliden ayrılmadan geçilmez.
İçeride bir has oda, yeri samur döşeli;
Bu odadan gelsin diye çağrılmadan geçilmez.
Eti zehir, yağı zehir, balı zehir dünyada,
Bütün fani lezzetlere darılmadan geçilmez.”

N.F.K

Uçurtmalara yazılsın her bir gülüşün.

Yürüdüğün her adım; aydınlığa açılan bir kapıyı aralasın.

Her bir gülüşünde bir Afrikalı çocuğun dudağına bir tas sıcak çorba değsin.

sen bir cümle kurduğunda bir şiir asılsın edebiyat tarihçesine.

Gözlerinin rengine boyansın gökkuşakları.

Karnı aç martılara bir simit uzatmaktansa dudaklarındaki nefesin tazeliği değsin.

Gövdesi kuru bir yalnızlığa cevap olsun sevdalı hücrelerin…

İsmail Sarıgene

Alnına konsun bu öpüş!
Ve, şimdi senden ayrılırken,
İtiraf edeyim ki-
Günlerimi bir düş
Sayarken yanılmıyorsun;
Ama, umut gitmişse uzaklara
Bir gece ya da bir gün
Bir görüntüde ya da bir şeyde olmaksızın
Fark eder mi bu yüzden?
Bütün gördüğümüz ve göründüğümüz
Yalnızca bir düş içinde bir düş.

Kırılan dalgaların dövdüğü bir kıyının
Haykırışları içinde duruyorum:
Ve altın kum taneleri
Tutuyorum avucumda-
Ne kadar az! Ama nasıl da
Süzülüyorlar parmaklarımın arasından derinlerine
Ben ağlarken - ben ağlarken!
Ah Tanrım! Daha sıkı
Tutamaz mıyım onları?
Ah Tanrım! Tekini bile kurtaramaz mıyım acımasız
dalgadan?
Bir düşün içinde bir düş mü
bütün gördüğümüz ve göründüğümüz?

İlk yağmur damlası düştü
Kuru yapraklarına güzün.
Ardında kış kıyamet,
Dert, hüzün.
Alınyazısı hepsi.... Kısmet....
Ha yazı, ha kışı geceyle gündüzün,
Kim bilir kaç günü kaldı
Ömrümüzün?

“Zaman ki sonsuzdur
Bitmemiş şiirler gibidir.

Bazı hüzünleri
Bazı nehirleri tutup anlatmak gibidir.

Biz ki zamanı tırnak içine alıp yaşadık
İsteğin bulanık kıyısında.”

Aşkın ölümcül bir yüzü daha varmış
Seninle gördüm.
Okyanusta dolaşan menzilsiz gemi gibi
Asi fırtınalarda kayboluyorken,
Sessiz yıldırımlar gibi düştün geceme.
Güneşin batıdan doğuşu bir aşk
Can çekişiyordu gecenin koynunda.
Başı sonu belirsiz karmaşık öykü,
Yazılamıyordu bir türlü.
Ruhlardan kopan parçalar
Rüyalara dadanıyordu arsızca..
En derin duygular tarumardı.
Görmezden gelmelerin
Hele o suskunluğun ve gece,
Ayaz ve puslu gece
Aşkın ölümcül yüzüydü..
Yiğitler yiğidi bir kalp,
Tüm hüzünlerini yüklenmiş
Bir türlü olamayan sabaha inat
Küskünlüğünden nice sonra
Uzanıp en olmadık zamanda
En olmadık dokunuşu verdi.
Yüzleşiyorken aşkla
İşte tam o an,yalnızlığımın orta yerinde
Sitemlerle öptün gecemi...

''Özlediğin, gidip göremediğindir;
ama, gidip görmek istediğin

Özlem, gidip görememendir; ama
gidip görmek istemen

Özlediğin, gidip görmek istediğin-
ama gidip göremediğin

Özlem, gidip görmek istemen-
ama, gidememen, görememen;
gene de, istemen''