Sevdiğimiz Şiirler

Bir yolun varsa gidilecek sona bırakma,
Bir sözün varsa dilden yüreğe, hiç susma
Görmen gerekiyorsa birini git yanına!
Okşaman gereken bir yürek varsa esirgeme elini. Hayat çok zalim, An gelir; …
Elini, gözünü, yolunu, yüreğini alır senden,
O zaman istesen de;
Dokunamaz, göremez, gidemez,
Söyleyemez olursun… ”

                                    Can Yücel

YAŞAMAK HEVESİ
  -Koronavirüs salgını sebebiyle
  evde kalan yaşlıların dilinden-

Aylar gelip geçiyor,
Baharı göremedik.
Çiğdem çiçek açıyor,
Bir demet deremedik.

Bahçede erik değmiş,
Dalını yere eğmiş,
Meğer ne güzel şeymiş,
Farkına varamadık.

Evladın gül sesini,
Özledik nefesini.
Yaşamak hevesini,
Önüne seremedik.

Görülmemiş bir zaman…
Mahzun okunur ezan.
Gitti gider ramazan,
Bir sofra kuramadık.

Dünyayı korku sardı,
Gül benizler sarardı.
Dostlar uçmağa vardı,
Toprağa veremedik.

Boş çevirme elini,
Göster çıkış yolunu.
Rabb’im, affet kulunu;
Sırrına eremedik.

Yusuf DURSUN
Yozgat

       
          h.n.a.

Sensiz sabahlarımın saçları dağılmış oluyor,
Kapı çalıyor, açan yok.
Perdelerim uçuşmuyor rüzgarda,
Açmıyorum ne cam, ne kapı.
Uzun zaman oldu görmeyeli dostları
Pijamalı gezinip duruyor umutlarım
Bir gelsen..giyinecekler yeniden mutlulukları.
Saçlarını tarayacağız birlikte baharın
Kiraz bahçelerinde gezeceğiz Temmuz ayları
Güneş lekesi düşecek tenimize
Elimiz yüzümüz bahar bahçe
Geceleri yakamoz koyacağım alnına
Deniz köpük köpük şarkılar söyleyecek
Omzunda dinleyeceğim onları
Ah gelsen..
Ağustos böceklerinin sesinde sarılsak uykulara.
Sol yanıma mutluluğu yerleştirsen.

Seçil Oğuz

KALEM
Bir kalemim var benim her renkte yazı yazar
Mürekkebi kendinden İğneyle kuyu kazar.

Öyle kalemler var ki hep Hakka hizmet eder
Öyle kalem de var ki halka eziyet eder.

Kalem var ki yalvarır insanlara yazarken,
Kalem var göz çıkarır kaşı yapayım derken.

Kalem var yaş akıtır duygu yüklü gözlerden,
Kalem var baş ağrıtır yalan yanlış sözlerden.

Kalem var şiir yazar, ateşi serinletir.,
Kalem var ara bozar, sevenleri inletir.

Kalem var resim çizer her lisanda konuşur,
Kalem var okuyanlar yanar yanar tutuşur

Kalem var gönül yapar iki tatlı söz ile
Kalem var yürek yakar ateş ile köz ile.

Kalem var vezir eder, başına taç giydirir
Kalem var rezil eder el Alemi güldürür.

Kalem var bilgilidir herkes bir şey öğrenir,
Kalem var çok kirlidir herkes ondan iğrenir.

Kalem var çok keskindir, kılıçtan fazla keser,
Kalem var çok zengindir insandan fazla ezer.

Kalem var bir kenardan aç karına seslenir.
Kalem var köşelerden zehir zıkkım beslenir

Kalem var övücüdür dalkavuk kisvesiyle,
Kalem var sövücüdür tam sokak lehçesiyle

Kalem var pahalıdır ölçülmez paha ile
Kalem var paralıdır satılır para ile.

Herkes çok dikkat etsin elindeki kaleme
Yoksa utanan yüzler rezil olur Aleme
 Kasım Kaplan

        MAHUR

Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız,

O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız. 

Gitti dostlar, şölen bitti, ne eski heyecan, ne hız...

Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız.

O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız.

Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı,

Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı.

Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı. 

Gittiler, akşam olmadan ortalık karardı.

Bitmez sazların özlemi, daha sonra daha sonra

Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara,

Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara,

Geceler uzar hazırlık sonbahara.

                         A. İLHAN

  (Hıdırellez’de 6 Mayıs 1972’de giden üç fidanın anısına...)

ANNELERİ
Sevindirecek, Ağlatacak bir sürprize ne dersiniz?

Öğrencilerimize bu şiiri yazdırabiliriz.

Şair Bestami Yazgan'ın bir dergide gördüğüm ve nette bulamadığım harika bir şiiri. Kendisinden müsade istedim.
 
Annelersiz bir ders işleyeceğiz. Başka birileri olabilir yanınızda ama bu ders anneler olmasın dedim.
Bu şiiri yazıp sürpriz yapılabilir.

TABİ Kİ

Sonrasında anneanne ve babaanneleri de bu sürprizden mahrum bırakmasınlar

İnsan ki anılardan bir buluttur.
Hayatın sonsuzluğa
Akıp giden göğünde,
Savruldukça çoğalır
Çözüldükçe birikir.
Düşmeden son damlası
Toprağın rahmine 
Kim bilir kaç mevsim görür,
Kaç rüzgar geçirir...

                                    Şükrü Erbaş

Özlem Beyaz Bir Gül Açar Bağrında

Nurullah Genç

Mevsimlere dokunan tebessümün sıcağı
Sana doğru akmayan ırmağın sığılığıdır
Gariplerin hüzünle alevlenen ocağı
Sana doğru süzülen damlanın çığlığıdır

Maskesi çocukları aldatıyor ömrümün
Uyku, çıkmaz sokağın beynine vuran ağrı
Uğursuz ellerimde sararıp solmuştu dün
Bugün bütün çiçekler açıyor sana doğru

Yine geçtim o kanlı badireler şehrinden
Salyangoz işgaline direnen kalmamıştı
Çeşmeler simsiyahtı günahların kirinden
Senden kopan hiç kimse bahtiyar olmamıştı

Aşkını büyüsüne kapılan kertenkele
Kabuğunu sıyırmak için yollara düştü
Çevresinde acılar biriken bir heykele
Beddua göklerinden bulutlar kara düştü

Ölülerin sessizce uyandığı o yerde
İhtiyar olmamıştı sana varan bedenler
Ayrılık yine me'yus, kıvranıyor kabirde
Bakmamışlar yüzüne yalnız sana gidenler.

Necip Fazıl Kısakürek

Şeyh-i Ekber'e göre en üstün makam, hayret;
Ben de şaşkınlardanım, Rabbim sonumu hayr et!...

sen gidersen sesin gider
kokun gider yüzün gider
ay dolanır pusularda
tenim titrer gecem biter.
sen gidersen yüzün gider
martı küser baykuş öter
senden kalan son hatıra
iki damla yaşın gider.
sen gidersen ey sevgili
ben biterim,şiir biter...

Ü. Y. Oğuzcan

Dost dost diye nicelerine sarıldım
Benim sadık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sadık yârim kara topraktır

Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sadık yârim kara topraktır

Koyun verdi kuzu verdi süt verdi
Yemek verdi ekmek verdi et verdi
Kazma ile döğmeyince kıt verdi
Benim sadık yârim kara topraktır

Ademden bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyva yetirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yârim kara topraktır

Karnın yardım kazmayınan belinen
Yüzün yırttim tırnağınan elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sadık yârim kara topraktır

İşkence yaptıkça bana gülerdi
Bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim dört bostan verdi
Benim sadık yârim kara topraktır

Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yârim kara topraktır

Dileğin var ise Allah'tan
Almak için uzak gitme topraktan
Comertlik toprağa verilmiş Hak'tan
Benim sadık yârim kara topraktır

Hakikat ararsan açık bir nokta
Allah kula yakın kul Allaha
Hak'kın hazinesi gizli toprakta
Benim sadık yârim kara topraktır

Bütün kusurlarım toprak gizliyor
Merhem çalıp yaralarım düzlüyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sadık yârim kara topraktır

Herkim olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel'i bağrına basar
Benim sadık yârim kara topraktır

Bir çay koy yalnızlığım
Şöyle efkâra karşı
Kahve yetmezmiş  sese..
Kaşığın şıkırtısı
Muhabbete dem katar
Ayar eder dertçihle dertsizi
Hemdert
Demdert
Bir çay koy yalnızlığım
Keyifle kahya varsın olmasın
Tanında muhabbet tadında iki söz
Tutmaya  bir tutzm köz,
Bir de biz...

Ak çiçekler gelip kondu aydınlığına günün.
Gel oldu yorgun kanatlarına ömrün.
Topla kırıntılarını.
Dön bak arkana.
Kirazın,bademin,  şeftalinin telaşına katıldı ayva.
Çiçeğin nerde şaşkın çitlenbik, kocamış erik?
Gel oldu umudun kokularına.

                                  Şennur Sezer

Yağmuru ıslatan bir hüzün düşer yüzüme
Ama aşka gücenmem, kırgınlık kalbe yüktür

Senin olsun rüyalar deyip baktım dünyaya
Son ağrım olsun sana ertelenmiş bu veda

Düştü artık dolunay gözlerimden toprağa
Başımız pek göğerdi biraz yere bakalım
    Serap Kadıoglu/Şiar dergisi