Sevdiğimiz Şiirler

Sorma Bana Sensizliği




Sorma bana sensiz kaç zaman geçti
Ayrılığın yükü çökertir oldu
Kaç bahar, kaç hazan, kaç mevsim göçtü
Yokluğun kalbimi kanırtır oldu

Bukleli saçlarım, bak artık dümdüz
Omzumda öylesi savrulmaz oldu
Gecenin sırrına erince gündüz
Çölün sıcağında kavrulmaz oldu

Leyla mıydı aşkı çöllere salan
Yoksa ben miydim kör, görünmez oldu
Kalbimi topyekün eylerken talan
Sevdan yüreğimde barınmaz oldu

Hadi sil yaşını akıtma boşa
Sana çarpan kalbim bak çarpmaz oldu
Gel desen gelirdim ben koşa koşa
Işığın kalbime göz kırpmaz oldu

Şimdi git sevgili, görünme bana
Artık kalbimdeki yerin yok oldu
Dön desen de artık dönemem sana
Aşk dolu gözlerde ferin yok oldu

Anladım ki artık, sevdam masaldı
Değersiz akılda, yorulmaz oldu
Bitmeyen saatler, günler kısaldı
Gönülsüz geceler, sorulmaz oldu

Sevginin ipliğinden
Bir kazak örmüş annem.
Bu nedenle ben hiç üşümezmişim.
Annemin zamanı olsa;
Örse bütün çocuklara,
Üşümese onlar da... !

                                      Abdulkadir Budak

Karanlık bir sokakta yürüseydik hep
Saçların başka bir renge dönüşseydi
Saçlarının kokusu değişseydi
Benim sağ avucumda yanan bir şey olsaydı
Sol avucumu bir diken kanatsaydı
Yazmasaydım o şiiri
Kalbimden artakalan boşlukta
Kimsenin sevmediği bir çiçek yetişseydi
Ellerim ellerine daha çok yetişseydi
Karanlık bir sokakta hep yürüseydik
Hep yürüseydik hep yürüseydik
Gökyüzü kadar tuhaf bir zaman boşluğunda
Yine de sever miydik?
ibrahim kiras
Sevgilim olur musun?
Birden bir rüzgâr
Birden bir intihar resmi oluyor
Anlaşılmaz kavgalar oluyor
Başımı çeviriyorum
Sen varsın
Yok mu
Sekerek yaşadık daha ne olsun
Öbür çocuklar önden gittiler
Uğultular duyuldu
Merkezinde patlamalar oldu bir yerin
Ben beynimin diplerinde yaşadım
Senin kıyametini
Seni düşününce hatırladım
Yırtarak geliyor gözlerin senin
Ne varsa dünyanın kabuğunda
Söylemek istediklerime doğru
Bilmiyorsun
Biz uzak dağların birinden geldik
Gözyaşlarını emdik dünyanın
Yaşamadık ama yaşasak ne olurdu
Bir türlü hayatın ortasında cevapsız kaldık
Başkalarıyla birlikte
Baktık ne diye
Geçiyor kendi adımlarıyla
Birden bir rüzgâr
Belki geç olmuştur anlamıyorum
Karanlık gündüzün karanlığıdır belki
Yine de öyle olsun ki
Faşist ruhlarımız olsun sevgilim
Dağıtan
Ellerimizi yangınlara
Bir şeyden sonra
Sana gökyüzünü uzatıyorum
Sana gökyüzünü uzatıyorum
Bencil temaslar
Yani yaralı dokunuşlar
Uzatıyorum sana
Son sözüm var
Ben yoksam
Sen de olma

İbrahim Kiras'

GÖZLERİN..

Siyah mı, elâ mı, yeşil mi bilmem?
Gözlerin, gözlerin, aman gözlerin!
Alır beni mor dağlara çıkarır,
Sevdalı başımda duman gözlerin.

Göz kırpmadan çağlar boyu seyretsem,
Aşkın çağırdığı menzile yetsem,
Pupa-yelken orda kaybolup gitsem,
Bir uçsuz bucaksız umman gözlerin.

Gözlerin bir çölde lâcivert gece,
Işıklar oynaşır sarışın, ince...
Her sînede yara açar derince:
Zağlı kılıçlardan yaman gözlerin!

Varlıklar üstünden sessizce akan,
Yıldızlar söndürüp yıldızlar yakan,
Şakağımda beyaz izler bırakan,
Sırlı ve muhteşem zaman gözlerin.

Gözlerin cenklerde yaşatır beni,
Gerilmiş bir yaydan boşaltır beni,
Bozkır hilâlince kuşatır beni,
Gözlerin, gözlerin aman gözlerin.

Dilâver CEBECİ

Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
İnanırdım saadetli yolculuklara.
Adalar var zannederdim güneşli, mavi, dertsiz.
Bütün hızımla koşardım dalgalara.
O zaman beni görseydiniz.

Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
Beni o zaman görseydiniz
Siz de gelirdiniz peşimden.

Ama şimdi şu aksam saatinde
Son liman kendim, bu döndüğüm,
Bilmiş, bulmuş, anlamış.
Hatırımda bir vakitler güldüğüm.
Yoluna can serdiğim o kaçış.

Simdi o akşam saatinde
Dönüyorum görmüş, geçirmiş, atlatmış,
Denizlerin doymayan sahilinde.

        PAY/ Özdemir ASAF

Hani tam da gönlün yorgunken,
bir cümle duyarsın da kalbindeki kuşlar havalanır,
rengi değişir her şeyin.
Başını gökyüzüne çevirip gülümsersin.
Yaşamak o kısacık andır işte.
Bazen de tek bir cümle...

Seçil Oğuz

-SALKIM SÖĞÜT-


Gönül tufanı bu
Tabiri yoktur, sevdiğim!
Beni bana kazdırır her rüyamda,
Toprağa alçalmış ellerim.
Hatır bırakmaz kendinde,
Ne bir günüm ne de güneşim
Gök, kafes olur yüzüme
Yer, hasretin...

Unsurum ateştir,
Sırtımı geren askılarım Filistin kadar derin
Bükülen bileklerimden kırgın düşler akar,
Yiter bereketim..

Kaygıların kışıdır mevsim
Dibinden lavlar akarken içimin,
Uzağına iç çeker, inlerim..

________________.____________ _____

Ve... AY ŞAHİT

Söylesene, ey sebebim !
Nasıl bir hicrettir bu
Kendi girdabına ebedi teslim.
Ve ben !
Hangi geç kalmışlığın sonucuyum  ki
Parmaklarım amentü sayar
Saçlarım kâf ve sîn

Kaçıncı haliyim şu kin ve nefretin
Kasıklarımdan ölü düşüyor
umuttan olma her cenin

Ve sen .. muafsın, üstüme biçilen kumaştan, sevdiğim..

Ayağı kırılmış şiirlerime bakıpta tuz dökmesin gözlerin
Gözlerin, saklı mısraların uyağıdır senin
Susmasın dillerin !
Itrî meskûnlar imar etsin,
Yıkılmışlığımız üstüne sözlerin
Ki ağarsın !
Ağarsın, mühürsüz düşlerimizin şafakları sevdiğim...

...

Havale ederim dökülmüşlüğümü,
Haşredileceği yere ...

Ki diriltir senİn aşk’ ın ! onca ölmüşlüğümü bile..
Kar beyaz olur yeryüzü
Nabzından öperim
En derinime ısmarlarım senİ ...

MİHRİBAN...

Sarı saçlarına deli gönlümü
Bağlamıştın, çözülmüyor Mihriban
Ayrılıktan zor belleme ölümü
Görmeyince sezilmiyor Mihriban

Yar, deyince kalem elden düşüyor
Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor
Lambada titreyen alev üşüyor
Aşk kağıda yazılmıyor Mihriban

Önce naz sonra söz ve sonra hile
Sevilen seveni düşürür dile
Seneler asırlar değişse bile
Eski töre bozulmuyor Mihriban

Tabiplerde ilaç yoktur yarama
Aşk değince ötesini arama
Her nesnenin bir bitimi var ama
Aşka hudut çizilmiyor Mihriban

Boşa bağlanmış bülbül gülüne
Kar koysan köz olur aşkın külüne
Şaştım kara bahtım tahammülüne
Taşa çalsam ezilmiyor Mihriban

Tarife sığmıyor aşkın anlamı
Ancak çeken bilir bu derdi gamı
Bir kördüğüm baştan sona tamamı
Çözemedim çözülmüyor Mihriban   

ABDURRAHİM KARAKOÇ

Ey garip gönüllüm dertli yoldaşım
Niye belli değil baharın kışın
Varmıdır sormazlar ekmeğin aşın
Zengin isen ya bey ya paşa
Fukaraysan ya aptal derler ya cingan haşa

Kim onun halını sormuş demezler
Cahilin gözünde hormuş demezler
Garipler kim iş vermiş demezler
Zengin isen ya bey derler ya paşa
Fukaraysan ya aptal derler ya cingan haşa

Sende bir insansın insanlar gibi
Haksız kazancınan sürmedin demi
İnsanlığın kuralları böyle
Zengin isen ya bey derler ya paşa
Fukaraysan ya aptal derler ya cingan haşa

O hakkı tanımaz kul kandıranlar
İnsanlığın kıymetini ne anlar
İnsanlık varlıklar olan sananlar
Zengin isen ya bey derler ya paşa
Fukaraysan ya aptal derler ya cingan haşa

Boş durmak günahtır çalışmak sevap
Çalış ne duruyon sende bir şey yap
Çoğalır yoldaşın gör nice ahbap
Zengin isen ya bey derler ya paşa
Fukaraysan ya aptal derler ya cingan haşa

Garibim engin ol uyma cahile
Şeytanın kazancı nafile hile
Sana ad takarlar üzülme bile
Zengin isen ya bey derler ya paşa
Fukaraysan ya aptal derler ya cingan haşa

Neşet ERTAŞ

Ben yalnızlığı
Gökte uçar gördüm.
Ben yalnızlığı
Garip, naçar gördüm.
Ben yalnızlığı
Gelir geçer gördüm...

Cahit Külebi

Bir kadın asla tek başına yıkılmaz.
Arkadan vuranları çelme takanları vardır.
Bir kadın asla içindeki güzel duyguları
tek başına öldürmez.
Hayalleri yıkanları, hevesleri çalanları, umutları tüketenleri güven ve inancını yok edenleri vardır. Azar azar ölür, öldürür içinde küçük bir kız çocuğu çırpınışlarıdır, masumca sessizce.
Sonra kalk toparlan derler.
Öyle bir kalkar ki inadına, kalkanını savururcasına.
Artık daha güçlüdür, daha acımasız.
Sıcak, sevimli, sempatik tarafı gitmiş, soğuk, mesafeli, mağrur tarafıyla heybetli çarpar. Sivrilmiştir tatlı dili, taşa dönmüştür
pamuk gibi kalbi.
Öyle bir kalkar ki hayata meydan okurcasına...

Sevgim Acıyor
Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
Dikey ve yatay mutsuzluktan
Mükemmel mutsuzluğundan insan soyunun sevgim acıyor
Biz giz dolu bir şey yaşadık onlar da orada yaşadılar
Bir dağın çarpıklığını bir sevinç sanarak
En başta mutsuzluk elbet
Kasaba meyhanesi gibi
Kahkahası gün ışığına vurup da ötede beride yansımayan
Yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi Öbürünün bir kadından aldığı verem
Bütün işhanlarının tarihçesi
Bütün söz vermelerin tarihçesi sevgim acıyor Yazık sevgime diyor birisi
Güzel gözlü bir çocuğun bile
O kadar korunmuş bir yazı yoktu
Ne denmelidir bilemiyorum sevgim acıyor Gemiler gene gelip gidiyor
Dağlar kararıp aydınlanacaklar
Ve o kadar
Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır
Sonbahar geldi hüzün
Kış geldi kara hüzün
Ey en akıllı kişisi gündüzün sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse
Eylül toparlandı gitti işte
Ekim falan da gider bu gidişle
Tarihe gömülen koca koca atlar
Tarihe gömülür o kadar


Turgut Uyar

Şem'in Yandığıdır

Yağmura gidiyorum
Geliyor musun ?
Vahalarımın dudaklarına su değsin
Kırık bir veznin yaralı bendine
Kamış kalem elifi çeksin

Kalbimin sazlığında içli bir neyzen
Duyuyor musun ?
Sırrını döküyor çağlar üstüne

Aşktan özge râh bilmezem
Mecnun değilim ama
Leyla’dan gayrı söz etmezem
Erir ten, can kafesim erir
Pervanede bu ah û vah varken
Şemin derdini kim bilir !


Canan KÖKSAL

Dağlara taşlara can gelir
Kuşlar ötüşmeye gelir
Kayalara çarpa çarpa canım
Sular berekete gelir

Gökleri alır bir telaş
Dönüşür bildiğin her şey yavaş yavaş
Yağmur sevinci dolunca
Tarlalara hayat gelir yavaş yavaş

Son cemre düşünce toprağa
Tohumlar saçılır tarlaya
Gökteki yıldızlara aya canım
Yaşama heyecan gelir

Gökleri alır bir telaş
Dönüşür bildiğin her şey yavaş yavaş
Yağmur sevinci dolunca
Tarlalara hayat gelir yavaş yavaş

Dağları alır bir telaş
Dönüşür bildiğin her şey yavaş yavaş
Bahar sevinci dolunca
Ovalara neşe gelir yavaş yavaş...

                              Nurettin Rençber

SENİ YAĞMURDAN SONRA SEVECEĞİM
Şimdi git..
Say ki, seninle içinden sevda geçen bir türkü söylemedik.. Say ki, gece mektuplarını, en güzel aşk şiirlerini beraber ezberlemedik..
Say ki, sevda trenini kaçırdığım durakta bir süre beraber beklemedik..
Sen git..
Ben gelemem bu yürekle..
Ya da kal..
Eylül yağmurlarını bekle.. Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Saçlarıma ak düşmemiş halimle..
Sen yaşlardayken..
Onsekizimde, yirmimde..
Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Kaldırımların ıslak ve temiz haliyle..
Yaşlı yüzüm delikanlı yüreğimle..
Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Aşksız geçen onca yılı yakacağım..
Sevda alevinde kendi ellerimle... Şimdi git..
Say ki, seninle sahildeki çardakta hiç dondurma yemedik..
Say ki, oturup konuştuğun yaşlı ve yabancı bir adamdı..
Ve sevdadan hiç söz etmedik..
Say ki, hiç gülmedik..
Aynı şeyleri sevmedik..
Ve yağmurdan sonra beraber yürümedik..
Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Kimse bilmeyecek, herkesten gizleyeceğim..
Yağmurdan sonraki toprak kokusu olacak havada..
Seninle gökkuşağının altından geçeceğim..
Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Ve seni sevdiğimi kimseye söylemeyeceğim..
Belki bu dünya gözüyle gördüğüm son yağmur olacak..
Islak kaldırımlarda sırılsıklam yürüyeceğim..
Ben seni yağmurdan sonra seveceğim..
Ve bir gün ölürsem yeşil gözlerinde öleceğim.....
          Uğur Arslan