Sevdiğimiz Şiirler

Yalan dünya
Bir an barışta, bir an savaş
Bir dem küskünse bir dem oynaş
Gülsen de yaş, ağlasan da yaş
Boşuna gam, boşuna telaş
Yalan dünya
Binbir halin var
Binbir dilin var
Gel gör, ne ebed
Ne ezelin var
Dünya bir gün, o da bugün
Dünya bir gün, o da bugün

Sende hasretlik var
Gülüşüne değen şiirler gibi
Mavili şehrin
Mavili çocuk ellerisin
Sol yanından öperim ki
Sende
Deniz ardı düşlerim var
De bana de
Hangi kuşlara sevdalısın
Diclenin sevdasına kanat çırpan
Esmer kuşlaramı
Yoksa
Gülen yüzün
Mavili kuşlarınamı?
Sende şiiirim var
Gözlerine bakarken
Düştüğüm
Yandığım
Siyahla beyazı
Mavi kuş yaptığım
Sende
Gülüşüm var
Yerle bir olduğum

Dayrul Zefaran

düşmesem de sen tut ellerimden

hayale yadigardır
geçmiş zamanın hüznü..

ıssızlığın
kör noktasıdır
gece
yalnızlığın
son durağı
sessizlik...

kimi zaman
içimde şehirler ölür
harabelerinde
yeni solmuş
bir sarı çiçek
kimi zaman
çıkmaz sokaklarına varır
umarsızlığım
göynümüş bir giyit gibi
sırtımda kalmış
dünler
evvelki günler
gelir
karşımda durur...

kimi zaman
sardunyaları yeni tomurcuklanmış
bir bahçe büyür
gözlerimde
ellerimi uzatırım
istemsiz
sözcükler eksilir
aşkla yazılmış duvarlardan..

bilirim
düşmesem de tut ellerimden
desem
tutmazsın..

alıp başımı
gitmek isterim
sokakları
caddeleri
haneleri yabancı
şehirlere...

yağmur yağar
gitmem..
ben bu şehrin
göklerine aşığım...
gök
her yerde
aynı gök müdür
yağmur her yerde yağmur
bilmem...

hayale yadigardır
geçmiş zamanın hüznü..

bilirim
düşmesem de tut ellerimden
desem
tutmazsın..

Nurşen Kaygısız

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Ben yazmadım, okumadım da..
Yazsam bunu yazardım, okusam gene bu..

ÖĞRETMENİM

Ben,
Seni ilk defa
Okul duvarının dışından
Okula gitmezken tanıdım.
Kirli suratım, karışmış saçlarım
Çapaklanmış gözlerimle
Hep sana bakardım.

Anasızlığımın özlemini
Senin çocuklarla ilgilenmenle
Kapardım.
Okula başladığımda,
Cızlavat lâstik ayakkabılarımın içinde
Donarcasına ıslanmış ayaklarımı,
Sıcacık bakışlarınla kurutur
Bana bir kerecik dokunman için
Her türlü yaramazlığı yapardım.

Ben,
Sevdalarımın en büyüğünü
Sana bakarak yaşadım.
Sevgili öğretmenim.

Ragıp SARI

Özlem

'Seviyorum' deyip ucuz laf etmem
Ben aşkımı görünmeze gizlerim
Gaddarım, haşinim, bil ki affetmem
Riyaya zulmeder benim sözlerim

Altıncı hasseyle farkeyle beni
Nakşeylesin yokluğunu izlerim
Bir an bile durma terkeyle beni
Nazarımla cezbetmezse gözlerimı

Lisan muzdariptir gönül halimden
Ben mutluyum gülmesede yüzlerim
Özlemim alsada seni elimden
Ben yine, ben yine seni özlerim


Uğur Işılak

2019 yılında Avrupa’da en iyi Türk Şiiri ödülü...

KARŞI EVİN ANNESİ

Sen iki ters bir düz kırgınlıklar örerken beş numara şişle
Yumuşacık kakaolu kekler yapardı karşı evin annesi
İmrenirdim
Mutfağındaki eksik malzemeden bihaber
Tepeleme dolu kızgınlıklar yüklerdim dişlerimin arasına
Bilmezdim anne
Karşı evin babasında bitermiş iş
Bunu görmezdim
Hep başın ağrırdı
Başın, hep ağrırdı
Sırf bu yüzden bile bazı zamanlar
Seni sevmezdim
Küçüktüm anne
Bilseydim evinde su faturası ödenmemiş
Çeşmeden akmayan suya
İsyan etmezdim
Sen iki kere ikinin dört ettiğini ekmek hesabından bilirken
Mis kokulu çamaşırlar asardı karşı evin annesi
Özenirdim
Ellerindeki çamaşır suyu kokusundan rahatsız
Çocukça bir küskünlük eklerdim gecelerime
Oysa ellerin ruhuma akarmış saçlarımdan
Ömrümü tararmış titreyen parmakların
Bilmezdim anne
Büyümek denen illet dayanıncaya dek kapıma
Ellerinin ne muhteşem olduğunu bilmezdim
Küçüktüm anne
Yoksa
Gün aşırı patlayan sarı ampulü
Mumla yamayacak yüce gönlünü
Ezecek kadar ezilmezdim
Sen çalı süpürgesiyle süpürürken dış kapının ağzını
Taze boyalı saçlarını savurarak süzülürdü karşı evin annesi
Ayağında yüksek topuklu bir isyan
Düşündüm de şimdi
Ne iğreti dururdu o topukların üstünde dursan
Senin çatlamış ayakların vardı anne
Hacı şakir kokardın en beyazından
İncecik bir yemeniyle gizlerdin
Ölünce her bir teli yılan olacak sandığın sırma saçlarını
Çok yeni anladım anne
Ağaran her saç telinden üstüme düşen payımı
Çocuktum anne
Bir bisikletim olsa bütün mutluluklar benimdi
Babam eve sarhoş gelmiş geç gelmiş
Hepsi sabah sokağa çıktığımda biterdi
Bilmezdim anne
Karşı evden arta kalan çantalar dolusu giysi
Üstümüze cuk otururken
Ruhuna azap olur akarmış
Bilmezdim benim annem gözünün yaşıyla her bayram
arifesi
Vitrinlere bakarmış
Sen ilkokul fişlerimi kardeşimle hecelerken
Telefonu keşfetmiş karşı evin annesi
Bilsen ne cahildin ne görgüsüzdün gözümde
Yak deseler yakacağım o dakika dünyayı
Yık deseler
Ne şu eski divan kalacak
Ne çiçekli perdeler
Şimdiki aklımla ah bir sorsalar bana
Desem
O tertemiz günlerim
Hani şimdi neredeler
Ben ay sonunu nasıl getireceğim diye
Hesaplar yaparken bir gün
Oğlum nefes nefese yararak ortalığı girdi içeri
Yumuşacık kakaolu kekler yapmış dedi karşı evin annesi
Çok geç anlıyor insan anne
İlle de kendi annesi
İlle de kendi annesi...

DENİZ İNAN

Göklerin yüzü güldü mü
Dünyaya geldiğin zaman?
Azgın sular duruldu mu
Dünyaya geldiğin zaman? 

Güneşler gibi tek miydin?
Ay ışığından ak mıydın?
Böyle nazlı çiçek miydin?
Dünyaya geldiğin zaman?

Yıldızlar halin sordu mu?
Bulutlar selam durdu mu?
Yerlerin kalbi vurdu mu?
Dünyaya geldiğin zaman?

Aşkını candan duymuşum,
Canım yoluna koymuşum.
Tam dokuz yaşındaymışım
Dünyaya geldiğin zaman.

Kim bilir nasıl güzeldin,
Göklerden yere süzüldün...
Benim alnıma yazıldın
Dünyaya geldiğin zaman

Sabahattin Ali

Sen üzülme sakın
Bilirim ki üzülürsen ağlarsın
Ağlarsan, gözyaşların akar yüreğime
Ve acır ruhum kendi halime
 
Sen üzülme sakın
Bilirim ki üzülürsen gülmezsin
Ve sen gülmezsen dünya güneşsiz kalır
Karanlıklar çöker üzerime
 
Sen üzülme sakın
Bilirim ki üzülürsen susarsın
Benimse kulaklarım senin sesine
İnsanlar gürültüne hasret kalır...

EMRAH  ATEŞ

Saçlarım her zaman uzundu, yüreğim her zaman çocuk.
Gün geldi saçlarımı topladım, içimde ki çocuğu sakladım.
Herkese iyi oldum be anne, bir kendime iyi olamadım.
Gülten ALP

Uzaktı dön yakındı dön çevreydi dön
Yasaktı yasaydı töreydi dön
İçinde dışında yanında değilim
İçim ayıp dışım geçim sol yanım sevgi
Bu nasıl yaşamaydı dön

Onlarsız olmazdı, taşımam gerekti, kullanmam gerekti

Tutsak ve kibirli -ne gülünç-
Gözleri gittikçe iri gittikçe çekilmez
İçimde gittikçe bunaltı gittikçe bunaltı
Gittim geldim kara saçlarımı öylece buldum

Kestim kara saçlarımı n’olacak şimdi
Bir şeycik olmadı – Deneyin lütfen –
Aydınlığım deliyim rüzgârlıyım
Günaydın kaysıyı sallayan yele
Kurtulan dirilen kişiye günaydın

Şimdi şaşıyorum bir toplu iğneyi
Bir yaşantı ile karşılayanlara
Gittim geldim kara saçlarımdan kurtuldum

Gülten Akın'

Otuz Beş Yaş
Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz;
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim:
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim
Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.

Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar.

N'eylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak
Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak.
Taht misali o musalla taşında.

Cahit Sıtkı Tarancı

Eskici

Eskiden yeterdim kendime
Artardım bile
Şimdi ne yapsam nafile! ...
Ve Kim demiş 'can eskimez' diye
Bu can tedirgin tende
Can da eskimiş
Ben de..

BEDRİ RAHMİ EYÜBOĞLU

Karadut

Karadutum, çatal karam, çingenem
Nar tanem, nur tanem, bir tanem
Agaç isem dalımsın salkım saçak
Petek isem balımsın a gülüm
Günahımsın, vebalimsin.

Dili mercan, dizi mercan, dişi mercan
Yoluna bir can koyduğum
Gökte ararken yerde bulduğum
Karadutum, çatal karam, çingenem
Daha nem olacaktın bir tanem
Gülen ayvam, ağlayan narımsın
Kadınım, kısrağım, karımsın.

#bedrirahmieyüboğlu

Kırılgan bir çocuğum ben
 Yüreğim cam kırığı
 Bütün duygulardan önce
 Öğrendim ayrılığı
 Saldırgan diyorlar bana
 Oysa kırılganım ben
 Gözyaşlarım mücevher
 Saklıyorum herkesten
 Ürküyorlar gözümdeki ateşten
 Ürküyorlar dilimdeki zehirden
 Ürküyorlar o dur durak bilmeyen
 gözükara cesaretimden
 Diyorlar: Bir yanı sarp bir uçurum,
 Bir yanı çılgın dağ doruğu.
 Oysa böyle yapmasam ben
 Nasıl korurum içimdeki çocuğu?
 Bir yanım çılgın nar ağacı
 Bir yanım buz sarayı.

 MURATHAN MUNGAN