Sevdiğimiz Şiirler

Güz ve kış ve ilkbahar geçti
Yaz çarçabuk geçti
Hepsi tekrar tekrar geçtiler
Bu bana uzun geldi

Gecem avurtlarım gibi çöktü
Ve çöktüm
Sabahım, sabahlarım
Kabından taşan sütler gibi büyüdü
Ve taştım
Gün güne taşındı, yıl yıla
Gitmedim, gidemedim…

Edip Cansever

Duyduğum yoktu ne vakittir
Güvercin sesi, kumru sesi, pencerede
İçime gene yolculuk mu düştü nedir.
Nedir bu yosun kokusu,
Martıların gürültüsü havalarda.
Nedir..
Yolculuk olmalı, yolculuk..

Orhan Veli Kanık

Açılmış çığırdan dosta gidemem,
Ayaklarım ize sığmaz ölürüm.
Yaşarım duyarım tarif edemem,
Düşüncem var söze sığmaz ölürüm..."

ABDURRAHİM KARAKOÇ

KIRIK AYNA

Parmakların ucuyla arkaya attığın
saçlarının sonbaharına düştüm
elimi tut, yalnızlığımı okşa
gözünün izi kalsın gözümde…
Aynadaki sûretine sar beni..

Gamzen açan kır çiçeği
üzerinde idi acılarım
sen rengini kokladın
ben kokusunun rengini
Sonbahar akşamına sar beni..

Seni hangi ömrümle sevdiğimi
bir güz yağmurları bildi
bir de saçlarına düşen sonbahar
kahve falına resmini kim çizdi?
Üşüdüm yağmuruna sar beni..

Hasretime vaha, çölüme serap ol
kendine başka anlam bulsun intihar
son istasyonda beklerken ömrüm
seni sevdim, ne söylesem, hepsi inkâr
Giderken,
elvedana sar beni..

Refik DURBAŞ 

Eylül hüzünlendirir..
Ekim üşütür..
Kasımda aşk başkadır..
Hepsi laf işte..!
Bahar gelmişse yüreğine..
Çiçekler açar Aralığın beşinde..
Kalmışsa yüreğin zemheride..
Kar yağar ağustosta..
Isınmaz her hangi bir gününde..
Seviyorsan, seviliyorsan..
Hissediyorsan aşkı yüreğinde..
Her ay her gün güzeldir..
Gerisi sadece bir yapraktır takvimde...

                                     Nelson Moss

BİZE DİDAR GEREK

Bize didar gerek, dünya gerekmez,
Bize mânâ gerek, dâvâ gerekmez.

Bize Kadir gecesidir bu gece,
Ko seher olmasın, seher gerekmez.

Badyalarda dolu dolu içelim biz,
Biz esrik olmazız, humar gerekmez.

Yunus esriyiben düştü sokakta,
Çağırır Taptuk'una âr gerekmez.

Yunus Emre

Gözünü açıyorsun sabah,
Bir göz kırpıyorsun akşam
Erteleme hiç bir şeyi
Senden hızlı koşuyor zaman...

                         Birhan Eroğlu

Eskisi kadar dayanıklı değilim artık.. Eskiden her gelen ACI"ya dayanırdım..

hatta bazen güler geçerdim...

Şimdilerde ise dağılıyorum...!!

Rüzgar azıcık sert esse.. Savruluyorum bir hüzünden diğerine..!!

Önceden"de yufkaydı YÜREĞİM..

şimdi"de...

Ama artık acı bir söz

duyduğumda..! Kanıyor YÜREĞİM ince ince...!!

HER YERDESİN, NERDESİN?

Bir anıt yapmak için tırmandığım dağda sen Çekicime ilk değen taşların içindesin.
Başarısız kimsesiz, gizlice ağladım mı
Ağzıma tuzu değen yaşların içindesin.
Uzaktan her kımıltı senden bir haber bana,
Arkası bana dönük bakışların içindesin.
Çiçeğimi ansızın meyva yapan yazların,
Dallarımı koparan kışların içindesin.
Canımda çınlar sesin; her yerdesin, nerdesin?
Gündüz gece yaptığım işlerin içindesin.
Rüyama başkası da giriyor zaman zaman,
Sen uyanık gördüğüm düşlerin içindesin.

Behçet Kemal ÇAĞLAR

...

Ölüm ardıma düşüp de yorulma
Var git ölüm bir zaman da yine gel
Akibet alırsın komazsın beni
Var git ölüm bir zaman da yine gel

Kamış, ses verince; NEY oldum sanır,
Abdal, ata binince; BEY oldum sanır,
Kupa, sarhoş elinde MEY oldum sanır,
Cebir, zorba emrinde; REY oldum sanır.

İp, elde gerilince; YAY oldum sanır,
Sıpa, kısrak yanında; TAY oldum sanır,
Gasp, haydut üleşince; PAY oldum sanır,
Yolak, içinde su akınca; ÇAY oldum sanır.

Topuk, Kırata kalkınca; BAŞ oldum sanır,
Eğri, ahunun betinde; KAŞ oldum sanır,
Gazel, dalda kalınca; YAŞ oldum sanır,
Kum, harca girince; TAŞ oldum sanır.

Kütük, çaya düşünce; SAL oldum sanır,
Kök, yerden çıkınca; DAL oldum sanır,
Hal, çingene dilinde; FAL oldum sanır,
Yal, kaba konunca; BAL oldum sanır.

Tümsek, ovada yığılsa, DAĞ oldum sanır,
Gün, miskine sorunca; ÇAĞ oldum sanır,
Şalgam, aşa girince; YAĞ oldum sanır,
Vaha, çölün içinde; BAĞ oldum sanır.

Yablak, yüzüne gülünce; YAR oldum sanır,
Kırağı, şafağa erince; KAR oldum sanır,
Tef, çingene kolunda; TAR oldum sanır,
Kemik, itin ağzında; ZAR oldum sanır.

Yonga, yosun içinde; KAV oldum sanır,
Kumsal, dalga altında; TAV oldum sanır,
Kıvılcım, yanan tende; LAV oldum sanır,
Ses, çalgı telinde; SAV oldum sanır.

Tavuk, komşu gözünde; KAZ oldum sanır,
Kıymık, suyun içinde; SAZ oldum sanır,
Çile, derviş gönlünde; HAZ oldum sanır,
İnat, keçi huyunda; NAZ oldum sanır.

Mıcır, kopsa kayadan; TÖZ oldum sanır,
Değnek, körün elinde; GÖZ oldum sanır,
Yalan, çıkınca dilden; SÖZ oldum sanır,
Kül, sönen ocakta; KÖZ oldum sanır.

Kuytu, muhtaç anında; HAN oldum sanır,
Leş, sırtlan karnında; CAN oldum sanır,
Arka, köçek belinde; YAN oldum sanır
Ayıp, rezil dilinde ŞAN oldum sanır.

Diken, bülbül konunca; GÜL oldum sanır,
Gayret, namert işinde; ZÜL oldum sanır,
Kömür, ateş görünce; KÜL oldum sanır,
Aba, Yörük perinde; TÜL oldum sanır.

Parmak, tetik çekince; KOL oldum sanır,
Sağ, ayna önünde; SOL oldum sanır,
Dar, cılız belinde; BOL oldum sanır,
Kıl, sırat üstünde; YOL oldum sanır.

Kertek, çerçeve üstünde HAT oldum sanır,
Yama, fakir yeninde; KAT oldum sanır,
Yavan, tatsız ağzında; TAT oldum sanır.
Kişi eline davul alınca; KAM oldum sanır..

Şah, benim elimde; MAT oldum sanır...                                                             

Abdurrahim Karakoç

Bu Dünya Hangimizin Şiiri

Bırak delî Haydar-bırak be gardaş
Kafayı bozmaya değmez bu dünya
îster hızlı dönsün îsterse yavaş
Sen senî üzmeye değmez bu dünya

Fanî dîyen varsın desîn sana ne
Gönül veren gîtsîn versîn sana ne
Haydut vursun hırsız yesîn sana ne
Gücenîp kızmaya değmez bu dünya

Nerde kan akıtıp kavga verenler
Nerde şîmdî sefasını sürenler
Ne götürdü kucağına gîrenler
Bîr yırtık çîzmeye değmez bu dünya

Hayaller kur tespîh tanesî farzet
Hepsî de senîndîr otuz üç adet
Bırak kalsın orda hîç çekme zahmet
îplîğe dîzmeye değmez bu dünya.

Kulpu yok kî neresînden tutasın
Sana göre lokma değîl yutasın
îçîne gîrenî Allah kurtarsın
Üstünde gezmeye değmez bu dünya.

Gel gîtme kal desem kalamazsın kî
Ortadan böl desem bölemezsîn kî
Gît tekrar gel desem gelemezsîn kî
Aldanıp azmaya değmez bu dünya

Almak-satmak, tapu-senet nafîle
Toplayıp yığdığın servet nafîle
Sıla nafîledîr, gurbet nafîle
Yağmaya tozmaya değmez bu dünya

Sınırlar çîzîlmîş konulmuş yasak
Beş para etmezdî bîzler olmasak
Kısmen göz yaşı kan-kısmen kîr pasak
Yıkayıp süzmeye değmez bu dünya

Senîn benîm ne kî? Küçük mü dar mı?
Hanî kîmîn dostu, kîmseye yâr mı?
însan öldürmenîn manası var mı?
Karınca ezmeye değmez bu dünya

Mîsafîrsîn, mîsafîrlîk suç değîl,
Bakacaksan uzaktan bak, güç değîl
Etî yenmez, koyun değîl koç değîl
Derîsîn yüzmeye değmez bu dünya

Kabuktur, manayı unutturmasın
Babayı, anayı unutturmasın
Boş hayal mevlâ’yı unutturmasın
Tırnakla kazmaya değmez bu dünya

Arkası karanlık, önü karanlık
Yarını karanlık, dünü karanlık
Kendîne çağırır senî karanlık
Bîr küçük hüzmeye değmez bu dünya

Cazîbesî özellîğî yok demem
Nakış nakış güzellîğî yok demem
îkî günde kaçar gîder.. çok demem
Anlayıp sezmeye değmez bu dünya

Unutma kî yolcu yolunda gerek
Yolcunun azığı belînde gerek
însanlar însanlık hâlînde gerek
Mest olup sızmaya değmez bu dünya

Bîlesîn ha canım Haydar bîlesîn
Senî bekler soğuk mezar bîlesîn
Ebedîyet ötede var bîlesîn
Tek satır yazmaya değmez bu dünya.

Aynalar

Şair: Necip Fazıl Kısakürek

Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik;
İste yakalandık, kelepçelendik!
Çıktınız umulmaz anda karsıma,
Başımın tokmağı indi başıma.

Suratımda her suç bir ayrı imza,
Benmişim kendime en büyük ceza!
Ey dipsiz berraklık, ulvi mahkeme!
Acı, hapsettiğin sefil gölgeme!

Nur topu günlerin kanına girdim.
Kutsi emaneti yedim, bitirdim.
Doğmaz güneşlere bağlandı vade;
Dişlerinde, köpek nefsin, irade.

Günah, gunah, hasad yerinde demet;
Merhamet, sucumdan aşkın merhamet!
Olur mu, dünyaya indirsem kepenk:
Gözyaşı döksem, Nuh tufanına denk?

Çıkamam, aynalar, aynalar zindan.
Bakamam, aynada, aynada vicdan;
Beni beklemeyin, o bir hevesti;
Gelemem, aynalar yolumu kesti.

BİZE DİDAR GEREK

Bize didar gerek, dünya gerekmez,
Bize mânâ gerek, dâvâ gerekmez.

Bize Kadir gecesidir bu gece,
Ko seher olmasın, seher gerekmez.

Yunus esriyiben düştü sokakta,
Çağırır Taptuk'una âr gerekmez.

Yunus Emre