Sevdiğimiz Şiirler

Yaşlı birer bunak olalım seninle ;
Senin kulakların hafif işitsin ;
Benim gözlerim uzağı seçemesin ...;
Sen görünmek için dibime kadar gel ;
Ben duyulmak için , bir karış mesafeden konuşayım ...;
Sen dudaklarımı oku..;
Ben yüzüne dokunayım ...
Yaşlı birer bunak olalım seninle ...;
Sen benim gözüm ol..!
Ben senin kulağın...

                          Can Yücel

Hızlı bir kalp atışı kadar sevmek seni.
Rüzgar ile aynı dili konuşan bir gecede,
Nefesimin attığı her adım, iklimleri değiştiriyor..
Tebessümlerimde soluklanırken bir kaç yıldız..
Dilekler yer yüzüne iniyordu yokuş aşağı..
Yüzümde yanık tenli bir türkünün ezgileri….
Değerken nefesim gözlerine, gitmelerim kulak misafiri…
Kaç duanın birikmişliğiydin kim bilir..
Ve kaç karanlık gecenin ertesi sabahı..
Hızlı bir kalp atışı kadar sevmek seni,
Derine çekmesin beni gözlerin,
Uyandırdım ben sende denizleri.

İsmet Baygın

Herkesin Bir Gideni Vardır

Herkesin
Bir umudu vardır,
Bir savaşı,
Bir kaybedişi,
Bir acısı,
Bir yalnızlığı,
Bir hüznü…
Çünkü herkesin bir gideni vardır…
İçinden bir türlü uğurlayamadığı…

Turgut Uyar

Biz küçükken çok büyüktük.
Mesela kollarımızı bir açardık, dünyayı kucaklardık.
Güzeldik biz küçükken.

Kaşlarımızı almayı bilmezdik, makyaj çok büyüklerin işiydi sevmezdik. Arkadaşlarımızla beraber bir gece uyuyabilirsek eğer velinimetti bizim için, lükstü, zenginlikti. Ailelerimiz en az beş kez arardı eve beş dakika geç kaldığımızda. Otobüsteyim bile diyemezdik, otobüsle bir yere gidemezdik. Otobüs lükstü, zenginlikti. Koşa koşa eve varana dek nefes almazdık ve nerdesin sen sorusunu duymadan cevabı verirdik.

Biz bir gülerdik küçükken, kalbimiz kahkahalar atardı. Biz küçükken öğretmenimiz en yakın arkadaşımızla sıralarımızı ayırmasın diye, teneffüse kadar konuşmazdık. Not yazardık birbirlerimize. Biz diyorum küçükken bizdik böyle bayağı bir kalabalıktık. Yani biz diyebileceğim kadar çok. Biz küçükken bir büyüktük ki böyle kollarımızı açsak sığmazdı eni boyu.

Sonra mı? Büyüdük. Kollarımızı açtığımızda bir kişiyi bile sığdıramayacak hale geldik. Küçülene kadar büyüdük, çok büyüdük yani. Biz olamadık bir daha. Sen, ben olduk. Büyüklük lüks değildi, zenginlik değildi. Koşa koşa büyüdük. Büyürken ne de çok küçüldük.

Nâzım Hikmet Ran

Bir çocuk olmak nedir, nedir ama olmak
uzun atlamada kuş, yüzmede dalga
insan olmak değil, değil somut olmak hatta
nedir mantık ve matematik
karşısında yeğni, oğlak,
tarih ve coğrafyada bir şair,
ya da bir şair adayı olmak
çocuk olmakla bir krallıkta meşaleler yanıyor
köprüler kuruluyor, gümüşler pişiriliyor,
bir evin sesi bahçede sincapları besliyor
penceresi onun yağmurla tıpırtı boyanıyor
(…)
mendilci, suskun, esmer, canı sıkkın
evet evet, olmak olmak, bazı düşler, için, bazı düşlere, bazı düşlerde,
açıklarda batmış bir gemi gibi dalgın.

Ahmet Murat Özel'

ÇOCUKLUK

Affan Dede'ye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu.
Artık ne yaşım var, ne adım;
Bilmiyorum kim olduğumu.
Hiçbir şey sorulmasın benden;
Haberim yok olan bitenden.

Bu bahar havası, bu bahçe;
Havuzda su şırıl şırıldır.
Uçurtmam bulutlardan yüce,
Zıpzıplarım pırıl pırıldır.
Ne güzel dönüyor çemberim;
Hiç bitmese horoz şekerim!

CAHİT SITKI TARANCI

ESKİCİ

Eskiden yeterdim kendime
Artardım bile
Şimdi ne yapsam nafile! ...
Ve
Kim demiş 'can eskimez' diye
Bu can tedirgin tende
Can da eskimiş
Ben de..

BEDRİ RAHMİ EYÜBOĞLU

Beni sorarsan
Bildiğin gibiyim işte
Az uyuyor
Çok şarkı dinliyorum.
Kitaplar diziyorum odamın raflarına
Sonra birini alıp okuyorum
Altını çiziyorum yüreğime dokunan yerlerinin.
Bazen uyuyakalıyorum kanepede
Yağmurun gürültüsüne uyanıyorum
Ya da çalan bir telefon sesine.
Şimdilik böyle buralar
Sessiz sakin kimsesiz
Geçecek biliyorum geçecek elbette
Yani demem o ki,
Her şey bildiğin gibi işte...                                   
                                        İnan Durak Taş

Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım.
Beni sevmiyordun, bilirdim.
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce.
Ne vakit karşımda görsem,
Öldüreceğimden korkardım,
Felaketim olurdu, ağlardım..



Ne vakit Maçka'dan geçsem,
Limanda hep gemiler olurdu,
Ağaçlar kuş gibi gülerdi,
Bir rüzgar aklımı alırdı.
Sessizce bir cigara yakardın,
Parmaklarımın ucunu yakardın,
Kirpiklerini eğerdin, bakardın.
Üşürdüm, içim ürperirdi
Felaketim olurdu, ağlardım..



Akşamlar bir roman gibi biterdi,
Jezabel kan içinde yatardı,
Limandan bir gemi giderdi,
Sen, kalkıp ona giderdin,
Benzin mum gibi giderdin.
Sabaha kadar kalırdın,
Hayırsızın biriydi, fikrimce
Güldü mü, cenazeye benzerdi
Hele seni kollarına aldı mı,
Felaketim olurdu, ağlardım...


                             Attilâ İlhan

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] çok severim bu şiiri hocam ya

BU ARALAR BEN

Bu aralar ben eski ben degilim,
Ne yedigim yemegin tadi var,
Nede ictigim cayin,
Ne gulmem gercek ne aglamam
Ne konusmalarim anlamli ne de bakislarim…
Bu aralar ben eski ben degilim ki!

Mesela eski ben simdikine gore;
Daha gulerdi gulumserdi…
Cilginliklar yapar,
Zaman ve sinir tanimazdi…
Sevgidigini sokagin ortasinda saatlerce oper,
O’nu alir uzaklara kacardi…

Ah ah!…
Bu aralar ben eski ben değilim ki!

Bir ucurumun kiyisindayim,
Atlamak ile kalmak arasinda didinip duruyorum,
Hep dusunce hep plan,
Uygun olan hicbirsey yok inan…

Bu aralar yolunda giden bir tek sensin…
Sen ve sevgimiz…
Ama kapilirsak sele biteriz,

Ah ah!
Bu aralar ben eski ben degilim ki!

Son gunlerce hersey ters gidiyor,
Suclu ben miyim?
Yoksa hayat mi suclu?
O kadar cok kalabaliklarin icindeyim
Etrafin insanlarla dolu
Ama bir bilseler
Aslinda cok yalnizim…

Bu aralar ben eski ben degilim ki!

Hicbirsey yapmak gelmiyor icimden,
Elime giysilerimi alip,
Kulagimda müzik sesiyle,
Ciplak ayaklarimla kosmak istiyorum
Olabildigince issiz yesilliklere
Olabildigince kacmak istiyorum
Herseyden kendimden…

Ya ne bileyim farkliyim bu aralar…
Eski ben degilim anla işte….

Serkan Haciomeroglu

Bir misafirliğe gitsem
Bana temiz bir yatak yapsalar
Her şeyi, adımı bile unutup Uyusam.

Kalktığımda yatağım hâlâ lavanta koksa,
Kekikli zeytinli bir kahvaltı
hazırlasalar,
Nerde olduğumu hatırlamasam,
Hatta adımı bile unutsam..

Melih Cevdet Anday

Bir misafirliğe gitsem
Bana temiz bir yatak yapsalar
Her şeyi, adımı bile unutup Uyusam.

Kalktığımda yatağım hâlâ lavanta koksa,
Kekikli zeytinli bir kahvaltı
hazırlasalar,
Nerde olduğumu hatırlamasam,
Hatta adımı bile unutsam..

Melih Cevdet Anday

Şiir çok güzelmiş ilk kez görüyorum bu şiiri

AYNALAR

Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik;
İşte yakalandık, kelepçelendik!
Çıktınız umulmaz anda karşıma,
Başımın tokmağı indi başıma.

Suratımda her suç bir ayrı imza,
Benmişim kendime en büyük ceza!
Ey dipsiz berraklık, ulvi mahkeme!
Acı, hapsettiğin sefil gölgeme!

Nur topu günlerin kanına girdim.
Kutsi emaneti yedim, bitirdim.
Doğmaz güneşlere bağlandı vade;
Dişlerinde, köpek nefsin, irade.

Günah, günah, hasat yerinde demet;
Merhamet, suçumdan aşkın merhamet!
Olur mu, dünyaya indirsem kepenk:
Gözyaşı döksem, Nuh tufanına denk?

Çıkamam, aynalar, aynalar zindan.
Bakamam, aynada, aynada vicdan;
Beni beklemeyin, o bir hevesti;
Gelemem, aynalar yolumu kesti.

NECİP FAZIL KISAKÜREK

ŞAŞIRTICI KARŞILAŞMA

"Çok eskiden yaşadım bu ânı ben"
Dersiniz şaşkınlık içinde.
İlk girdiğiniz bir ev, bir merdiven
Birden güneş vuran pencere,

Ve tam sırasında tren düdüğü...
İşte böyle gelmişti siz dünyada
Değilken bir gün öğle üstü
Bu renklerle bu sesler bir araya.

Yaşamak anımsamak mıdır yoksa?
Sanmam, biz de bir sestik belki
Birileri için yıllar önceki
Şaşırtıcı karşılaşmada

Melih Cevdet ANDAY