Sevdiğimiz Şiirler

Bir gün baksam ki gelmişsin..
Bir güvercin gibi yorgun uzaklardan yar.
Gözlerinde bir bitmez, bir tükenmez güzellik
Saçlarında ilkbahar.

Bir gün baksam ki gelmişsin..
Gülüşünde taze serin bir rüzgar
Ellerin yine eskisi kadar güzel
Çiçek açmış dokunduğun bütün kapılar.

Bir gün baksam ki gelmişsin..
Hasretin içimde sonsuzluk kadar.
Şaşırmış kalmışım birdenbire çaresiz.
Dökülmüş yüreğime gökyüzünden yıldızlar.

Bir gün baksam ki gelmişsin..
Ne yüzünde bir gölge, ne dilinde sitem var.
Tozlu pabuçlarını gözlerime sürmüşüm
Benim olmuş dünyalar.

Y.Bülent Bakiler

Sana mutluluk vaadetmiyorum ki ben
Bir ömür savaşmalısın benimle.
Bir lokma da olsa,
ortağı olmalısın aşımın
Teselli vermelisin, en zayıf anımda.
Sevgi tutmalı bizi ayakta
o sevgi için yaşamalıyız.
Dik olmalı başın, yalnız omuzlarımda ağlamalısın.
'Yalnız beni sev' demiyorum, yalnız benim olmalısın!
Seni,
Seni sen yapan kişiliğin sevdirdi bana
Hayalimden gitmeyen yüzünde değilim.
Sana dokunmak değil, seni hissetmek istiyorum,
Seninle ağlamak, seninle gülmek derdim.
Sana mutluluk vaadetmiyorum ki ben,
İkimiz için
sonsuz bir huzur istiyorum.

H. Ercan Abaslı

Desem Ki
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini
Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm
Sende tattım yemişlerin cümlesini
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin.
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi fark edemezsen
Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme müsterih ol
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum
Cahit Sıtkı Tarancı

           MELANKOLİ

Beni en güzel günümde
Sebepsiz bir keder alır.
Bütün ömrümün beynimde
Acı bir tortusu kalır.

Anlayamam kederimi,
Bir ateş yakar derimi,
İçim dar bulur yerimi,
Gönlüm dağlarda bunalır.

Ne kış, ne yazı isterim,
Ne bir dost yüzü isterim,
Hafif bir sızı isterim,
Ağrılar, sancılar gelir.

Yanıma düşer kollarım,
Görünmez olur yollarım,
En sevgili emellerim
Önüme ölü serilir…

Ne bir dost, ne bir sevgili,
Dünyadan uzak bir deli…
Beni sarar melankoli
Kafamın içersi ölür.

                                   Sabahattin ALİ

...

...

Can Yücel'in karısı kendisinden 2 yaş büyükmüş ve benim güzel diyeceğim bir kadın değilmiş acaba o yüzden mi yazmış bu şiiri. Şiir çok iyi yanlız. ( Bu arada yanlış anlaşılma olmasın ben sadece yorum yaptım dış görünüşe asla önem verenlerden değilim kadında olsa erkekte olsa karşımdaki insanın kişiliğine karakterine bakarım.)

Can Yücel'in karısı kendisinden 2 yaş büyükmüş ve benim güzel diyeceğim bir kadın değilmiş acaba o yüzden mi yazmış bu şiiri. Şiir çok iyi yanlız. ( Bu arada yanlış anlaşılma olmasın ben sadece yorum yaptım dış görünüşe asla önem verenlerden değilim kadında olsa erkekte olsa karşımdaki insanın kişiliğine karakterine bakarım.)

Konu güzellik,  dış görünüş değil ki... Konu aşk.Ve aşkı çok güzel ifade etmiş.  Eşine ithafen yazılmış bir şiir mi bilmiyorum. Güzellik karakterle bütünleşirse güzel oluyor. ☺️

Konu güzellik,  dış görünüş değil ki... Konu aşk.Ve aşkı çok güzel ifade etmiş.  Eşine ithafen yazılmış bir şiir mi bilmiyorum. Güzellik karakterle bütünleşirse güzel oluyor. ☺️

Bu şiirde dış görünüşten de bahsediyor bence ben öyle anlıyorum ben kadının dış görünüşünü dert ettiğini ama adamın bunu dert etmediğini onu olduğu gibi sevdiğini anlatmaya çalıştığını anlıyorum. 

Ömrümde Sükut
Çıngıraksız, rehbersiz deve kervanı nasıl
İpekli mallarını kimseye göstermeden
Sonu gelmez kumlara uzanırsa muttasıl
Ömrüm öyle esrarlı geçecek ses vermeden
Ve böylece bu ömür, bu ömür her dakika
Bir buz parçası gibi kendinden eriyecek
Semada yıldızlardan, yerde kurtlardan başka
Yaşayıp öldüğümü kimseler bilmeyecek

                  Cahit Sıtkı Tarancı

KALSIN
Kalbim, bilmiyorsan aşkın sırrını,
Bozma dokusunu, düşlerde kalsın,
Sevmeyen yüreğin çekme kahrını,
Sevdan, görülmedik işlerde kalsın.

Gülün yaprağında gözyaşın şebnem,
Bülbülün feryadı aklında kalsın,
Her çiçek, her yerde açar mı bilmem,
Sen hala macera sevdasındasın...

Ahmet Günbay Yıldız

Sen Derviş Olamazsın

Dervişlik der ki bana;
Sen derviş olamazsın.
Gel ne diyeyim sana,
Sen derviş olamazsın.

Derviş bağrı taş gerek,
Gözü dolu yaş gerek.
Koyundan yavaş gerek,
Sen derviş olamazsın.

Döğene elsiz gerek,
Söğene dilsiz gerek.
Derviş gönülsüz gerek,
Sen derviş olamazsın.

Dilin ile şakırsın,
Çok maniler dokursun.
Vara, yoğa kakırsın,
Sen derviş olamazsın

Ele geleni yersin
Dile geleni dersin
Böyle dervişlik dursun
Sen derviş olamazsın.

Doğruya varmayınca,
Murşide ermeyince.
Hak nasib etmeyince,
Sen derviş olamazsın.

Şeyhim sözleri Hakk’tır
Asla hilâfı yoktur
Senin inadın çoktur
Sen derviş olamazsın.

Derviş Yunus gel imdi,
Ummanlara dal imdi.
Ummana dalmayınca,
Sen derviş olamazsın.

Ya Mevlâm, Hû Mevlâm
Aşkın bize ver Mevlâm

Hayat suyu musun ey sadık vefa
Gel yetiş derdime naz etme kahve
Hazmeder verirsin mideye safa
Meziyetin çoktur uzatma kahve

Yemenden gelirsin yolların uzun
Her nere gidersen karadır yüzün
Gahi tatlı gahi acıdır sözün
Bu halın kimseye belletme kahve

BELKİ BİRİMİZ ÖLECEĞİZ
Asla beraber olamayacağız.
Aynı evi, aynı teni paylaşamayacağız.
Aynı masada oturmayacağız.
Hatta aynı şehirde bile oturmayacağız.

Belki bir gün son kez görüşeceğiz, ikimiz de bunun son olduğundan habersiz.
Son kez el ele gezeceğiz, belki de son kez söyleyeceğiz birbirimizi sevdiğimizi.

Yine beraber planlar yapıp, tutamayacağımız
Son sözleri vereceğiz birbirimize.
Ve elbette yollarımız yine ayrılacak bir gün.

Sonra aramıza şehirler girecek,
Hiç karşılaşmayacağız.
Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
Sonra da belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek.

             NAZİM HİKMET

"Aslında yoktu kendimizden başka kimsemiz,
Ve biz hep varsayımlar üzerine yaşadık biraz da...
Ne bileyim işte, her olur olmaz üzerine hayaller kurduk.
Yoksa şu an kim biliyor ki senin içinde ne yaşadığını,
Yada kaç kişi şu an düşünüyor seni ?
Söylesene kimin umrundasın şu an ?
Kandırma kendini boş yere,
Dağ başındaki bir mezar taşı kadar yalnızsın işte..""

Aslını düşünerek sarıl işe
Yaradan dur diyecek öyle gidişé..