Sevdiğimiz Şiirler

seni düşünmek güzel şey
seni düşünmek ümitli şey
dünyanın en güzel sesinden
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey

seni düşünmek güzel şey
seni düşünmek ümitli şey
fakat artık ümit yetmiyor bana
ben artık şarkı dinlemek değil
şarkı söylemek istiyorum
                               N.H.RAN

LİMAN

Sıralanmış saksılar vardı
limana bakan
penceremizin önünde
ve çiçekler arasında
ekmek kırıntıları serpen
martı yüzlü
bir anne

Terasta toplanan kadınlar
limandaki beyaz geminin
ışıkları yanınca
dedikodusunu yapmayı unuturlardı
tam o saatlerde sokaktan geçen
yazlık sinemadaki
biletçi kızın

Annesinin dizlerinin dibinden
hiç ayrılmayan
uslu bir çocuk gibidir
limandaki deniz
ama sokağa çıkıp
dalga olmak geçer
yüreğinden

SUNAY AKIN

               Gel

Bunca zaman sonra bir gün beni an
Göğsünde açılmış goncalarla gel!
Seviyor mu? diye fallar bakılan
Elinde dört yaprak yoncalarla gel!

Gel, ömrümün biten sonbaharında
Pembe tebessümler dudaklarında
Ve kelebeklerin kanatlarında
İster yağmurla gel, ister karla gel!

Hasan Sami Bolak

KADIN

Kalıp değil bir fikir...
Elmas sorguçlu fakir;
Açıkta sırrı bâkir;
Kadın...
...
Çölde kaçan bir serap;
Yönü kementli mihrap...
Mâdeni som ıstırap;
Kadın...

Dipsiz hasrete tuzak;
En yakınken en uzak....
Tadı zehrinde erzak;
Kadın...

Bir işaret, bir misâl;
Ayrılık remzi visâl...
Allah'a yol bir timsal
Kadın...


Necip Fazıl KISAKÜREK

SEVGİ DİLENCİSİ

Ben bir sevgi dilencisi
Saatlerce ayrılmıyorum kapından
Yalvarıyorum,yakarıyorum
İstiyorum senden bir avuç sevgi.
Olsun yaralı yüreğime biraz teselli.
Ama çok görüyorsun bir avuç sevgiyi bana.
Bazen de açmıyorsun kapıyı yüzüme.
Dilerim birgün aynı kaderi paylaşırsın benimle.
Gelirsin kapıma günün birinde.
İşte o zaman bir çift sözüm olacaktır sana.
"şimdi benden istiyorsun biraz sevgi
Ben sana yıllar önce bırak sevgiyi verdim kalbimi."
Şimdiyse o kalbim ait başka bir kalbe.
Sense mahkumsun sevgisizliğe.
Umarım bir ömür boyu devam edersin sevgi dilenciliğine.
Bir daha gelme kapıma;rahat bırak beni sevgilimle
Bir daha olmak istemiyorum sevgi dilencisi.
Mezara kadar sevdiğimin kollarında
Doyasıya yaşamak istiyorum gerçek sevgiyi

      SELAM BÜTÜN SABAHLARINA GÜNEŞİN

Damları yalayarak geçerken
Başakların gözünü açan
Karları gevşeten
Sabahlarına selam olsun güneşin
Canımın istediğini yapmaya zamanım kaldı mı
Canımın istediği ne kaldı?
Güzel bir kahvaltı mutlu yapıyor insanı
Bir gülümseme lazım şimdi
Eski arkadaşlarımı arıyorum
Eskimemiş zamanlarımı
Yumurtam çok pişmiş olsun
Ekmeğim tereyağlı
Zeytin ezmesi bulunsun masada
Geçmiş tarihli bir gazete
De ki bin dokuz yüz altmış dört
Güneşin sabahı yaz mevsiminde
Okul yok
Annemin, babamın keyfi yerinde
Sokağa çıkmama izin verdiler sabahın köründe
Tarih olsun bin dokuz yüz elli yedi
İlkokuldayım
Şimdi bir tek Hilmi var o sınıftan
Arkadaşlığımızın yaşı elli, gidişi gelişi belli
Raf ömrü olmayan bir tanışıklığın hatırasından
Ancak keyif alır insan
Selam bütün sabahlarına güneşin
Toprağı da ısıtır, canı da
Her sabah uyandığımda beni bekleyen sadık arkadaşımdır
Bazen ben beklerim onu erken uykulardan uyanıp
Bazen  o gözlerime girer  “uyan artık” der
Böyledir sevgililer
Selam bütün sabahlarına güneşin
İçimde yaşayan bir sevginin sıcaklığına dokunuyor çiy damlaları
Seni anarak kalkıyorum yatağımdan
Taze bir kıyafet geçiriyorum üzerime
Tenimin kokusuna, sevdiğin parfümlerle takviye yapıyorum
Kimse olmasa da güneş koklayacak beni
Emecek terimi
Sevmeyi sevdiğini, sevdiğine anlatabilmeli insan
Hele bir de aydınlık varsa sokaklarda
Baharda üzerine yapışan çiçek tozları gibi
Hayatı taşımalı sevgilinin kulaklarına sesin
Bir de öpücük yanaklarına dudakların
İkinci gülümsemedir hayata güneşten sonra
 Selam..............



 

        HERŞEY SENİNLE BAŞLAR ..........................
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif
kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin
Yaşadıklarını kar sayma
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna
Ne kadar yaşarsan yaşa
Sevdiğin kadardır ömrün
Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme, bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi;
Sevdiğin kadar sevileceksin
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak
Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü
Kendini güzel hissettiğin kadar güzel
İşte budur hayat, işte budur yaşamak
Bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün;
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir
kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin
Bunu da öğren;
SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN

                                   Can YÜCEL........................ .....

CAN VERNEYE DERMANIM MI VAR

Üryan geldim gene üryan giderim
Ölmemeye elde fermanım mı var
Azrail gelmiş de can talep eder
Benim can vermeye dermanım mı var
...
Dirilirler dirilirler gelirler
Huzur-u mahşerde divan dururlar
Harami var diye korku verirler
Benim ipek yuklu kervanım mı var

Er isen erliğin meydana getir
Kadir Mevlam noksanımı sen yetir
Bana derler gam yükünü sen götür
Benim yük götürür dermanım mı var

Karac'oğlan der ki, ismim öğerler
Ağı oldu yediğimiz şekerler
Güzel sever diye isnad ederler
Benim Hakk'tan özge sevdiğim mi var

KARACAOĞLAN

seninle karşılaşıp solduğum andı ölüm
yüzüne baktığında tutuşup yandı ölüm

çoğaldıkça çoğalan bir sevda ülkesinde
ellerine dokundun; sana inandı ölüm

o efsunlu, yağmurlu, hercai gözlerinden
uçan kelebekleri mutluluk sandı ölüm

akkor dudaklarından ağı düştü içime
yollarında yürürken sanki insandı ölüm

viran eylediğin gün yorgun hayallerini
ayrılıkla, hüzünle, aşkla sınandı ölüm

bir ömür vuslatını bekledi boynu bükük
bilmem ki aşk uğrunda neden kınandı ölüm

süründü yıllar yılı karanlık köşelerde
benim gibi kıvrandı, kahra dayandı ölüm

her akşam tufanında harap oldu güneşim
gece baygın bir rüya, gündüz hülyandı ölüm

sensizliğin en ağır fermanıydı içimde
dudaklarımdan sızan bir damla kandı ölüm

ölüm seni sevmektir bir celladın elinde
bilmem hangi yürekte böyle sultandı ölüm

Ölüm....Ölüm...Ve....Ölüm! ................
Ölüm, ölüm varlığın son bulduğu son nokta,
Ölüm,ölüm yokluğun yok olduğu son nokta,

Ölüm, ateşli mızrak cehennemin kapısı,
Ölüm, iremli bahçe cennetin anahtarı,

Ölüm, dikenli yolda varlığın son bulması,
Ölüm, güller içinde yokluğun yok olması,

Ölüm, ruhun gitmesi ızdıraplar içine,
Ölüm, ruhun dönmesi mutluluga sevgiye,

Ölüm, dönülmeyen yol yolların son bulması,
Ölüm, başlangıç nokta varlığın başlaması,

Ölüm, ölüm hesabın sorulduğu dönemeç,
Ölüm, ölüm sualden ya hiç geçme ya da geç,

Ölüm, zebanilerin oltasına düşmektir,
Ölüm, zorlu yolların sıratından geçmektir,

Ölüm, bir karış ğüneş içine garkolmaktır,
Ölüm bahar havası sevinçten boğulmaktır,

ÖLÜM, ÖLÜM SEN DE ÖL, ÇÜNKÜ SENDE ÖLÜSÜN,
ÖLÜM, TUBA DALININ HİÇ BİTMEYEN GÜLÜSÜN,

Ölüm
ölüm, karda ayazda
ölüm, dağda denizde
ölüm her yerde
....
ölüm, kumda havada
ölüm, suda toprakta
ölüm değil uzakta

ölüm, yolumda soluğumda
ölüm, koynumda yatağımda
ölüm aşımda
yanıbaşımda.

Zalim Ölüm
Zengin,fakir ayırmayan
Makam,mevki tanımayan
Güzel,çirkin acımayan
Ölüm,ölüm zalim ölüm

Sevenleri ayıran o
Ocakları söndüren o
Kapı,kapı dolaşan o
Ölüm,ölüm zalim ölüm

Trafikte canavardır
Kötülerle arkadaştır
Savaşlarda doyumsuzdur
Ölüm,ölüm zalim ölüm

Bazen verem,bazen kanser
Çare olmaz dertler bulur
Doktor,doktor süründürür
Ölüm,ölüm zalim ölüm

Uçaklarda,gemilerde
Otolarda,trenlerde
Kaçamazsın bulur seni
Ölüm,ölüm zalim ölüm

Hatır bilmez,rüşvet almaz
Yalvar,yakar söz dinlemez
Yaşamana izin vermez
Ölüm,ölüm zalim ölüm

Ölüm
Ölüm nedir bilir misin
ölüm
bilmemektir
biliyorum.

Ölüm nedir bilir misin
ölüm
görmemektir
görüyorum.

Ölüm nedir bilir misin
ölüm
duymamaktır
duyuyorum.

Ölüm nedir bilir misin
ölüm
ölmemektir
ölüyorum.

Ölüm Olur
Yarin yaktığı ateş,
Çırası ölüm olur..
Aşk; zehirle pişmiş aş,
Sofrası ölüm olur..

Sessizliği boğan ses
Narası ölüm olur..
Burada aşklar abes
Burası ölüm olur..

Yar gönlünde kiracı
Kirası ölüm olur..
Kabirdedir ilacı
Orası ölüm olur..

Aşkın yazısı ölüm
Turası ölüm olur..
Gidenin yası ölüm
Mirası ölüm olur..

Anılar tartılınca
Darası ölüm olur..
Nazı benzer kılınca,
Tafrası ölüm olur..

Yar der; benim için öl
İcrası ölüm olur..…
Leyla’nın yüreği çöl
Sahrası ölüm olur..

Sevmek mukaddes çilem
Sonrası ölüm olur..
Cennet ile cehennem
Arası ölüm olur..

Yarin gözleri hançer
Beresi ölüm olur..
Bir nazar delip geçer
Çaresi ölüm olur..

Ateştir hayat verir
Haresi ölüm olur..
Gören göz, yari görür
Göresi ölüm olur..

Yüz görümlüğü bir can…
Çehresi ölüm olur..
Bu sırra ermez her can
Eresi ölüm olur..

Aşktan kalan yalnız öz
Firesi ölüm olur..
Sinende güneşten köz
Zühresi ölüm olur..

Aşar gelir zamanı
Süresi ölüm olur..
Geçer tayyi mekanı
Seresi ölüm olur..

Düğümlenir gözde yaş
Katresi ölüm olur..
Yarin etrafı ataş
Çevresi ölüm olur..

Ruhu emzirir arkı
Deresi ölüm olur..
Gözle görülmez farkı
Hücresi ölüm olur..

Ölüm aşkın kanunu
Töresi ölüm olur..
Aşkın; hayattır sonu
Zerresi ölüm olur..

Yar nurdur,nurdan aşkı
Cemresi ölüm olur..
Herkes bilmez o köşkü
Adresi ölüm olur..

Aşkın adı ölümdür
Şifresi ölüm olur.
Öldüren yar gülümdür
Yöresi ölüm olur..

Yar candan can isterse
Paresi ölüm olur..
Hay.. yüzünü gösterse
Neresi ölüm olur..?

Ölüm Yok
Anamız var babamız var ailemiz var
derdimiz var tasamız var çilemiz var
kızdığımız var küstüğümüz var kırdığımız var
ölüm yok ölüm yok ölüm yok

Evimiz var işimiz var arabamız var
karımız var kızımız var oğlumuz var
hayalimiz var umudumuz var düşümüz var
ölüm yok ölüm yok ölüm yok

Hevesimiz var tutkumuz var inadımız var
hırsımız var öfkemiz var kavgamız var
vurduğumuz var yıktığımız var geçtiğimiz var
ölüm yok ölüm yok ölüm yok

Gayemiz var dileğimiz var
dostumuz var düşmanımız var
duamız var bedduamız var
ölüm yok ölüm yok ölüm yok

Malımız var mülkümüz var
paramız var pulumuz var
hesabımız var kitabımız var
ölüm yok ölüm yok ölüm yok

Tutkumuz var sevgimiz var
talihimiz var ümidimiz var
haftamız var ayımız var
ölüm yok ölüm yok ölüm yok /

mu? ...

Ölüm.
Ölüm uzatır sevdanın kollarını
Gündüz demez, gece demez,
Dur durak bilmez.
Çevirir dört bir yanımı
Okyanuslar içinde, minnacık bir ada gibiyim.
İstemez yüzümün güldüğünü,
İstemez yüreğimin sevdiğini,
Bırakmaz yakamı,
Ölüm,ölüm,ölüm......
Yaşamak kadar sana da yakınım Ölüm.

Hoşlanırsın saçlarımı beyazlatmaktan.
Hoşlanırsın gencecik yüzümü,
Çizgilere boğmaktan,
Hoşlanırsın zıpkın gibi yüreğime saplanmaktan.
Avuçlarının içindeyim biliyorsun,
Ölüm, ölüm, ölüm......
Yaşamak kadar sana da yakınım ölüm.

Derelerde akar, çaylarda akar.
Deniz dalgasını, hoyratça yutar.
Üç beş günlük dünyam başıma çöker.
Aklımdasın, yanımdasın, gölgem gibisin.
Ölüm, ölüm, ölüm......
Yaşamak kadar sanada yakınım ÖLÜM!

Ne Olursan Ol

Paranı ver, gönlünü ver, canını ver
Ama SIRRINI VERME! ...
Günlerini say, kazancını say, büyüklerini say
Ama YERİNDE SAYMA! ...
İşini beğen, aşını beğen, eşini beğen
Ama KENDİNİ BEĞENME! ...
Emek ver, kulak ver, bilgi ver
Ama SAKIN BOŞ VERME! ...
Fidan büyüt, çocuk eğit, yoksul besle
Ama KİN BESLEME! ...
Davet et, hayret et, ülfet et, affet
Ama İHANET ETME! ...
Kitap oku, meslek oku, dünyayı oku
Ama LANET OKUMA! ...
Sınıfını geç, hayatını seç, rakibini geç
Ama GÜLÜP GEÇME! ...
Gönül al, dost al, yoldaş al
Ama BEDDUA ALMA! ...
Yaklaş, tanış, konuş, uzaklaş
Ama UŞAKLAŞMA! ...
Doğrul, sayrıl, evril, devril
Ama EĞRİLME! ...
Hislen, tasalan, seslen, uslan
Ama PASLANMA! ...
İtil, ütül, atıl, katıl
Ama SATILMA! ... 
 
Mevlana Celaleddin Rumi
 

ÖDÜNÇ HANÇER ÖLDÜRMEZ BENİ


ödünç hançer öldürmez beni

bir küfür gibi kara
kayış dilini ver
binlerce kez açıklasam da
dilini çözemediğim ihanet
gel bir daha bende dene kendini
ne sen öldürebiliyorsun beni bu cenkte
ne ben yenebiliyorum seni
yazıldığın mevsime çok su ver kendi izinden
giden yolları suçlarından arındır
arkanda kaldı seni ilerde bekleyenler
unutkan şiirler, kopmuş alıntılar
hiçbir zaman kullanamadığın hatıralarla
kendine yazdığın yaşam öyküsü!
ah, bu kadar aşk herkesi yanıltır
gelme üstüme
boşalmış yeminlerin bileği
ben sandığın sözcüklere vuran aksimdir
ödünç hançer öldürmez beni
ya başka bir silah seç kendine
ya bırak başkasının ellerine
ölüm aşkın işidir
kork benden sevgilim
ahretin olurum senin
bu kadar çok seven öldürmesini de bilir
ben seni
çok yanılmış kalplerin sağlamlığıyla sevdim
gücümdü güçsüzlüğüm
ey, izini sürdüğüm ruhumdaki kara gölge,
büyüttüğüm oğullarımı bir bir elimden alan hayat
yanıltma beni, beni bana yakıştır
son darbeden önce ilk sözü söyleyemeyen!
kolay değil ödenmiş hayatın katili olmak
kör eder hançerini içimin gücü
ölümü göze alan yaşamasını da bilir
 
MURATHAN MUNGAN

GÖTÜR BENI GITTIGIN YERE

Götür beni bu gece gittigin yere
Bırak karanlıklar hep orda kalsın
Yıldızlar benimle olmasın varsın
Bırak ne olursun,, bırak hayalin bende kalsın
Gecede esen rüzgar ol, savur bulutlarını
Islat beni tepeden tırnaga, ne olur sanki
Sırılsıklam olsam bile ,
Götür beni bu gece gittigin yere...
Erisilmez dagların kırcicegi
Karanlık gecelerin yıldızı
Ay yüzlü, hayal gözlü
Al git geceden ne varsa
Siirler yazayım ardından
Bırak yalnız hayalin bende kalsın varsın
Sabahlar olmasın bu gece
Kararsın varsın her yer
Gelmesin ay geceye
Sırılsıklam olsam bile
Götür beni ,bu gece gittigin yere....

                                             YARALI_34

BİR KAYNANA-GELİN HİKAYESİ

Gider arayıp bulur elin güzel kızını
Süsler püsler abartır alamaz ki hızını
--Nihayet usandırıp alır getirir eve
--El âleme anlatır bitirmez öve öve

Bir düğün kurgulanır prenseslere layık
Ne damat ne kaynana hiç biri değil ayık
--Davetiye basılır herkes davet edilir
--Yurtdışı balayına uçak ile gidilir

Dört gözle beklenirler yerleşirler dublekse
Fakat ayak sesleri duçar eder komplekse
--Kaynana altta ise onlar üstte oturur
--Lakin kaynana bunu belli ki zor götürür

Süpürge sapı ile durmaz vurur tavana
Geline haset eder koymak ister havan’a
--Siz ne yapıyorsunuz diye kızmaya başlar
--Ya laf çakar veyahut her gün birazcık haşlar

Gelinle damat evde hep el ele yan yana
Bunu gören kaynana daha nasıl dayana
--Bir şeyler yedirirler biri birilerine
--Tahammülü mü kalır artık dirilerine

Çocukları olunca yukarıya taşınır
Cinci falcı arayıp uyuz uyuz kaşınır
--Hile hurdayla fitne ateşini tez yakar
--Ayırınca rahatlar marifetine bakar

Gül gibi çocuğunu verir mi elkızına
Yaşlanınca kaynana taht kurar enkazına
--O ki sümüklü peri evde yok onun yeri
--Çocuk yuvada kalır gezer damat serseri

Biri yâr biri ana olan oğlana olur
Bir kısmı bu dünyada belalarını bulur
--Bocalar durur yazık kimseye yaranamaz
--Sonuca bakılınca has niyet aranamaz

Kaynanasından çeken güzel ve narin gelin
Sen yapmasaydın bari kırılmasın mı elin
--Ben kaynana olursam ezeceğim demekte
--Bilmem çağdaş gelinler neden böyle etmekte

Görünen o ki olay sonsuza dek sürecek
Hepsinin defterini Azrail tam dürecek
--Sürtüşme bitmeyecek durulmazsa taraflar
--Fark etmiyor oralar veya bizim taraflar


                                         M. Fatih KAHRAMAN

 Seninle Tanıştığıma Çok Memnunum  KAHVERENGİ

Ben senden önce
Kimsenin gözlerinden içeri bakmamıştım.
İnsanları tanırdım ama göz renklerini bilmezdim.
Sanki hepsinin gözleri aynıymış gibi gelirdi bana.
Ben ilk defa
Senin gözlerinden içeri baktım.
Aşık olduğum kızı
İlk defa orda gördüm.
Heyecanı gördüm,
Mutluluğu gördüm,
Hüznü gördüm,
Aşkı gördüm.
Gözlerinin rengi, aşkın rengi oldu benim için.
Senin gözlerinin KAHVERENGİ'sini görmeden önce
KAHVERENGİ, sıradan bir renkti benim için.
Ama şimdi öyle mi ya...
Seninle tanıştığıma çok memnun oldum KAHVERENGİ
Senin KAHVERENGİ gözlerin
Mavi ile yeşilden fazla ferahlatan,
Kırmızıdan fazla duygulandıran,
Sarıdan fazla iştah açan,
Pembeden fazla umut,
Siyahtan fazla hüzün,
Beyazdan fazla aydınlık veren,
Senin KAHVERENGİ gözlerin…

KAHVERENGİNİN benim hayatımda hiçbir önemi olmamıştı senden önce.
KAHVERENGİ elbiselerim, kahverengi eşyalarım olmamıştı.
KAHVERENGİ bisikletim, KAHVERENGİ topum, KAHVERENGİ takım elbisem, KAHVERENGİ koltuk takımım…
İşin enteresan tarafına bak ki, kahve bile içmem
Ben çayı tercih ederim.
Ben kimsenin gözünün içine bakmazdım senden önce.
Ne var, ne renk diye bakmazdım dikkatli dikkatli.
Sanki herkesin gözü aynıymış, aynı renkmiş gibi gelirdi bana.
Önemsemezdim insanların gözlerinin içine bakmayı.
Bilmezdim insanların gözlerinin içinde nice sırların gizli olduğunu.
Ben aşkı bilmezmişim senden önce, aşkın hayat demek olduğunu bilmezmişim.
Ben senin gözlerinde heyecanı, mutluluğu, hüznü,
Aşkı görmezden önce hiçbir şey bilmezmişim meğer.
Ben senin gözlerinin içinde hayatımın amacını gördüm.
Ben senin gözlerinin KAHVERENGİSİNİ daha ilk görüşte sevdim.
O andan itibaren senin gözlerini seyretmek bir tutku oldu benim için.
Gözler kalbin aynasıdır derler ya hani,
Senin gözlerinin bana, seni seviyorum deyişini sevdim,
Gözlerinin bana sahip çıkışını, sen bana aitsin deyişini sevdim,
Ben senin gözlerinin her deyişini sevdim,
Senin gözlerinden içeri girip senin içinde seyahat etmeyi sevdim.
Ben seni KAHVERENGİ gözlerinde sevdim.
Şimdi sen yoksun ama bir zamanlar vardın
Ve benim için her zaman var olacaksın.
Seninle tanıştığıma çok memnun oldum.............
........KAHVERENGİ

Issız çölde bir yudum suyu dünyalara değişmeyen biri gibi
Ya da yağmuru unutmuş toprağın bulutlara yalvarışı gibi
Sessizce;
Ama yürekten özledim seni..