Sevdiğimiz Şiirler

İDAM

Bir kravat boynumda..
Ne zaman ayaklarımın altındaki sandalye
Çekilecek diye bekliyorum
Ellerim arkadan bağlandığı için
Giderken alkışlayamıyorum bu hayatı
Boynumu kırabilir bu ip
Ama bil ki...
Gülümseyişime engel değil hiç bir kırılma
Ki ben
Sen gittiğinde daha çok kırılmıştım
Üstelik ayaklarımın altından
Kaymıştı zaten hayatım

Ceyhun Yılmaz

HALİME TERCÜMANDIM

Sözümona insandım
Hamsiydim buğulandım
Koynumdaki hatunu
Havva anamız sandım

Beyazıt Kulesiydim
Hem Kumkapıdaki yangın
Arap itfaiyeciynen
Kendi derdime yandım

Pir Sultandım abdaldım
Düz rakıya dadandım
Çekip çekip kafayı
Anacığımı andım

Banazdaydı bazlamam
Ve radyodaki reklam
Yaşamı yandaş sayıp
Bana bir ekmek bandım

Arşa vardı feryadım
Firazda kör kadıydım
Kararsızlıktan cayıp
Katlime karar aldım

Gül benizli isyanım
Eksi çıktıkça kanım
Arta durdu bicanım
Ben ölsem ölsem bile

Dipdiri o sol yanım

 CAN YÜCEL

Vurdu Beni...

İhaneti yaban elden beklerken
Canımda bildiğim kul vurdu beni...
Nice poyrazları bir bir haklarken
Gelip ince esen yel vurdu beni...

Naçar kaldım şimdi sensiz neylerim
Her sözü gönlüme bir gam eylerim
Dertli çalar hem de dertli söylerim
Sazımdaki kırık tel vurdu beni...

Ölüm olsa ben yolumdan dönmezdim
Binip aşk atına sürüp inmezdim
Kor ateşe düşsem yine yanmazdım
Sönmeye yüz tutmuş kül vurdu beni...

Ederinden fazla değeri verdim
Açtım bu gönlümü önüne serdim
Zararı yok olsun ben affederdim
Bir haddini bilmez dil vurdu beni...

Murat’sız kalmışım hep çile çeken
Aşkın bahçesini biçmeden eken
Etrafımı sarmış iken bin diken
Bir vefasız gonca gül vurdu beni...

(Murat Muratoğlu)

 ZİNDANDAN MEHMEDE MEKTUP
Zindanda iki hece.Mehmed'im lafta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de geri adam,boynunda yafta...

Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mi?..Belki ..Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...

Git ve gel... Yüz adım...Bin yıllık konak
Ne ayak dayanır buna ,ne tırnak!

Bir alem ki, gökler boru içinde.
Akıl almazların zoru içinde
Üstüste sorular soru içinde.

Düşün mü,konuş mu, sus mu ,unut mu?
Buradan insan mı çıkar,tabut mu?

Bir idamlık Ali vardı,asıldı
Kaydını düştüler,mühür basıldı.
Geçti gitti,birkaç günlük fasıldı

Ondan kalan,boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiği üç beş karanfil...

Müdür bey dert dinler,bugün"maruzat"!
Çatık kaş...Hükumet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuş kim eder azat?

Anlamaz;yazısız,pulsuz,dilekçem...
Anlamaz!ruhuma geçti bilekçem!

Saat beş dedi mi,bir yırtıcı zil
Sayım var, maltada hizaya dizil!
Tek yekun içinde yazıl ve çizil!

Insanlar zindanda birer kemmiyet;
Urbalarla kemik,mintanlarla et.

Somurtuş gibi bıçak,nara gibi tokat;
Zift dolu gözlerde karanlık kat kat...
Yalnız seccademin yönünde şefkat

Beni kimsecikler okşamaz madem
Öp beni alnımdan,sen öp seccadem!

Çaycı getir ilaç kokulu çaydan!
Dakika düşelim,senelik paydan!
Zindanda dakika farksız aydan

Karıştır çayını zaman erisin
Kopuk kopuk,duman duman erisin!

Peykeler,duvara mihli peykeler
Duvarda,başlardan yağlı lekeler
Gömülmüş duvara,bas bas gölgeler...

Duvar,katil duvar yolumu biçtin
Kanla dolu sünger... Beynimi içtin

Sukut...Kıvrım kıvrım uzaklık uzar
Tek nokta seçemez dünyada nazar
Yerinde mi acep,ölü ve mezar?

Yeryüzü boşaldı habersiz miyiz?
Güneşe göç varda ,kalan biz miyiz?

Ses demir,su demir ve ekmek demir...
İstersen demirde muhali kemir.
Ne gelir ki elden,kader bu,emir...

Garip pencerecik,küçük daracık;
Dünyaya kapalı,Allah'a açık

Dua,dua eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış
Gözyaşı bir tarla,hep yoncalanmış

Bir soluk,bir tütsü,bir uçan buğu
İplik ki incecik,örer boşluğu

Ana rahmi zahir ,şu bizim koğuş
Karanlığında nur,yeniden doğuş....
Sesler duymaktayım;Davran ve boğuş!

Sen bir devsin,yükü ağırdır devin!
Kalk ayağa,dimdik doğrul ve sevin!

Mehmed'im,sevinin ,başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin,eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!

Yarın elbet bizim,elbet bizimdir!
Gün doğmuş ,gün batmış ,ebed bizimdir

NECİP FAZIL KISAKÜREK

 
Seni ne çok sevdiğimi de unutabilecek misin?

Sevişen cümleler yazamıyorum artık
Yürekten sevmiştim
Yüreğim yanıyor şimdi ve
Yüreğimin kalemiyle yazıyorum
Bunları sana...

İki koca yürek bir kalpte atmıştık biz
Benim kalbimde kocaman sen
Seninkinde ise ben vardım.
Sonsuz sevdik değer verdik gel gör ki
İki yürekli insan
Tek kalemde sildik biz
(Yazık)
Doğru muydu bu sona ulaşmak?

Üstüme gelme dedin bana
Çok sevdiğimdendi aşırı ilgim
Anlamadın.
Seni sürekli hatırlarken
Sıktığımı vurguladın.
Sessiz kaldığımda ise
Özlemiyorsun diye yakındın.
Üstüne gelmiyorum artık
Hayatta yalnız başınasın...

Oysa sırtımızı birbirine yaslamıştık biz
Hayatı iki kişi göğüsleyip
Acıları yarıya indirmiş
Mutluluğu iki katına çıkarmıştık.
İki koca yürek bir kalpte atmıştık biz
Şimdi
Nasıl olduğumu sorma!
Unuttuğumu söyleyeceğim elbet
Yalan...
Aslında
Ö L Ü Y O R U M...

Sensiz hayatımda şimdi
Acıların adını anacak cesaretim yok
Meğer ben
Senliğimde her elemi göğüslenir
Senliğimde boynumu bükmezmişim;
Sensizliğimde koca bir...
H İ Ç M İ Ş İ M...

Bir başlık bile bulamıyorum
Katlettiğin dizelerime
Canımın istediği de sendin
İçimin titrediği de
Yüreğimin eridiği de...
Unutursun belki gözlerimin rengini
Unutursun belki sevgi sözlerini
Soruyorum şimdi sana:
Ey yalnızlığıma imza atan insan!!!
Seni ne çok sevdiğimi de
U N U T A B İ L E C E K M İ S İ N ?

 Sevip de söyleyemediğim şarkılar var
Bir dizesini asla hatırlayamadığım şiirler
Keşke,keşke o ben olsaydım dediğim hikaye kadınları

Düşlerim var...
Uyandığımda yalnızca başını hatırladığım,
Ve asla sonuna kadar görmeyi beceremediğim

Bir adam var düşümde,tam dokunacakken uyandırıldığım
Bir adam,sonumuzun ne olacağını hiç öğrenemediğim
Düşümde bir adam var,benim mi bilemediğim
Bir adam var diyorum,düşünüp düşümden ayrı kaldığım...

            BOĞULUYORUMMM
Yine umutsuzluk denizinde boğuluyorum bu gece...
Gelmeyeceğin ihtimali işlenmişken beynime isyan 
     bayrağı yine en tepede...
Ne yapmalı alışmalımı bu firari acıya yoksa bırakıp
     gitmeli silmeli mi her şeyi en baştan...
Hiç yaşanmadı mı saymalı bu sevdayı seni yok     
     saymalı bir hayal deyip geçmelimi...
Hangisi mümkün söyle...
Ben her gece savaşırken yokluğunun verdiği acıyla, Yağan yağmur şahidimdir ki vazgeçtim mutlu 
     olmaktan
Sadece unutmak istiyorum seni ve deli sevdanı..
Ne kal diyebildim sana nede seninle gelmeye   
     cesaret edebildim
Sanki bunu bilircesine ardına bakmadan gittin belki Sen bile bilmiyordun bu gidişi...
Yenildin sende her insan gibi, karşı koyamadın İçinde büyüttüğün hırslarına ve gittin bu sevdayı   
     harcadın...
Şimdi serseri yüreğim ne anlar söyle,söyle nasıl Dindirebilirim içimde büyüyen acıyı söyle
Yarım kalan o sevdayı hangi bilinmez yürekte
     tamamlarım..
Biliyor musun aslında yüzünü görmek istemiyorum
     tek istediğim unutmak...
Hangi vicdan kaldırabilir hangi duygu yaptırabilir. Sen ki sokakta ağlayan cocuğa dayanamayacak
     kadar duygu yüklü kadın
Sen ki benim sevdiğim taptığım kadın..
Yoksun ve ömrümün sonuna kadar olmayacaksın Bense umutsuzluk içinde umut arayan ve gelsen de Sonucun değişmeyeceğini bile bile hep geleceğin
     günü bekleyen
Bi sevdaya sarılıp hayatta kalmaya çalışan
Ve bütün bu karmaşıklıklar içinde yinede seni
Hala deli gibi seven ve deli gibi özleyen zavallıyım.
Kal şimdi gittiğin yerde girdiğin yürekleri
     darmadağın et yine...
Ama benim yüreğimi bana bırak ne olur kalmasın SENDE.........

       İLK ACIM DEĞİL AMA EN BÜYÜK ACIMSIN......
Varlığına alışmıştım tam sen gittiğinde.
Yokluğun varlığından daha durgun dahahuzurluydu.
Sen yokken seni özlemek
Sen varken özlemekten daha az incitti beni.
Ömür boyu yanımda olma sözlerini
Hiçbirzaman ciddiye almamış olmam sadece
     şansımdandı,
Yoksa seni sevecek kadar salaktım.
Gidersin diye korkuyla geçen onca gece geçti,
Seni düşünerek.
Sen asla gitmedin.
Ama gelmedin de.
Paylaşmayı daha küçük bir çocukken öğrenmiştim.
Bilmezdim büyüyünce acıtacağını konu sen
     olduğunda.
En son senin için çarptı bu kalp deli gibi.
En son senin için gözlerim dalıp gitti uzaklara
Her gece olduğu gibi.
Benim değildin belki ama.
Hep sen, benimle tamamlanmış olan
Eksiklerine bakıp daha fazlasını isterken,
Ben sende yeni boşluklar yaşıyordum.
Daha çoğunu isterken sen,
Bense yarımlarında kayboluyordum.
Kaç kez vazgeç dedi bu yürek,
Kaç kez yolun kenarındaki ormana girip
     yok olmak istedi.
Senin varlığını bilmek bile yeterken bana,
Sende kendimi yok hissetmek
"yok olduğumdan başka" ne düşündürebilirdiki   
     bana?
Oysa düşünsene, ne coşku doluydu yüreklerimiz
     başlarken yeni bir hayata.
Gecelerimizide, gündüzlerimizi de adamaya hazırdık
     birbirimize,
Koşulsuz, içten ve sımsıcak duygularımızla.
Yaşadığımız her an unutulmaz,
Doyumsuz ve vazgeçilmez olacaktı.
Sen bir sonbahar rüzgarında savrulmuş bir gül 
     yaprağı
Bense taç olacaktım sana.
Şimdilerde, kim savruluyor ve kim onu sarmaya
     çalışıyor karıştırıyorum artık.
Ben bu uykuları, böyle uykuları unutalı çok olmuştu.
Acı uykusu, hüzün uykusu, korku uykusu.
Ama çok sürmez esaretim biliyorum,
Içimdeki bu yenilginin acısı sürsede yıllarca,
Bir yolunu bulup kavuşurum özgürlüğüme.
Şimdi gitmek zamanı belki,
Geride yaşanmış yada yarım kalmış anları bırakarak.
Sende tüm ÜRKEKLİĞİNLE, tüm hatalarınla,
     tüm eksiklerinle, tüm haklı gördüğün yalanlarınla
Vede vicdanınla başbaşasın şimdi.
Hep bir şeyler tamamlancak değil ya,
Bu da böyle yarım kalsın.
Yine yanıldım.
İlk acım değil ama en büyük acımsın.
Sevmemeye yemin etmiştim kimseleri
Kendimden daha fazla sevmeyecektim
Uğuruna hiç bir şey feda etmeyecektim.
SENİ SEVMEK İÇİN ......
SENİ ÖPMEK İÇİN.......
SANA İHTİYACIM YOK Kİ BENİM

Gitmek mi zor, yoksa kalmak mı?

Kaçmak mı zor, yoksa olduğun yerde rüzgara karşı savaşabilmek mi?

Veda mı zor, yoksa bir veda cümlesine katlanmak mı?

"Benim Afrika'm" filminde ki bir diyalogdan kalan veda tanımlaması geldi şu an aklıma;

"Veda;gidenin cesareti, kalanın ise sabrı ile ölçülür" demişti aktrist aktöre... yada aktör aktriste, canlandırdıkları karekter ile!!!

Vedanın gelişi dünden belli değil midir? Aleni bir şekilde göz kırpan alamete neden yürek kapalı kalır, zor geldiği için mi? Zor gelmesi yürekle beraber gözün de kapanmasını mı gerektirir? Göz kapandığında bilmez mi ki, ağrıyacak olan yüreği süsleyecek olan yine kendi salgısı olan gözyaşlarıdır!!!

Bir veda edildi, dilde!!! Yürek istememişti ancak dil duramadı... oyununa geldi, gururunun!!! bekleyemedi, gidenin dilinden dökülecek sözcükleri... kırılmışlığını kattı yüreğinin kelimelerine... kırdı kendi ile birlikte, birlikteliği!!! Adı bile konmamıştı aslında, daha ufacıktı... nazardan korunması için dile düşürülmemişti... emekleme dönemine gelebilseydi belki başaracaktı yürümeyi!!! çift taraflı istem olmadan , dayanaksız nasıl yürüyebilirdi ki???

Gitmek zor......

Kaçmak zor......

Veda zor.........

Ama tek taraflı fedakarlık.

Çok daha zor.

 ÖLÜME EĞİLMEK
Uyumaya değil
Rüyalarıma gidiyorum
Orada yaşayacağım isteğimce
Uyanıkken hiç yaşayamadığım
Hepsi de gençti güzeldi
Sevdim sevildim diye aldanarak
Son gördüğüm onlar olacak
Bunca yıldır sevgiye dayanamadığım
Ölüme değil
Sonsuzluğa gidiyorum
Orda dinleneceğim gönlümce
Yaşarken hiç mi hiç dinlenemediğim
Kalemim yine elimde
Kağıtlarım da önümde
Son uykusunda düşecek başım
Sağlığımda hiç eğmediğim.

 AZİZ NESİN

         UNUTAMIYACAĞIMA
Bu gece yine seni haykırdım,başkasıyla
Bu gece yine seni haykırdım üstüme gelen  
     duvarlara
Söylemediler senin yerini bana
Kızdım kendime de onlara da
Senin için her şeyi yaptım
Sen bana karşı EMEKLEDİN
Ben sana koşarcasına geldim
İSTEMEDİN...
Yıkıldım ama haberin olmadı
İçime gömdüm ama nereye kadar
Olmuyor be CANIM yapamıyorum
Senin için atan bir kalp değil
Çağlayan bir okyanusum ben...
Bilmedin bilemedin
Karşıma çıkan herkese SEN gözüyle bakıyorum
Kimse SEN olmuyor SENİN gibi olamıyor
Nerden çıktın karşıma nerden geldim ben buraya
Belki de kaderdi seni karşıma çıkaran
Keşke seni karşıma çıkaran o kader
Benim OLMANI da sağlasaydı
Ama olmadı olamadı
Şimdi senide içime alıp gidiyorum
Kendim kendime yetmesem de
Bunu başarmak zorundayım
Seni sensiz yaşamaya devam edecek
Seni hiç bir zaman unutmayacağım...

Yine Sana Dair

Sende; ben, kutba giden bir geminin sergüzeştini,
Sende; ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,
Sende uzaklığı,
Sende; ben, imkansızlığı seviyorum.

Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine
Ve kan ter içinde, aç ve öfkeli,
Ve bir avcı iştahıyla etini dişlemek senin.

Sende, ben, imkansızlığı seviyorum,
Fakat asla ümitsizliği değil...

(1948)

Nazım Hikmet Ran

AYDINLIK NEYİN OLUYOR  SENİN?

aydınlık neyin oluyor senin
gökyüzü akraban filan mı
beni bulur bulmaz gözlerin
şimşek çakıyorum yalan mı
yüzünde yalazını gezdirdiğin
saçlarından tutuşmuş orman mı
akla ziyan bir şey elektriğin

ayışığı mavisi dudaklarından mı
o ışık zenginliği mi giyindiğin
uzay tozları mı yıldızlardan mı
elime dokunduğu an elin
güneşler açıyorum sahi ondan mı
aydınlık neyin oluyor senin

Atilla İlhan

Seni Yasamak

Seni her özledigimde sevgilim,
Gökyüzüne bakiyorum;
Gögün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özledigimde bir tanem,
Denizlere bakiyorum.
Ufuga bakinca mucizeni görüyorum çünkü.
Seni her özledigimde bir tanem,
Kuslara bakiyorum.
O kanatlardaki özgürlügünü görüyorum çünkü.
Ve askim, seni her özledigimde,
Adinda isyan ediyorum.
Seni özlemek istemiyorum ben,
Ben seni yasamak istiyorum,
Seni her özledigimde sana bakmak istiyorum
Ve seni sende görmek sadece..

Behçet Necatigil