Sevdiğimiz Şiirler

SEVGİ ÜSTÜNE


Bütün kitapları yakmalı
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır
Kitaplara göre insan
Karanlıkta yüzüne bin mumluk lâmba tutulmuş
Gözleri, yüreği kamaşmış insandır
Aptaldır, hastadır, kahramandır
Bütün kitapları yakmalı
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır.
İçinde bir tek suret yaşayan yüreğe yürek mi derler
Bir tek yaprak veren dalın boynun burarlar
Bir tek meyve veren dalı keserler
İnsan dediğin bir buğday tarlası gibi olmalı
Esti mi rüzgâr bir değil milyonlar için esmeli
Bir tek meyve veren dalı kesmeli
İnsan dediğin derya misali
Üstünde milyonlarca dalga
İçinde kıyametler kopmalı
İnsan dediğin derya misali
Uçsuz bucaksız olmalı.

Gel çıkalım sevgilim gel
Gel kurtaralım birler hanesinden
Çekelim gidelim bir uçtan uca
Açalım yüreğimizin kapılarını sonuna kadar
Sevelim sevelim sevelim
Sevebileceğimiz kadar


                            Bedri Rahmi Eyüboğlu

             B A H A R
Sen bana müjde misin umut musun sevgili
Kim demiş geçti mevsim ufukta göründü kar
Bu kaçıncı bahar sakın sorma sevgili
Benim yorgun gönlümde aşkının telaşı var

Bahar geldiğinde mi ben böyle olurum
Yoksa böyle olduğumda mı gelir bahar
Ayrıca bunun seninle ne ilgisi var

Tabi ki ben böyle olduğum için bahar
Çünkü sana değdiğinden beri ellerim
Bütün kış dallarında tomurcuklar var

Sen bana vaat misin lütuf musun sevgili
Kim ne derse desin al beni sinene sar
Yaşanmış baharları unut gitsin sevgili
Benim gönül ülkemde bir tek senin aşkın var

   SEVDAN BENİ

   Terketmedi sevdan beni,
   Aç kaldım, susuz kaldım,
   Hayın, karanlıktı gece,
   Can garip, can suskun,
   Can paramparça...
   Ve ellerim, kelepçede,
   Tütünsüz uykusuz kaldım,
   Terketmedi sevdan beni...   
                       
ahmet arif

             BUGÜN  ANLADIM

Bugün anladım beni sevmediğini
Sadece tanıdık sana yakın biriyim
Bugün anladım beni sevmediğini
Sadece VARLIĞINA alıştığın biriyim

Kızgınım canım ama kendime
Laf anlatamadım şu inatçı gönlüme
Kırgınım canım ama kendime
Sana kapışıp giden şu zavallı gönlüme

Git ne olur nasıl olsa unuturum
Acılar bana kalsın dünya senin olsun
Git ne olur nasıl olsa alışırım
Hüzünler bana kalsın mutluluk senin olsun

Bugün anladım sana ait değilim
Sadece ismimi bildiğin biriyim
Bugün anladım, beni sevmediğini
Sonuna gelgiğimi her şeyin bittiğini

         AL  ÖFKEMİ

Her sürgünün gözlerine
Bu sebepten ah geceye
Kanatlanmış güvercine
Kırılacağım,kırılacağım
Yeter ki bil SEN

Yorgun alnımda şafaklar
Bir düş kursun arkadaşlar
Bırak iz sürsün şarkılar
Yeter ki bul SEN

Mapushane duvarlarına
Hüznümü yazacağım
Her gün seni düşünüp
Yok olacağım

Al öfkemi koy yanına
Günü düşür dağlarıma
Haydi dokun göz yaşıma
Ağlayacağım,ağlayacağım
Yeter ki gül SEN

AYSEL GİT BAŞIMDAN  (201120 Hit)

Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Ölümüm birden olacak seziyorum.
Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Aysel git başımdan istemiyorum.

Benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
Dağıtır gecelerim sarışınlığını
Uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Benim için kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

Islığımı denesen hemen düşürürsün,
gözlerim hızlandırır tenhalığını
Yanlış şehirlere götürür trenlerim.
Ya ölmek ustalığını kazanırsın,
ya korku biriktirmek yetisini.
Acılarım iyice bol gelir sana,
sevincim bir türlü tutmaz sevincini.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.

Sevindiğim anda sen üzülürsün.
Sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
uzak yalnızlık limanlarına.
Aykırı bir yolcuyum dünya geniş,
Büyük bir kulak çınlıyor içimdeki.
Çetrefil yolculuğum kesinleşmiş.
Sakın başka bir şey getirme aklına.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim,
ölümüm birden olacak seziyorum,
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
Aysel git başımdan seni seviyorum...

Öpüyorsam ayriligi gözünden
Söküyorsam yüregimi gögsünden
Geciyorsam gözlerinin icinden
Sana olan sevdamdandir bilesin..."

iklim iklim seriliyor bakislarin...
Kirpiklerin demir parmaklik baktigin uzaklara sürüyor sevdam boguluyorum.
Etten bir duvar olasim yoluna serilesim geliyor zor tutuyorum kendimi... İcimden bir ses geri dönecegini söylüyor inanmak isteyip kalemini kiriyorum   elvedanin...
İsyanlarim basti sensiz bu kendi faili mechulleri artti sessizligin hüzünler bire bin veriyor gidisine...
Boynumu büküyor dudagimi büzüyor kendimi ilk rüzgara teslim edecek kadar gücsüz hissediyorum.
Sirenleri caliyor yalnizligimin yanimda sen olmayinca yürüdügüm yollar bir bir karariyor gözlerimden akan kanlarla kizillasiyor her yer...
Sol yanim uyusuyor...
Bu sehirde sadece cigliklarim var sana dokunamayacagim kadar yoksun artik...

"Karsiliksiz sevebilmekse sevda
Gercek seven küle dönmüs her cagda
Elim kolum baglanmissa kiyinda
Sana olan sevdamdandir bilesin."

Giyindim karakalem gülümseyislerimi ilk adimi attim.
Basi sonu yok icine düstügüm boslugun bir körkuyu...
Yalnizlik bu olsa gerek senle dolu düse kalka bir yapayalnizlik...
Zulaladigim düslerimle yercekimi infilak etti sanki...
Hapsettigim umutlarim firar planlari kurarken ben yine gögsümde pamuklara sardim acilarimi...

"Meger ne yalniziz insan olmuşsak
Yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak
Yeri gelmis aciyada gülmüşsek
Sana olan Sevdamdandir bilesin
Yeri gelmis ayriliga gülmüşsek
Sana olan sevdamdandir bilesin."

Yakiyorum yüregimi cehenneme inat üsümesin yoklugun...
Sustukca konusuyorum kizgin bir demir gibi yaralarimi daglayan gecelerle bogusuyorum...
Göz kapaklarima agirligi mi sürdün sevdanin giderken?
Günesi göremiyorum...

                  G İ D E N L E R E

Az önce son kez öptüm seni
Son kez tuttum ellerini
Sanki içimden bir şeyler kopup gitti
Ayırırken gözlerimden gözlerini
Zaten olmayacak bir duaya amindi bizimki
Mutlu edemezdik birbirimizi
Çok şey istememiştim halbuki
Yüreğinin en kuytu köşesinde ufacık bir yer yeterdi
Şimdi daha iyi anlıyorum o sebepsiz suskun terk edişini
Sen hiç benim olmamışsın ki
Ben hep kandırmışım kendi kendimi.



Olur da bir gün aklına gelirsem
Gülümseyerek hatırla beni
Tebessümle an geçirdiğimiz o günleri
Ve bir zamanlar seni deli gibi seven bu yüreği…
Belki de ağlıyordur şimdi
Hiç kimse almadı alamazda yerini
Senden kalan küçük bir resim şimdi
Ve yalanda olsa söylediğin aşk sözleri
Yüreğimden asla silinmeyecek izleri
Hala saklıyorum verdiğin gülleri
Biraz kurudular ama solmadılar benim gibi
Bir gün mezarımda hayat bulurlar belki.





Sana verdiğim o resme iyi bak şimdi
O gülen gözler artık birer mazi
Yırt at gitsin artık ne anlamı var ki
Unuttum ben zaten içten gülümsemeyi
Sana her bakışında parlayan o gözler şimdi
Kim bilir belki de bulutlar kadar nemli
Sana hiç kızmadım kızamam da inan ki
Aslında suç biraz da bende belki
Bile bile attım bu ateşe kendimi
Ve çok ağır ödedim seni sevmenin bedelini
Bu sözler belki de masal gibi gelecek sana şimdi
Ama bir gün sen de anlayacaksın beni
Ve tadacaksın aşkın çaresizliğini
Belki üzüleceksin ama böyle böyle öğreneceksin büyümeyi
Düşe kalka öğreneceksin yürümeyi
Ve ölümle dans etmeyi.



Şimdi başka biri alacak yerimi
Zamanla hatırlamayacaksın bile ismimi
Ama son kez son kez düşün bi
Sevebilir mi seni benim sevdiğim gibi
Ve aldırmadan acılara koyar mı ortaya yüreğini
Sevmek sözle değil özdedir sevgili
Çocuk yüreğin anlamadı bunu ne yazık ki
Ve sen bitirdin gözümde kendi kendini
Umutlarımı kefil yapıp terk ediyorum bu şehri
Benden sana son hatıra olarak bırakıyorum bu şiiri…



İşte okudun sana olan son sözlerimi
Bunlar giderken sana söyleyemediklerimdi
Şimdilerde kalbimde yaşanıyor sonbahar mevsimi
Artık çok koymuyor her bulduğumda kaybetmek seni
Çünkü öğrendim ben yalnızlığımla dertleşmeyi
Ve gidenlerin arkasından üzülmemeyi
Yüreğimin en güzel yerinde saklayacağım seni
Ateş olup yaksan da yapamam gösteremem o cesareti.



Kendine iyi bak sevgili
Ve sakın arama kaybettiklerini
Dönmezler artık geri
Ve eğer bilmiyorsan sevmeyi
Taşıma o yüreği...


                                                     CAN DÜNDAR

Mustafa Kemal'in Kağnısı

Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden.
Sanki elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Herbir heceden heceden.
Mustafa Kemal'in Kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı.
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifcik,
Nam salmıştı asker içinde
Bu kez herkesten evvel almıştı yükünü,
Doğrulmuştu yola, önceden önceden.
Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar
.Kocabaş çok ihtiyardı, çok zayıftı,
Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanısıra,
Gecenin ulu ağırlığına karşı,
Hafiftiler, inceden inceden.
İriydi, Elif, kuvvetliydi kağnı başında,
Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri,
Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim,
Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına.
Alını yeşilini kapmıştı, getirmişti
Niceden niceden.
Durdu birden bire Kocabaş, ova bayır durdu
Nazar mı değdi göklerden, ne?
Dah etti, yok! Dahha! dedi, gitmez.
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti, geçti, gacır gucur.
Nasıl durur Mustafa Kemal'in Kağnısı,
Kahroldu Elifcik düşünceden düşünceden.
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni
Geçer, götürür ana, çocuk mermisini askerciğin
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım.
Bak hele üzerinden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere iyceden iyceden.
Kocabaş yığıldı çamura
Büyüdü gözleri büyüdü, yürek kadar,
Örtüldü gözleri, örtüldü hep.
Kalır mı Mustafa Kemal'in Kağnısı bacım.
Kocabaş'ın yerine koştu kendini Elifcik,
Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

Bırak Beni YaLnızLığıma.


Belki bir hayaldi öncesinde. .
Adın konmuş aşk dilinde. .
Bense senin sadece imkansızındım. . .

Seni gördüğüm ilk anda başladı her şey ve sonrasında tanımadığım

bir heyecan, tatmadığım bir mutluluk oldun. Gözlerimi kapadım,
bu mutluluk hiç bitmesin istedim. Gözlerimi öyle sıkı kapadım ki
sen giderken bile açmadım onları. Bir gün dönecek dedim.
Evet bir gün dönecek ve ben gözlerimi tekrar heyecanla ve
mutluluğa açacaktım.

Kelimeler tükenirken dilimde. .
Bir sen bitmedin bak içimde. .
Aslında bunu senden beklemezdim ki. . .
Birinin hayata gözlerini kapaması ne demek bilir misin?
Hayatla bağlarını koparması artık bir hayali yaşaması. İçindeki
umudu hiç yitirmeden yaşatması.. Ve her sabah o hayalin
gülüşü ile güne başlaması.
Hangi yalan. . ? Hangi sebep. . ?
Cevabın yok. . Bitti demek. . .
Kim bilir belki de ben senin korkularındım. . .

Zaman geçiyor ve ben bu geçen zamana inat seni daha büyük bir
özlemle, daha büyük bir sevgi ile bekliyorum. Gözlerimi açmak,

gerçekleri kabullenmek istemiyorum. Ben kendi gerçeklerimi
seviyorum, onlar yakmıyor canımı. Düşünsene geliyorsun kapıyı
açıyorum karşımda sen.. Tek kelime etmeden sarılıyorum.






Yine sana dokunmaya bile kıyamıyorum ve saatlerce
seni izliyorum.


Zorundasın, zorundayız. .
Sense hangi yolun sonundasın. . ?
Belki de sakladığın birşey var. . .
Biliyorum ki zaman ilerledikçe değişecek her şey. Kendi gerçeklerim

kanatacak yaralarımı yeniden. Gözlerimi açarsam bu acı biraz
olsun diner mi diye düşünüyorum. Senin istediğin gibi gidişini
kabullenebilir miyim. .
Şayet biri varsa aramızda. .
Çığlıklarım yalnızlığa. .
Bu ayrılık akşamında. .
Gözyaşıma boğuldu dünya. . .

Ve bir gün gözlerimi açtım. İşte o an canım hiç acımadığı kadar acıdı... Keşke gözlerimi hiç açmasaydım, keşke umudumu yok etmeseydim. Görmeye başladığım an umutlarımın bittiği,
görmediğim zamanlarda anlamı olan şeylerinde anlamını
kaybettiği an oldu. Seviyordum, sevginin kör olmak olmadığını da
biliyordum...



Geçte olsa görmeye başladım. .
Beni sevmediğini artık beni istemediğini gördüm.

Sonum oldu. .
Benim sonum senin doğum günün olsun. .

Doğum Günün Kutlu Olsun. .
Sorma bana sensizliği. .
Sorma bana gücün yoksa! . .
Gelen aynı. . Giden aynı. . .

Asya-Afrika Yazarlarına
Kardeşlerim
bakmayın sarı saçlı olduğuma
ben Asyalıyım
bakmayın mavi gözlü olduğuma
ben Afrikalıyım
ağaçlar kendi dibine gölge vermez benim orda
                                        sizin ordakiler gibi tıpkı
benim orda arslanın ağzındadır ekmek
                    ejderler yatar başında çeşmelerin
                    ve ölünür benim orda ellisine basılmadan
                                     sizin ordaki gibi tıpkı
bakmayın sarı saçlı olduğuma
ben Asyalıyım
bakmayın mavi gözlü olduğuma
ben Afrikalıyım
okuyup yazma bilmez yüzde sekseni benimkilerin
şiirler gezer ağızdan ağıza türküleşerek
şiirler bayraklaşabilir benim orda
                                sizin ordaki gibi
kardeşlerim
sıska öküzün yanına koşulup şiirlerimiz
                                                toprağı sürebilmeli
pirinç tarlalarında bataklığa girebilmeli
                                                dizlerine kadar
bütün soruları sorabilmeli
bütün ışıkları derebilmeli
yol başlarında durabilmeli
                    kilometre taşları gibi şiirlerimiz
yaklaşan düşmanı herkesten önce görebilmeli
cengelde tamtamlara vurabilmeli
ve yeryüzünde tek esir yurt tek esir insan
gökyüzünde atomlu tek bulut kalmayıncaya kadar
malı mülkü aklı fikri canı neyi varsa verebilmeli
                                         büyük hürriyete şiirlerimiz

Nazım Hikmet Ran

Kimi Sevsem, Sensin...

kimi sevsem sensin / hayret
sevgin hepsini nasıl değiştiriyor
gözleri maviyken yaprak yeşili
senin sesinle konuşuyor elbet
yarım bakışları o kadar tehlikeli
senin sigaranı senin gibi içiyor
kimi sevsem sensin / hayret
senden nedense vazgeçilemiyor

her şeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırkızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı zaman deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor

kimi sevsem sensin / senden ibaret
hepsini senin adınla çağırıyorum
arkamdan şımarık gülüşüyorlar
getirdikleri yağmur / sende unuttuğum
hani o sımsıcak iri çekirdekli
senin gibi vahşi öpüşüyorlar
kimi sevsem sensin / hayret
in misin cin misin anlamıyorum

ATTİLA İLHAN

                         ŞİİR
Şiire seni,
Geceye beni yazmışsın..
Ya beni de şiire yazaydın
Ya da hiçbir yerde
Okunmayaydı adın..

GECEYİ SANA YAZDIM...

Geceyi sana yazdım, sızımı sana
Tutuldum, küsen sesine, tenine tutuldum
Çaktım ateşi sesime, ateşi tenime
Ay aydınlık sana yandım, gülen yüzüne
Yandım, yanarım sana...

Sensizim, sana koştum iklimler boyu
Uykular, yanan liman uykular haram
Bir vapur geçer, dalgasında savrulan ben
Dön yürek yurduma, gurbet tenime dön, yanarım sana...

BİR AYRILIŞ HİKAYESİ


Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...
 
nazım hikmet