Sevdiğimiz Şiirler

Özletiyor Seni Bu Yağmurlar
Burada yağmur yağıyor
Aralıksız yağıyor günlerdir
Ama sen yine de şemsiyeni
Almadan gel ilk otobüsle

Buğulanan camlara usulca
Yüzünü çiziyorum ki yüzün
Bir yağmur damlası olup
Düşüyor yapraklarına gülün

Güller de bozamıyor bu uzun
Karanlık sessizliğini kentin
Anılarını yitiriyor sokaklar
Bezirgânlaşıyor bulvar ışıkları

Tarih de kekemeleşiyor bazan
Ki o zaman aşktır tek bilici
Aşksa yürümek gibi bir şey
Duyabilmek kuşların gelişini

Anısı bizsek eğer bu kentin
Unuttuğu türküler bizsek
Acıyı rehin bırakıp bir güle
Anımsatmalıyız bunları bir bir

Sonra yürümeliyiz seninle
Sokaklara caddelere çıkmalıyız
Belki bir aşktır bu kentin
Belleğini geri getirecek olan

Burada yağmur yağıyor ama sen
Şemsiyeni almadan gel yine de
Özletiyor bu çılgın sağanak seni
Sırılsıklam özletiyor biliyor musun
 

Ahmet Telli

SevdiğimLe YaşLanmak İstiyorum / Can YÜCEL
Seneler geçsin, sen beni bil, ben seni bileyim istiyorum.
Benim olduğu kadar dost...larının, dostalarının olduğu kadar benim ol
istiyorum. Nice sıkıntı ve zorluk yaşayıp anlatalım. Yaşayalım ki,
öğrenelim hayatı ve destek çıkmayı. Birbirimizin omuzlarında
ağlamalıyız.
Paylaşmalı ve beraber sıkılmalıyız. Öyle ki, yalnız sıkılmak sıkmalı
bizi.
Sonra çocuğumuz olmalı, Düşünsene senin ve benim olan
bir canlı. Geceleri ağladıkça sırayla susturmalıyız. Sen arada mızıkçılık yapmalısın ve ben söylenerek almalıyım sıranı. Yorgun olduğum için yemek
yapmamalıyım, söylenerek yumurta kırmalısın. Hava soğukken birbirimize
sıkıca sarılıp yatmalıyız. Zaman su gibi akıp giderken, herşey
yaşanmış bir hayatımız olmalı. Herşeye rağmen hiç bıkmamalıyız
birbirimizden Mutluda olsa, kötüde olsa, yaşadığımız günler bizim
günlerimiz olmalı. Saçlara düşünce aklar, yada gidince aklar, çocukları
güvence altına alıp gitmeli bu şehirden. Kavgasız, her sabah cinayetle
uyanılmayan, sessiz bir yere gitmeliyiz. Geceleri balkonda denizi
seyredip, sandalyelerimizde sallanmalıyız. Eve gelip benden kahve
istemelisin. Çocuklar gelmeli ziyaretimize, geçmişteki hareketli
günlerimizi anımsamalıyız.

Ben, "Bey" demeliyim sana, sende "Hanım".
Öylesevmelisin ki beni bu yazdıklarım korkutmamalı seni. Tebessümler açtırmalı yüzünde.

Birgün bu hayatı bırakıp giderken, sadece mutluluk olmalı yüzümüzde. Birbirimizi sevmenin gururu olmalı herşeyde...

YAŞAMAK GÜZEL BE....

Yaşamak güzel be,

Yaşamak güzel;

Ağlamak, gülmek,

Sevmek, sevilmek,

Yaşamak güzel be;

Çay içip, simit yemek,

Martılara imrenmek,

Maviyle, yeşille,

Hatta bütün renklerle yeşermek;

Tenine dokunmak gerçeğin,

Ve yanmak;

Henüz doğmuş bir çocuğu koklamak;

Bir kuzunun sesiyle uyanmak;

Korna seslerinde şehre yağmak;

Yaşamak güzel be,

Kayıp vitrinlerin süslü eteklerinden,

Kaldırımlarda yağmura basmak,

Erise de güneşte, kardan adam yapmak,

Delikanlı ağında duyguların,

Biraz hoyrat olmak;

Kadın olmak, erkek olmak, hatta yaşlanmak;

Yaşamak güzel be,

Her şeye rağmen, ama her şeye,

Yaşamak güzel be,

Yaşarken ölürsen,

Yaşadığını kim bilecek,

Yaşamak güzel be,

Yaşamak güzel,

‘Sonunu düşünürsen kahraman olamazmışsın’

Olsun, kimin umurunda

Yaşamı seçmişken sen

Kendi hayatının kahramanı değil misin zaten...


Bedirhan GÖKÇE

Horoz geceyi severse bir daha ötmez.
Su bulutu severse inmez toprağa.
Arabayı severse at yokuştan ürkmez.
Akrebi severse yelkovan vay o zamana!
Kafesi severse kuş gökler boşalır.
Uçmayı severse timsah sürünür gözyaşları.
Güneşi severse buz nehirler coşar.
Denizi severse nehir tırmanır dağı.
Doktoru severse hasta düşmez ateşi.
Külü severse ateş yanmaz bir daha.
Kumaşı severse terzi makası kesmez.
İğneyi severse iplik kopmaya korkar.
Kuzuyu severse kurt şaşırır kalır.
Ağacı severse yaprak istemez sonbaharı.
Çiçeği severse vazo çatlar kırılır.
Beyazı severse kömür saplanır kara.

yağmurlu bir günde görmüştüm seni
üstünde çubuklu formalar vardı
bir anda vuruldum aşık oldum ben
hayatın anlamı siyah beyazdı

ölümle yaşamı ayıran çizgi
siyahla beyazı ayıramazdi
her yolun sonunda ölüm olsa da
sevenleri kimse ayıramaz ki

ATEŞTE UNUTULMUŞ FERMAN

herkes kendi ateşini başkasının cehenneminde sınar
kendi külünde söner bütün rüzgarlarına yazıldığın akşam

ateş tadında kum tadında kalarak
derinleştirir bazı ayrılıkları zaman

al ağrını git burdan
en uzun eylülü ömrümüzün

uyutmuyor seni ne kömürleşmiş bu gurur
ne göğsündeki kaplan

seçilmiş taş milyonlarca taş arasından
başını vurduğun
çok gençti genç olmak için bile
kendi zamanına muhtaç
kendiyle dargın

daha yolun başında görülüyordu
menzilindeki noksan

ömrünce sızlayacak
kayıplar sarayında ateşte unuttuğun ferman.

MURATHAN MUNGAN

AKŞAMDIR

I
suları
boğdu
dalgalar
...
ses hoyrat
sevinç yılgın
şakaklarım sonbahar

II

"muhbiri çoğalmış sevdanın"
yapışmış tenime ter
elime kir
sessizliğin ortasında bir deli rüzgar

akşamdır
avuçlarında marmara’nın

akşamdır
şiire karıştı sular
sularda çoğalır sevdalar

ellerim ah! ellerim
nasıl
anlatsam
gece
gece kokuyor çocuklar

 YILMAZ ODABAŞI

 
Alaturka 
 
Gece inerken söner perde perde grubun rengi
Derken başlar semada saltanat
Ben ağlarım gülerken

Mehtap uyanmış
Seyr-ü sefada yıldızlar
Siyaha yanmış
Bende fasıl fasıl dert
Ah o ne zalim bir yarmış

Çalsın sazlar çalsın bu gece
Alaturka başlasın
Vur usta tamburun tellerine
Hanendeler çağlasın

Penceremden geçer sandallarla sevdalılar hercai
Çınlar gökkubbede aşkın şahane saz semai

Kader böyleymiş
 
Sezen Aksu 
 

 Gerekliliğin Şiiri

Susmanın da bir işe yaramadığı,
rengi yok zamanlar yaşanıyor şimdilerde.
Mutsuzluğundan kahkahalı kuklalar yapıyorsun,
ipleri artık elinde olmayan.
Yorgun gözlerimde sınıyorsun çıplak acılarını
Yanıtı yok sorular soruyorsun inadına.
Usulca bi yalan oluyorsun sonra,
Dilimden sinsice içime sızan.

Şimdi susman da bi işe yaramıyor,

Adı yok çıktığımız yolculuğun,
Sözü yok,
Gitmesi,
Bitmesi yok.
Sessizliğin işte bu yüzden

Şimdi susmanda bi işe yaramıyor
Adları bir bir düşüyor cümlelerimden insanların
Bir kırmızı kalemle üstünü çiziyorum telefon numaralarının
Görmezden geliyorum artık bana sen kadar yabancı acıların

Çalıntı bir yaşamın ayrıntılarını,
Acemi bir çocuk gibi topluyorum daha söylenmemiş sözcüklerden.
Kaçışım işte bu yüzden,
Bi tek sesin bırakmıyor peşimi.

Artık susmak da yaramıyor biriciğim
Şimdi gitmek gerek..

Zafer AKKAŞ

Her insan mutlu olamaz..
Çünkü gereğinden fazla özler dünü,
Hak ettiğinden fazla... düşünür yarını.
Ve hiç haketmediği kadar bilinçsizce yaşar bugünü.

Her insan mutlu olamaz...
"Çünkü gereğinden fazla özler hayatından çıkanları,
Hak ettiğinden daha büyük umutlarla bekler hayatına girenleri.
Ve asla göremez yanıbaşındakileri".
Tolstoy

Dostlar Irmak Gibidir
Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya

Insanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar ugrassanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüsü çekici, aldatıcı
İçine daldıgınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne gelecegini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!

Insanlar vardır; derin bır okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi bos sanırsınız.

İnsanlar vardır, coskun bir akarsu...
Yaklasmaya gelmez, alır surukler.
Tutunacak yer gostermez beyaz kopukler!
Ne zaman nerede bırakacagı belli olmaz;
Bu tip insanla bir omur dolmaz.

İnsanlar vardır; sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak baslı basına bır mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.

Insanlar vardır; çesit çesit, tip tip.
Her biri baska bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, dogruyu bulmalı.
Her seyden önemlisi insan, insan olmalı...
İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.

Bosa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her sey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dısı birdir cekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranısı candan...

Can Yücel

VATAN HAİNİ

"Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.
Amerikan emperyalizminin yarı sömürgesiyiz, dedi Hikmet.
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ."
Bir Ankara gazetesinde çıktı bunlar, üç sütun üstüne, kapkara haykıran puntolarla,
bir Ankara gazetesinde, fotoğrafı yanında Amiral Vilyamson´un
66 santimetre karede gülüyor, ağzı kulaklarında, Amerikan amirali
Amerika, bütçemize 120 milyon lira hibe etti, 120 milyon lira.
"Amerikan emperyalizminin yarı sömürgesiyiz, dedi Hikmet
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ."

Evet, vatan hainiyim, siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz,
ben yurt hainiyim, ben vatan hainiyim.
Vatan çiftliklerinizse,
kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan,
vatan, şose boylarında gebermekse açlıktan,
vatan, soğukta it gibi titremek ve sıtmadan kıvranmaksa yazın,
fabrikalarınızda al kanımızı içmekse vatan,
vatan tırnaklarıysa ağalarınızın,
vatan, mızraklı ilmühalse, vatan, polis copuysa,
ödeneklerinizse, maaşlarınızsa vatan,
vatan, Amerikan üsleri, Amerikan bombası, Amerikan donanması topuysa,
vatan, kurtulmamaksa kokmuş karanlığımızdan,
ben vatan hainiyim.
Yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla :
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.

Nazım HİKMET

Yakınlaştıkça kaybolan
bir kente dönüşürdün
Keşfedilmezim olurdun
içinde yolculuk etsem de...
...Günahkar mevsimimdin.

Hiç umut yoktu sende
o yüzden vazgeçilmezdin,
vazgeçilmezimdin...Cezmi Ersöz

KELİMELER...

Yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde

Denizlere açıldı içimizden biri

Niçin gittiğini söylemeden

............Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri.

Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden.

Bulacak sanıyordu yenilikleri.

Her an bir yeni su vardı,

Her yeni suda bir yeni an.

..................Deniz, dalgalarıyla gösteriyordu dışından

Yaşananla düşünülenler arasındaki farkı.

Bitmiyordu köpüklerle renkler

Bir başka damlada, bir başka ışıkta başlamadan.

Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun.

Dışında ne varsa yeni, ne varsa gerçek.

Yeni manzaralarla gelen yeni duygular

Hani, eski kelimelerle olmasa

İnsanın ömrünce devam edecek.

Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun.

Anladı,ölmekle yaşamanın birleştiği noktada

Yeni rüzgarlarla esen yeni korkulara

Yeniliklerini bağışlamayan kelimelerin

Nasıl düşman sığınaklar halinde direndiğini.

Anladı, bütün olmuşlarla olanların

Ve bütün olacakların

O kelimelerin içinde

Kendisine varmadan eskidiğini

............Özdemir ASAF

 

      MOR SALKIMLI SOKAK

Seni düşündüm yine bu akşam üstü
Gelmedin mor salkımlar sana küstü
Umutsuz bekledim sabaha kadar
O cok sevdiğin yağmurlar bile küstü
Mor salkımlı o sokakta ellerimi tut
Okşa yine saçımı dizinde uyut
Ne çok severmişim gidince anladım
Serseri gecelerde sana ağladım
Bu akşamda sensizliği anılara sarıp içtim
Kaybettikten sonra anlıyor insan
Meğerse hiçkimseyi senin kadar sevmemişim
Bi dönsen en güzel yerinde biten o rüya
Yeniden yaşanır istesen
Yıldızları sermezmiyim ayaklarına
Geldiğin yollara toz olmazmıyım
Yine şafak söküyor
Uykuların unuttuğu gözlerim yine tavanda
Ne vardı diyorum ah bi dönseydin son anda
Şarjörüne hasret sürdüm sazımın
Şimdi hüzün işgalinde yüreğim
Ve ben hala mor salkımlı o sokakta bıraktığın
          yerdeyim...
                                         F.KISAPARMAK