Sevdiğimiz Şiirler

Ellerimiz Gibi

Hayvanlar konuşmadıkları için
Kimbilir ne güzel düşünürler,
Tıpkı ellerimiz gibi.

Ah, okumaya başlamadan önce
Çiçeklere su vermek lazımdır.

 Melih Cevdet Anday

Bazan oturduğum yerde
Kendikendime dalıp giderim,
Bulanık geçmişimle.
Genişleyen halkalar çizerim,
Bir düşün uyanık imgesine.

Gölünüze taş düşerim.

Sizse hep konuşursunuz
Sığınıp kof sözlere,
Kaçarak kendinizden
Uğuldayan hüznünüzle.
Telâşla geceyi bulursunuz.

Gözünüze yaş düşerim.

.
.
.

Metin Altıok

Ceviz Ağacı

Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
Budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
Koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM


Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
...Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar,
bu şehri terk edeli
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı,
yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile
Pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanıldığımdın
Yangınımdın
Yangındın

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum

Şimdi
İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadık yanlızlığımın
Saçlarımıda uzaklarına gömdün

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terkediyorum

"Yarime uzanmayan bütün dallar kırık" demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuaf değil mi?
İçimi acıtanda sendin
Acımı dindirecek olanda.
"Ya öldür beni"dedim
Ya da git benden.
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim.
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yarının
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi
Benden
İçimden
Terkediyorum.

KAHRAMAN TAZEOĞLU

              GİZLİ   AŞK
Gizli bir aşktı benimkisi,
Senin hiç bilmediğin, benimse bilip de söylemediğim,içten içe gizliden bir aşk...
Gizli bir aşktı benimkisi,
Yüreğimi içten içe kemiren,
Tam dillendirecekken bana "Dur!" diyen,
Beni defalarca itirafın eşiğinden döndüren,
Tertemiz gizliden bir aşk...

Gizli bir aşktı benimkisi,
Bu aşkı bir Allah bildi, bir de bahçemdeki hanımeli,
Yalnız onlara anlatabildim,
Ama sana,sana hiç anlatamadım...

Düşünceler aleminde dolandım günlerce ve hatta gecelerce,
Hiç ama hiç cesaret edemedim sana söylemeye,
Benim seni sevmeye, ancak seni sevmeye gücüm yetti...

Sonunu bilmediğim bu aşk,
Değirmen misali öğüttü beni günlerce,
Sonunu bilmediğim bu aşk,
Dilimde "Aşk" denen tek bir hece...

Karşılıksız ,katışıksız sevdim seni,
Yüreğime hapsettim sevgimi,
Düşündükçe söylemeden öleceğimi,
Hergün biraz daha kahrettim kendimi...
Zaten bundan değil mi bu şiir yazmalarım?...
Bundan değil mi günlerce ağlamalarım?...
Sırf arkamda benden bir parça , bir sırdaş kalsın diye,
Yüreğimi döktüm sana yazdığım tüm şiirlere...

Umarım olur istediğim,
Ben göçtükten sonra başka bir aleme,
Artık bu defterden oku,
Düşün beni günlerce , gecelerce...

oysa herkes öldürür sevdiğini
kulak verin bu dediklerime

kimi bir bakışıyla yapar bunu
kimi dalkavukça sözlerle
korkaklar öpücük ile öldürür
yürekliler kılıç darbeleriyle
kimi gençken öldürür sevdiğini
kimi yaşlı iken
şehvetli ellerle boğar kimi
kimi altından ellerle
merhametli kişi bıçak kullanır
çünkü bıçakla ölen çabuk soğur
kimi yeterince sevmez
kimi fazla sever
kimi satar
kimi de satın alır
kimi gözyaşı döker öldürürken
kimi kılı kıpırdamadan
çünkü herkes öldürür sevdiğini
ama herkes öldürdü diye ölmez

Oscar Wilde

Ustam!
Aklım firarda...
Gözbebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
....

Çok etkileyici bir şiir, teşekkürler. YouTube'da Tuncay Kurtiz güzel seslendirmiş, dinlemenizi tavsiye ederim...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Sitare
“Çeşmek Be-zen Sitare
Ezmen Mekon Kenâre”

Nerden çıktın karşıma böyle Sitare
Efsaneler dökülüyor gülüşlerinde
Kirpiklerin yüreğime batıyor
Telaşlı bir kalabalığın ortasında
Ayaküstü konuşuyoruz
Nedimin nigehban nergisleri gibi
Üstümüzde bütün nazarlar
Çok utanıyorum Sitare
Dün oturup hesap ettim
Sen doğduğun zaman
Ben bir askeri mektepte talebeymişim
Sen bilmezsin Sitare
Burada gündüzler çekip durduğumuz bir mercan tespih
Geceler içinde uyuduğumuz birer siyah buluttu
Her akşam dokuzda yat borusu çalardı
Yat borusu baştan aşağı hüzün çalardı
Bir derin uykuya atardım kendimi
Siyah benli bir kız düşlerime kaçardı
Bende onu alır anamın düşlerine kaçardım

Bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum
Gözlerin mi daha sıcak gülüyor
Yoksa dudakların mı anlayamıyorum

Seninle konuşurken Sitare
Aklıma yıldızlar dökülüyor
Bir çaresiz Zühre oluyorsun Babil caddelerinde
Ateş gözlü kahinler koşuyorlar arkandan
Binlerce meşalenin ışığı kımıldıyor saçlarında
Gökyüzü salkım salkım
Zigguratlar tıklım tıklım
Dönüp dolaşıp dudaklarına takılıyor aklım
Ah benim bu akıldan sıyrılmış aklım
Kimi gün boşlukta konacak yer bulamayan
Kimi gün inatçı yosunlar gibi kepez diplerine yapışan aklım
Gözlerine baktığım zaman Sitare
Bütün çöllere ay doğuyor
Yoldaş ediyorum kendime İmrül Kays’ı Antere’yi A’şa’yı
En kuytu vahaları dolaşıyorum
Hangi vahaya gitsem çadırlar sökülmüş Sitare
Çadırla su arasında bir cılga var
O cılgada narin ayak izlerin var
Durgun suya düşüp kalmış gözlerin var

Bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum
Gözlerin mi daha sıcak gülüyor
Yoksa dudakların mı anlayamıyorum

Bazan sapsarı bir benizle geliyorsun
Yorgun çizgileri alnında uykusuzluğun
Biliyorum içinde bir sızı var
Bıçak ağzı gibi bir sızı var
Bu sızıdır işte seni verimsiz kılan
Züheyr’in Suad’ı gibi keremsiz kılan
Kuzeyden güneye
Güneyden kuzeye
Heyy! Gidip geliyorum bu çöllerde
Kureyş’in heybetli ve inatçı develeri
Hiç aldırmadan benim esmer sevdama
Geviş getiriyorlar ufka bakarak
Ben kaçıp Yesrib’e sığınıyorum
Yesrib bahane, bir kitaba sığınıyorum
Dağda, ovada, badiyede okuduğum hep elif
Elif diyorum Sitare, sineme elif çekiyorum
“Ah minel aşk-ı ve halatihi..”
Çok eski bir gerçektir bu biliyorum

Bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum
Gözlerin mi daha sıcak gülüyor
Yoksa dudakların mı anlayamıyorum

Sinsi bir yağmur altında beraber yürüyoruz
Ve ikimizde ıslanıyoruz
Ben ne yağmurlar gördüm Sitare
Ben kaç kez iliklerime kadar ıslandım
Bilmiyorum sen kaç yaşındaydın
Ben göğü hep bir kurşun gibi ağır
O şehirde sırılsıklam gezerdim
Bölük bölük insanlar boşanırdı tapınaklardan
Tapınaklar insanları safra gibi atardı
Sonra hepsi bir yere toplanıp bana bakarlardı
Bir gün bu şehrin kirli yağmurları alıp götürdü beni
Gidip bir Uygur çadırında göğü dinledim
Kara bulutlar kükrerken bir Kaşkar sabahında
Oturup Aprunçur Tigin ile seni konuştuk
Bakışlarımı sunuyorum, tereddütsüz alıyorsun
Gizli bir tebessümle çağırıyorum, geliyorsun
Kaşı karam, gözü karam, saçı karam
Umay gibi yumuşak huylum
Nerden çıktın karşıma böyle
Sesin ılık bir bahar güneşi gibi ığıl ığıl akıyor içime
Asya’nın bozkırlarında ordular düşüyor peşime
Yığılıp kalmışım bu Anadolu toprağına Sitare
Adam akıllı yorulmuşum
Ellerin böyle olmamalıydı
Ellerine acıyorum
Ve kim bilir kaç zamandan beridir kalbimi öğütlüyorum
Durup durup ıssız yerlerde
“güçlü ol ey kalbim, güçlü ol
Daha çok işimiz var” diyorum

Bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum
Gözlerin mi daha sıcak gülüyor
Yoksa dudakların mı anlayamıyorum
 Dilaver Cebeci

Gizli Sevda

Senin gözlerinden öyle acı
Bir ışık geçer ki bazan...
Melek mi, şeytan mı belli olmaz
Bakar pusularda uzaktan.
Senin ellerin öyle nârin
Bulutlar gibi yüzsün varsın.
Takip penceni yüreğime
Baştan başa yırtarsın.

Masallarda iki tel birbirine
Sürtülürse yardıma devler koşar.
Senin saçların öyle gür ki
Rüzgâr esse kıyamet kopar.

Alıp başımı delicesine
Koşmak isterim nere olursa olsun.
Tutarsın devler gibi yolumu,
Ne yana koşsam durdurursun.

cahit külebi

Geçenlerde bir sevgi buldum yolda...
Aldım onu yerden yavaşça
Çatlamıştı her yeri...
Tozlanmış... Yıpranmıştı.
Ellerimle dokundum yavaşça...
Ürkekçe içine çekildi birden
Gülümsedim... Sıcak ve içten
Üstündeki tozları temizledim dikkatle
"Acaba?" dedim kendi kendime...
Acaba eski haline getirebilir miyim?
Dikkatlice çantama yerleştirdim
Artık eve gitmeliydim...
Onu görmek dinlemek...
Ona dokunmak istedim delicesine...
Eve gidip odama kapandığımda
Oturdum önce çantamın başına.
Açmasam daha mı iyi olur acaba?
Ya... Ya daha da kırılırsa...
Ona dokunmamı istemezse
Ya da sevmezse beni!
Hayır yine de görmeliyim.
Günlerce... Evet günlerce dinledim Onu
Bir gece güldüm
Bir gece ağladım yaşadıklarına.
Ve... Ondan sonraki her gece sadece ağladım.
Üzgünüm sevgi
Yaranı kapatamayacağım kadar kırmışlar seni.
Üzgünüm sevgi
Belki ölüm senin için olacakların en güzeli...
Üzgünüm sevgi
Parça parça yaşatılamayacak kadar bütünselsin.
Ve üzgünüm sevgi...
Çünkü sen
Ya hep güzelsin doyana dek
Ya da bir bilinmeyensin sonsuza dek..

oysa herkes öldürür sevdiğini
kulak verin bu dediklerime

kimi bir bakışıyla yapar bunu
kimi dalkavukça sözlerle
korkaklar öpücük ile öldürür
yürekliler kılıç darbeleriyle
kimi gençken öldürür sevdiğini
kimi yaşlı iken
şehvetli ellerle boğar kimi
kimi altından ellerle
merhametli kişi bıçak kullanır
çünkü bıçakla ölen çabuk soğur
kimi yeterince sevmez
kimi fazla sever
kimi satar
kimi de satın alır
kimi gözyaşı döker öldürürken
kimi kılı kıpırdamadan
çünkü herkes öldürür sevdiğini
ama herkes öldürdü diye ölmez

Oscar Wilde

Çok etkileyici bir şiir, teşekkürler. YouTube'da Tuncay Kurtiz güzel seslendirmiş, dinlemenizi tavsiye ederim...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

ben teşekkür ederim öğretmenim...benim de çok sevdiğim bir şiirdir bu ama tuncay kurtizden dinlememiştim...şimdi dinledim...ve tek kelime ile;bayıldım...

...
sana "kırılma" dedim,
dinlemedin!
dün gece
yine
cam kırığı olup doldun içime...
...
kırılma!
sonra,
parçalı düşüyor yüzüm aynalara...

Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın
Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın
Mavi bir gökyüzümüz olsun
Kanatlarımız dokunarak uçalım
İnsanlardan buz gibi soğudum
İşte yalnız sen varsın
Öyle halsizim ki hiç sorma
Anlarsın

Cahit KÜLEBİ

 BİR  VEDA HAVASI

Vakit tamam, seni terk ediyorum.
Bütün alışkanlıklardan öteye...
Yorumsuz bir hayatı seçiyorum.
Doymadım inan, kanmadım sevgine.
Korkulu geceleri sayar gibi,
Birden bire bir yıldız kayar gibi,
Ellerim kurtulacak ellerinden
Bir kuru dal ağaçtan kopar gibi.
Aşk sa bitti, gül se hiç dermedik
Bul kendini kuytularda hadi dal
Sen bir suydun, sen bir ilaçtın.
Hoşça kal iki gözüm hoşça kal.

Vakit tamam seni terk ediyorum
Bu incecik bir veda havasıdır
Parmak uçlarına değen sıcaklık
İncinen bir hayatın yarasıdır
Kalacak tüm izlerin hayatımda
Gözümden bir damla yaş aktığında
Bir yer bulabilsem seni hatırlatmayan
Kan tarlası gelincik şafağında
Ölümse korktum savaşsa hep kaçtım
Vur kendini korkularda hadi al
Seninle bir bütün olabilirdik
Hoşça kal iki gözüm hoşça kal
 
 Yusuf HAYALOĞLU
 

ÖĞRETMEN NE DÜŞÜNÜR?

Ömür boyu çileyle yaşamaya zorlanır,Hayatın her yönünü düşünür öğretmenim.
Senede birkaç kere nedense hatırlanır,Üç yüz atmış gününü düşünür öğretmenim.
Sahip olmak istemez zenginliğe, servete,Tek amacı; daha çok hizmet etmek millete.
Kahrından ölür, lâkin dil uzatmaz devlete,Çünkü hep vatanını düşünür öğretmenim.
O vatan İstanbul’dan değildir ki ibaret,Hakkari’ye gitmezse, son bulur mu cehalet?
Elinde ışık ile gezer seksen vilayet,Yozgat’ını, Van’ını düşünür öğretmenim.
Ayın on beşi gelir, dolar gözleri yaşla,Taksitleri yatırır, bitiremez telaşla.Hadi nasıl geçinsin, üç kuruşluk maaşla?
Gelecek ay sonunu düşünür öğretmenim.
Ders ücreti çözemez ekonomik krizi,Ne kadar diş sıksa da, bir türlü gülmez yüzü.
İster ki, kendinin de okusun oğlu, kızı,Evlâdını, canını düşünür öğretmenim.
Doğrudan asla şaşmaz, kalbinde yoktur hile,Oturup dertlerini söyler ERBABİ ile.
Kimselere sezdirmez, sıkıntı çekse bile,Mesleğinin şanını düşünür öğretmenim...

OZAN ERBABİ

 

Kadın Dediğin Istanbul Gibi Olmalı

Kadın dediğin,saçı gibi aklıda uzun olmalı,
Mütevazi,durgun deniz gibi olmalı,
Öyle her şeye karışan biri olmamalı.
Susmasını da, konuşmasını da bilmeli.
Ölümüne sevmeli sevince...

Kadın dediğin,haksızlık karşısında kükremeli,
Yanardağ gibi köpürüp,taşmalı.
Yeri geldimi yırtıcı kuş gibi savaşmalı,
Sahiplenmeli sevdiğini canı pahasına….
Ummanları aşmalı..

Kadın dediğin,İstanbul gibi olmalı,
Baktıkça bakasın, sevdikçe sevesin gelmeli.
Gezmediğin dar sokağı kalmamalı.
Şehrin yanan ilk ışıkları gibi,
Huzur vermeli,güven vermeli.

Kadın dediğin,gururlu,başı dik,ne istediğini bilmeli.
Ne fazla cesur,nede pısırık olmalı,
Ele buz gibi,sevdiğine ateş parçası olmalı,
Kadın dediğin İstanbul gibi olmalı,
Fethi zor,Fatih’i tek olmalı…..