Sevdiğimiz Şiirler

YALNIZLIĞIN BUZDAN AYI



Islanmış taşlığında suskun bir bekleyişin
Yutar yalnızlığın buzdan ayını,
Akşamsefaları içinde karanlık gözlerin.
Döker çiçeğini sararan rengiyle,
Yaralı bir aşkla seğiren derin.
Ve aklın seni sürgüne gönderir
Yüzüne iğreti gelen isminle,
En yalnız köşesinde donmuş yüreğinin.






Metin ALTIOK

Demedim mi?

Oraya gitme demedim mi sana,
seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im?

Bir gün kızsan bana,
alsan başını,
yüz bin yıllık yere gitsen,
dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi?

Demedim mi şu görünene razı olma,
demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben'im asıl,
onu süsleyen, bezeyen ben'im demedim mi?

Ben bir denizim demedim mi sana?
Sen bir balıksın demedim mi?
Demedim mi o kuru yerlere gitme sakın,
senin duru denizin ben'im demedim mi?

Kuşlar gibi tuzağa gitme demedim mi?
Demedim mi senin uçmanı sağlayan ben'im,
senin kolun kanadın ben'im demedim mi?

Demedim mi yolunu vururlar senin,
demedim mi soğuturlar seni.
Oysa senin ateşin ben'im,
sıcaklığın ben'im demedim mi?

Türlü şeyler derler sana demedim mi?
Kötü huylar edinirsin demedim mi?
Ölmezlik kaynağını kaybedersin demedim mi?
Yani beni kaybedersin demedim mi?

Söyle, bunları sana hep demedim mi?
 
Mevlana Celaleddin Rumi

KARACAAHMET

Deryada sonsuzluğu zikretmeye ne zahmet!
Al sana, derya gibi sonsuz Karacaahmet!

Göbeğinde yalancı şehrin, sahici belde;
Ona sor, gidenlerden kalan şey neymiş elde?

Mezar,mezar, zıtların kenetlendiği nokta;
Mezar, mezar, varlığa yol veren geçit, yokta...

Onda sırların sırrı: Bulmak için kaybetmek.
Parmakların saydığı ne varsa hep tüketmek.

Varmak o iklime ki, uğramaz ihtiyarlık;
Ebedi gençliğin taht kurduğu yer, mezarlık.

Ebedi gençlik ölüm, desem kimse inanmaz;
Taş ihtiyarlar, servi çürür, ölüm yıpranmaz.

Karacaahmet bana neler söylüyor, neler!
Diyor ki, viran olmaz tek bucak, viraneler,

Zaman deli gömleği, onu yırtan da ölüm;
Ölümde yekpare an, ne kesiklik, ne bölüm...

Hep olmadan hiç olmaz, hiçin ötesinde hep;
Bu mu dersin, taşlarda donmuş sukuta sebep?

Kavuklu, başörtülü, fesli, başacık taşlar;
Taşlara yaslanmış da küflü kemikten başlar,

Kum dolu gözleriyle süzüyor insanları;
Süzüyor, sahi diye toprağa basanları.

Onlar ki, her nefeste habersiz öldüğünden,
Gülüp oynamaktalar, gelir gibi düğünden.

Onlar ki, sıfırlarda rakamları bulmuşlar,
Fikirden kurtularak, ölümden kurtulmuşlar.

Söyle Karacaahmet, bu ne acıklı talih!
Taşlarına kapanmış, ağlıyor koca tarih!


NECİP FAZIL KISAKÜREK

Evvela dişlerimiz döküldü
Sonra saçlarımız
Arkasından birer birer arkadaşlarımız
Şu canım dünyanın orta yerinde
Yalnız başına yapayalnız
Kırılmış kolumuz, kanadımız
Tatlı canımızdan usanmışız
Bir şüphedir sarmış yüreğimizi
Ya kendini aldatıyor demişiz ya bizi
Bir şüphedir demir atmış ciğerimize
Pamuk ipliği ile bağlamışlar bizi
Düğüm üstüne düğüm şöyle dursun
Bir çalım bir kurum hepimizde
Nereden inceyse oradan kopsun
Bu canım dünyanın orta yerinde
Hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize
Yalan mı?
Gözünü sevdiğim karıncalar
İşte Hamsiler sürü sürü
Arılar bölük bölük geçer
Leylekler tabur tabur
Ya bizler?
Eşref-i mahlukat! ..
Boğazımıza kadar kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz
Bizler bölük bölük,
Bizler tabur tabur
Bizler sürü sepet
Yalnız birbirimizi öldürmüşüz...

Bedri Rahmi Eyüboğlu

Hata

Kalınca sebepsiz bir başıma
Hatıralar beynimde dans ediyor
Günahlarım dizilip bir bir yarşıma
Sanki birer birer intikam alıyor

Yüreğimden zincire vurulmuşum
Anılar her halkayı birbirine bağlıyor
Ben duygularımın esiri olmuşum
Hatalar yalan duygularla başlıyor

Sen de benim hatalarımdan birisin
Sen en büyük günahların bedelisin
Senin için harcanan zamana yazık
Sen en güzel duyguların katilisin

İstemem senin ne sevgini ne kendini
İstemem ben bu hayatın sözüm ona pembe rengini
 
Sezen Aksu
 

Susmalıyım belki de.
Kefenleyip tüm kelimeleri, cümleleri, öylece mısraları gömmeliyim.
Ne sahibim bu yerde, ne de kiracı!
Sadece bir ömürlük misafirim ben.
Yüreğimiz kıymet bilene emanet ...

          B E N İ        A N L A
Ne vakit dost meclislerinde kurulu cümlelerde
Adını çağrıştıran iki kelam edilse;
Hava gibi,su gibi,toprak gibi;
Ekmeğime kan damlar...
Geceme kan...
ANLA BENİ
BENİ ANLA
YADA ;
ÖLDÜR BENİ
SAĞ BIRAKMA...!
Yolda yada herhangi bir yerde görünce
Elini sıktığımda susuyor parmaklarımın ızdırabı,
Güç bela dudaklarımdan çıkan bir merhaba,
Gecemi yaşanılır kılıyor,
Başkasına gücüm yetmiyor,erimekteyim...
Bir hazan yaprağıyım
Düştüm...
Düşmekteyim...
ANLA BENİ
BENİ ANLA
YADA
ÖLDÜR BENİ.
SAĞ BIRAKMA...!
Yetmiyor gündüzler,
Geceleri rüyalarıma sokuyorum seni
Haberin olmuyor..
Bil(me)
Limon ağacından sıyrılan bir çiğ gibi
Sana sıyrılıyorum bilsen ölürdüm
Bu dudaklar daha adını söylemeyi beceremezken,
Gözlerine dikilemem
Gelincik kırmızısı dudaklarından
Hangi sözcük çıkarsa çıksın duymaya dayanamam
Yavru bir sokak kedisiyim,
Görmüyormusun titremekteyim...
ANLA BENİ
BENİ ANLA
YADA ;
ÖLDÜR BENİ
SAĞ BIRAKMA...!
Burada saatlerce kıpırdamadan
Seni seyredebilirim..
Başka bir sahnenin varlığına aldanmadan,
Tamamen kapatılmamış tüllerin arasından
Süzülen güneş ışığının ;
Çizgi,çizgi yüzüne akışını seyredebilirim..
Yüzün ,duruşun hep aynı;
Gözlerimi kapadığımda görebildiğim tek yüz seninki.
Birtek gözlerini hatırlayamıyorum,
Bakışların her santimetre karesi keşfedilmiş
Bir coğrafyada bilinmeyen ve aslada bilinmeyecek
Bir yerdi benim için.
Belki de beni sana bağlayan yanında çaresiz.
Acemi duruşlarım bu gizi keşfetmek yerine
Kendini sunma beklentisiydi..
BEKLETME..
YADA ÖLDÜR BENİ
SAĞ BIRAKMA...!
Gözlerin yağmur ormanlarıydı benim için
Kesinlikle biliyordum ben orada kaybolurdum
Elimden tutmazsan geri dönemezdim.
Ben hep yüzünü gözlerin olmadan seyrettim
Ve öyle ezberledim, ne zaman gözlerine baksam;
Üşürdüm çünkü.. donardım..
Bütün vücudum titrerdi mahvolurdum
Ve sen bunu bilmezdin bile
BENİ ANLA
YADA BENİ ÖLDÜR
SAĞ BIRAKMA...
Sen benim en büyük korkumsun, ateşimsin
Bir ur gibi sabırla büyüttüm seni içimde
Kimseye söylemeden..
Ölümüm senin elinden olacak
Bunu biliyor ,bunu istiyorum
Kızıl alevlerle yükselen ateşimsin
Sen birbirine sarılarak oynaşan yalımların
Gözümdeki aksi vücudumdaki sıcaklığı
BENİ ANLA
Beni bir büyü bir sihir gibi bitirerek büyüyorsun..
Çocuk merakıyla sana uzanıyorum
Ellerimi yakıyorsun;
İnsafsızca tutuşturuyorsun beni
Geceyi çığlıklarım bölerdi
Ben bölünürdüm
Sen hiç duymazdın bile artık duy
YADA ÖLDÜR BENİ
SAĞ BIRAKMA
YAR ....!
DE...!
BENİ ANLA
YADA ÖLDÜR BENİ
SAĞ BIRAK

SEVDA ÜSTÜNE

Bütün kitapları yakmalı
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır
Kitaplara göre insan
Karanlıkta yüzüne bin mumluk lâmba tutulmuş
Gözleri, yüreği kamaşmış insandır
Aptaldır, hastadır, kahramandır
Bütün kitapları yakmalı
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır.
İçinde bir tek suret yaşayan yüreğe yürek mi derler
Bir tek yaprak veren dalın boynun burarlar
Bir tek meyve veren dalı keserler
İnsan dediğin bir buğday tarlası gibi olmalı
Esti mi rüzgâr bir değil milyonlar için esmeli
Bir tek meyve veren dalı kesmeli
İnsan dediğin derya misali
Üstünde milyonlarca dalga
İçinde kıyametler kopmalı
İnsan dediğin derya misali
Uçsuz bucaksız olmalı.

Gel çıkalım sevgilim gel
Gel kurtaralım birler hanesinden
Çekelim gidelim bir uçtan uca
Açalım yüreğimizin kapılarını sonuna kadar
Sevelim sevelim sevelim
Sevebileceğimiz kadar


Bedri Rahmi Eyüboğlu

RÜYALARIM OLMASA

Yıldızlara baktırdım fallara çıkmıyorsun
Seni görmem imkansız rüyalarım olmasa
Pencereden bakmıyor yollara çıkmıyorsun
Seni görmem imkansız rüyalarım olmasa

Zor mu geldi kalbinde bana sevgi saklamak
Yakıp gittiğin yeri dönüp bir kez yoklamak
Değil sabaha kadar seni öpüp koklamak
Seni sarmam imkansız rüyalarım olmasa

Sevmesem özler miyim seni can pahasına
Ne olur bir fırsat ver, beni bir daha sına
Adını söyleyemem senden bir başkasına
Seni sormam imkansız rüyalarım olmasa

Düşlerimde incitsem günlerce uyuyamam
Sana değil, saçının bir teline kıyamam
Yıllar sonra dönsende' nerde kaldın' diyemem
Seni kırmam imkansız rüyalarım olmasa

Yalvarırım mektup yaz beş dakkanı ayır da
Su serp yanan sineme sağlığını duyur da
Yaban gülü gibisin dağda,kırda,bayırda
Seni dermem imkansız rüyalarım olmasa...

CEMAL SAFİ

DENİZE
En uzun koşuysa elbet Türkiyede de Devrim,
O, onun en güzel yüz metresini koştu
En sekmez lüverin namlusundan fırlayarak...
En hızlısıydı hepimizin,
En önce göğüsledi ipi...
Acıyorsam sana anam avradım olsun,
Ama aşk olsun sana çocuk, aşk olsun!

Can YÜCEL

LİMAN

Sıralanmış saksılar vardı
limana bakan
penceremizin önünde
ve çiçekler arasında
ekmek kırıntıları serpen
martı yüzlü
bir anne

Terasta toplanan kadınlar
limandaki beyaz geminin
ışıkları yanınca
dedikodusunu yapmayı unuturlardı
tam o saatlerde sokaktan geçen
yazlık sinemadaki
biletçi kızın

Annesinin dizlerinin dibinden
hiç ayrılmayan
uslu bir çocuk gibidir
limandaki deniz
ama sokağa çıkıp
dalga olmak geçer
yüreğinden

SUNAY AKIN

Yılmaz Güney Arkadaş
 
Olmasın o ta içten
Gülen gözlerde yaş
Bir gün gelip ayrılsak da
Seninle arkadaş
 
Bir kıvılcım düşer önce
Büyür yavaş yavaş
Bir bakarsın volkan olmuş
Yanmışsın arkadaş
 
Dolduramaz boşluğunu
Ne ana ne kardaş
Bu en güzel bu en sıcak
Duygudur arkadaş
 
Ortak olmak her sevince
Her derde kedere
Ve yürümek ömür boyu
Beraberce el ele
 
Olmayacak o ta içten
Gülen gözlerde yaş
Bir gun gelir ayrılsak da
Seninle arkadaş

HANGİ GÜNÜN YÜZYILI

Sancısını yaşıyorsun kaç zamandır
Yeni bir güne sevinçle başlamanın
Yoluna ışık tutan sözcükler
Var mı o günün ışıltılı kanatlarında
Rüzgâra dost olan soluklar var mı
Altını çize çize soruyorsun nedense
Ki hep aldatmış olduğun kendine

Adın çoktan çocuğa çıkmış oysa
Çoktan anlaşılmaz olmuşsun
Şu güzel ömrün tam ortasında
Kuşları sora sora düşen yapraklarda
Ey çılgın
Kanadı kırık her kuşa
Kanat olmaktan yorulmuşsun

Bulutları çarpışa çarpışa yorgun
Bir gökyüzüdür artık gülüşün



Adnan YÜCEL
_________________

SENİ ÇOK ÖZLEDİM


Ne zaman dinecek gözyaşım bilmem
Seni çok özledim inan sevdiğim
Ölürüm de seni mazimden silmem
Seni çok özledim inan sevdiğim...

Geçer sanma bu gönlümün yarası
Hep aklımda gözlerinin karası
Vakit tamam kavuşmanın sırası
Seni çok özledim inan sevdiğim...

Ne hasret eksilir ne günler biter
Gelirsen görürsün halim çok beter
Yaşayan ölüyüm dön artık yeter
Seni çok özledim inan sevdiğim...

Geçmişe darıldım bugune kızdım
Kuytu bir köşede devrildim sızdım
Adını kalbime hançerle kazdım
Seni çok özledim inan sevdiğim...

Irmak oldum, denizlere karıştım
Leyla mecnun dinlemedim yarıştım
Zehir olsan yine sana alıştım
Seni çok özledim inan sevdiğim...

Bu kara yazıyı silemem gayri
Sensiz bu dünyada gülemem gayri
Ellere derdimi diyemem gayri
Seni çok özledim inan sevdiğim...

Kaderde yazılan gelirmiş başa
Yazımı döndürdün karlı bir kışa
Demekki aşkınla yandığım boşa
Seni çok özledim inan sevdiğim...

Aşk ile gönlüne sevgi ekerim
Feleğin çarkında döner tekerim
Döneceğin o günü iple çekerim
Seni çok özledim inan sevdiğim...


SERKAN ERTAN

AŞKIMI ARDINDAN VURDUN GÜZELİM


Bakma artık elleri gibi yüzüme
Doldurdun yaşları iki gözüme
Pek çabuk aldandın eller sözüne
Beni taştan taşa vurdun güzelim...

Her çileye ben boynumu bükerdim
Aşk nedir meşkinide çekerdim
Canım diye dertlerimi dökerdim
Ayağıma tuzak kurdun güzelim...

Nasılda çabucak sevginle doldum
En güzel mutluluğu seninle buldum
Yas otuz demeden sarardım, soldum
Şimdi bu kalbimi yordun güzelim...

Yazık sana gerçek aşkı neyledin
Doğru dedin ama yalan söyledin
Kırk yıllık aşkımı inkâr eyledin
Şeytanın sözünde durdun güzelim...

Bilmem ki severken nasıl darıldın
Sende yüreğinden şimdi yarıldın
Başkasına aşkım diye sarıldın
Şimdi tam dengini buldun güzelim...

Nasılda acımadan attın bir kazık
Sana harcadığım ömrüme yazık
Çok görmem ki senin damarın bozuk
Aşkımı ardından vurdun güzelim...

Serkan ERTAN