Sevdiğimiz Şiirler

Eger Bir Gün

eğer bir gün
bir sevgili değilde
bir eş istiyorsan eğer
bir gün gerçekten beni istersen
söyleme al
çünkü ben öyle yaparım
vurur masaya alırım seni
 
Ali Sönmez
 

UZAK BİR DİYARSIN ADI YOK

Ertelenmiş bütün hayellerim
Bir çıkmaz sokağa girdiler şimdi
Ömrümün yarısı takılıp gitti bakışlarına
Ne sevgimi anlatabildim
Ne sevdiğimi..
Ne el sallayabildim arkandan
Ne veda edebildim
Sen ki,
Adını bile bilmegim, ince sızım
Bakışlarını gözlerimde unutup gittin
Şimdi onlar yalnız, ben yalınızım...
Şimdi sen,
Kimbilir hangi şehirlerin akşamındasın
Neredesin, kiminlesin, nasılsın
Yağmur olsan `` Yağardın`` Derdim
Yıldız olsan doğardın gecelerime
Bahar olsan beklerdim kış boyu
Ne yıldızsın, ne baharsın, ne yağmur
Bir uzak diyarsın, adı yok...

Ömrümün yarısı takılıp gitti bakışlarına
Sel oldun, aktın
Alev olup yaktın yüreğimi
Bir perondan yapayalınız gidişini seyrettim
Bir adamın sessizce bitişini seryrettim
Anlayamadan,
Anlatamadan...

Neredesin
Sevmek zamanı geçti mi dersin
Efkar sardı başımı, anla işte
Mevsim sonbahar
Gariplikler, pişmanlıklar..

Tutki,yıllar öncesindeyim
Tut ki, bakışlarının düştüğü yerdeyim
İçin siner, kuşun konarmıydı
Yalınız bir agaç olsam yamaçta
Karda kışta
Sıgınırmıydın dallarıma
Bilmem ki....

Oysa bir uzak diyarsın adı yok
Bir uzak sevdasın adı yok....

Ali Sönmez


 

ALLAH DERİM

Sırtımda taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar , zıplar , ben yürüyemem
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!

Ey akıl , nasılda delinmez küfen ?
Ebedi olsun urbası kefen!
Kursa da boşluga asma köprü , fen,
Allah derim, başka hiç bir şey demem!
N.FAZIL

Ayağı kayan bir çocuk kadar şaşkınım
Bilemedim düz yolda yürümenin imlasını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi ...

Henüz adını dahi telaffuz edemediğim ülkeler kadar uzağım bazen kendime...
Göçmen kuşlar karamsarlığındayım...
Ve her an kendime yeni acılar ısmarlıyorum...
Peki ben ne zaman BÜYÜRÜM ?...

DURUP DURURKEN
Durup dururken içimde bir şeyler kopup tıkıyor boğazımı,

Durup dururken sıçrayıp kalkıyorum yarıda bırakıp yazımı,

Durup dururken rüya görüyorum bir otelde, holde, ayakta,

Durup dururken çarpıyor alnıma kaldırımdaki ağaç,

Durup dururken bir kurt uluyor aya karşı bahtsız, öfkeli, aç,

Durup dururken yıldızlar inip sallanıyor bir bahçede, salıncakta,

Durup dururken mezardaki halim geçiyor aklımdan,

Durup dururken kafamda bir güneşli duman,

Durup dururken hiç bitmeyecekmiş gibi bağlanıyorum başladığım güne,

Ve her seferinde sen çıkıyorsun suyun yüzüne...
 
                    Nazm Hikmet

Demem Eyvallah

Gözenin başında susuz aşıma
Zehir katılsa da demem eyvallah
Yüklerim sebebi kader kuşuna
Yine de soysuza demem eyvallah

Gölgelese bulut kararsa mah’ım
İçimden zamanı durdursa ahım
Bilsem ki dinecek bütün eyvahım
Yine de sütsüze demem eyvallah

Gazel dallarımda baykuş ötse de
Kalmasa umudum vahım gitse de
Türlü işkenceler cana yetse de
Yine de kansıza demem eyvallah

Nedamet suçlunun, yakarış Bir’e
Boyun eğmek mi? Yok,yakışmaz ere
Dedirtirim ben kendime kefere
Yine de sütsüze demem eyvallah

İsyanım dorukta yare gitsem de
Divane alemde hara gitsem de
Beş arşın boyunda dara gitsem de
Yine de soysuza demem eyvallah

Sebepler sır olsa kesilse yolum
Tütmese ocağım kırılsa kolum
Deseler kapıda acılı ölüm
Yine de kansıza demem eyvallah
 
Hadi Önal
 

TRAMVAYDA BİRİSİNE

Efendi! Yan gözle hor bakma bana,
Senin baban kadar benim yaşım var
Belki tuhaf gelir şu halim sana:
Geçinmek uğrunda çok savaşım var.

Halimden hoşnudum; düşkün değilim.
Süste senden elbet üstün değilim! ..
Bahtıma mağrurum, küskün değilim.
Ne korkum, ne hırsım, ne telâşım var.

Elimde kuvvet var; eldivenim yok.
Yakamda gülüm yok, yâsemenim yok.
Zengince bir dayım, bir yeğenim yok,
Benden daha fakir bir kardeşim var.

Esirci değilim, esir değilim.
Sizin kumpanyada müdir değilim.
Üç tuğlu, beş tuğlu vezir değilim,
Başımda sorguç yok, fakat başım var!

Her neyse muradım, ben ona yettim:
Değersiz ömrümü hayra sarfettim.
Kâbe-i maksûde dosdoğru gittim,
Benim “namus” gibi bir yoldaşım var.

Şu açık alnımda kara istemem;
İzzetinefsimde yara istemem! ..
Zillete mukabil para istemem,
Evimde yiyecek bulgur aşım var! ..

Zâhire bakanlar belki yanılır;
Kisbinden sorulup kişi tanılır.
Feylesof Rıza'yım adım anılır,
Dünyada malım yok..Mezar taşım var! ..

Rıza Tevfik Bölükbaşı

Git

Sevdirmeden git kendini
Bırak peşimi yalnız bırak beni
Yaşamımdan koptuğum anlar kadar sessiz
Sensiz olduğum kadarda hırçınım

Yüreğim hazır değildi açılmaya
Erken gelmiştin bana
Beklenmiyordun ki daha
Kendimi toparlamaya çalışıyordum
Sen kendin için çok geç kalmıştın
Çok sevilmiş ya da çok sevildiğini zannetmiştin
Bense; Artık yola çıkmaya hazırlanan
Bir yolcu gibi dakikamı sayıyordum
Olmayacak duaya amin demek gibiydi bizimkisi
Ben arıyordum uzaklarda kayıpsevgiliyi
Sense yaralı bir yürekle,kendini çok sevecek birini

Ali Sönmez

Git

Sevdirmeden git kendini
Bırak peşimi yalnız bırak beni
Yaşamımdan koptuğum anlar kadar sessiz
Sensiz olduğum kadarda hırçınım

Yüreğim hazır değildi açılmaya
Erken gelmiştin bana
Beklenmiyordun ki daha
Kendimi toparlamaya çalışıyordum
Sen kendin için çok geç kalmıştın
Çok sevilmiş ya da çok sevildiğini zannetmiştin
Bense; Artık yola çıkmaya hazırlanan
Bir yolcu gibi dakikamı sayıyordum
Olmayacak duaya amin demek gibiydi bizimkisi
Ben arıyordum uzaklarda kayıpsevgiliyi
Sense yaralı bir yürekle,kendini çok sevecek birini

Ali Sönmez

HERKES VEYA BİRKAÇ KİŞİ

 Yağmur herkese yağar
 güneş ısıtır herkesi
 mevsimler herkes içindir
 yalnız çığ altında kalan
 sele kapılan her zaman birkaç kişi

 Herkes içindir aşk da ayrılık da
 yalnızca birkaç kişi ölür acıdan
 eskiden ölümle tartılırdı ayrılık
 kiminin hayatı yalnızca unutkanlıktan

 Her şey, herkes için değildir oysa
 kimi hiçbir şey öğrenmez karanlıktan
 yalnızlığı kullanmayı bilmez kimi
 kimi ayrılamaz karanlıktan

 Yağmur herkese yağar
 ama çok az insan tutar yağmurun ellerini
 onca şarkı onca film onca roman
 ama sevmeye yetmez herkesin kalbi

 Çığ altında kalan sele kapılan
 aşktan ve acıdan ölen
 birkaç kişi dünyayı başka bir yer yapmaya yeter
 aslında onların hikâyesidir anlatılan
 diğerleri dinler, seyreder, geçer gider

geçer gider herkes
 hikâyelerdir geriye kalan.

M.Mungan

Kalabalık bir ülkenin sınırında eskiyen bir çitti gözlerim
Birkaç kuşun adresi…
Birkaç hüznün kıblesi…

Kalbime sığmayan öfkeler taşırıyordum
Adımlarıma mimlerken adını
Soyut ifadeler arasında
Hep susacaklı oluyordu işaret parmağım
Öyle ya,
Kahramanı değildim hiçbir masalın…

KIRIK BİR KURŞUNKALEMİN ŞİİRİ

yollar uzak ay bedir
sırtımda gümüş hançer
yürürüm de ölemem
kan damlatır karanfil.

usulca mavi bir kar
kara geceye düşer
tutuşur fundalıklar
gelir kalbimi yakar.

gün olur belki öper
ay ışığı acıyı
o yaralı cerenler
yanık sulara iner.

yollar uzak ay bedir
sırtımda gümüş hançer
yürürüm de ölemem
kan damlatır karanfil

Behçet AYSAN

___ Dünya..!
şimdi sıra sende, giydir üstüme ölü umutlarının en güzel kıyafetini..!

Reyhan yaprağında asılı kalmış bir nefesim şimdi..!
Z/amanlı z/amansız düştüm topraklarına,
...Kanı çekildi Cürmümün, yetmedi tâkât'i aşmaya duvarlarını,
Hani bi ses etsen,
gel desen,
yağmur yağmur ineceğim,çelişkili gel gitlerinin yamacına...

Ey nâr..!
Gözlerin,Gecenin koynundan bir hediyemi Arşı âlâya...
Vebalin bir sabi,
Ecr-i Müsemma ömr-ü nazara
yitirdiklerinin nabzında topla heveslerini,
ser uluorta süzülen bakışlarının eteklerine
en iyisinin eşgali,çatsın kaşlarını mil çekilmiş S/özlerine . . .

yine..! Ismarlama düşlere talim,arsız beklentiler gergefinde,
( Eyüb'ün sabrını kıskandırır , yüreğime çivilediğim özlemlerim )

Ağlama çocukluğum..!
Dinecektir elbet...
Boğazıma düğümlenmiş serzenişlerim,
Yutkunsam geçecek biliyorum,
Altı üstü, ayrılık kaçmış genzime...

Gökhan Yalçın

YUNUS EMRE'den


Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dünü günü
Bana seni gerek seni

Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni

Aşkın aşıklar öldürür
Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur
Bana seni gerek seni

Aşkın şarabından içem
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dünü gün endişem
Bana seni gerek seni

Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni gerek seni

Eğer beni öldüreler
Külüm göğe savuralar
Toprağım anda çağıra
Bana seni gerek seni

Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
İsteyene ver anları
Bana seni gerek seni

Yunus'dur benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni gerek seni

 

Aklıma Sen gelir

Aklıma Sen Gelir
Yeşil bir rüzgar gibi eser gözlerin
Yüreğimden, çığlar düşürür...
Özlemin, yıkar bentleri
Gözlerimin nehirlerinden süzülür..

Aklıma sen gelirde
Sevdaya uçan bir biçâre güvercin,
Menzile varamadan vurulur...
Yapraklarına, mahzun bir çiçeğin,
İmkânsızlığın buseleri dokunur...

Aklıma sen gelirde yine,
Hüzün makamında bestelenir sözlerin,
gönlümün dilinde, söylenir durur...
Asıp kanatlarına vuslatları,
Uçar içimden vefasız kumrular,
Bende kalan, yine hasretin olur...

Aklıma sen gelirde yine yine,
Umutlarım gezinir
Bakışlarının koylarında
Ve
Kapatırsın gözlerini ansızın,
Vurgun yer yarınlarım,
Gömülür ummanlara...

Aklıma Sen gelir de yine
Umut arifesin de
Yüzüme şekerler dökülür
Güven verir mazi,
El öptürür hasretin,
Seherin lahzasına
İp çeker uzuvlarım,
Seni özler durur gözlerim,
Sen gelir Aklıma...

Fatih Efe