Sevdiğimiz Şiirler

BABAM' A


Gel, seninle anacığım, maziyi yadedelim,
Analım babamızı, ruhunu şadedelim,
O, bu masum yuvanın oldu aziz şehidi,
Bu günleri görmeden kara toprağa gitti.
Öttürse borusunu İsrafil bir an için,
Mezarı kıpırdasa, oynasa için için.



Halimize bir baksa, kaldırsa bir başını,
Silse gözlerindeki ıstırabın yaşını,
Kafasında yer alan istifhamlar çözülse,
Bizim için yaptığı bütün gamlar çözülse.
Sükunla toprakları çekse bir üzerine,
Halinden memnun olsa, yatsa tekrar yerine.

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,

ikincisinde daha çok hata yapardım.

Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.

Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar.

Çok az şeyi ciddiyetle yapardım.

Temizlik sorun bile olmazdı asla.

Daha çok riske girerdim,

seyahat ederdim daha fazla.

Daha çok güneş doğuşu izler,

daha çok dağa tırmanır,

daha çok nehirde yüzerdim.

Görmediğim bir çok yere giderdim.

Dondurma yerdim doyasıya,

Daha az bezelye.

Gerçek sorunlarım olurdu

hayali olanların yerine.

Yaşamın her anını gerçek ve

verimli kılan insanlardan olurdum.

Farkında mısınız bilmem, yaşam budur zaten.

Anlar, sadece anlar, siz de "an"ı yaşayın.

Hiçbir yere, yanına; termometre, su, şemsiye ve

paraşüt almadan gitmeyen insanlardanım ben.

Yeniden başlayabilseydim,

ilkbaharda, papuçlarımı atardım.

Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayakla.

Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,

çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer

Ama işte, 85'imdeyim ve biliyorum

Ölüyorum


Jorge Luis Borges

Sıradan Akşamlar...
Her gündüze uyandığımda
Yeni bir hayat derdim içimden
Gece ölümün soğukluğu
Ve bende acının korkusu

Sözler verdim... Tutamadım.

Bir zaman sonra ben oldum
Gündüze bakıp ağlayan
Gecenin karanlığında
Dünyayı sarmalayan.
 
Ataol Behramoğlu 
   

Sevdinse......
  Aşkında yitip yok oldun,
     Karıştıracaksın günü,ayları.
        Sevgi yollarında ne kaide, ne kanun
           Kendin aşmalısın bu dolayları.

  Eriyip kendini yok sanacaksın
    Bu derdin olmayıp özge çaresi
       Sen hız hız 'kazaya' uğrayacaksın
           Yoktur bu yollarda yol işareti
                     Bahtiyar Vahabzade

Şimdi kılıksızım;fakat borçlarımı ödedikten sonra,
İhtimal, bir kat daha yeni esvabım olacak.
       Ve ihtimal sen,
   Yine beni sevmeyeceksin.
Bununla beraber pazar akşamları,
  Sizin mahalleden geçerken
      -Süslenmiş olarak-
Zannediyor musun ki ben de sana
Şimdiki kadar kıymet vereceğim.
                     Orhan Veli

Geldiysen Kapıma Üç Defa Vur

Geldiysen kapıma üç defa vur
Postacı sanmayayım
Gir içeri gözlerinden tebessümler savur
Beni ne hale koyup da gittiğini
Hiç anmayayım

Geldiysen yüreğime bir ilkbahar esintisi sun
Kalbim azade olsun kıştan
Öyle derin,öyle derin bak ki gözlerime
Vakti saatiyse bedenim
Ölsün o bakıştan

Geldiysen elinde bir top güneş bulunsun
Usulca bırak karanlık yanıma
Saçların ıhlamur kokuları savursun
Çürüyen zamanıma

Geldiysen sus az ben de susayım
Kalalım biraz öyle
Ağlamaya hazır gözlerime
Zara'dan bir türkü söyle


NUH KENİŞ

Neler gördük neler bu güne kadar
Daha gidilecek yerlerimiz var
Bizi buralarda unutamazlar
Kalacak bir türkü söyler gideriz
Sevgiyle var olduk sevdik sevildik
Kavgalara girdik öldük dirildik
Bir anlam fırını icinde piştik
Anlamlı güzeli sever gideriz.
"Özdemir ASAF"

Bu köşe şiir kitabı gibi oldu.Arkadaşlar en seçme şiirleri yazmışlar.Katkılarından dolayı arkadaşlara teşekkür ediyorum.
               Orda bir çocuk burda ben
Bir ana gülümserken yorgun ve güzel,
Çırpınır yüreği bir sesle birden,
Orda bir çocuk dünyamıza yeniden,
Burda ben.

Dal nasıl yaprak nasıl ekin nasıl büyürse,
Toprak nasıl uyanırsa bir incecik yağmurdan,
Orda bir çocuk büyür,yumak yumak bir nurdan,
Burda ben

Koştuğu,atladığı,durduğu.uzandığı,
Düşüp kalktığı yerlerde gözbebeğim var,                                                    
Orda toz toprak içinde bir çocuk ağlar,
Burda ben.

Ne oyun oynamak ister,ne uyku,ne su...
Ne elişi resimleri gönünü alır,                                                                         Orda bir uzak evde bir çocuk yetim kalır,
Burda ben.

Dokunsam martı gibi uçacak sanki,
Solgun yüzü bir avuç kar,
Orda gece yarısı bir hasta çocuk sayıklar,
Burda ben.

Birdenbire uyanır bir ana uykusundan,
Sapsarı bir korkuyla bakakalır nefessiz,
Orda sabaha karşı bir çocuk ölür
Burda ben.

Sıcak saklayın gecelerimi
Karlar altından çıkıp geleceğim
Düşlerinizin ateşinden
Ilık bir rüzgar gibi eseceğim
Demlice bir çay koyun üstüne
Aç çocuk gibi besleyin sobayı
Nasıl tütüyorsanız gözlerimde
Öylece tütsün buharı
Uzunca serin yatağımı
Boyunca uzansın ayağım
El aman deyince gece
Usulca kıvrılır yatarım
Can canım canlarım...
Hazır mı koynunuzdaki yerim
Gün olur gecikmiş çocuk gibi
Bağıra çağıra gelirim...
"Nevzat ÇELİK"

güzel şiirmiş öğretmenim.....

güzel şiirmiş öğretmenim.....

teşekkür ederim öğretmenim

Lavinia

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Yine de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.

SENİ SEVİYORUM
Herkes, "ilk kendi yaşıyor"
Sanmasa,
Sevdalar da tükenirdi,
Masalları da...
Sonsuza kadar
Sürdüğü bilinsin diye mi nedir,
Bittiği anlar ve ihanetler
Yazılmıyor kitaplara.
Zümrüt-ü Anka Kuşu da yalan aslında,
Kendini külünden yarattığı da...
Ferhat'ın Şirin,
Aslı'nın Kerem için öldüğünü
Kim gördü Allah aşkına?
"Son...suza kadar sürsün" diyorsan
"Bu sevda,"
O zaman sevgili,
O zaman vuslat yaşanmaya!

Sana yazacak bir sen bırak bana!
Öfkelerin orada kalsın!
Kaçamaklar hanesinde değil ismin
Anlasana!
Ömrümün tam ortasına
Kocaman harflerle yazmışım:
SENİ SEVİYORUM...
............................

 
 
 
Bu Eller Miydi

Bu eller miydi masallar arasından
Rüyalara uzattığım bu eller miydi.
Arzu dolu, yaşamak dolu,
Bu eller miydi resimleri tutarken uyuyan.

Bilyaların aydınlık dünyacıkları
Bu eller miydi hayatı o dünyaların.
Altın bir oyun gibi eserdi
Altın tüylerinden mevsimin rüzgarı.

Topraktan evler yapan bu eller miydi
Ki şimdi değmekte toprak olan evlere.
El işi vazifelerin önünde
Tırnaklarını yiyerek düşünmek ne iyiydi.

Kaybolmuş o çizgilerden
Falcının saadet dedikleri.
O köylü çakısının kestiği yer
Söğüt dallarından düdük yaparken...

Bu eller miydi kesen mavi serçeyi
Birkaç damla kan ki zafer ve kahramanlık.
Yorganın altına saklanarak
Bu eller miydi sevmeyen geceyi.

Ayrılmış sevgili oyuncaklardan
Kırmış küçücük şişelerini.
Ve her şeyden ve her şeyden sonra
Bu eller miydi Allaha açılan !;


Fazıl Hüsnü Dağlarca
 
 

 SEVGİLERDE
Sevgileri yarınlara bıraktınız,
  Çekingen ve tutuk saygılı
Bütün sevdikleriniz sizi yanlış tanıdı:
   Bitmeyen işler yüzünden
 (Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya herşeyi
Kalbinizi dolduran duygular kalbinizde kaldı
      Siz geniş zamanlar umuyordunuz
  Çirkindi dar vakitte bir sevgiyi söylemek
 Yılların telaşlarda bu kadar çabuk geçeceği,
                aklınıza gelmezdi.
    Gizli bahçenizde açan çiçekler vardı
              Gecelerde ve yalnız
         Vermeye az buldunuz yahut
                    Vakit olmadı.
                                           Behçet Necatigil