Sevdiğimiz Şiirler

Erkek dedigin,
Cesur olacak Cesur.
Seni Seviyorum derken
korkmayacak,
ßaska seyLerin arkasina gizlenmeyecek.
...Seviyorum deyip
ßir sonraki perdede kaçmayacak,
Özlüyorum diyorsa gelecek,
kaybetmek istemiyorum diyorsa
kaybetmeyecek.
Can YÜCEL

Seni Günlere Böldüm

Seni günlere böldüm,seni aylara
Daha yıllara, yüzyıllara böleceğim
Ve her zaman söyleyeceğim ki beni anla
Böyle eskitilmiş de olsa bu kalbi
Minesi çatlamış bir diş gibi durduracağım karşında.

Şiirler söylenir, şiirler biter
Biz bu sevdayı neresine sakladıkdı sen ona bak da
Kahverengi avuçlarına mı gözlerinin
Tam oradan mı kahverengi yağan bir aydınlığa.

Bütün günler yenileşir her bekleyişte
Ve bütün dünler, bütün geçmişler
Kapını açarsın ki bir de, hiç kimseler yok
Çaresiz benim sana gelişim de hep böyle.

Dün akşama doğru turuncu bir bulut geçti
Sonra bütün bulutlar hep birden geçti
Anılar ,anılar, belki hepsi bir kelime.

Edip CANSEVER

Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman,
Aşk başlamadan güzel...

Babadan Oğula

Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?

Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Baban attaya gitti.

Uzar gider bu atta;
Ve neler neler olmaz
Ve kim bilir ve hatta;

Bir mahşer gerisinde;
Babası döner bir gün,
Oğlunun derisinde...

Necip Fazıl Kısakürek

Kalp kırılsada sever" diyenlere,
"Sen hic kırık bardaktan su içtin mi?" dediler.
Benim de onlara cevabım:
- Sen bardak kırık diye, sudan vazgectin mi?

Bugün Pazar

Yağmur var çok sevdiğim rüzgar da
Bugün pazar daha uyanmadı komşular
Damların üzerinde kuşlar daha rahatlar
Radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru
Yağmur da var çok sevdiğim rüzgar da
Daha uyanmadı komşular bugün pazar
Ve ben seni çok özledim
Dışarı çıkmak istiyor canım
Tek başına haytalık etmek
Islanmak pazar sabahında yağmurda
Boş caddelerde dolaşmak
Vitrinlere bakmak sinemaların afişlerine
Sokakların isimlerine
Telefon kulübelerinde uyuyan çocuklara
Bir merhaba demek sessizce
Sahilde martılara simit atmak
Otobüslerin ilk seferlerine binmek
Gitmek istiyor canım hayatın gittiği yere
Islık çalıp şarkılar uydurmak kendi kendine
Fırından taze ekmek alıp buğusunu çekmek içine
Ve ben seni çok özledim
Tam böyle bir şey çiçeğe su yürümesi
Bebeğin ağlaması toprağın uyanması
Yağmurun yağması ateşin sıcağı
Bu pazar sabahı tam böyle bir şey
Bir sabahçı kahvesine uğramak
Bir bardak çay taze dem kokusu
Yani hayatın atardamarlarında dolaşmak
Bölmeden şehrin uykusunu
Bir şiir yazmak pazar bulmacasının boş karelerine
Tam böyle bir şey hesapsız gölgesiz bedelsiz kimsesiz
Bir şiir yazmak bir bardak çay içmek
Sokaklarda gezmek yağmurda ıslanmak
Ve ben seni çok özledim
Yağmur var çok sevdiğim rüzgar da
Bugün pazar daha uyanmadı komşular
Damların üzerinde kuşlar daha rahatlar
Radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru
Yağmur da var çok sevdiğim rüzgar da
Bugün pazar ve ben seni çok özledim
 
İbrahim Sadri

Yüreğine Kaçtım Bu Sabah

Sadece sende saklanmak istedim bu sabah
Uyandığımda yanımda olmayacağını biliyordum
Dokunmaktan öte gözlerimi açınca gözlerinle yaşama başlamak istedim
Gözlerindeki gülücüktüm belki
Gözlerindeki iris değildi hayata açılan ışık!
Aslında o benim gülüşümdeki gamzeydi
Gözlerindeki irisim
Nereye bakarsan benim
İçine saklandım!
Gözlerine
Renk sensin
Işık benim
Bakan sensin
Gören benim
Ben senim

Seni giymek istedim bu sabah
Elbise gibi tenini giymek
En kuytuda çıplak kalan yerlerde seninle bir olmak
Ben seni giydim bu sabah
Yağmur yağıyor şimdi
Yalın ayak balkondayım
İçime sen yağ istedim ince ince
Rüzgar çok hoyrat
Kokundan eser yok onda
Dokunuşundan!
Senden!
Yağmur tokat tokat inmekte bedenime
Seni bekliyorum
Özgür bir dokunuş, tek bir nefeste
Ayaklarım yalın!
Ruhum yalın!
Sana geldiğimden beri hayat yalın!
Seni içime çekiyorum tek bir nefeste

Yüreğine kaçtım bu sabah
Uyandı dört odacık
Dedim ki çarp iki hece
Yetmez!
İki kelime
Yetmez!
Döndür dünyayı yüreğine kaçtım bu sabah
Yağmasın yağmur
İki odacık iki karıncık sevişelim
Durdur dünyayı sana geldim
Sende saklanmaya geldim
Ayaklarım yalın
Bir tek sana geldim!..

sesini duyuyorum rüyalarımda
gözlerimi kamaştırıyor ışığın,
rüzgar sen gibi dokunuyor bana
ben doğuyorum ..




duymak istediklerimi söylemiyorsun hiç
dokunmuyorsun bana ,
sen gibi bir şimşek çakıyor
tam kalbime düşüyor yıldırımı
ben gidiyorum..

ö.asaf

Belki güneş bir gün bizim için doğar
Belki korkuları hayallerimiz boğar
O masal günü gelinceye kadar; susuyorum
Susadıkça yüzün düşer aklıma
Korkar oldum düşlemekten

Adını anarım çoğalır sesim
Konuşmaktan düşünmekten özlemekten
Kimse kimsenin herşeyi olamaz-mış
Di'li geçmişten tek yaramsın sen
Sensiz kimse mi kimsesiz miyim bilmem
Hiç bilmek istemem;

Hatta düşünemem
Gel bak bir elimde gökyüzü var hala
Ötekinde kayıp giden yıldızlar la la
Korkular da benim umutlar da
Beni bırakma

                 Vuslatsız Sevdalar Sokağı !

Bütün masalların ihanet koktuğu bu gurbet kentte
Parmaklarımın arasında dökülen emeklerime
Rüzgâra tutarak soğuttuğum alın terime
İçimde ölenlere
Göçüp gidenlere rağmen
Özenip göçmen kuşlarına
Kucağımda taşıdığım yıldızlarla
Koştum soluk soluğa

Asi yanım soludu nefesimi
Kırdım özgürlüğe vurulan zincirleri
Ve yıktım korkunun duvarlarını
Dokunup vicdan ve merhamete
Umuda koştum

Vuslatsız sevdalar sokağında
Dolambaçlı yollar, çelişkili kavşaklar geçtim
İklimsiz mevsimlere direndim
Doluya- kar’a- fırtınaya
Bin bir ümitle, siper ederek göğsümü
Yılmadan- yıkılmadan
Düşe kalka

Coştum coşturdum umutları
Hayata tutunma pahasına
Kurtulma pahasına deli dalgalardan
Ve hiçbir hayal kırıklığını hesaba katmadan
Çok sevdiğim, sevilmeyi ümit ettiğim
Ninnilerle büyüttüğüm düşler adına

Hayatı sıra dışı kılan ne varsa
Seçenekler ve olanaklar bulmak adına
Dayanılması zor süreçlerde
Ölümle yaşam arası met cezirlerde
Sana koştum

Mühür gözlüm
Rüyalardan uyanma vaktidir
Dizginleyemiyorum şahlanan öfkemi
Kıpırdasam binlerce kurşun dökülecek şakaklarımdan
Havada boğun boğun gurur kokusu
İs tütüyor nefesim

Ey benim sessiz melodim
Ey ruhumun rehası
Kurşun gibi ağır geldi bu sevda
Aldım kıldan ince kılıçtan keskin ödülümü
Vakit mutluluğu epeydir geçiyor
Geç kaldım muhlis yalnızlığıma

Peş peşe gelen sinsi depremler
Yıkıp geçti barikatlarımı
Alacağını aldı
Geriye hasret kokulu küller
Bir de sevdaya son bakış kaldı.

Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saçlarını güneşte kurut :
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
nemli, ağır kızıltılar...
Sevgilim, sevgilim,
mevsim
sonbahar...


Nazım Hikmet Ran
8 Kasım 1945

Sen Ve Ben

Dostum,
Sen ve ben
Hayata hep yaban kalacağız.
Birimiz diğerine
Ve her birimiz kendisine.
Senin konuşacağın
Ve benim seni dinleyeceğim güne değin.
Sesini sesim sanarak.
Ve karşında durduğum güne değin.
Bir aynanın karşısında duruyormuşcasına..

Halil Cibran..

HÜZÜN GELDİ

Türküler bitti
Halaylar durdu
Horonlar durdu
Al damar, mor damar, şah damar sustu
Bahçeler put kesildi birer birer
Meyveler salkım saçak taş.
Bir bulut uçardı
Başı boş bedava
Yandı kül oldu.
Hüzün geldi baş köşeye kuruldu
Yoruldu yüreğim yoruldu.
Ağaç büyür arkasında koşamam
Kervan yürür peşi sıra düşemem
Yıldız akar uçsam da yetişemem.
Hüzün geldi baş köşeye kuruldu
Yoruldu yüreğim yoruldu.

 BEDRİ RAHMİ EYÜBOĞLU

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun etme
Başka bir yar başka bir dosta meylediyorsun etme

Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı
Hangi hasta gönüllüyü kasdediyorsun etme

Çalma bizi bizden bizi gitme o ellere doğru
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun etme

Ey ay felek harab olmuş alt üst olmuş senin için
Bizi öyle harab öyle alt üst ediyorsun etme

Ey makamı var ve yokun üzerinde olan kişi
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun etme

Sen yüz çevirecek olsan ay kapkara olur gamdan
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun etme

Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun etme

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun etme

Ey cennetin cehennemin elinde olduğu kişi
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun etme

Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun etme

Bizi sevindiriyorsun huzurumuz kaçar öyle
Huzurumu bozuyorsun sen mavediyorsun etme

Harama bulaşan gözüm güzelliğinin hırsızı
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun etme

İsyan et ey arkadaşım söz söyleyecek an değil
aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun etme




Mevlana Celaleddin Rumi

Eksik gidiyorum şimdi ben,çok kötü gidiyorum bak.
 Alıpta gidiyorum herşeyi,sonrasına sakladığım.
 Ayrılığı aldım da gidiyorum,beni bu yüzden gene hatırlayacaksın..
 Sensiz gidiyorum bıraktım seni,
 sevgimi de aldım gidiyorum..
 Ve…
 Tanrım…
 Keşke bana bunu yapmasaydın!
 Giderken ağlıyordum.hatırlasana korkuyordum..
 İçimde onca unutulmuşluk vardı biliyordum.
 Ölümünü duyuyordum verilmiş onca sözün ardında..
 Beni anlıyormusun? döndüm,ölmeye dönmüşüm.
 Bütün bir ömür geçmek bilmiyor..
 Şakası yok bunun artık.
 Biliyorum sabah olmayacak..
 Bana her gün sevmeleri öğreten.
 hiçbir sabah doğmayacak artık…
 Ve…
 Tanrım..
 Keşke bana bunu yapmasaydın!
 Gecelerin kefenidir ya bütün sabahlar,
 Soğuk bir ölümdü sen giderken herşey,
 Son kez öpmüştü bir bahar akşamı ölümü belliydi.
 Bir dost arıyordum,ya bir gülüş,ya bir söz gecenin son nefesine…
 Yoktu ki ikimizde de…
 Yazdığım bu bir şiir değil gülüm,
 Bir isim yada ad arıyorsan..
 Ateşin adı diyebilirsin sen buna…