Sevdiğimiz Şiirler

TÜRKÜLER DOLUSU


Kirazın derisinin altında kiraz,
Narın içinde nar,
Benim yüreğimde boylu boyunca
Memleketim var.
Canıma ciğerime dek işlemiş
Canıma ciğerime,
Sapına kadar.
Elma dalından uzağa düşmez,
Ne yana gitsem nafile.
Memleketin hali gözümden gitmez
Binbir yerimden bağlanmışım,
Bundan ötesine aklım ermez.



Yerliyim yerli olmasına
ilmik ilmik, damar damar
Yerliyim.
Bir dilim Trabzon peyniri,
Bir avuç tiftik,
Bir çimdik çavdar,
Bir tutam Şile bezi gibi,
Dişimden tırnağıma kadar
Ressamım.
Yurdumun taşından toprağından şurup gelir nakışlarım,
Taşıma toprağıma toz konduranın
Alnını karışlarım.
Şairim şair olmasına,
Canım kurban şiirin gerçeğine, hasına.
İçerisine insan kokusu sinmiş mısralara vurgunum,
Bıçak gibi kemiğe dayansın yeter,
Eğri büğrü, kör topal kabulum.
Şairim,
Zifiri karanlıkta gelse şiirin hası,
Ayak seslerinden tanırım.
Ne zaman bir köy türküsü duysam,
Şairliğimden utanırım.
Şairim,
Şiirin gerçeğini köy türkülerimizde bulmuşum,
Türkülerle yunmuş yıkanmış dilim,
Onlarla ağlamış, onlarla gülmüşüm.



Hey hey, yine de hey hey,
Salınsın türküler bir uçtan bir uca,
Evelallah hepsinde varım,
Onlar kadar sahici,
Onlar kadar gerçek,
insancasına, erkekçesine,
'Bana bir bardak su' dercesine,
Bir türkü söylemeden gidersem yanarım.



Ah bu türküler,
Türkülerimiz,
Ana sütü gibi candan,
Ana sütü gibi temiz.
Türkülerde tüter dağ dağ, yayla yayla
Köyümüz, köylümüz, memleketimiz.
Ah bu türküler,
Köy türküleri,
Dilimizin tuzu biberi,
Memleket ahvalini onlardan sor,
Kitaplarda değil, türkülerde ara Yemen'i,
Öleni, kalanı, gidip gelmeyeni..
Ben türkülerden aldım haberi.



Ah bu türküler, köy türküleri,
Mis gibi insan kokar, mis gibi toprak,
Hilesiz hurdasız, çırılçıplak,
Dişisi dişi, erkeği erkek,
Kaşı kaş, gözü göz, yarası yara,
Bıçağı bıçak.
Ah bu türküler, köy türküleri,
Karanlık kuyularda açılmış çiçekler gibi,
Kiminin reyhasından geçilmez,
Kimi zehir, kimi zemberek gibi.



Ah bu türküler, köy türküleri,
Olgun bir karpuz gibi yarılır içim,
Kan damlar ucundan, mürekkep değil.
İşte söz, işte ses, işte biçim:
'Uzun kavak gıcım gıcım gıcılar'
iliklerine kadar işlemiş sızı,
Artık iflah olmaz bu kavak ağacı,
Bu türkünün yüreğinde sancı var.



Ah bu türküler, köy türküleri,
Ne düzeni belli, ne yazanı,
Altlarında imza yok ama
içlerinde yürek var.
Cennet misali sevişen,
Cehennemler gibi dövüşen,
Bir çocuk gibi gülüp
Mağaralar gibi inleyen.
Nasıl unutulur nasıl
Ömründe bir kez olsun
Halk türküsü dinleyen?


 
   Bedri Rahmi Eyüboğlu

Ben;
 Benden olgun insan isterim karşımda!
 Benden dürüst,
 En ufak dalgada,
 Arkasını dönmeyecek kadar olgun.
 Arkamı döndüğümde,
 Sırtımdan vurmayacak kadar güvenilir.
 Bir o kadar cesaretli olmalı.
 Yağmurdan ıslanıp,fırtınadan kaçmamalı.
 Ayağı taşa takılınca kayadan korkmamalı.

 İşine gelince sevip,
 Zoru görünce bırakmamalı !

 - Can Yücel

SENDEN İSTEDİĞİM
Senden bütün istediğim
Küçük bir sevgidir
Gelen ve ağır ağır büyüyen,
Değil gelen ve giden.

Ve senden bütün istediğim
Ümit dolu güneşli bir gün,
Sevgi dolu bir kucaklayış
Değil kucaklayış sonrada gidiş.
Senden bütün istediğim
Beni kırmamak,
Beni bekletmemek.
Yarın çok geç olabilir
Unutma ki vermek almak demektir;
Senden bütün istediğim
Küçük bir sevgidir,
Gelen ve ağır ağır büyüyen,
Değil gelen ve giden.

W.Blake

             BEN SENİ SEVDİM Mİ?
Sevdim, kime ne
Tuttum, ta içime oturttum seni
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm
İçtim yudum yudum güzelliğini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu

Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim
Biri vardı ağlayan gecelerce
Biri vardı sana tutkun; o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim en büyük
En solmayan güller açtı içimde
Ömrümü değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim,
YA SEN BENİ

 
  h.n.a.

Kaç gündür adını düşünüyorum.
Ne demiş uçurumda açan çiçek;
Yurdumsun ey uçurum

-- Cemal Süreya----

senin gözlerin dram; oysa ağlatan benim
ben dilenci; sen sultan; sevgi dağıtan benim
sen ışık; ben karanlık ve aydınlatan benim
ben ölümüm; sen hayat; cana can katan benim
sabah sende oluyor; güneşi tutan benim
soran ben; sorulan sen; hüznü damıtan benim
öldüren ben; ölen sen; kabirde yatan benim
sen sevda yüklü bulut, göklerimin sahibi
saklıyorum içimde seni bir tûfan gibi

Nurullah Genç

BİR YILDIZ

Bir yıldızdık gökyüzünde
parlamaya çalışan kenar evren çocuklarıydık.
kardeşlerim kadar sevdim seni.
Barış kadar Fırat kadar sevdim.
terk edildik evrenin her galaksisinde.
parlamaya çalışan birer yıldızdık
kardeşlerim ve ben dağıldık evrenin kimsesizliğine
biliyordum yine de biliyordum
kise gelmeyecekti
kise olmayacaktı
uzay boşluğuydu gözlerimizde.
evren bir varoştur sevgilim
Barış bir boşluktur gözlerimde.
Fırat suyu kan akar
terkeden babam kadar
Fırat suyu kan akar.
Yüreğimde sevda gibi aşk gibi
bir sızı akar.
şimdi sevdikçe
evrenin sonsuzluğu dağılır gözlerime.
evrenin sonsuzluğu gözlerinde.
sevdikçe bir yıldızdım gökyüzünde.
kimse tanımayacak
kimse bilmeyecek
ve bu şiir de
yine başkalarının sanılacak
kimse bilmeyecek seni, , beni
kimse bilmeyecek. murathan mungan

AŞK BİTTİ

Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da
Uzun bir hastalık gibi
Aralıksız dinlediğim alaturka bir fasıl gibi
Gökyüzüne bakmayı, dostlara mektup yazmayı
Çiçekleri sulamayı unutmuşluğum gibi
Bitti.

Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da
Yürümeyi yeniden öğrenen felçli bir çocuk gibi
Sokağa çıkmalıyım şimdi ve çoktandır
İhmal ettiğim dostlara yeni bir adres bırakmalıyım
Pencereleri açmalı, kitapları düzenlemeliyim
Belki bir yağmur yağar akşama doğru
Yarıda bıraktığım şiirleri tamamlarım
Aşk da bitti diyordu ya bir şair
Aşk bitti işte tam da öyle

                                                       AHMET TELLİ

Ne Kadar Zormuş
 
Ne kadar da zormuş atmak kalbimden seni
 Ne kadar da zormuş unutmak bütün geçmişi
 Sanki bir geçmişimiz varmış gibi……
 Ummak ve unutmak Ne kadar da zormuş
 
Bilmem biliyor musun ama ben her yerde seni görürken
 Her yerde sesini duyduğumu sanıyorken
 Her adını duyduğumda hala garip bir sevinçle gülerken
 Ne kadar da zor fırlatıp atmak seni kalbimden
 
Oysa ne garip ki
 Kalbimin en güzel köşesine yerleşmen bir saniyeden fazla sürmemişti……
 Şimdi unutmaya çalışırken seni
 Artık kalbimin bir parçası olduğunu bilmek Ne kadar da zormuş
 
Ne kadar da zormuş seninle birlikte öldürmek kısacık mutlu geçmişimi
 Ne kadar da zormuş unutmak aklımdan bir türlü çıkmayan gülümseyişini
 Ne kadar da zormuş sen tam yanımdayken özlemek her bir zerreni
 Ne kadar da zormuş atabilmek kalbimden seni……
 
Ben sensiz geçen her güne lanet okurken
 Günler geceler sen olmayınca geçmek bilmezken
 Ben hala bir umut geçmişten bir yardım isterken
 Aslında benim için hiçbir zaman olmadığını bilmek Ne kadar da zormuş
 
Seni mutluluğum seni ışığım seni nedenim görürken
 Sen birden bire karanlık dünyama bir güneş gibi doğmuşken
 Sen tam ben düşerken elini uzatmışken
 Ne kadar da zormuş o karanlıklara gömülmek yeniden
 
Ne kadar da zormuş beni çıkardığın o kuyuya yeniden itmen
 Ne kadar da zormuş aramak güneşi gecenin çöktüğünü bilmeden
 Ne kadar da zormuş sevmek seni sen hep başkasıyla birlikteyken
 Ne kadar da zormuş oyunun bittiğini bilmek sonsuza kadar sürmesini dilemişken
 
Biliyor musun bu pişmanlık duygusuyla kıvranmak ne kadar da zor!
 Biliyor musun her gece yastığının yaşlarla ıslandığını kimseye belli etmemek ne kadar da zor!
 Biliyor musun senin başkasına ait olduğunu bilmek ne kadar da zor!
 Biliyor musun seni hala bu kadar çok severken seni unutmaya çalışmak çok zor!!!
 
Bunların hepsinin olmasına benim izin verdiğimi bilmek
 Hayatımın en güzel dakikalarını yaşadığım o günü kafamdan silmek
 İçim kan ağlarken başkalarını da üzmemek için gülmek
 Ne kadar da zormuş seni sevmemem gerekirken seni sevmek
 
Ne kadar da zormuş aşkınla öyle mutluyken şimdi kahrolmak mahvolmak
 Ne kadar da zormuş ben kendimi o büyük sona hazırlarken
 O sonun şu an önüme serildiğini anlamak
 Ne kadar da zormuş sen hep yanımdayken sensiz olmak
 
Bilmiyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi
 Bilmiyorsun senin için neler feda ettiğimi
 Bilmiyorsun senin için nelere katlanabileceğimi
 Ve bilmiyorsun seni unutmanın seni sevmek kadar zor olabileceğini……
 
Ama ben biliyorum senin beni hiçbir zaman sevmediğini
 Ama ben biliyorum senin için hiçbir şey ifade etmediğimi
 Ama ben biliyorum bütün bunlara hiç değmediğini
 Bunları bile bile seni hala sevmek ne kadar da zormuş
 
Keşke söyleseydim sana hemen gözlerimin senden başkasını görmediğini
 Keşke izleseydim biraz daha henüz bu kadar canımı yakmazken gözlerini
 Keşke bilseydim bu aşkın bu kadar çok acı verebileceğini
 Ne kadar da zormuş bir zamanlar beni öyle mutlu ederken şimdi böyle çok ağlatman beni
 
Zaman geçiyor yelkovan ilerliyor
 Ama açılan yaram kapanacağına daha da genişliyor
 Hayat neden yine bu kadar anlamsız geliyor
 Bütün bir hayatımı kırık bir dala bağladığımı bilmek ne kadar da zor
 
Uykusuz bir geceye daha "merhaba!"
 Güneşsiz bir sabaha daha "merhaba!"
 Sensiz bir güne daha "merhaba!"
 Ne kadar da zormuş birden bire her şeye demek "elveda!"
 
Ama artık uykusuz son gecem bu!
 Bir gün yine güneşin doğacağını bildiğim ilk gecem!
 Sensiz de yaşamaya çalışmam gerektiğini anladığım bütün gecem!
 Ne kadar da zormuş ağlamak gülmeyi bu kadar da çok hak ederken!
 
Bir gece düşer yıldızlar göz yaşlarım gibi
 Bir gece kaybolur ay yüreğimdeki bu acı gibi
 Bir sabah olur sımsıcak, yaşadığım ve yaşayacağım mutluluklar gibi
 Ne kadar da zormuş bu kadar kolayken çok zor sanmak her şeyi!!!!!!
 
Umut Sandalı – Ne Kadar Zormuş

Hasretinle geçiyorken bu gençlik çağım,
 Ey sevdiğim, ben ümitsiz değilim gene
 Ak düşünce saçların kumral rengine
 Kollarında son aşıkın ben olacağım.
 Ey başında şimdi sevda rüzgarları esen,
 Böyle her gün yollarımdan geçsen de süzgün
 Sen benimsin büsbütün terk olunduğun gün ...
 O mukadder günü, bilmem, düşündün mü sen?

 Ben bir beyaz saçlı aşık, sen bir ihtiyar ...
 O gün bana yalaşırken ey ilahi yar,
 Esirgeme gözlerimden bir son buseni,

 Kirpiğinden yavaş yavaş bir damla aksın,
 Çünkü, ruhum, sen de o gün anlayacaksın
 Ki hiç kimse benim kadar sevmemiş seni!

 SON AŞIK - FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL

ANLADIM-CAN YÜCEL
Bunca zaman bana anlatmaya
çalıştığını,kendimi
bulduğumda anladım.

Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu
varmış,

Kendi yolumu çizdiğimde anladım..

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,
okuyarak,dinleyerek değil..

Bildiklerini bana neden
anlatmadığını, anladım..

Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün
kayıpmış,

Aşk peşinden neden yalınayak
koştuğunu anladım..

Acı doruğa ulaştığında
gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını
anladım..

Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla
ağlamaktan daha değerliymiş,

Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde
anladım..

Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir
tek en çok sevdiği acıtabilirmiş,

Çok acıttığında anladım..

Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her
damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler
terkettiğinde anladım..

Yalan söylememek değil, gerçeği
gizlememekmiş marifet,

Yüreğini elime koyduğunda anladım..

''Sana ihtiyacım var, gel ! ''
diyebilmekmiş güçlü olmak,

Sana ''git'' dediğimde anladım..

Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum''
diyebilmekmiş sevmek,

Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir
çocukmuş,her düştüğünde zırıl
zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı
sarıldığında anladım..

Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye
haykırmak istemekmiş pişman olmak,

Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,

Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,

Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..

Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş
bir gün affedilmeyi,

Beni afetmeni ölürcesine istediğimde
anladım..

Sevgi emekmiş,

Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak
kadar sevmekmiş
 
 

HERKES VEYA BİRKAÇ KİŞİ

 Yağmur herkese yağar
 güneş ısıtır herkesi
 mevsimler herkes içindir
 yalnız çığ altında kalan
 sele kapılan her zaman birkaç kişi

 Herkes içindir aşk da ayrılık da
 yalnızca birkaç kişi ölür acıdan
 eskiden ölümle tartılırdı ayrılık
 kiminin hayatı yalnızca unutkanlıktan

 Her şey, herkes için değildir oysa
 kimi hiçbir şey öğrenmez karanlıktan
 yalnızlığı kullanmayı bilmez kimi
 kimi ayrılamaz karanlıktan

 Yağmur herkese yağar
 ama çok az insan tutar yağmurun ellerini
 onca şarkı onca film onca roman
 ama sevmeye yetmez herkesin kalbi

 Çığ altında kalan sele kapılan
 aşktan ve acıdan ölen
 birkaç kişi dünyayı başka bir yer yapmaya yeter
 aslında onların hikâyesidir anlatılan
 diğerleri dinler, seyreder, geçer gider

geçer gider herkes
 hikâyelerdir geriye kalan.


M.Mungan

Sizin diye bildiğiniz evlatlar gerçekte sizin değildirler,
Onlar kendilerini özleyen Hayat’ın oğulları ve kızlarıdırlar,
Sizler aracılığıyla dünyaya gelmişlerdir ama sizden değildirler,
Sizlerin yanındadırlar ama sizlerin malı değildirler,
Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncelerinizi asla,
Çünkü onların kendi düşünceleri vardır,
Onların bedenlerini barındırabilirsiniz ama Ruhlarını asla,
Çünkü onların Ruhları geleceğin sarayında oturur,
Ve sizler düşlerinizde bile orayı ziyaret edemezsiniz,
Kendinizi onlara benzetmeye çalışabilirsiniz,
Ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın hiç ,
Çünkü Hayat ne geriye gider ne de geçmişle ilgilenir,
Sizler,evlatların birer canlı ok gibi fırlatıldıkları yaylarsınız,
Yayı gerenin elinde seve seve bükülün,
Çünkü oku atan O güç ,uzaklaşan okları sevdiği kadar,
Elindeki sağlam yayı da sever …
 Halil Cibran