Sevdiğimiz Şiirler

Bir kadının bana gelecek olması, bir rüzgarı geçerek
Bir şarkıyı geçerek, saçlarının uçuşunda
Bir kadının bana gelecek olması, bir ömür geçecek

Aşkın buruk tadında, buluşması iki yalnızlığın
Bir akşamı geçecek

Belki de dağılan sesleri hüznün ve akşamın
belki de
Bir kadını geçecek

Bir kadını bekliyorum
Eteklerini ve saçlarını uçurarak gelecek…

---Ataol Behramoğlu---

SEN BİLMEZDİN

Sen bilmezdin icimde kopan firtinalari ve anlamazdin sana bakarken icimde neler gizledigimi… bilmezdin sana nasil baktigimi, ve sana baktigim gibi baska kimseye bakamadigimida… Kördün… Sana olan ilgimi görmezdin, görsende anlamazdin zaten…
Ben sana bakarken nekadar cok sey anlatmak isterdim oysa… dilim varmazdi, susardim… Senin bir bakisina bir sözüne bin anlam yüklerdim... hayallerimin hayallerinle birlestiginde ise huzur bulurdum… Benim dünyam da sen, sende ise huzur vardi.
Dostun ve dert ortagin oldum… O narin omuzlarin kimi zaman kaldiramadigin yükler tasirken, basini omzuma yasladiginda yükünün hafifledigini söylerdin…Bense sana hayran kalirdim… O güclü kisiliginin arkasindaki kücük, kirilgan kizi bir ben görmüsdüm… Buna ragmen ayakda durmana, sükür etmene ve direncine imrenirdim.
Hep böyle kalayim istedin… sana sadik bir dost kalayim… Basaramadim… Ne icimdeki firtinalara engel olabildim nede sana karsi git gide büyüyen hayranligima… Beklentilerim degisti… Senin tek bakisindan anliyordum seni artik ama, sana kendimi ve icimdeki seni anlatamadim… Yürüdügün yolda yürümek istedim. Ellerini tutmak ve asla birakmamak istedim…söyliyemedim. Sen beni hic görmedin, bilmedin… Sustum olmadi, gittim olmadi… Dönüp dolastigim yer yine senin yanin anladim… Ne gidebildim nede kaldim… Zamana yelken biraktim seni… Birgün gelirsin diye… Buraya huzuru bulmaya, benimle…

Bu da bana benden hediye

Umut Mürare - Sen Bilmezdin


Sal ruhunu geceye boğulsun tüm karanlıkları kentin..
İsteğin ağlamaksa ne duruyorsun haydi sakın durma..
Tutma gözyaşlarını içinde..
Bırak aksın yol bulsun kendine..
...İsteğin haykırmaksa hayata sorgulamaksa her şeyi cesur ol
korkma bağır avazın çıktığınca..
Sen ey yolunu kaybetmiş aşk hamalı bu korku niye ??
Bu gam,bu keder neden ??
Yoksa kendinin mezarını mı kazıyorsun bilmeden ??
Üzülme gam keder etme senin hikayen yazılmış zaten ezelden..
Şimdi dön bak kendine zamanın aynasında ve sor kendine..
Neredeydin ??
Neredesin ??
Nereye gidiyorsun ??
Fırtınada rotasını kaybetmiş bir gemi gibi meçhul bir limanda demir atmışsın..
Evet sen bilemezdin belki böyle olacağını..
Şimdi söyle bana kendini bulamıcak kadar da korkak mısın..
Korkma sal ruhunu geceye boğulsun tüm karanlıkları kentin..
İsteğin ağlamaksa ne duruyorsun haydi sakın durma..
Tutma gözyaşlarını içinde..
Bırak aksın yol bulsun kendine..
İsteğin haykırmaksa hayata sorgulamaksa her şeyi cesur ol
korkma bağır avazın çıktığınca alasmaladık..

Tutsak

İhaneti sende gördüm
Sende şiddeti gördüm
Aşkı gördüm
Yanarak içinden geçtim aşkın
Kor olmadan küle döndüm
Dokun bana bana dokun ne olur
Hasretinden öldüm
Kopar zincirleri yeniden gel
Durmadan gel hep gel

Ben sana tutsak sen bana yasak
Gel günahlarla korkularla gel
Ben savunmasız çırılçıplak
Sen hesaplarla sorgularla gel
Geçiyor günler çok üzgünüm
Geçiyor akşamlar sensiz
Geceyi yırtar yalnızlığım
Güneşi yakarım sensiz
 
Sezen Aksu
 

SEVİ ŞİİRİ   

 Ben senin en çok sesini sevdim
 Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
 Önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
 Bana her zaman dost, her zaman sevgili

 Ben senin en çok ellerini sevdim
 Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
 Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
 En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

 Ben senin en çok gözlerini sevdim
 Kâh çocukça mavi, kâh inadına yeşil
 Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
 Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

 Ben senin en çok gülüşünü sevdim
 Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
 Unutturur bana birden acıları, güçlükleri
 Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

 Ben senin en çok davranışlarını sevdim
 Güçsüze merhametini, zalime direnişini
 Haksızlıklar, zorbalıklar karşısında
 Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

 Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
 Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
 Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
 Sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini

 Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
 Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
 Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
 Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...

                  SEN HERŞEYSİN

Hani bazen olsan da sen benim mantık sızım
Sol yanımın sahibi nabzımdaki inatsın
Yokluğunda biçare cahilim mantıksızım
Çünkü sen varlığınla fikrimdeki kanatsın

Gözümün bebeğinde aşkın aşikâr hali
Fikrimin ve kalbimin iki dünya helali
Ömür denen yolumun başlangıcı finali
Sen ki gönül gözümde aydınlığa milâtsın

Senli an’ım kutsanmış günüm ay’ım şaheser
Varlığın aşk-ı cennet busen busemde Kevser
Nasıl anlatsın seni benim yazdığım eser
Sen İstanbul boğazı doğuda ki Fırat’sın

Gökyüzümün ahengi tabiatımın rengi
Şairin anlatımda kaybettiği tek cengi
Aslı Şirin Leyla’nın bu günde ki mihengi
Sen ki bana farz olmuş sevdasal bir sıratsın

Sevinçlerin cümbüşü ziynetlerin sarısı
Kovan olsa şu kalbim kraliçe arısı
Yarım olan ne’m varsa tamamlayan yarısı
Ruhuma akit düşüp mutlu eden beratsın

Sen alnımı süsleyen onursal aşk perçemi
Sen ikinci baharım ömrümün en son demi
Sen mutluluk efsunum her yaramın merhemi
Fikrime ve zikrime menzil olmuş muratsın

                                             İHSAN TURHAN

Güneşim Ayım Ol   


Dönderme yüzünü kurban olaym
Sen ol bu dünyada güneşim ayım
Yalnız ben seveyim, ben okşayayım
Gezmesin bir başka el saçlarında


Kalbimin içidir en güzel yerin
Tutmasın bir başka eli ellerin
Gözlerin gözümde bak derin derin
Kaybolup gideyim bakışlarında


Yüce dağ başına yağan karlarca
Seyrine dalayım senin yıllarca
Gönül ırmağında coşan sularca
Bin huzur bulayım akışlarında


Süsenim sümbülüm reyhancasına
Kekliğim maralım ceylancasına
Tamburum cümbüşüm kemancasına
Şarkılar derleyim ağaçlarında


Allah'a dilenen dilekler gibi
Cennet de dolanan melekler gibi
Sevda dağındaki çiçekler gibi
Bir ömür kalayım yamaçlarında

BİR BEYAZ SAYFADA SANA BAKMAK

Her şey yapılabilir bir beyaz kağıtla
Uçak örneğin
Uçurtma mesela
Altına konabilir biri ötekilerden
Kısa olduğu için sallanan bir masanın
Veya şiir yazılabilir
Süresi ötekilerden kısa bir ömrün üzerine

Bir beyaz kağıda her şey yazılabilir
Senin dışında
Güzelliğine benzetme bulmak zor
Sen iyisi mi sana benzemeye çalışan her şeyden
Bir gülden, bir ilk, bir sonbahardan sor
Belki tabiattadır çaresi
Senin bir güle bu kadar benzemenin
Ve benim bilinci nasırlı bahçıvan çaresizliğim
Anlarım bitkiden filan
Ama anlayamam
Toprağın güneşle konuşmasını
Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

Sen bana ışık ver yeter
Bende filiz çok
Köklerim içimde gizlidir
Gelen giden ,açan solan, bere budak yok
Bir şiir istersin
İçinde benzetmeler olan
Kusura bakma sevgilim
Heybemde sana benzeyecek kadar
Güzel bir şey yok

Uzun bir yoldan geldim
Tedariksiz,katıksız bir yolcuyum
Yaralı yarasız sevdalardan geçtim
Koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
Her şeyi anlattım
Olan olmayan, acıtan sancıtan
Bilsem ki sana varmak içindi
Bütün mola sancıları
Bütün stabilize arkadaşlıklar
Daha hızlı koşardım
Sever adım gelirdim
Gözlerinin mercan maviliğine

Sana bakmak, suya bakmaktır
Sana bakmak, bir mucizeyi anlatmaktır
Sana sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
Aşk sorgusunda şahanem
Yalnız kelepçeler sanıktır
Ne yazsam olmuyor;çünkü bilenler hatırlar
Hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar,
Bahçıvanlar değil,tüccarlardır.
Sen öyle göz,sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
Sen teninde cennet kayganlığı iken
Sana şiir yazmak ahmaklıktır.

Bir tek söz kalır dişlerimin arasında
Ben sana gülüm derim ,gülün ömrü uzamaya başlar
Verdiğim bütün sözler sende kalsın isterim
Ben sana gülüm derim ,gül sana benzediği için ölümsüz
Yazdığım bütün şiirler sana başlayan bir kitap için önsöz

Sana bakmak,bir beyaz kağıda bakmaktır
Her şey olmaya hazır
Sana bakmak,suya bakmaktır
Gördüğün suretten utanmak
Sana bakmak,bütün rastlantıları reddedip bir mucizeyi
Anlatmaktır
Sana bakmak,Allah'a inanmaktır.
Yılmaz Erdoğan

İSTERSEN AL GÖTÜR BENİ


Ölümsüz gülüşünle başlıyorum
Her güzelliğe her sevince
Bir yağmur ince ince
Sürerken beni başka zamanlara

Zamanla yorgun hanlara
Dönüyor işte gördün her şeyim
Kuru topraklar gibi dağılıyor belleğim
Sınırsız bir boşluğu süre süre
Yorgunum çok uzaklardan geldim
Kaygılar sıkıntılar yaşadım uzun uzun
Korkuyu yakından tanıdım
Ölümsüz düşmanı oldum korkunun

Şimdi bakışınla bağlanıyorum
Kocaman bir dünyaya umutla
Bir akşam aşılmaz kaygılar
Çağırırken beni sozsuzluğuma

Sıcaklığın beni alıştırıyor
Soğuk ve yağmurlu akşamlara
Üşümüş bir kedi gibi sığınıyorum
Ellerine ayaklarına saçlarına


 AFŞAR TİMUÇİN
 
 

            Bende Özledim..!

Şu yanan yüreğim kavrulur durur
İnanki sevdalım bende özledim
Gurbet el hançeri bağrıma vurur
İnanki sevdalım bende özledim

Soruyorum suçlu benmi kadermi
Alın yazım hep matemmi kedermi
Sevmese bu gönül acı çekermi
İnanki sevdalım bende özledim

Gurbet zordur burda,sevda çekene
Güllerim har oldu döndü dikene
Geleceğim sana bekle gör hele
İnanki sevdalım bende özledim

Kalmasın yollarda o deniz gözler
Bitmiyor bitanem kelamlar sözler
Bilirim sevdiğim gelmemi gözler
İnanki sevdalım bende özledim


                        Turan gürel

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da

hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,

bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte

yani yürekte.

 

Meselâ bir barikatta dövüşerek

meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken

meselâ denerken damarlarında bir serumu

ölmek ayıp olur mu?

 

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da

hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

 

Seversin dünyayı doludizgin

ama o bunun farkında değildir

ayrılmak istemezsin dünyadan

ama o senden ayrılacak

yani sen elmayı seviyorsun diye

elmanın da seni sevmesi şart mı?

Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık

yahut hiç sevmeseydi

Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?

 

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da

hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

 

 

Nazım Hikmet Ran

Tek Hece (Aşk)

Var mı beni içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim...

Bülbül benim lisanımla ötüştü.
Bir gül için can evinden tutuştu.
Yüreğine Toroslar'dan çığ düştü.
Yangınımı söndürmedi kar benim...

Niceler sultandı, kraldı, şahtı.
Benimle değişti talihi bahtı,
Yerle bir eylerim taç ile tahtı,
Akıl almaz hünerlerim var benim...

Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken zebun ettim Selim'i,
Her oyunu bozan gizli zor benim...

Yeryüzünde ben ürettim veremi.
Lokman Hekim bulamadı çaremi.
Aslı için kül eyledim Kerem'i.
İbrahim'in atıldığı kor benim...

Sebep bazı Leyla, bazı Şirin'di.
Hat'rım için yüce dağlar delindi.
Bilek gücüm Ferhat ile bilindi.
Kuvvet benim, kudret benim, fer benim...

İlahimle Mevlana'yı döndürdüm.
Yunus'umla öfkeleri dindirdim.
Günahımla çok ocaklar söndürdüm.
Mevla'danım, hayır benim, şer benim...

Benim için yaratıldı Muhammet!
Benim için yağdırıldı o rahmet!
Evliyanın sözündeki muhabbet,
Enbiyanın yüzündeki nur benim...

Kimsesizim hısmım da yok, hasmım da
Görünmezim cismim de yok, resmim de
Dil üzmezim, tek hece var ismimde
Barınağım gönül denen yer benim...

                                        Cemal SAFİ

Hasretinle geçiyorken bu gençlik çağım,
 Ey sevdiğim, ben ümitsiz değilim gene
 Ak düşünce saçların kumral rengine
 Kollarında son aşıkın ben olacağım.
 Ey başında şimdi sevda rüzgarları esen,
 Böyle her gün yollarımdan geçsen de süzgün
 Sen benimsin büsbütün terk olunduğun gün ...
 O mukadder günü, bilmem, düşündün mü sen?

 Ben bir beyaz saçlı aşık, sen bir ihtiyar ...
 O gün bana yalaşırken ey ilahi yar,
 Esirgeme gözlerimden bir son buseni,

 Kirpiğinden yavaş yavaş bir damla aksın,
 Çünkü, ruhum, sen de o gün anlayacaksın
 Ki hiç kimse benim kadar sevmemiş seni!

 SON AŞIK - FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL

ÇOCUK

Kolay mı
Çocukla konuşmak

Otur dersin
Hayır der

Çıra dersin
Çamur der

Çiçek dersin
Yaprak der

Bulut dersin
Yağmur der

Ders dersin
Küstüm der

Seni seni dersin
Yapma der

Oysa kolay
Çocukla konuşmak
Masal de bak
Evet der

Cahit Zarifoğlu