Sevdiğiniz Şiirler

içimdeki sevgiye...............

Ben Bir Eylül Sen Bir Haziran 

 Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgâr
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar
Neydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki diz boyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım
Beni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilk yaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun..
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer katmer oldu güldüğün yerde
Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, off başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artık
Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor göz bebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım onuncu aylara
Ben bir eylül,
Sen haziran...   

Ümit Yaşar Oğuzcan

 

                          ÇOCUK

Annesi gül koklasa, ağzı gül kokan çocuk.
Ağaç için de,ağaç geliştiren tomurcuk.

Çocukta uçurtma ile göğe çıkmaya gayret,
Karıncaya göz atsa, niçin,nasıl ve hayret.

Fatihlik nimetinin, yüzü nurlu bir mühür,
Biz akıl tutsağıyız,çocuktur ki asıl hür.

Allah diyor ki: Geçti gazabımı rahmetim,
Bir merhametlik heykeli, mahzun bakışlı yetim.

Bu gün ağla çocuğum yarın ağlayamazsın,
Şimdi anladığını sonra anlayamazsın.

İnsanlık zincirinin, ebediyet halkası,
Çocukların kalbinde işler, zaman rakkası.

                             Necip Fazıl Kısakürek



                     NEVRUZA

İhtiyar amcanı dinlermisin, oğlum Nevruz,
Ne büyük söyle, ne çok söyle,
Yiğit işte gerek.
Lafı bol karnı geniş, soyları taklit etme.
Sözü sağlam özü sağlam,
Adam ol ırkına çek..


                                 Necip Fazıl Kısakürek


           

BİR DELİ SEVDA
merhaba Asyam
üç iklimim,asi sevdam
fikrimin en ince gülü
varlığında, bir SEN olan ben
yokluğunda ise koca bir ölü...
..
..
sensizlikte deli oluyorum diyecem ama
zaten ben bir deliyim

ve seni; ben misali seviyorum
BİR DELİ GİBİ
..
zaman olur
gece karanlığımın,koca aydınlığı gibi,
hayallerimin ötesinde bir düşte
ve bazende çocuk yüreğinde seviyorum seni
söz geçiremediğim, en asi sevdam olan seni
bazende bir delinin gözyaşı kadar seviyorum.
biliyorum delice bir sevda bu,
ama dedim ya;

BEN BİR DELİYİM.
   bazen bir hükümdar,
bazen mağrur bir düşünce iklimi gibi,
bazen nihavent makamında,geçmişe özlem duyan amca misali seviyorum seni

...ve bazende zindanda ay ışığına aldanıp,
sabaha idamı bekleyen mahkum misali seviyorum
.
en önemlisi de;
seni;
BEN gibi seviyorum.
BİR DELİ GİBİ...

BİR DELİ SEVDA
merhaba Asyam
üç iklimim,asi sevdam
fikrimin en ince gülü
varlığında, bir SEN olan ben
yokluğunda ise koca bir ölü...
..
..
sensizlikte deli oluyorum diyecem ama
zaten ben bir deliyim

ve seni; ben misali seviyorum
BİR DELİ GİBİ
..
zaman olur
gece karanlığımın,koca aydınlığı gibi,
hayallerimin ötesinde bir düşte
ve bazende çocuk yüreğinde seviyorum seni
söz geçiremediğim, en asi sevdam olan seni
bazende bir delinin gözyaşı kadar seviyorum.
biliyorum delice bir sevda bu,
ama dedim ya;

BEN BİR DELİYİM.
   bazen bir hükümdar,
bazen mağrur bir düşünce iklimi gibi,
bazen nihavent makamında,geçmişe özlem duyan amca misali seviyorum seni

...ve bazende zindanda ay ışığına aldanıp,
sabaha idamı bekleyen mahkum misali seviyorum
.
en önemlisi de;
seni;
BEN gibi seviyorum.
BİR DELİ GİBİ...

bu sevdanının sonu da delice bitmiştir sanırım:)

        Arkadaşlar, Mehmet'in şiirini çoğumuz biliriz. Her okuduğumda benim de saçını okşayamadığım, dokunamadığım öğrencilerim muhakkak olmuştur diye düşünüp kahrolurum. Bir gece uyku tutmadı. Öğrencilerim geldi aklıma. Kimlere bu şekil de davrandım ve kimlerin içine dert oldum diye düşünüp durdum. Eğer mehmet gibi hissettirdiğim öğrencilerim  olduysa  bunu bilerek mi yapmıştım? Asla..Sadece ben değil hiçbir meslektaşımızın bilerek yaptığına da inanamam. Ne kadar kızsak da öğrencilerimizle, zamanla duygusal bir bağ oluşur aramızda. Birgün bir de bakarız  en itici olduğunu  düşüdüğümüz çocuk bile yüreğinizin baş köşesinde. Öyleyse Mehmet'lere hissettirdiklerimiz niye?
         Şiiri defalarca okudum o gece. Sonra yanıtladım mehmet'i  kendimce.  Önce Mehmet'in şiirini yazayım sizlere. Sonra kendi duygularımı, ona yazdığım yanıtı.
      Umarım hak verirsiniz bana...
               MEHMET'İN       ŞİİRİ
Sana çiçek getirdim dikkatini çekmek için.
Her sabah karşıladım,
Bir gülücük görmek için.
Selam durdum en önde.
Bir günaydın bekledim.
Okan'a gülümsedin,sanki beni görmedin.
Seni sevdim öğretmenim.
Yine de sevdim.
Bisikletim olsaydı inan sana verirdim.
Sabah kırağıda geldim,
Buzda karda hep geldim.
Çok üşüdüm öğretmenim,
Üşümüşsün demedin.
Didem hastalanmış, didem dedin,
Şebnem dedin.
Züleyha'yı , Tolga'yı her fırsatta severdin.
Hasta oldum bilerek,
Bunu hiç farketmedin...
Sevgini kazanmayı birtek ben beceremedim.
Kapılarda bekledim,
Tahtayı hep ben sildim.
Bazan ayağa kalktım, kimi zaman eğildim.
Gözümden yaş aktı bazen,
Kendi kendime sildim.
Sana yakın olmayı birtek ben beceremedim.
Yedi binlere kadar yazın dedin,
Parmaklarım tutuldu vazgeçmedim.
Defterine baktın Aytuğ ile Figen'in,
Dokuz yaprak doldurdum,ödevimi görmedin.
Şiir verdin Nalan'a, Zühal'in resmini övdün.
Süreyya'ya güven verdin,
Beni hiç mi sevmedin?
Gücensem de öğretmenim hiç kızmadım,
Renk vermedim.
Arka sıradaki mehmet;
SENİ SEVEN MEHMET'İN....
            MEHMET'E YANITIM
Mehmet'im sana yazmak istedim.
Beni anlaman için.
Anlayıp ta gücenip kırılmaman için.
Mehmet'im, öğretmen olduğumda beni
Evimden, ailemden çok uzak bir okula verdiler.
Altı saat sana yollarda nedir ki dediler.
Türk öğretmeni yorulmaz,
Yorulacaksan şimdiden çek git dediler.
Bırakamadım Mehmet'im, bırakamazdım.
Onca emek, onca umut,
Beni bekleyen onca öğrenciyi unutamazdım.
Ayrıca ekmek asrslanın ağzındayken,
Uzatıp elimi kaptırmadan alamazdım...
Yollarda yoruldum Mehmet'im ,
Yorgun geldim hep karşınıza...
Bitmedi mehmet'im çok var daha.
Dinle beni, dinle de anla.
Okula ilk gittiğimde 1-D senin dediler.
Okumayı öğret dediler, yazmayı da.
Matematikten, örüntü,  çıkarma, toplamayı da.
Türkçeden dilbilgisi-dinleme-anlama,
Bir de dolu dolu soru yanıtlama.
Hayat Bilgisinden,Atatürk'ün hayatıyla başla.
Okulu, aileyi, daha daha neleri.
Rehberlik yap dediler,etüt de.
Resim, müzik, beden hepsini işle.
İşte elli öğrenci,
Performansı, başarısı hepsi senin elinde.
Dahası var Mehmet'im bitmedi hala,
Bir sürü evrak doldur ve sakla.
Böylece Mehmet'im,
Ne sana ayıracak vaktim kaldı,
Ne kızıma , ne eşime, ne ana babama.
Elli öğrencimin birden,
Defterine bakamadım hiç.
Hepsine aynı anda  okuma yaptıramadım.
Hepsine birden dokunamadım.
Çoğunun saçlarını bile okşayamadım.
"Vicdanın rahat mı?" diye ,
Kendimi bile sorgulayamadım...
Sizi doldurdular küçücük bir sınıfa,
Üst üste sıkışa tıkışa,
Performansı, etkinliği, kesip biçme işi.
Oyunlaştır, kalıcı olsun dediler.
Onca kalabalık bir sınıfta,
Nasıl olur bu? diye düşünmediler.
Bir de Avrupa Birliğine jest olsun diye,
Bırak düz yazıyı, el yazısı öğret dediler.
Bileklerin yoruldu biliyorum, sesin çıkmadı.
Parmakların acıdı,çıtın çıkmadı,
Başın ağrıdı, halin kalmadı,
Türk çocuğuna altı saat ders az bile dediler.
Bir senenin içine neler neler yüklediler.
Bana da sen rehbersin,
Yol göster dediler.
Klabalıktınız yordunuz;
Ama çocuktunuz bağırdınız, koştunuz,
Kiminiz derste ıslık bile çaldınız...
Durun-susun arası ders yapmaya çalıştım.
Kiminize ulaştım ama,
Kiminize sesimi bile duyuramadım
Ulaşamadıklarımı kontrol etmeye,
Kendimde hal dahi bulamadım.
İşte bunun için Mehmet'im,
Hepinizin yüreğine aynı anda
Hiç dokunamadım...
İrem geldi ağladı,
Yağmur geldi çağladı,
Sefer geldi dağladı,
Güven de bana kaldı...
Bunlar problemli, kimi zihinsel engelli,
Kaynaştır dediler.
Fatma işitme engelli, özel anlat dediler,
Uğur'un gözleri görmüyor,
Tahtaya yakın oturt dediler.
Semih'se problemli anna-baba ayrı,
Sen psikoloğu olacaksın öğretmenim dediler.
İşte böyle Mehmet'im,
Onca sorunlu çocuğun,
Onca problemin arasında,
Senin gibi problemsiz bir çocuğa,
Hiç mi hiç zaman ayıramadım...
Biliyorum Mehmet'im,
Kiminiz bu yüzden gücendi hep bana,
İçin için ağladı.
İşte benim yüreğimi de hep bu dağladı.
Seni sevdim Mehmet'im inan ki çok sevdim.
Ama bunu kendi kızıma gösteremediğim gibi,
Sana da hiç gösteremedim...
İyiydin, problemsizdin,
Hiç mi hiç dert vermedin.
Dertlilerle ilgilenmekten,
Gözündeki yaşı bile görmedim.
Senin değerini bildim Mehmet'im,
Seni hep sevdim.
İnan ölünceye kadar da seveceğim.
Bunu şimdi söylüyorum,
Hiç gösteremedim.
Çok akıllı ve bilinçliydin,
Beni anlamanı bekledim.
Yüreğinde bu kadar yaralar açacağımı
Hiç bilemedim.
Beni affet Mehmet'im ne olur affet,
Şu yorgun öğretmenine,
Güzel yüreğinle hakkını helel et....
                                      BENUSA

  Arkadaşlar çok önemli bir şeyi  unuttum. MEHMET'İN ŞİİRİ nin şairinin adını yazmayı.
Kendisinden özür dileyerek adını yazmak istedim. Bu güzel ve anlamlı şiirin  sahibinin adı SAİM METİN.

        Arkadaşlar, Mehmet'in şiirini çoğumuz biliriz. Her okuduğumda benim de saçını okşayamadığım, dokunamadığım öğrencilerim muhakkak olmuştur diye düşünüp
kahrolurum. Bir gece uyku tutmadı. Öğrencilerim geldi aklıma. Kimlere bu şekil de davrandım ve kimlerin içine dert oldum diye düşünüp durdum. Eğer mehmet gibi hissettirdiğim öğrencilerim  olduysa  bunu bilerek mi yapmıştım? Asla..Sadece ben değil hiçbir meslektaşımızın bilerek yaptığına da inanamam. Ne kadar kızsak da öğrencilerimizle, zamanla duygusal bir bağ oluşur aramızda. Birgün bir de bakarız  en itici olduğunu  düşüdüğümüz çocuk bile yüreğinizin baş köşesinde. Öyleyse Mehmet'lere hissettirdiklerimiz niye?
         Şiiri defalarca okudum o gece. Sonra yanıtladım mehmet'i  kendimce.  Önce Mehmet'in şiirini yazayım sizlere. Sonra kendi duygularımı, ona yazdığım yanıtı.
      Umarım hak verirsiniz bana...
               MEHMET'İN       ŞİİRİ
Sana çiçek getirdim dikkatini çekmek için.
Her sabah karşıladım,
Bir gülücük görmek için.
Selam durdum en önde.
Bir günaydın bekledim.
Okan'a gülümsedin,sanki beni görmedin.
Seni sevdim öğretmenim.
Yine de sevdim.
Bisikletim olsaydı inan sana verirdim.
Sabah kırağıda geldim,
Buzda karda hep geldim.
Çok üşüdüm öğretmenim,
Üşümüşsün demedin.
Didem hastalanmış, didem dedin,
Şebnem dedin.
Züleyha'yı , Tolga'yı her fırsatta severdin.
Hasta oldum bilerek,
Bunu hiç farketmedin...
Sevgini kazanmayı birtek ben beceremedim.
Kapılarda bekledim,
Tahtayı hep ben sildim.
Bazan ayağa kalktım, kimi zaman eğildim.
Gözümden yaş aktı bazen,
Kendi kendime sildim.
Sana yakın olmayı birtek ben beceremedim.
Yedi binlere kadar yazın dedin,
Parmaklarım tutuldu vazgeçmedim.
Defterine baktın Aytuğ ile Figen'in,
Dokuz yaprak doldurdum,ödevimi görmedin.
Şiir verdin Nalan'a, Zühal'in resmini övdün.
Süreyya'ya güven verdin,
Beni hiç mi sevmedin?
Gücensem de öğretmenim hiç kızmadım,
Renk vermedim.
Arka sıradaki mehmet;
SENİ SEVEN MEHMET'İN....
            MEHMET'E YANITIM
Mehmet'im sana yazmak istedim.
Beni anlaman için.
Anlayıp ta gücenip kırılmaman için.
Mehmet'im, öğretmen olduğumda beni
Evimden, ailemden çok uzak bir okula verdiler.
Altı saat sana yollarda nedir ki dediler.
Türk öğretmeni yorulmaz,
Yorulacaksan şimdiden çek git dediler.
Bırakamadım Mehmet'im, bırakamazdım.
Onca emek, onca umut,
Beni bekleyen onca öğrenciyi unutamazdım.
Ayrıca ekmek asrslanın ağzındayken,
Uzatıp elimi kaptırmadan alamazdım...
Yollarda yoruldum Mehmet'im ,
Yorgun geldim hep karşınıza...
Bitmedi mehmet'im çok var daha.
Dinle beni, dinle de anla.
Okula ilk gittiğimde 1-D senin dediler.
Okumayı öğret dediler, yazmayı da.
Matematikten, örüntü,  çıkarma, toplamayı da.
Türkçeden dilbilgisi-dinleme-anlama,
Bir de dolu dolu soru yanıtlama.
Hayat Bilgisinden,Atatürk'ün hayatıyla başla.
Okulu, aileyi, daha daha neleri.
Rehberlik yap dediler,etüt de.
Resim, müzik, beden hepsini işle.
İşte elli öğrenci,
Performansı, başarısı hepsi senin elinde.
Dahası var Mehmet'im bitmedi hala,
Bir sürü evrak doldur ve sakla.
Böylece Mehmet'im,
Ne sana ayıracak vaktim kaldı,
Ne kızıma , ne eşime, ne ana babama.
Elli öğrencimin birden,
Defterine bakamadım hiç.
Hepsine aynı anda  okuma yaptıramadım.
Hepsine birden dokunamadım.
Çoğunun saçlarını bile okşayamadım.
"Vicdanın rahat mı?" diye ,
Kendimi bile sorgulayamadım...
Sizi doldurdular küçücük bir sınıfa,
Üst üste sıkışa tıkışa,
Performansı, etkinliği, kesip biçme işi.
Oyunlaştır, kalıcı olsun dediler.
Onca kalabalık bir sınıfta,
Nasıl olur bu? diye düşünmediler.
Bir de Avrupa Birliğine jest olsun diye,
Bırak düz yazıyı, el yazısı öğret dediler.
Bileklerin yoruldu biliyorum, sesin çıkmadı.
Parmakların acıdı,çıtın çıkmadı,
Başın ağrıdı, halin kalmadı,
Türk çocuğuna altı saat ders az bile dediler.
Bir senenin içine neler neler yüklediler.
Bana da sen rehbersin,
Yol göster dediler.
Klabalıktınız yordunuz;
Ama çocuktunuz bağırdınız, koştunuz,
Kiminiz derste ıslık bile çaldınız...
Durun-susun arası ders yapmaya çalıştım.
Kiminize ulaştım ama,
Kiminize sesimi bile duyuramadım
Ulaşamadıklarımı kontrol etmeye,
Kendimde hal dahi bulamadım.
İşte bunun için Mehmet'im,
Hepinizin yüreğine aynı anda
Hiç dokunamadım...
İrem geldi ağladı,
Yağmur geldi çağladı,
Sefer geldi dağladı,
Güven de bana kaldı...
Bunlar problemli, kimi zihinsel engelli,
Kaynaştır dediler.
Fatma işitme engelli, özel anlat dediler,
Uğur'un gözleri görmüyor,
Tahtaya yakın oturt dediler.
Semih'se problemli anna-baba ayrı,
Sen psikoloğu olacaksın öğretmenim dediler.
İşte böyle Mehmet'im,
Onca sorunlu çocuğun,
Onca problemin arasında,
Senin gibi problemsiz bir çocuğa,
Hiç mi hiç zaman ayıramadım...
Biliyorum Mehmet'im,
Kiminiz bu yüzden gücendi hep bana,
İçin için ağladı.
İşte benim yüreğimi de hep bu dağladı.
Seni sevdim Mehmet'im inan ki çok sevdim.
Ama bunu kendi kızıma gösteremediğim gibi,
Sana da hiç gösteremedim...
İyiydin, problemsizdin,
Hiç mi hiç dert vermedin.
Dertlilerle ilgilenmekten,
Gözündeki yaşı bile görmedim.
Senin değerini bildim Mehmet'im,
Seni hep sevdim.
İnan ölünceye kadar da seveceğim.
Bunu şimdi söylüyorum,
Hiç gösteremedim.
Çok akıllı ve bilinçliydin,
Beni anlamanı bekledim.
Yüreğinde bu kadar yaralar açacağımı
Hiç bilemedim.
Beni affet Mehmet'im ne olur affet,
Şu yorgun öğretmenine,
Güzel yüreğinle hakkını helel et....
                                      BENUSA

BEnusa hocam bir şiire verilecek cevap ancak bu kadar güzel olabilir çok süper olmuş tek kelimeyle tebrik ediyorum sizi......

BEnusa hocam bir şiire verilecek cevap ancak bu kadar güzel olabilir çok süper olmuş tek kelimeyle tebrik ediyorum sizi......

Demek ki, sadece bakmış öğretmen,"mehmet"i görememiş ne acı.
Bakıyoruz ama göremiyoruz,herhalde..

tekbaba öğretmenim. Ben de bakıp ta göremediklerimiz oldu mu acaba? Acaba
Mehmet'in hissettiklerini hissettirdiğimiz
öğrencilerimiz oldu mu? düşüncesiyle üzüldüğüm için yazdım bu yanıtı. Eğer ben öğrencilerimden birine dahi bu duyguları yaşattıysam kahrolurum. Acı çekerim. Ama bunu isteyerek ve bilinçli bir şekilde hiçbir öğretmenin yapamayacağını başta da belirtmiştim. Eğer varsa.... Varsa eğer,
nedenlerim bunlardır ve anlatamadığım daha neler ,neler....
   Ben bu şiire yıllarca üzülüp durdum.Mehmet'leri düşünüp durdum. Yüreğime öyle işlemiş ki kaleme kağıda sarıldım. Ya sen tekbaba öğretmenim. Okuduktan sonra üzerinde hiç düşün müşmüydün? Hepsini görebilmeyi, bakmadan geçebilmeyi, hangimiz istemeyiz ki?

bu sevdanının sonu da delice bitmiştir sanırım:)

O sevdanın sonu gelmemiş hocam:(

Bende benim için yazılmış bir şiiri sizinle paylaşmak istiyorum...
Alıntı da olabilir içselde olabilir.Bilemiyorum.Ama güzel....


Burdasın
yanımdasın biliyorum
Mum ışığının zerafetinde
Ağlayan yanlızlığımsın yine bu gece
Dur gitme!Bekle!
Eriyip gidemezsin beni bırakıp
Mum biter,gece söner ama
Korkarım beceremem
Karanlıkta şiir yazmayı sana.

Sen hep burdasın,
odamdasın biliyorum
Olur ya sıkılırsan eğer
Git,gez de gel biraz ama
dön ne olur yine yanıma
Korkarım,
Ağlamayı beceremem karanlıkta

Burdasın  biliyorum
Ama seni bulamıyorum
Bulamıyorum!
Kaybolan yüreğimle beraber
Bu gece de yine inatla
Seni arıyorum........

tekbaba öğretmenim. Ben de bakıp ta göremediklerimiz oldu mu acaba? Acaba
Mehmet'in hissettiklerini hissettirdiğimiz
öğrencilerimiz oldu mu? düşüncesiyle üzüldüğüm için yazdım bu yanıtı. Eğer ben öğrencilerimden birine dahi bu duyguları yaşattıysam kahrolurum. Acı çekerim. Ama bunu isteyerek ve bilinçli bir şekilde hiçbir öğretmenin yapamayacağını başta da belirtmiştim. Eğer varsa.... Varsa eğer,
nedenlerim bunlardır ve anlatamadığım daha neler ,neler....
   Ben bu şiire yıllarca üzülüp durdum.Mehmet'leri düşünüp durdum. Yüreğime öyle işlemiş ki kaleme kağıda sarıldım. Ya sen tekbaba öğretmenim. Okuduktan sonra üzerinde hiç düşün müşmüydün? Hepsini görebilmeyi, bakmadan geçebilmeyi, hangimiz istemeyiz ki?

O yanıtım sizin yazdığınız şiire değildi ki, karşılık verdiğiniz,şiiredeki "MEHMET"in öğretmenine idi.
Sizle bir ilgisi yok.Bir saniye de olsa, sizi üzdüm, özür dilerim.

tekbaba öğretmenim. Ben de bakıp ta göremediklerimiz oldu mu acaba? Acaba
Mehmet'in hissettiklerini hissettirdiğimiz
öğrencilerimiz oldu mu? düşüncesiyle üzüldüğüm için yazdım bu yanıtı. Eğer ben öğrencilerimden birine dahi bu duyguları yaşattıysam kahrolurum. Acı çekerim. Ama bunu isteyerek ve bilinçli bir şekilde hiçbir öğretmenin yapamayacağını başta da belirtmiştim. Eğer varsa.... Varsa eğer,
nedenlerim bunlardır ve anlatamadığım daha neler ,neler....
   Ben bu şiire yıllarca üzülüp durdum.Mehmet'leri düşünüp durdum. Yüreğime öyle işlemiş ki kaleme kağıda sarıldım. Ya sen tekbaba öğretmenim. Okuduktan sonra üzerinde hiç düşün müşmüydün? Hepsini görebilmeyi, bakmadan geçebilmeyi, hangimiz istemeyiz ki?

Sizi üzdüm yanlış aldığım alıntıdan dolayı. Bu "tekbaba"ya   6 saat yazmama cezası veriyorum.
Saat 14:45 te başlıyor,cezam.......

Sol Yanım Ağrıyor Anne

 

Merhaba anne,
Yine ben geldim.
Merak etme okuldan çıktımda geldim.
Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama
Ali "Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder" demişti de
Onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen,
Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.

Ben biliyorum artık anne sağım neresi, solum neresi
Ağrıyan yanımın neresi olduğunu
Şimdi iyi biliyorum anne.
Hani geçen geldiğimde
Şuram acıyor işte şuram demiştim de
Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne
Bak şimdi söylüyorum
Şuram işte,
Sol yanım çok acıyor anne.

Hem de her gün acıyor anne her gün.
Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.
Elinden tutup okula getirdi.
Yakası da danteldi.
Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi.
Bende ağladım,
Ağladım hiç de utanmadım.
Öğretmen ne oldu dedi.
Düştüm dizim çok acıyor dedim.
Yalan söyledim anne..
Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.

Bugün bende saçım örülsün istedim.
Babam ördü ama onunki gibi olmadı.
Dantel yaka istedim.
Babam "Ben bilmem ki kızım" dedi.
Bari okula sen götür dedim.
"kızım, iş" dedi.
Bende banane dedim, ağladım.
"kızım, ekmek" dedi babam.
Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.
Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne.

Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.
Zeynep "annem beyazlara renkli çamaşır katmadan
yıkıyormuş" dedi.
Babam hepsini birlikte yıkıyor.
Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?
Uff babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.
Üzülmesin diye söylemiyorum ama
Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor.

Biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.
Hava kararıyor, ben gideyim anne.
Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi.
Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.
Kim bozuyor toprağını,
Çiçeklerini kim koparıyor.
İzin verme anne ne olur toprağına el sürdürme.

Eve gidince aklıma geliyor bide bunun için ağlıyorum anne.
Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.
Biliyor musun anne her gelişimde aldığım topraklarını
Şu kavanozda biriktirdim.
Üzerine de resmini yapıştırıp başucuma koydum.
Her sabah onu öpüyor kokluyorum.
Kimseye söyleme ama anne
Bazen de konuşuyorum onunla.
Ne yapayım seni çok özlüyorum anne.

Ha unutmadan,
Öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.
Ben babama yazdıracağım.
Öğretmen anlarsa çok kızar ama banane kızarsa kızsın.
Ben seni hiç görmedim ki neyi, nasıl anlatacağım anne.
Senin adın geçince sol yanım acıyor anne.

Hiç bir şey yutamıyorum.
Bazen de dayanamayıp ağlıyorum.
Kağıda da böyle yazamam ya anne.
Ben gidiyorum anne,
Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp.
Mutlaka gel anne,
Sen rüyama gelmeyince sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne.
Sol yanım acıyor anne..
İşte tam şurası,
Sol yanım çok acıyor anne.
Seni çok özledim,
Anne çook...


Bedirhan Gökçe

Canım anneme....

    Öncelikle fel öğretmenime gecikmiş de olsa teşekkür etmek istiyorum. Bu şiiri siteye yazıp yazmama konusunda kararsızdım. Sizin yorumunuzu okuyunca "İyiki yazdım" diye düşündüm. Tekrar teşekkür ederim.
    tekbaba öğretmenim. Kendinize ceza vermeyin. Hele de yazmak konusunda. Bizim neyimiz var sesimizi duyuracak kalemimizden başka.   
    Yine de duyarlılığınız için teşekkür ederim.
    Bu arada emine öğretmenim, sizi ağlatan şeyler konusu var ya; işte bu şiiri bir dinleti de duydum ilk defa. Orada bulunan herkes gibi ben de gözyaşlarıma engel olamadım.
    İyiki yazdınız buraya.