Anlamlı Yazılar

"Ahlakın özü samimiyettir..."

"Ahlakın özü samimiyettir..."

Aynen katılıyorum sayın hocam.
Yüzlerdeki maskeler bir toplumu koronadan korur.
Ama kalplerdeki maskeler aynı toplumu manen yok eder.

Aynen katılıyorum sayın hocam.
Yüzlerdeki maskeler bir toplumu koronadan korur.
Ama kalplerdeki maskeler aynı toplumu manen yok eder.

👍

Ve yalnız, rüzgârın sesini,
kendi sevgisiyle,
daha tatlı bir şarkıya dönüştüren kişi
büyüktür
ağız alışkanlığıyla şarkı mırıldanandan.

Halil Cibran

"Kendime küskünüm...
Kendime küstüm, ne zaman barışırım bilmem...Ben beni o kadar üzdüm ki... Kime dert yanayım bilemedim, bende kendi kendime dertlendim. Dertler öyle çok ki devrilse altından çıkamam, ezilir kalırdım. Bir öfkelendim bir öfkelendim, hırsımı alamayınca kendime küstüm. Oysa kendimde bendim, bende kendimdim. Ama öyle olmuyor işte, birilerine sığınmak, birilerinden medet ummak istiyor insan. Sığamadım kendime, sarmış bir kere sıkıntılar... Kimseyi bulamayınca kendime sığındım. Kendimde, beni saramayınca, koptu tabi film... Halbuki ne kadar da güvenmiştim kendime, neden neden, nasıl diye bile soramadım bile... Bende vurdum kapıyı çıktım kendimden, bu yüzden küstük birbirimize... Ama ben onun gönlünü almasını biliyorum da bakalım o benim gönlümü alabilecekmi? Bulursa tabi. Ben bende değilim artık nerede olduğumu da bilmiyorum, dipsiz kuyuların birinde sıkışıp kalmış bedenim, oysa ruhum hala kendinde. Ah ah ah. Neden neden diye bile sormayacağım kendime, önemli olan nedenler değil, neden; nedenler olduğu ve çözümleri. Beni çözsün istiyorum, kendim. Artık bitirsin sıkıntılarımı, bulsun çözüm yolunu. Söz daha küsmeyeceğim kendime, hele bir barışalım artık, he....
 ( Tüm küskünlerin barışması dileğiyle) "

Bir baba çocuğunun ölümünü görmemeli./Rohanlı Theoden/

Ahireti için çalışmayanin dünya işleri düzene girmez.Hz. Ömer

Haya ziynettir. Takva’da keremdir. En hayırlı binek de sabırdır. İbtila halinde insanın musibetinin berteraf olmasını Allah’tan beklemek ibadettir.
                                                                 Hz. Mevlana

"Allah'ım; gönlüme incinmemenin ve incitmemenin  ilmini lütfet..."

Şimdi tek istediğim nefes alabilmek, ötesinde yok gözüm.

Kaçmak da mümkün buradan elbette ama benim istediğim kaçmak değil ki.

Ne varmayı arzuladığım bir öte diyar,

ne de bir yerlerde bıraktığım kayıp bir cennetim var.

Sadece çıkmak istiyorum....
Çıkmak da değil, çıkabilmek.

Ben o ihtimali seviyorum.

Seçeneğim olmasını, kapının aralık kalmasını…

Durmuşum bir eşikte, ne bir adım geri, ne bir adım ileri,

uzatmışım kafamı aralıktan dışarı,

sırtımı dönmüşüm o cehennem sıcağına,

mutlu mesut, çocuk çocuk soluklanıyorum serinlikten, ötesi gerisi ne gam.”

Elif Şafak

Adana'da, korona virüs nedeniyle vefat eden İmam Hatip Lisesi Müdürü İsmail İnan'ın, ömrünün son günlerinde aile efradına gönderdiği metin; hem zihin, hem de gönül duvarımıza bir mıh gibi saplanıp kaldı:

Hayata ha şimdi, ha sonra başlayayım derken; bir bakıyorsun, tükenmiş ömür. Avucumuzda, son kullanma tarihi çoktan geçmiş bir yığın tecrübe kalıyor. Atsan atılmıyor, satsan satılmıyor. "Gençlik, bir kuştu; tutmak istedim, tutamadım. Yaşlılık, bir paçavra; satmak istedim, satamadım".

Bir ikindi gölgesi "ömür" dediğin. Gece olur, duramazsın; güneş vurur, kalkamazsın. Sade bir ikindilik, kısa bir dinlencelilk.

Dünyaya ait ne varsa, harcanıp gidiyor. Yiyip içmeler, gezip tozmalar, gülüp eğlenmeler. Evin, arabanın taksitleri; filanca yerde yaptığımız tatiller; almalar, vermeler, saçıp savurmalar; bizim zannederek, saklayıp durduğumuz altınlar; azıcık bile vermeye kıyamadığımız paralar. Hepsi, birer birer kaçıyor bizden; ya da, istemesek de biz onlardan ayrılmak zorunda kalıyoruz.

Bir "secde yerleri" kalıyor geriye. Alnımızda mıh gibi çakılı kalıyor. Bozulmuyor, kokmuyor, yitmiyor. Bir o bize kalıyor.

Okşanmış bir "yetim başı", öpülmüş bir "anne eli", alınmış bir "baba duası". Reyyan kapısından geçmek için, vize mahiyetinde saklanmış "oruçlar". Gizliden, şöyle kimseye çaktırmadan, bir fakirin eline tutuşturulmuş "sadakalar" kalıyor.

Masivadan sıyrılıp, vakit saat dinlemeden "açılmış eller"; tek O'ndan istemeler, tek O'na "gönderilmiş dilekçeler" kalıyor.

Yürekten söylenmiş "elhamdülillahlar"; acizce, kulca yapılmış "nasuh tövbeleri"; isyanları yıkayan gözyaşları kalıyor.

Mümince gülüşler, şeker tadında sözler. Kimsenin etini yemeden, kırıp dökmeden, gözünde yaş bırakmadan geçirilmiş günler kalıyor.

Biraz dur, bekle biraz. Arada bir arkana dön ve geriye neler bıraktığına bak. Harcanmış yıllarını seyret usulca. Bak nasıl bitiyor ömür dediğin.

Bir kapıya bir kere gidersin, ikincisinde utanırsın. Ama bir kapı var ki; her gün gidersin, gitmelere doyamazsın. Çünkü bilirsin, seni kapısından kovmayacak bir tek O vardır. Her gün, her gün içini dökersin; bir O sıkılmaz senden, bir O affeder seni, bir O yüzüne vurmaz ayıplarını.

Akıttığımız her damla gözyaşı, cehennem ateşini söndürsün inşallah. Dua ve muhabbetle. O sonsuz rahmet sahibi Allah'ıma emanet olun.

Bütün kadınlar annedir! Evet! Çocukları olmayanlar da… Çünkü kimi sevseler, onları bir daha dünyaya getirirler.

 -Haşmet Baba

"Büyükannem Katerin, en cahil kişinin, bilmeyen değil, ama "bilmediğini bilmeyen” kişi olduğunu söylerdi. En kötü durumdaki, başkaları için fazlasıyla tehlikeli olabilecek kişi ise, “bilmediğini bilen ve buna aldırmayan” kişidir.

Clarissa P. Estes / Kurtlarla Koşan Kadınlar

Sen aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin...
                                                                Cemal Süreya

“ve sana diyecektim ki; seni düşünmeden bir gün bile geçirmedim.”

Peaky Blinders 🎬