Gökkuşağının altından geçebilmek için deliler gibi koşardım küçükken. Koştukça uzaklaşırdı ve ben koşmaya devam ederdim ta ki dalağım şişinceye dek.
Velhasılı kelam hiç geçemedim gökkuşağının altından...
Tıpkı ne zaman mutlu olmaya kalksam olamadığım gibi...
Öğretmenim bende bir umut araçla yetişmeye çalıştım tam altından geçecektim kayboldu bir anda