Bir öküze rastlar
kurbağanın biri.
Öküz dağ gibi iri, kendisi ufacık, yumurta kadar.
Öküz gibi kocaman olmak ister kurbağa.
Yere sırtüstü yatar,
Bir yandan başlar şişip kabarmaya,
Bir yandan da şöyle der :
- Hele bana bir baksanıza kardeşler,
Onun gibi olmadım mı daha?
- Yok canım.
- Ya şimdi?
- Hayır, nafile.
- Hâlâ mı olmadı?
-Yaklaşamadınız bile.
Nihayet öylesine şişer ki bu cılız hayvan,
Çat diye çatlar ortadan...
La Fontaine