Bam Teli

Senin yapmışlığın kadar, benim silmişliğim var.

Ağlatma beni
Bana da bu yakışır

Hüzünü ben istemediğim halde gölge gibi yanımda nereye saklansam bulmaz beni

Geçip gitmede ömür. Umutlar hep yarın, yarın, yarın! Tükenen zamanı dolduruyor hep kuru kavgalar, boş didişmeler, faydasız gürültüler. Aklını başına al kardeş! Günü, bugün say; ölüm ki kaşla göz arasında; ölüm ki dudakta söz arasındadır.

Veda edemeden gitme
Ayrılığın en karası.

Bazen unutuyorum unutturduğunu

Hatırlatılan bazen yüze vurulur
Gönülde paramparça olur.

Ruh her zaman kendini nasıl iyileştireceğini bilir. Esas zorluk zihni susturmaktır.

Bütün insanlar aynı dilde gülümser.

.

Biliyor musun, yalnızlık insanın kendi seçimiyse iyi bir sığınak sayılmalı. İnsan geçmişe gülümseyerek bakıyorsa, başka bir umarı kalmadığındandır...

Hayallerle avunurken
Gerçeklerde boğuluyorum.

Bugünlerde herkes gitmek istiyor.
Küçük bir sahil kasabasına,
Bir başka ülkeye, dağlara, uzaklara…
Hayatından memnun olan yok.
Kiminle konuşsam aynı şey.
Herşeyi, herkesi bırakıp gitme isteği...
Öyle “yanına almak istediği üç şey” falan yok.
Bir kendisi.
Bu yeter zaten.
Herşeyi, herkesi götürdün demektir.
Keşke kendini bırakıp gidebilse insan.
Ama olmuyor...

Kimbilir dedi kalemim
Belki Ekim sana iyi gelir...
Bekleyelim...
Bir şarkı duyarsın,
Bir kitap okur,
Belki bir şiir bile yazarsın...
Yeniden anlatırsın Aşk'ı
Günler kısalır geceler uzar...
Bir yıldız kayar karanlıkta dilek tutarsın...
Gerçek olur belki kimbilir...?
Bekleyelim...
Belki de sahiden iyi gelir sana Ekim...
.

Akıllı konuşur, çünkü onun söylemek istedikleri var; aptal konuşur, zira kendinin bir şeyler söylemek mecburiyetinde olduğunu sanır.
[ Plato ]