Bam Teli

.

sevmek; uyandığında biten bir rüya mıydı,yoksa bir bakış, bir gülüş müydü

Antrparantez, huzurluyum...

Üstada sormuşlar;
Kırılan kalp yine sever mi?
Üstat da "EVET" demiş...
Adam: Peki demiş üstadım,
"Siz hiç kırılan bardaktan su içtiniz mi?"
Üstat da cevap vermiş:
"Peki sen hiç bardak kırıldı diye,
Su içmekten vazgeçtin mi?"

İlk sevgi sözcüğünü, ilk kıpırdanışını yüreğinin hatırlayanımız var mı?
İlk hüznümüzün adını sevgi koyabiliyor muyuz şimdi geriye dönüp baktığımızda?
              Alıntı

Elif gibi sevmek....
Kimselerin bilemeyeceği, anlayamayacağı gibi sevmektir… Dimdik sevebilmektir, hiç (kimseye) eğilmeden…

Sahi, neydi sevgi?
Bir çuhayı ipek görebilmek miydi; toprağı amber niyetine koklamak mı?

sabahları..
yağmurları..
sesinin rengine asılmış
yarım kalan şiirleri
hiç yazılmamış
hasret buğulu mektupları
Kitaplar dolusu
hikayemizle hem
bir de kendini al da gel..!

adalet, kelimelere sahip olanların yaratımıdır.

Her çıkmaz sokağın, çıkmaz olduğunu anlamak için sonuna kadar yürümek zorunda bırakıldık...

adalet, kelimelere sahip olanların yaratımıdır.

adalet de tıpkı mantık, özveri ve anlayış gibi çoğunlukla konum, dönem ve/veya mekan üstlerimizden beklediğimiz ancak kendiliğimizden vermekte zorlandığımız bir kavram...
adalet;hep hak ettiğimizi düşündüğümüzde geliyor aklımıza ne yazık ki...

adalet de tıpkı mantık, özveri ve anlayış gibi çoğunlukla konum, dönem ve/veya mekan üstlerimizden beklediğimiz ancak kendiliğimizden vermekte zorlandığımız bir kavram...
adalet;hep hak ettiğimizi düşündüğümüzde geliyor aklımıza ne yazık ki...

anlatı yoksunluğu, belkide doğaya bakışın eksikliği, anlama ve anlamlandırmadaki zeka yoksunluğudur vicdansızlık.vicdan ise sadece adalettir.adil değilse kişi, vicdana ve ahlaka da sığmaz cenazesi.

Hikayeni Allah! Şiirini sen yazarsın......

anlatı yoksunluğu, belkide doğaya bakışın eksikliği, anlama ve anlamlandırmadaki zeka yoksunluğudur vicdansızlık.vicdan ise sadece adalettir.adil değilse kişi, vicdana ve ahlaka da sığmaz cenazesi.

haklısın üstad...
hani denir ya;

korkaklık şu soruyu sorar:
güvenli mi?..
menfaatçilik şu soruyu sorar:
faydalı mı?..
kibir şu soruyu sorar:
popüler mi?..
ama vicdan şu soruyu sorar?..
adaletli mi?..

Bir gün aile dediğimiz kişilerin, yani annemizin babamızın bu dünyadan göçeceğini biliyor, içgüdüsel olarak o gün gelmeden bir an evvel yerine yenisini koyabileceğimiz bir yuva kurabilme telaşı içerisine giriyorduk.