Bir gün gelecek, artık annen olmayacak.
Seni aramayacak, nasılsın diye sormayacak.
Dizlerine yatamayacak, saçlarını okşatamayacak, kokusunu duymayacaksın.
Üzüleceksin! Onun daha uzun yaşamasını, birlikte daha fazla zaman geçirebilmeyi isteyeceksin ama o olmayacak.
Senin için üzülen, sana tavsiyelerde bulunan, sana moral veren annen çoktan gitmiş olacak.
Bir gün gelecek, annenin; gelmeni dört gözle beklediği ama senin gitmemek için bin bir bahane bulduğun şimdi ise artık küf tutmuş duvarlardan başka geriye hiçbir şey kalmamış olan o bomboş eve gideceksin ama ne seni kapıda karşılayan olacak ne mis gibi kokan yemek kokusunu ne de annenin sesini duyacaksın.
Annenden geriye sadece anılar kalacak.
Ve bir gün zamanın hızla geçtiğini ve yapmaya çok geç kaldığın bazı şeyleri yapman için seni beklemediğini fark edeceksin. Pişman olacaksın ama iş işten geçmiş olacak.
Evet, işte o gün gelmeden annelerinizin kıymetini bilin.
