Her Öğretmen Bir Yüreğe Dokunsa...

Her öğretmen bir yüreğe dokunsa...
Ayrılmamalı bu dokunuşlar, özel eğitime ihtiyaç duyanlar, sağlıklı bireyler diye. Okuduğum son kitaplardan birinde Halid'e öğretmen,"Her çocuk, bence zevkle okumaya değer meraklı bir kitap; karşısında uzun uzun, hayran hayran düşünülecek bir bilinmeyenler âlemidir." demişti. Bu cümleden sonra, düşünmüş, sorgulamıştım öğretmenliğimi: Mesleğini seven bir öğretmen olarak, okudun mu sende öğrencilerini, dokunabildin mi yüreklerine? Oysa yüreğine hiç dokunulmadan geçen bir ilkokul yılım vardı ve hiç muhabbet beslemediğim bir öğretmenim. Belki daha çok bu yüzden, her bir öğrencimde izler bırakmaya çalışmışlığım...

Sınıfımda bedensel engelli bir öğrencim var. Yürüyemiyor, altı bezleniyor. Zihinsel olarak arkadaşlarından biraz daha geriden geliyor ama geliyor. Ayırmıyorum onu diğerlerinden öyle hissettiriyorum kendisine. Yeni bir konuya geçtiğimizde çıkmıyorum teneffüslere, anlatıyorum bir çok kere. Çok iyi notlar verdim karnesine, hayır gayretiyle o hak etti bu notları. Hatalarım elbette var, ama öğrendim de özür dilemeyi.

Yetişkin birer fert olduklarında unutmayacaklar bu dokunuşları biliyorum, tekrar karşıma çıktıklarında keşkeler dememek tüm çabam. Ve benim kalbime dokunmalarını beklemek...

Hergün yaptığımız bir rutin bu zaten.
Sıkıntı şu ki, kaynaştırma öğrencileri gereğinden fazla ilgi talep edince geriye kalan 30 çocuğa haksızlık olabiliyor. Bir öğretmen her öğrencisine eşit mesafe sağlamalı.
Diğerlerine de yazık.
İlk mesajımda yazdığım gibi bireysel çalışılması gereken öğrenciler sınıf ortamına sokulunca verim elde etmek zor.

Size katiliyorum hocam. Agir ve orta duzey kaynastirma ogrencilerinin normal egitim ortaminda olmasi cogu zaman onlara daha cok zarar veriyor. Egitim ortaminida olumsuz etkiliyor . Kaynastirma cocuklara verdiğimiz tavizden digerleri yararlanmak istiyor. Ne kadar etkinlik hazirlarsaniz hazirlayin ilgi sureleri cok kisa oluyor. Her 5 dk de bu cocuklarla ilgilenmek diger cocuklar yok saymak gibi bir durum olusturuyor. Sevgi ilgi alaka isimiz bu zaten. Ama olmayincada olmuyor. okuma yazma bilmeyen ogrenme guclugu olan cocuk ilgi alakaya cevap veriyor. Fakat asil kaynastirma ogrencilerine ozel siniflarda sosyal yasama katma calismlari yapilmali bence.

Öğrencinizde sadece bedensel engelli mi var hocam?
Öğrencinizin yanına bir başka ogrencinizi oturtabiliyor musunuz?

Spina bifida rahatsızlığı var öğretmenim, beyninde de şaft. Zihinsel engeli yok ama dediğim gibi daha yavaş öğreniyor. Yanında arkadaşı hep var. Bizde yerler sık değişir, arkadaşlarda. Annemiz devamlı okulda, başta benim için annenin varlığı rahatsız edici gibi olsa da, şimdi benim elim-kolum gibi. Çok alıştım kendilerine, ayrılık zor olacak.

Her öğretmen bir yüreğe dokunsa...
Ayrılmamalı bu dokunuşlar, özel eğitime ihtiyaç duyanlar, sağlıklı bireyler diye. Okuduğum son kitaplardan birinde Halid'e öğretmen,"Her çocuk, bence zevkle okumaya değer meraklı bir kitap; karşısında uzun uzun, hayran hayran düşünülecek bir bilinmeyenler âlemidir." demişti. Bu cümleden sonra, düşünmüş, sorgulamıştım öğretmenliğimi: Mesleğini seven bir öğretmen olarak, okudun mu sende öğrencilerini, dokunabildin mi yüreklerine? Oysa yüreğine hiç dokunulmadan geçen bir ilkokul yılım vardı ve hiç muhabbet beslemediğim bir öğretmenim. Belki daha çok bu yüzden, her bir öğrencimde izler bırakmaya çalışmışlığım...

Sınıfımda bedensel engelli bir öğrencim var. Yürüyemiyor, altı bezleniyor. Zihinsel olarak arkadaşlarından biraz daha geriden geliyor ama geliyor. Ayırmıyorum onu diğerlerinden öyle hissettiriyorum kendisine. Yeni bir konuya geçtiğimizde çıkmıyorum teneffüslere, anlatıyorum bir çok kere. Çok iyi notlar verdim karnesine, hayır gayretiyle o hak etti bu notları. Hatalarım elbette var, ama öğrendim de özür dilemeyi.

Yetişkin birer fert olduklarında unutmayacaklar bu dokunuşları biliyorum, tekrar karşıma çıktıklarında keşkeler dememek tüm çabam. Ve benim kalbime dokunmalarını beklemek...

Bu yarıyıl tatilinde gönüllü ve severek neredeyse  her gün arkadaşımın 5. sınıfa giden oğluna ilk okuma çalışması yaptım. Epey yol kat ettik. Bugün de çalıştık artık kendi cümlelerini yardım etmeden de kurabiliyor. İnşallah okumaya geçecektir. Ailesinin mutluluğu sevinci görülmeye değer.

Ülkemizde 875.000 Eğitimci görev yapmaktadır.
Her okulda en az %10 öğrenci özel ilgiye muhtaç durumdadır.
Her bir eğitimci bir dönem sadece özel ilgi gerektiren bir öğrencinin ruhuna dokunsa. Onun da bir değer olduğunu hissettirse ne muhteşem bir dönüşüm olur.

Yapmıyor değiliz hepimiz bir şeyler yapıyoruz, ama daha sistematik ve sonuçları ölçülür olarak yapsak. Bu çocukların her şeyi ile ilgilensek.

Diğer çocuklar ne olacak? Zaten eğitim sistemimiz normal öğrencilere göre düzenlenmiş. Onları ihmal etmek eğitimci açısından başarısızlık demek zaten.
İş, hem normal öğrencileri ve hem de özel ilgi isteyen öğrencileri kurtarmak olsa. Bu ilgiyi sadece mutlu olmak için yapsak kim bilir ne kadar büyük bir iş yapmış oluruz.

Bu sayfa da bu duruma dair yapmış olduğumuz güzellikleri paylaşsak, kaç çocuğu kurtarmaya vesile olabiliriz. bazen öğrenciye gülümsemek, bazen affetmek. Belki de bazen kızmak. Ama insan olduğunu herkese hissettirmek.
Buyurun tecrübe ve hayallerinizi paylaşalım.
Şimdiden gelecek adına teşekkürler.

Ülkemizde 875.000 Eğitimci görev yapmaktadır.
Her okulda en az %10 öğrenci özel ilgiye muhtaç durumdadır.
Her bir eğitimci bir dönem sadece özel ilgi gerektiren bir öğrencinin ruhuna dokunsa. Onun da bir değer olduğunu hissettirse ne muhteşem bir dönüşüm olur.

Yapmıyor değiliz hepimiz bir şeyler yapıyoruz, ama daha sistematik ve sonuçları ölçülür olarak yapsak. Bu çocukların her şeyi ile ilgilensek.

Diğer çocuklar ne olacak? Zaten eğitim sistemimiz normal öğrencilere göre düzenlenmiş. Onları ihmal etmek eğitimci açısından başarısızlık demek zaten.
İş, hem normal öğrencileri ve hem de özel ilgi isteyen öğrencileri kurtarmak olsa. Bu ilgiyi sadece mutlu olmak için yapsak kim bilir ne kadar büyük bir iş yapmış oluruz.

Bu sayfa da bu duruma dair yapmış olduğumuz güzellikleri paylaşsak, kaç çocuğu kurtarmaya vesile olabiliriz. bazen öğrenciye gülümsemek, bazen affetmek. Belki de bazen kızmak. Ama insan olduğunu herkese hissettirmek.
Buyurun tecrübe ve hayallerinizi paylaşalım.
Şimdiden gelecek adına teşekkürler.

Otizmli öğrencilerle başladık çalışmaya. neler yapabildiklerini belirliyorum iki gündür. Sonrasında neler yapabileceğimizi planlamak üzere ...