Her Öğretmen Bir Yüreğe Dokunsa...

Bazıları daha açık sözlü olabiliyor. Öğretmenliği öğrencilerimizden öğreniyoruz aslında. 4-5 yıl önceydi. Sabah öğrencimin yüzünü keyifsiz gördüm, "Aygülcüm keyifsiz görünüyorsun, hasta mısın yoksa?" Birkaç saniye sonra Umut adlı öğrencim "Öğretmenim ben 3 gündür hastayım, bana hiç sormadınız." Bu dersi hiç bir eğitim fakültesi, hiç bir öğretim görevlisi veremez bir öğretmene. Sınıftaki her öğrenciyi görmek, arka sıralardaki Mehmetleri de farketmek dileklerimle.

15 yil öncesi. Asker ogretmenlik yapiyorum.
Kisin odun sobasi yakiyoruz. Derste ara sira odun atiyorum sobaya.
Odun atarken bigun kravatim yanacak diye takılıyorum.
Birinci siniftaki kizim, ogretmenim kravat ignesi taksaniza diyor. ...
Sene sonunda anladim, bana 24 Kasimda kravat ignesi hediye ettigini...

Çocukların sevgi görmeye ihtiyacı vardır. Özellikle de hak etmedikleri zaman...
                                                   Harold Hulbert

.........................

Bazen insan sevildiğini anlayamaz; çocuklarımıza onları ne kadar çok sevdiğimizi daha çok söylemeliyiz belki de...
........................

Seni Seven Mehmet'in

Bu şiiri 6 öğrenciye yanılmıyorsam Öğretmenler gününde törende okuttum.
Her çocuk bir kıta okumuştu.

Hocam böyle bir konu açtığınız için öncellikle teşekkür ederim. Bu yıl sınıfıma(3.sınıf) nakil gelen öğrencilerden ikisi okuma yazma bilmiyordu. ilk dönem bir öğrencim okumaya geçti. Anlaşılır derecede okuma yapabiliyor. Diğeri de şu an iyi durumda. Yıl sonuna kadar serbest okuma yapacağına eminim. Belki söylediğim şey basit gelebilir ama bu öğrencilerle öncelikli olarak yaptığım şey onlarla sohbet etmek ve gün içinde küçük görevler vermek oldu.  Yaptıkları olumlu çalışmalar olduğunda diğer öğrencilerin karşısında onları övücü sözler söyledim. Eğer bu süreklilik arz ederse çok faydalı oluyor. Velilerle telefonda ve yüzyüze görüşmeler yaptım. Aynı zamanda velileri de umutlandırıcı bir tutum içinde olmak gerekiyor. Okuma yazma çalışmalarını çoğunlukla öğlen aralarında çocukları çok sıkmadan yaptım. İlk geldiklerinde bildikleri sesleri tespit ettim ve metin çalışmalarını bu şekilde sürdürdüm. Her ne kadar bu uğraşmalar yorucu olsa da bu öğrencilerin bir zaman sonra okumaya başladığını görmenin değeri paha biçilemez.

İkinci öğrencim de okumaya geçti. Birinci sınıf el yazılı hikaye kitaplarını okuyabiliyor.

Bu sayfada da paylaşılsın istedim

"Çocuklar Gülsün diye!" yaşayalım. Çünkü insanın anavatanı çocukluğudur.
Çocuklar gülerek, oynayarak büyürse, sonunda büyükler güler.
Büyükler mutlu olup gülümseyince tüm ülke, tüm insanlık güler.

Çocukların gülmesine hizmet veren herkese selam olsun!

Doğan CÜCELOĞLU

tüm yüreklere dokunulması temennilerimle...

Bugün sınıfa girdim. Üç Otizmli öğrenci var. Biri benim ikisi diğer hocamin. Önce kendi ogrencimi sarilip öptüm. Sonra diğer ikisini. Yan sınıfa geçtim. İki öğrenci var. Onları da öptüm. Günümüz çok daha verimli geçti. Aynı uygulamayi sene sonuna kadar yapacağım.

  Öğretmenler gününü bir kaç hafta geçmişti..Bu sene fen lisesini kazanan öğrencim Elif in babasını sınıfın kapısında görünce şaşırdım..Bu okula önceki okulum ortaokul olduğu için gelmiştim ve Elif in babası 5 yıl boyunca sınıfa belki de hiç gelmemişti.....Burada görünce  oyüzden şaşırdım sanırım...Size   Elif i getirdim dedi..Koridora çıktım, koridorun başında koltuk değnekleriyle biri bana geliyor, baktım Elif, benim nazlı, akıllı çalışkan güzel kızım, hala öyle bakıyorum, niye koltuk değnekleriyle yürüyor ki diyorum , hiç bişey  konduramıyorum..
  Başına köyde ağır bir şey düşünce doktora gidiyorlar, başında hiç bir şey çıkmıyor ama bacağında tümöre rastlıyorlar, ameliyat oluyor, hastaneden çıkıncada ilk isteği babasına, beni öğretmenime götür oluyor..3 katı o haliyle çıkıyor yavrum...İyiyim öğretmenim ,sizin duymanızı istemedim, arkadaşlarımı tembihledim o yüzden, merak etmeyin diye diyor ben ise ...

  Neyse seviniyorum kurtuldu diyorum akıllı kızım bu illetten derken ... Rutin kontrollerinde yine çıkmış ortaya, öğretmenim dualarınızı bekliyorum ameliyat olacağım ...Şimdi sonuçları iyi çıkmamış..Tedaviye başladı, inşallah iyi olacak,...
  Şİmdi ben bu yüreğe dokunduğumu biliyorum da , benim yüreğim ne olacak...

'Neredesin' diye çırpınan her yüreğe,
'Buradayım' diyen bir kudret eli var şu kainatta …

'Neredesin' diye çırpınan her yüreğe,
'Buradayım' diyen bir kudret eli var şu kainatta …

Ve O kudret eli bizleri sebep kılıyor.

Ve O kudret eli bizleri sebep kılıyor.

Böyle sebeplere can kurban..

Cuma günü okuldan çıkışta öğrencilerimizden birinin içine şeytan kaçmışcasına deliye döndü. Sınıf kapısında iki anasınıfı öğrencisini tekmeledi, öğretmenimizin elinde 10 cm lik bir çizik, iki sınıf arkadaşının yüzlerinde tırnaklar, yolda karşılaştığı (bir elinde ben tutuyorum, diğer elinde çantası var) ilkokul öğrencilerinde 6-7 tanesine atılan tekme. Altında ne yatıyor diye araştırdık. Evlerinde cenaze var. Abisi ve ablası günü birlik gelip gitmişler. (Onlardan  Aşklarım diye bahsediyor) ayrılığın verdiği hüzün ve eve gidince yalnız kalma düşüncesi. öğleye kadar normal ders yapan öğrenci...... Peşin hüküm vermemek lazım. Bunlar dokunulacak yürekler. Bizlerden ilgi sevgi bekliyorlar. Bizlerin onlar için atacağı her adıma en az iki katı adımla cevap veriyorlar.

Bu hafta bir taktik denedim.
Her sabah okula gelince içinde bulunduğum psikolojiden bağımsız olarak, gülücükler saçarak öğrencilere günaydın deyip her birini tek tek öpüyorum. yan sınıfa geçip onlara da aynı muamele. 07'den 10'a kadar bu gaz iyi geliyor. 10 dan sonra kraker, çizi, şeker..... gün bitiyor. Cuma günü yaşadığımız talihsizliği saymazsak çok verimli bir hafta geçirdik. Tavsiye olunur.

B.BULUT öğretmenimiz, dosyalar bölümüne eklemiş. Onun affına sığınarak buraya ekliyorum. Emeklerine sağlık.

Bu şiirin daha çok çok kişiye ulaşması dileğiyle...

Yüreğe dokunabilenlerin yüreğine sağlık ...

  Öğretmenler gününü bir kaç hafta geçmişti..Bu sene fen lisesini kazanan öğrencim Elif in babasını sınıfın kapısında görünce şaşırdım..Bu okula önceki okulum ortaokul olduğu için gelmiştim ve Elif in babası 5 yıl boyunca sınıfa belki de hiç gelmemişti.....Burada görünce  oyüzden şaşırdım sanırım...Size   Elif i getirdim dedi..Koridora çıktım, koridorun başında koltuk değnekleriyle biri bana geliyor, baktım Elif, benim nazlı, akıllı çalışkan güzel kızım, hala öyle bakıyorum, niye koltuk değnekleriyle yürüyor ki diyorum , hiç bişey  konduramıyorum..
  Başına köyde ağır bir şey düşünce doktora gidiyorlar, başında hiç bir şey çıkmıyor ama bacağında tümöre rastlıyorlar, ameliyat oluyor, hastaneden çıkıncada ilk isteği babasına, beni öğretmenime götür oluyor..3 katı o haliyle çıkıyor yavrum...İyiyim öğretmenim ,sizin duymanızı istemedim, arkadaşlarımı tembihledim o yüzden, merak etmeyin diye diyor ben ise ...

  Neyse seviniyorum kurtuldu diyorum akıllı kızım bu illetten derken ... Rutin kontrollerinde yine çıkmış ortaya, öğretmenim dualarınızı bekliyorum ameliyat olacağım ...Şimdi sonuçları iyi çıkmamış..Tedaviye başladı, inşallah iyi olacak,...
  Şİmdi ben bu yüreğe dokunduğumu biliyorum da , benim yüreğim ne olacak...

Öğretmenim çok duygulandım... Rabbim öğrencinizi bir an evvel sağlığına kavuştursun inşallah... Ne mutlu size ki o haliyle bile yanınıza gelmek istemiş,sadece yüreğine dokunmamış , kavramışsınız kucaklamışsınız demek ki... Kutlarım öğretmenim..

DENİZ YILDIZININ ÖYKÜSÜ

Bir adam okyanus sahilinde yürüyüş yaparken,denize telaşla bir şeyler atan birine rastlar. Biraz daha yaklaşınca bu Kişinin, sahile vurmuş deniz yıldızlarını denize attığını fark eder ve

-  “Niçin bu deniz yıldızlarını denize atıyorsun ?” diye sorar.

Topladıklarını hızla denize atmaya devam eden kişi, “Yaşamaları İçin” yanıtını verince, adama şaşkınlıkla:

-  “İyi ama burada binlerce deniz yıldızı var.Hepsini atmanıza imkan Yok. Sizin bunları denize atmanız neyi değiştirecek ki ?” der.

Yerden bir deniz yıldızı daha alıp denize atan kişi,

- “Bak Onun İçin Çok Şey Değişti,” karşılığını verir.
Nice deniz yıldızlarını kurtarmaya niyet eden güzel ülkemin güzel öğretmenlerine selam olsun...