Değerli meslektaşım sanki beni anlatmışsın. Benimle aynı sınıfa mı giriyorsun diye düşünmedim değil. Benimde bir kız öğrencim var aynı dediğin gibi bütün sınıf düzenimi bozuyor. Kendimi 1. sınıf konusunda tecrübeli zannederdim bildiğin acemi balığa döndüm. 6. kez birinci sınıf okutuyorum ama bu öğrenciye çözüm bulamadım. Aile birebir konuşmaya çağırdım baba alkollü geldi. Çocuğun yeni kardeşi oldu. Anlıyorum kıskançlık yapıyor ama aileyle de çözüm bulamadım. Her dersimi sabote ediyor. Okuma çalışması yapıyorum ağzında garip garip ses çıkartıyor. Güzel davrandım daha da azıttı, sert yaptım hiç olmadı. Gerçekten artık sınıfa dahi giresim gelmiyor. Evet daha önce kötü öğrencilerim oldu yapamayan oldu biraz geç öğrendiler fakat başardık. İlk defa böyle bir sorun yaşıyorum ve kendimi mesleğe yeni başlamış bir öğretmen gibiyim ve çok mutsuzum...
Aynen ben de çok mutsuzum maalesef..
Onun yüzünden her günüm verimsiz.
İstediğim hiç bir uygulamayı gerçekleştiremiyorum.
Hepsi aklımda kalıyor.
Sessiz durduğu 2 dk yok.
Sırasında otursa ağzı durmuyor.
Garip garip sesler çıkarıyor.
Benden çok dikkat çekiyor, herkesin aklı onda.
Bu sefer yaramazlığa meyilli olanlar da başlıyor ona uyum sağlamaya.
Halbuki onlar onu tek bıraksa belki biraz daha kolay olur işim.
Derdimiz bir değil ki hocam hangisine yanalım.
Bugün sırayı duvara dayadım. Köşeye oturttum.
Yanına en uslu kızımı koydum.
Yol verme ona. Ders boyunca sırasından çıkmayacak dedim.
Bu kez yine sıraların tepesinden atladı. Kızı da rahatsız edip durdu.
Masa altlarında emekledi yine yaptı yapacağını.
Yanıma alıp yazdırdığım iki kelimedir tüm gün zorla.
Etkinliğe bile bensiz el atmaz.
Çok yordu bu oğlan beni..
Okuyamadılar, dikte yapamadılar diye üzülmeye sıra gelmiyor.
Bunlar okuyacak biliyorum kimler kimler okudu desem de bazen yok galiba olmayacak gibi umutsuzluğa sürükleniyorum.
Çünkü ben istediğim gibi işleyemiyorum dersleri..
İçime sinmeyen haftalar sıralanıyor..
