Ne karmaşık bir mesleğimiz var bizlerin.
Tüm enerjini tüketir. Sonra çocuk gözüne bir bakar derin derin ve çaresiz. Sanki öğretmenim ben bu kadarım der gibi içiniz acır.
Yaramazlık umursamazlık içindedir, kızarsın yine de gelir sana sarılır. Bırakamazsın ve gerçekten seversin.
Cuma olsun ,akşam olsun dersin ,
akşam yine onları düşünürsün, içinden gülümsersin.
İçimizde bir pazartesi beklentisi hep vardır. Pazartesi daha iyi olacaklardır.
Üstelik pazartesiyi de içten içe beklersin.
Tükenir umudun ,sonra hep yeniden yeniden. Hatta tatil uzun olur özlersin.