hocam benim listemde 53 kayıtlı öğrenci varyani daha 9 öğrenci eksik yavas yavas geliyorlar ben birleştirilmiş 1 2 3 4 5 okuttum ama bu çok farklı her 2 3 güne bir çocuk gelio ne yapacağımı sasırdım bunlarla sıfırdan baslasak 2 gün sonra gelen nolacak peki ya ondan sonra gelen ya bayramdan sonra gelen...sınıf kontrolü de elden gitti artık....eğitim rezaleti.....gecen gün gelen cocuk çok canımı sıktı dedim ki annesine yenge geç kalmadın mı dedi ki bana vallah hoca önceleri okula gelmek istemiyordu sonra yasıtları okula gidince ben neden gitmiyorum diye ağlamaya basladı bende getirdim hemen dedi..mantığa bak bugün ise veliye neden geç kaldı bu cocuk dedim hocam bizim maddi durumumuz hiç yok dedi diyecektim hayırdır yenge sayısaldan para tuttu heralde eskiden getirmeyip şimdi getirdiğine göre....sanki özel okul kıyı mahalle okulu işte.... 
siz liste deyince benim sınıf listesi aklıma geldi...tam 60 kişi
evet yanlış duymadınız net kemiksiz 60 kişi
devam eden 50 kişi...ancak sürekli devam eden 30 kişi...hadi bakalım çıkalım işin içinden...60ın 10u daha piyasada hiç yok
(biraz argo oluyor ama en iyi ifade eden cümleler bunlar ) müdürümü sağolsun müjde de verdi 4 5 ay içinde hepsi gelir diye
sinirimden gülüyorum artık...ben yine de hedefimi koydum arkadaş 35 kişi tam anlamıyla okuma yazmayı becerirse ben başarılıyım demektir...yok bu sayının altına düşersem o zaman derim ki ben beceremiyorum bi yerlerde eksiğim var...görüyorum ki en büyük verimsizlik devam etmeme ve ailelerin ilgisizliğinden kaynaklanıyor...ailelerin duyarsızlığı en büyük sorun...adam akıllı ellerini masaya vurup çocuklarına desler ki oğlum /kızım sen okula gideceksin başka yolu yok güzellikle veya başka türlü gi-de-cek-sin deseler biraz da evde tekrar yaptırsalar şuan bunları değil de oooo bizim öğrencilerin aileleri çok iyiler çok ilgililer allah onlardan razı olsun bizlerin işini çok kolaylaştırdılar diye cümleler kurardık eminim...ama yok yok yok... her kim ki çocuğuyla ilgilenmiye hemen boynu vurula gibi bir yasa kanun vs olsaydı:) (ki bunu sadece espri olsun diye yazdım ciddiye almayalım) o zaman işler değişirdi... şaka bir yana gerçekten kendimizi bizim çocukluğumuzu bizim ailelerimizi şimdiki ailelerle şimdiki çocuklarla karşılaştırıyorum da bunca olanaklar bunca imkanlar teknoloji kitap defter vs herşey eskiye nazaran daha iyi ancak eskiye nazaran ailelerde anlayış ilgisizlik had safhada... 1.sınıf bu başka sınıflara benzemez eşi benzeri yok dememize rağmen bizi umursamayan bu işin ne kadar ciddi olduğunu kavrayamayan aileler olduğu sürece biz öğretmenler bu kalabalık sınıflarda(mevcut az olsa ayrı ayrı ilgilenelim derim ancak imkansız bu şartlarda) süpermen dahi olsak bu çocukları kurtaramayız gibime geliyor...inanın annesi babası kadar ilgilenen bir ağabeyi ablası olan öğrencilerim var hakikaten anne babalarından daha yakın ilgi gösteriyorlar kardeşlerine....keşke herkes böyle olsa...çocuğa anne babasını değil de anne babaya çocuğunu örnek gösterir hale geldik...vesselam...
