5 yıl boyunca doğu ve güneydoğu da çalıştım. dil probleminden dolayı çok zorlanıyordum. basit bi şeyi bile on kere anlatmam gerekiyordu. trakya ya nerdeyse ülkenin en batısına gedim yine aynı sorunlar. öğrencime çok basit birsey söylüyorum sanki türev integral anlatıyormuşum gibi yüzüme tuhaf tuhaf bakıyor.
üstelik geneli anasınfına gitmiş olmasına rağmen. kırmızı başlıklı kız gibi basit masalları kısaltıp okuyorum. geri dönüt alamıyorum. dinlemiyorlar mı, dinleyip anlamıyorlar mı yoksa ilgilerini mi çekmiyor anlamadım.
Onlara oyun lazım şarkı lazım hocam, masal okurken kurdun sesini öyle bir çıkarın ki herkes şaşırsın. ben mesela geçen gün sınıfta çantamda ne var etkinliğini yaparken parmak kaldıranları seçemeyince gözlerimi kapatıp parmağımı uzatıp dönmeye başladım onlar da dur dediler dur dedikklerinde de dolabı gösteriyordu parmağım ben de gidip dolapla konuştum çantan nerede diye
hepsi kıkır kıkır güldü ve hepsi derse katıldı. Çocuklarla çocuk olmak zor gerçekten her zaman da olmuyor bu tabi sizin de keyifli olmanız lazım biraz. kimse sınıfta sizi görmüyor nasılsa koyverin gitsin öğretmenim
