Başlık "ilkokuma Yazma Günlüğü" olunca ve gün denilen şey pek çok yaşanmılığı içerince size burda konuşulanlardan farklı bir şey sormak istiyorum. Bu yıl ilk öğretmenlik deneyimim ve birinci sınıf okutuyorum. Yıllar boyunca hayalini kurduğum işi yapıyorum yani. Ama hayallerde umulan gerçekte bulunamayınca istifa etmeye kadar varan düşünceler aklıma doluşuyor. Her mesleğin ilk yılları böyle olur denilse de kendimi toparlamakta ve işimi keyif alarak yapta zorlanıyorum. Sizlerin bu konuyla ilgili benzer yaşanmışlıklarınız olmuş muydu ve nasıl üstesinden gelmiştiniz?
hocam olmaz mı. kendi adıma geçen sene 1 kere istifa dikelçe sundum bile kabul etmediler. veliler, köy, çocuklar, en sorunlu köy tahminlerim çoook üzerindeydi. idealistlik diye bir şey beklemiyordum zaten kalmadı da.kendi kendime dedim 3 senedir atanmak için uğraşıyorsan dayan yapabilirisn vb. gibi cümlelerle kendimi telkin ettim. bu sene aynı sorunlar misliyle artarak devam etti mem de hiç yardımcı olmadı sağolsun bugün yarın diye hep erteledilwer. yine sundum istifa dilekçemi her şey gözümden silinmişti yine kabul etmediler. bu sefer kendi kendimi telkin edemedik yaşadıkalrım ağır geldi. psikoloğa gittim birkaç şimdi kimse kimsenin ne dediği umrumda bile değil. ben elimden geleni yapıyorum, yaptım da fazlasıyla o yüzden içiniz rahat olsun. zamanla her şey yavaş yavaş bi şekilde yoluna giriyor hocam
sen sıkıldığında canını sıktığınla kalıyorsun çocuklarını düşün yeter