bi de ses ses okuma mantığı doğru değil mi konuk 35 hocam ben ilk okutuyorum da hece hece okutmak mı doğru
Öğretmenim ses ses okuma da gerekli belki ilkbaşlarda.
Ancak zamanla çalışmalar ilerledikçe doğru ve anlamlı okumaya hazırlık için heceleyerek ve sonrasında tüm sesler bittiğinde heceyi de bırakıp serbest okumaya geçmek gibi bir hedefimiz var.
Önemli olan şu: Fonksiyonu biten bir çalışma şeklini yeri geldiğinde bırakıp (ihtiyaç kalmamışsa-bu aşamayı öğrencilerin seviyesi, şartlar v.sler belirler) bir sonraki aşamaya geçmek.
Örnek bir öğrenci için:
ses ses ekleme (birleştirme)
hece oluşturma
hecelerden kelime oluşturma
kelimeleri kullanıp cümleye ulaşma
cümlelerden metne ulaşma
Bu arada sesler verildikçe yeni heceler, kelimeler, metinler de arttığından ezber bırakılıyor, birleştirme mantığı kavranıyor, bu aşamada heceli okuma, diğer taraftan kavranmış kelimeleri tüm okuma alışkanlığı gelişiyor.
İşte tam da bu noktada öğrencimiz ses ekleyerek yeni kelimeler oluşturur, ancak öğrendiği kelimeyi daha önce kavradığı sisteme dahil eder. Her yeniyi kelimeye, cümleye, metne gönderir.
Göndermek için de gruplama mantığını kullanmayı öğrenmiş demektir. Metne en kısa yoldan ulaşmanın yolu, öğrencimizin önce heceyi, sonra kelimeyi oluşturma ve doğru hatırlama yöntemini de öğrenmiş olması gerekir. Bir nevi kodlama yöntemidir.
Ses ses ekleme devam eder, ancak ses ses okuma mantık kavranmışsa (ekleme-birleştirme) bırakılır, kelimeye (anlamlı olana) hece hece ulaşmak daha ekonomik bir yöntem haline gelir.
Metne (amaç; okur-yazar olarak kendini ifade etme olduğuna göre) ulaşmanın en pratik yolu,
1.Birleştirmeyi zihninde gerçekleştirmek,
2.Hece ve kelimeyi ve cümleyi gerçek anlamda oluşturmayı kavramak
3.Bu üçünü kullanarak metne ulaşmak
Çocuk gerçek anlamda kelimeyi (tüm sesler için) yapmayı öğrendiğinde birleştirme çalışmalarına;
Her kelimeyi okuyabildiğinde-yazabildiğinde hece çalışmalarına;
Her metni okuduğunda, anladığında tekli cümle cümle çalışmalarına (dilbilgisi çalışmaları hariç) ihtiyaç duymayacaktır. Dolayısıyle öğrencimiz ilerledikçe bir önceki öğrenmeleri bir tecrübe olarak kendine saklar ancak yeni vasıtalar edinerek bir önceki versiyonu terkeder. İlerleme mantığı bunu gerektiriyor.
Kısaca; ses ses yerini hece heceye, heceleme de yerini kelime kelimeye, kelime odaklı okumanın da zamanı geldiğinde yerini cümle-metne bırakmalıdır.