Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Yalnızlık buzdan kale.
Ayazı vurmuş kalem tutan ele.
Kelimeleri donuk bir şiirle,
Ağısı durur gidenin.
Asude duruşuma bakma
Dinginliğime aldanma benim.
İçimde fırtınalar kafesledim.
Gelgit sanrılarıma düşen,
Şimşek korkular besledim.
Hayat bizi terketmeden
Tut ellerimden, bırakma beni...

Bir aşkı da közünde küle çevirdin.
Özünde varımı pula çevirdin.

Eğretiymiş bildiğim doğrular.
Yankıymış sesimdeki çağrılar.
Kıymış başımdaki ağrılar.
Sus! Yalnızlığım.
Seni duymaz sağırlar.
Bir kentin ücrasında,
Sesini kim hatırlar?
Ben sevdim.
Yoklukta hayalini, sarı Eylül'le
Gözlerinin yeşilini, ayrılığa inat,
Bir yalnızlıkta olgunlaşarak
Gelişini sevdim, suskunca bekleyerek,
Takılıp uyurgezer hayallerin peşine.
Kaygan yokluğunun zemininden düşmeden
Tut ellerimden, bırakma beni...

Korkutuyor yokluğunda kâbuslar.
Bir şarkı çalıyor,
Her notasında suslar.
Gecede kurt gibi
Kemiriyor bu hususlar.
Ayrılıklar sadece bize mi mahsuslar?
Soğuk suların akıntısına bırakıp,
Dümen kırıp gitme.
Tut ellerimden, bırakma beni...

şiiriniz çok güzelmiş hocam ...

tebrikler güzel olmuş

tebrikler

teşekkürler sevgili arkadaşlar.

tebrikler güzel olmuş

Çok güzel dilerim herkes okur bu şiiri ...

Çok güzel bir şiir hocam ellerinize sağlık..

çok güzel bir şiir olmuş hocam..

çok güzel

mesaj yazan tüm arkadaşlara yürekten teşşekürlerimi sunarım

Nuhisk hocam sıır ıcın tesskkurler

Yalnızlıkta öğrendim ben affı.
Hayatını bıraktığım gibi,
Seni yüreğimde de özgür bıraktım.
Her gün çoğalıyorsa
İçimde kopyaların
Sevdam ağır geliyorsa
Tek kalpte taşımaya
Ağlamam bundandır
...
Bu günüm dünde kaldı
Yarınımda dünler olacak
Her gün güneş doğsa da
Sevdama sıcaklığı vurmayacak
Kederim bundandır
...
Şimdi susuyorsam.
Sevda ağlıyorsa
Başımda yalnızlığa
Aşkımın büyüklüğündendir.
Korkudan değil meleğim.
Kaç yarın yaşayacağı bilinmez
Hasta bir bedende
Bin çığlık boğuyorsam
İtiraf etmeyişim bundandır
...
Korkum alıştığın benliğimden.
Bir anda kopacak olmamdandır.
Son baharı yaşayan ömrümle
Senden kaçıyorsam.
Bir üflemede solacak
Bir mum alazıyken.
Delice sevip.
Bencillik etmeyişim bundandır
...
Korkmadım ne sevmekten, ne sevilmekten.
Korkum alıştığın tenimden bir anda göçmekten.
Duymak istediğin bir af tümcesiyse.
_Beni affet meleğim.
Bu hayat oyununu yalnız oynamanı istemedim.
Seni ayrılıkta yalnız bıraktıysam.
Affet beni!!!
Sebebim bundandır
...
Ömür dalımdan düştü.
Kırılgan ve kuru
Yeşilim kahve tonlara dönük
İçimdeki tek yeşili sana sakladım.
Ölüme paralel bir yol çizerken
Aşkında bir rol istemeyişim.

BUNDANDIR...

Çok güzel bir şiir hocam ellerinize sağlık