Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Ben Fazlaca Bendim, Yalnızken İşte

Bu gün kalemin kırık
Sözlerimde kaçtı,
Sadece itirafındayım yalnızlığın.
Tek elle tutulur yoldaşımdır o benim
Beni kimler bıraktı, hayatını yaşamak için,
Annem işleri için kundakta.
Babam para kazanmak için evde.
Sevgilim korktuğu için aşkında bıraktı.
Bir yalnızlık daim kaldı yanımda.
Kimileri dost dedi,
Kimileri kavgaya karıştı onunla
Sevdiğin öperdi, o küserdi.
Biri sarılırdı, o giderdi,
Ama hepten vefalıydı,
Hep asil, hepten ürkek
Yüzleşecek kadar cesur değil miydimi?
Kim bilir?
Kimsesiz kalmadığında gelirdi.
İç sesiyle konuşurdu,
Sıkılıp gözlerim onu uykuya kapatıncaya değin.
Sonra çıktım hafızamın göğüne
Baktım oradan kuş bakışı geçmişime,
Okurken yalnızdım, çalışırken öyle.
Ben fazlaca, bendim yalnızken işte,
Ne durumsallık vardı üstümde,
Ne kabul görmeme korkusu,
Otuz koca yıl devirdim ben onunla,
Yalnızlık bendim, ve mutluydum bu tanışıklıkla...

ben şiir yazma özürlüsü olaraktan çok beğendimi belirtmek isterim.tebrikler

Seninle Bir Saatim Olsaydı…

Seninle bir saatim olsaydı,
Saymazdım dakikaları,
Sıkıntımı sigarayla yakmazdım.
Her anından zevk alırdım.
Gözlerimden yüreğine sevgimi akıtırdım...

Seninle bir saatim olsaydı,
İçini damalı mavi_yeşile boyardım.
Mavide huzurum olduğunu,
Bir sonraki karede ise
Yeşertilmeye değer,
Bir sevgi bulunduğunu anlatırdım...

Seninle bir saatim olsaydı,
Mutluluğumun elinin tutardım.
Belki kelebek olup sana kanat çırpardım.
Beklide arı olup sadece bir gül özü için yaşardım,
Seninle bir saatim olsaydı,
Kendimi camının ardınki hayale kapatırdım.
O boşlukta yelkovandan kaçmayı bırakıp,
Ve veda cümlelerini duymadan daha,
Akrebi giyotinim yapar,
Sevdanın başını kesecek keskin ayrılığa.
Seni seviyorumlu bir şahadet bırakırdım.
Ve ben o ana kadar yanımda kalmanı dileyip.
Gözüme düşen son ışıkta fotoğrafın olsun isterdim.

Herkesin kendisinden bir parça bulabileceği güzel şiirlerinizi okudum, emeğinize sağlık diyorum...

Mesajları ile beni destekleyen tüm şiir dostu arkadaşlara teşşekürü bir borç bilirim. Yürekten  sevgiler ve saygılar.....

"Kal Diyemedim" beni çok etkiledi.

Kal Diyemedim

Bir fotoğrafla gömdüm ...
Kalbimin son güvercinini.
Bir avuç toprakla örttüm,
Üşüme sende, yalnızlığımın duvarında...
Ruhsuzdu adımlarım, kaldırımlar duymadı.
Yürüdüm; zaman ardında kaldı geçmişim
Okuduğum kitaplar hayal bile etmedi,
Serin hissizliğimde geçmedi kırgınlığım.
Titredi kalem ellerimde üşüdüm...
Aynanın sırrı bile, yalnız seni gördü,
Yüzüm camın bulanık buğularına gizledi.
Söz geçmedi parmaklarıma adını yazamadım.
Kadehler soldu, şişenin diplerinde.
Oynaşan mumları söndü yıldızların.
Pencereme değen gün, beni orada görmedi
Plaklar şarkımızı söylemden sustu.
Seni seviyorum diyecektim.
Sen ayaklandın....
Çığlığıma sözler tutuştu....
Kuru boğazım "KAL" diyemedim!!!

paylaşım için teşekkürler öğretmenim yüreğinize sağlık.

çok güzel şiirler.ellerinize sağlık

Mezarsız Kül Benim...
 
Bir düşteymişler gibi bakıyordum
Renkleri siyah ve beyaz arasında sıralanmış
Sarılmışlar; bir bank da onları kucaklamış.
Kavuşmak sanki onlarda fotoğraflanmış.
Başı düşmüş kızın sevdiğinin omzuna.
Denizde batan güneş saçlarını ışıtmış.

Bir gidişle başlamış onların hikâyesi.
Kızın saçları çığlıklarını rüzgâra bırakmış.
Gözleri yanağından ağlar gibi yere akmış.
Siyah elbisesi ayrılığın yasına kanıtmış.
Detone adımların sesi yavaşça uzaklaşmış.
Aşıklarmış evvelden say ki hiç yaşanmamış.

Sevgilerini taşıyan o kemerin bir ayağı yıkılmış.
Günleri hatıraları gecelere örtmekle geçmiş.
Ruhları aşkın semasında daha bir kayıp imiş.
Özlemleri dillerinde, killi toprak gibi çatlamış.
Suskunluk dayanamayıp aşkı, söz ile ihbara durmuş.
Kavuşmuş iki el, tentene değmiş,birleşmenin huzuruyla
Seyrindeymiş iki âşık aşk adlı bu mestliğin.

Sadece bir fotoğrafın gözünden aşkımı yazdım
Sensizliğin gerginliğiyle suskun bir sazdım.
Ayaz yalnızlıklara teslim, dağlar ıssızlığında karlı bir yazdım.
Dedim: Ey gönül duymadı beni yar!
Harı sönmüş köz ile harflere söz yazdım.

Seni özlemek mi? Tek şeydi bu yaptığım.
Seni sevmekse, hiç vazgeçmedim.
Deme bana!
__Ayrılık da ne ki, unutursun beni nasıl olsa.
Etme be gülüm! Bu cana ölümdür, sevene ise zulüm.
Ateşimi alma benden, ruhumun perçinidir o benim.
Harı sönmüş bir bedende, mezarsız kül benim.
Aspirinli anı suyunda, bir vazoya terk edilmiş
Gün harmanı bir ömürle, solan gül benim.

tebrikler güzel olmuş ellerinize sağlık

tebrikler..

keşke bilebilse insan neyi istediğini
yada kaybetmeden sevmeyi
ama doğruya bu hayat
yanlışlarıyla öğretiyor kendini
bir bakarsın sevda elinden tutmuş
bir bakarsın ayrı sulara yelken açmış.

hayat da insanlar kadar garip
dün sevdiğini bu gün beğenmiyorsun
kaybedince mi özlenir sevgi?
yoksa kayıplar mı, açığa çıkarır onu?

sonra bir anda dank ediyor düşünceler,
hayatın bir sahneden ibaret olduğu,
yeni rollere geçmek için
eski replikleri mi oynamak gerek?
bilmiyorum ne istediği mi?
yoksa hayat her yeni günle
süpriz problemler mi çözdürecek?

hep gidende mi kabahat?
yoksa kalan mıdır kabahatiyle oturan?
kırdı dişlerimi, uykularımı bu demirleblebi sorular.
bir kabahat varsa ben işledim demek geliyor içimden.
sonra gurur ve kibir üstüne bir çizik çekiyor.
bağırsada içsesinden bir özür.
boğazın geçit vermiyor.

ve anlıyorsun sevgini,
iki kelimede kaybettiğini
'Affet beni' söyleyemediğin o iki kelime
seni afetine sürüklüyor.
ve gurur
ve kibir
bütün yıkımıyla
depremin oluyor.

şiirlerinizin hepsi birbirinden güzel..
kaleminize,yüreğinize sağlık

NUHİSK öğretmenim tebrik ederim sizi ..

elinize yüreğinize sağlık