Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Artık suya dahi yazamaz olduk , toprağa rüzgara , buluta ...
Hayat , bir kelebeğin kanadında artık  , bir serabın düşünde .
Bulutlar görüyorum yaklaşan bulutlar dedi ..
Yaklaşan neydi ve neye yaklaşıyordu

Bir  avuç mutluluktu,
Hepimizin  gayesi.
Dünkü sevinçlerin,
Bu gün tutuluyor yası..

            UMUT VE BİZ

İnsana yaşama sevinci verir umut,
Umut olmazsa neşeyi unut.
Biz hiç kaybetmedik onu,
Hep eğlenirdik yılsonu.

Dört yıl önce başladık bir yolculuğa,
Yıllar geçtikçe düşmedik umutsuzluğa.
Bu yolculuk götürecek bizi başarıya,
Aksi halde gideriz mutsuzluğa.

Ne çabuk geçti dört yıl vay vay,
Kalıverdi şurada bir iki ay.
Beş yıl diye çıkmıştık bu yola,
Kalmış sanki geriye bir iki ay.

Ama umut bizim gücümüz,
Dayanır her zorluğa göğsümüz.
Beraber olmasak bile beşte,
Elbet dayanır ayrılığa gönlümüz.

Hani düşmeyecektik umutsuzluğa,
Umutsuzluk götürürdü mutsuzluğa.
Faydalı olacaksak birbirimize,
İnşallah beraber oluruz beşte.

Bizlerin umudu hiç bitmeyecek,
Bazılarınız hasta kalbi dinleyecek.
Kiminiz öğrencisini dinleyecek,
Kiminiz de projeler çizecek.

Tüm bunları umutla bekleyeceğiz,
Birbirimizi çok ama çok özleyeceğiz.
Bazı zamanlar hatırlayacağız birbirimizi,
O anda birden maziye döneceğiz.

Hatırlayacağız altını çizdiğimiz cümleleri,
24 Nisan ve 1 Mayıs’a giden Fenleri.
Çok sevdiğiniz Beden Eğitimi dersini,
Öğrenmek için toplandığımız masa çevresini.

Bavula benzettiğimiz çanta seslerini,
Çabucak biten dört yılın günlerini.
Hatırladıklarımız buruk bir sevinç verecek,
Hiçbirimiz bunları aklından silmeyecek.

Şimdi gelelim yaşadığımız bu günlere,
Hayallerimizi taşıyalım ilerdeki günlere.
Tüm bunların anahtarı umuttur dedik,
Hiçbir zaman kaybetmeyeceğiz onu dedik.
                                                     
                                           Nisan 2012
                                       4/A Sınıf Öğretmeni

Yorgum ışıklar  baygın çağırır
Günün çağlayanından dökülür akşama.
Kartalların sırtında baykuş bağırır
Dün okunur,hüzün dokunur  cama..

Akşamın benzi sararmış
Kızıla boyun bükmez karalar..
Candan öte canlar varmış ;
Kör kütük ollup yaralar..

 ÇOCUK

Küçük bir  çocuktu büyük hayalleri olan,
Umutları vardı güzel yarınlar için,
Bir kelebeğin kanat çırparak uçuşu, 
Saatlerce mutlu olmasına yeterdi.

 
Dünyasındaki her şey güven verirdi,
Başını okşayan sıcak bir el,
Kendine gülümseyen samimi yüzler,
Sevgiyle bakan masum gözler...

 
Zaman geçtikçe büyüdü çocuk ,
Güzel olan her şeyin ışığı söndü sanki,
Tükendi her şey bir bir,
Sevgisi, umudu, güveni,  gülümsemesi...
                            Aysel

Güzel günlere yelken açmak için sevmeli insan,
Onca yaşa gelipte sevdaya tutulmadıysan eğer.
Nice aşk hikayelerini anlatma boşu boşuna bilgesizce.
Canın yanmadıysa canan olmamışsın demek canına.
Aşk değil midir; biraz sen biraz ben biraz biz sevgilice?

Adını diyardan diyara ansın göçmen kuşları
Hakkını vermeden seni seven tek canlı kalmamalı.
Masallarda yaşamalı insanlık her çağda seni anmalı.
El üstünde tutulmalı şairler şirini yazmalı, okunmalı
Tüm çiçekler sadece senin için açtığını bilmeli.

                       Santaparis / M.ö. 2000

Biraz çiçek biriktirdim hayırlara vesile
bağrı yanık günlere türkü tutturmalık
şiir aydınlığında güzel bir çift gözle güldümse
sonraya kalan dün
yeşil bakışlı bi’dünya
bin hevesle
kimden bir kelime aldımsa hakkı saklı
dokunsa buluta ağardım ya hay!
ağlasam bulutun hakkı kalır
 küfü karışır gözyaşlarıma
içinde sevgilim geçen şiirler
yazmak isterim
Sevgilim derim say ki ona
yahut hayata
geçip giden günler aramızda hayta
özlem düellosunda susmakla silüetleşen dağılmış bir yalnızlığım kapında
dilimi kuşlar bağlamadan
bileneyim ben hangi şiirin gizli öznesi hangi içli türkünün pare pare hüznünde oyalıyım ya mukallibel kulub

karşılıklı soru işaretleri çengelinde
sevmesem hakkı kalırdı onca güzelliğin
görünmeyen yerlerinden vurulur
ona yahut hayata
bile bile lades aşk neredeyse
çimene çiçeğe yenilmesi kırların
damlanın maviye
çok bulutlu şiirlerin ertesinde

 

içimden uyumak geliyor,her yeni güne hayırla başlamak için...

belki yarın yeniden doğuşumdur,belkide bitişi umudumun....

ben en iyisi yatayım..

Dişlerim

Ah! bu dişlerim

Küsmüş fırçaya, macuna

Köpeği, azı...

birer üçer kaybetmiş

sararmış solmuş

dünyaya.

 

Kokmuş kokuşmuş

kırmızı bir tual

süt şekerim

Nerdesin?



             Santaparis / m.ö. 2004

Ve ben bittim
Bittikti zaten hayallerim
 
Bir umut kafamı kaldırsam
üzerime çökerdi karabasan

Bir saniye
Bir dakika
Bir saat
Bir gün
Bir ay
Bir yıl 
Birce onca yüzce bince
Milyonlarca sonsuzca...
Senin için sessizliğime yazmak istediğim
Bir kelime
Bir kelime daha yazabilseydim
Biliyorum ama
Biliyorum değişen bir şey olmazdı...
     
                             (Hep ben aynı ben)

Biraz his katmak zamana
Bizden olanla başlamak
Biz gibi   bizi  donatan âna
Var olanı candan katlamak..

     ENGELLİ MİYİZ?

Engelli diyorlar bana,
Dayanamıyorum artık buna.
Anlatacağım birazdan sana,
İnanacaksın engelli olmadığıma.

Kaza sonucu kesilmiş ellerim,
Ayaklarımla yemeğimi yerim.
Onlarla suyumu içerim,
Olmuş bana ayaklarım, ellerim.

Ben de engelli bir insanmışım,
Doğuştan yokmuş ayaklarım.
Dizlerimle yol alırım,
Sonuçta gideceğim yere varırım.

Gözlerim görmüyor benim de,
Kör olmuş onlar, damdan düştüğümde.
Zorlanırdım başlarda yürüdüğümde,
Şimdi kolay artık, kulaklarımla gördüğümde.

Patlayınca bomba yanı başımda,
Sıkıntı var benim de kulaklarımda.
Konuşanların dudaklarını okuduğumda,
Mutlu oluyorum onları anladığımda.

Ben de menenjit geçirince küçükken,
Doktorlar yaşamaz bu demişken.
Kekeme olup, kurtulmuşum o illetten,
Bıkmışım bununla dalga geçen milletten.

Şimdi söyleyin bakalım, biz engelli miyiz?
Siz de birer engelli adayı değil misiniz?
Bizlerle yakından ilgilenirseniz,
Bizleri çok mutlu edersiniz.

                                      21.03.2018
                                    Enver ÇOCUK

Gidiyoruz çağı sırtında  taşıyarak
Gidiyoruz yarı kör yaşayarak.
Nefse uyan  harika
Zincirleyen kof kafa!..
Dürüste engel çok
Lafbazana  engel yok.
Kıymsız   doyumsuz  hep efendiyiz
Kim bilir edebin  neresindeyiz..

Dünde kalsın acılar;
Yel gibi  gitsin uzaklara..
Yüreğinde dinmeyen sancılar,
Yol vermesin tuzaklara.
Saate ayarlı ömrün adı,
Bulunmaz  çilenin tadı
Dostlukta yaşanır yâdı
Sır vermesin  tuzaklara..
Döner küle al rengi.
Sabırla bulur dengi
Ruhundaki cengi
Ses  etmez uzaklara..