Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

tabi ki de hayır çabam ve ispatım yok   

O zaman,  şiir yazanın değil ihtiyacı olanındır diyelim.
Sanırım bu daha mantıklı oldu.

O zaman,  şiir yazanın değil ihtiyacı olanındır diyelim.
Sanırım bu daha mantıklı oldu.

Evet olabilir

Güne un ektik
Bereket doldu
Umut ektik
Hareket..
Elem ekmek neyine
Veren  bilir sonu
Yeterki anla oyunu
Elem ekmek neyine
Ufak iradenle
Bulamazsın sonunu...
Sen evde ana
Bahçede rençber
Kaderinde yer almış
İki dünyalık rehber...

Yaşamışlığımın yanında yaşamadıklarım,
Sohbet koyu gece yarısı kimin umurunda.
Korkuyorum kavga çıktı çıkacak,
Ben benimleyim... Sorma...

Kar yağar
Muhabbet tüten evlerin üstüne..
Kar yağar
Sıcacık odada
Sıcacık kestaneler sobanın üatüne
Radyoda bir türkü
Götürür gurbetten sılaya
Bir tipi
Alır yüzdeki tebessümü
Dağ bayır savurur
Bir yolun yamacında
Estirir ne varsa
Memeketten
İnsanlıktan yana.
Koyusu sohbetlerin
Doyulmayan muhabbetlerin
Demini artıran
Buğulu çaylar
Can katar
Soğuktan yana ne varsa
Paylaşarak
Yaşayarak
Isıtır kışı
Ancak vererek
Alır kişi...

Oldurmaya uğraştıkça olmadı
Toplamaya çabaladıkça dağıldı
Gayret harcadıkça hüsran oldu
Ele dolan bir avuç hüzün oldu.

İçinin dağlarından esen rüzgar
Ağacını terk eden yaprağın,
Toprağa örtü olmasıyla başlar sonun başlangıcı
Yarım kalan hayatın,
Kayıp bi hikayesı,
Çeyrek bi düşü
Sonu gelmeyen bi özlemin
Yıkık bi suskusu kalır göğsünün ortasında
Yüzü asık bulutların solgun güneşi ,
Yorgun denizin kırgın dalgaları  olur derdi Annem !
Dilsizliğim taş duvar gibi
Surlara sızan imkansızlığından...

                  ANNEMİZ
 
Daha biz doğmadan başlar çilesi,
Ne gündüzü bellidir ne de gecesi.
Kızgın güneş altında kalsak;
Hiçbir zaman kaybolmaz gölgesi.

Hayatın her döneminde yanımızda,
Nerede olsak o hep aklımızda.
Canımız yansa adı ağzımızda,
Bir bakmışız hemen yanı başımızda.

Bir kuzucuğum demesi yeter bize,
Duyduğumuz anda oluruz pür neşe.
Neşemize neşe katar her an,
Bizimle mutlu olur her zaman.

Bazen olur bize bir arkadaş,
Bir bakmışsın en yakın sırdaş.
Tüm dertlerine ortak olur,
Çözüm bulamazsa mutsuz olur.

Her zaman her yerde bizi gözetler,
Umutla büyümemizi bekler.
Her yaramazlığımızı genelde affeder,
Affedemediği zaman yine sabreder.

Versek ona dünyanın varlığını,
Ödeyemeyiz hiçbir zaman hakkını.
Onsuz bir hayat tatsız, tuzsuz.
Onsuz bir dünya ise susuz.

Ona verilecek en iyi hediyemiz;
Onu çok sevdiğimizi söylememiz.
Duyduğu zaman bu sözümüzü;
Mutluluktan yaşarır kömür gözü.

                                   Mayıs 2012
                                 Enver ÇOCUK

Bakma kalemin yazmadığına leylim
Gene gecedir ya biraz ondan
Biraz mevsimden
Şaşırdı gerçi sen gideli mevsimler
Cemre düşüyor ilk yazda
Gül açıyor zemheride
Bakma kalemin yazmadığına leylim
Kırdığın günden beri
Hükmü sendedir
Kalemin de kalbimin de...

Fecrin sabaha  karışması
İnsanın toprağa
Tohumun ağaca
Sisin belirsizliğe
Rüzgarın bilinmezliğe ...
Ne görüyorsun tüm bunlarda dedi
Yol dedim yola düşen uzaklaşır uzaklaşan yakınlaşır


 
(Bir gezginin yalnızlığında ve ruh dinginliğindeyim  eksik olan çay   . Çayın yokluğuna da selam olsun sıkıntı yok  )

Fecrin sabaha  karışması
İnsanın toprağa
Tohumun ağaca
Sisin belirsizliğe
Rüzgarın bilinmezliğe ...
Ne görüyorsun tüm bunlarda dedi
Yol dedim yola düşen uzaklaşır uzaklaşan yakınlaşır


 
(Bir gezginin yalnızlığında ve ruh dinginliğindeyim  eksik olan çay   . Çayın yokluğuna da selam olsun sıkıntı yok  )

Çaynız bizden öğretmenim.
Yüreğinize sağlık.
🍵🍵🍵🍵

Zordur hamken pişmek
Doluyu karı yemeden
Rüzgara direnmeden
Meltemi giyinmeden
Piştim diyemezsin.
Zordur  Güneşte yanmak
Sele dayanmak
Her gece ölüp
Her sabah
Dirilip uyanmak..
Beklenmedik zamanda
Dal yaprak dökmek
Gerekirse  taşları sökmek
Dağları aşıp
Yerle selamlaşıp
Vadilerde hemhal olmak akarsuyla
İçine gözyaşı yerine
Yüreğini akıtmak
Zerrelerle karışıp
Hemdert olup
Hem medet ummak.
Açınca sinesini göğe
Açınca ellerini
Kuş gibi olup
Uçmak    ,   uçmak..

Şimdi bahardır leylim
Kaç zamandır kaçtığım bahar
Bir sabah alacasında çalmıştır kapımı
Yaprağın kımıldamadığı Çayırbaşı ovasında
Seherdir leylim
Olsa olsa birkaç serçenin kanat sesi
Bir de olmayan rüzgarın serinliği

Bahardır leylim
Bahtar Kuyu'da ayçiçek
Söke'de arpa
Filiz vermiştir umut
Bana sorarsan gençliğim vardır
Meşki bilmez aşığa sorarsan..

Gene kedere yazılmıştır kağıt
Kağıt bilmez mi sanırsın sevinci
Havşo'da zemheri
"Gözlerim nemli
Gözlerim namlu!"

VAKTİ ÖLÜM
Her canlının başına gelir,
Haber verilen vakti ölüm.
Bunu kaç kişi anlar bilir,
Sona erilen vakti ölüm.

Kimi der ki, hayatım bitti,
Kimi der, buraya kim itti,
Haber verilen bir gerçekti,
Hesap görülen vakti ölüm.

Salalar okundu duymadın,
Kitabın emrine uymadın,
Saçına ak düştü aymadın,
Kabre girilen vakti ölüm.

Dilde kelimeyi şehadet,
Kaybolur birden cümle dert,
İnanmayana ise çok sert,
Cezayla biten vakti ölüm.

Kimine göre çok özeldir,
Cennetten uzanan bir eldir,
Müslümana ne de güzeldir,
Burunda tüten vakti ölüm.
     Osman Ali Aydın 26 şubat 2021
Önümüzdeki salı günü hür fm radyo programı konukluğum
nedeniyle bir şiir yazayım dedim. İlham böyleymiş. Allah hayırlı ölüm nasip etsin.

Bardağımı doldururum umutla
Arkadaşlık ederim çayımla
Biraz hüzün biraz hayel yudumla
Belki duamı kabul eder Yüce Mevla