Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Gün eskimez sevgi dolu yüreklerde
Hep aydınlığa güzele bakar.
Bir dal çiçekte görüp hakikati
Şükür halkasına sabır takar..
İğnesi ipliği hazırdır
Çözülen üzülen yerler için
Diker diker..
Iraklardan duysa dertler
Duasıyla  çare bekler.
Koyusu zifirisi yoktur gecesinde
Bin kelam eder bir hecesinde
Varlığa da duacı
Yokluğa da duacı
Yoktur ondan eksilen..
İki cihanda  için
Böyle bulmuş miracı..

Gün biter
Zaman biter
Güneş gider
Herkes çekilir gider
Gece yarenlik eder
Sen kalakalırsın
Başbaşa  derdinle
Bi de O
Yavaş yavaş anlat
Usul usul süzülsün dert
Bi O dinler bi O'na anlatırsın
Dök heybendekini
Çıkar içindekilerini
Yaksada içini
Çıksın lav gibi
Kavursun geçtiği.yeri
Bi O'nun yeter kudreti
Dindirir bütün dertleri

       Yarın ANNELER GÜNÜ
       Hatırlamak erken olsun biraz.         


                      ANNEMİZ
 
Daha biz doğmadan başlar çilesi,
Ne gündüzü bellidir ne de gecesi.
Kızgın güneş altında kalsak;
Hiçbir zaman kaybolmaz gölgesi.

Hayatın her döneminde yanımızda,
Nerede olsak o hep aklımızda.
Canımız yansa adı ağzımızda,
Bir bakmışız hemen yanı başımızda.

Bir kuzucuğum demesi yeter bize,
Duyduğumuz anda oluruz pür neşe.
Neşemize neşe katar her an,
Bizimle mutlu olur her zaman.

Bazen olur bize bir arkadaş,
Bir bakmışsın en yakın sırdaş.
Tüm dertlerine ortak olur,
Çözüm bulamazsa mutsuz olur.

Her zaman her yerde bizi gözetler,
Umutla büyümemizi bekler.
Her yaramazlığımızı genelde affeder,
Affedemediği zaman yine sabreder.

Versek ona dünyanın varlığını,
Ödeyemeyiz hiçbir zaman hakkını.
Onsuz bir hayat tatsız, tuzsuz.
Onsuz bir dünya ise susuz.

Ona verilecek en iyi hediyemiz;
Onu çok sevdiğimizi söylememiz.
Duyduğu zaman bu sözümüzü;
Mutluluktan yaşarır kömür gözü.

                                   

Sensiz geçen bu kaçıncı gün bilmiyorum..
Böyle giderse, artık kaç günüm kaldı onuda bilmiyorum..

Ümit inanca kardeş
Canına eş cananına eş.
Bırak beynindeki feryadı figanı
Önce içindeki kişiyi tanı..
Yeis düşmandır er olana
Selam doğru yolunda kalana.
Dert büyük
Dert koca yük
Alnında parlıyor..
Yarının  ışıkları
Sevdasına  koşuyor
Peygamber aşıkları..

Suskunluklarımı da alıp gidiyorum
Bir yol ,bir iz, bir işaret, bir gökkuşağı...
Yürürken ;  geceye dair , umut heyecanında notlar aldım
Parlayan bir yıldızın peşinden koşan bir adam ...
Bu gidiş nereye ?


(düş gezgini olmayı özlemek ... reelin  çamurluğu )

☘️🌷🌿
Yalnızlaştırdı beni doğru bildiklerim
Oysa hakikatı anlatır dizelerim

Lafı yormaz, sanı sormaz bu dilim
Ah bu dilim etti beni dilim dilim...

Kimi uçtu  kuş oldu
Kimi düştü düş oldu.
Kör kuyulardan ses yükselir
Yavru ceylanlar nefes verir.
Bu ne biçim medeniyet
Birine ilaç
Diğerine  ecel
Hainlik diz boyu
Hainlik  derin kuyu.
Hakikate sağır olmuş köleler
Oyucak yerine  ateşlere koşuyor bebeler..
Zalim zafer benim der
Mazlum gülümseyerek
Şehadet eder..

Bir de sen gitme yüreğimden,
Beni öksüz bırakma derinden,
Ne o,memnun değil misin yerinden,
Bir sen kaldın dünyamda güzel bildiğim...

Acılarım bana zaten yetiyor,
İçimdeki yara,beni yavaş yavaş tüketiyor,
Bil ki ömrüm ha bitti,ha bitiyor
Bir sen kaldın gönlümde,güzel bildiğim...

Sen de gidersen alamam nefes,
Zaten bende,senden başka kalmadı heves
Hala yüreğimde misin,ne olur ver bir ses
Bir sen kaldın umudumda,güzel bildiğim...

sana şiirler mırıldanmayı unutmuşum
kuytu bir akşamda ters köşeydin sen

çocukça salınmaktan bitkin
az nakaratlı şarkılarda sesime karşılık sen



güzel şiir yaz buyruğuydun sen
şiirde güzel yazılan

arta kalan mevsim buhranıydın
hem güzele şiir yazdırandın



terennümname olur kalırdın aklımda
çoğunluk hüzünle yalvaç
anılması en zor hatıraydın sen



yardım eli uzatan ıhlamur teliydin
bekleyişler çoğaltan kalbimin çiçekleri
odacıkları sana örtülü
pencere önleriydin mutluluk resimleri sen
say ki son bir gayretle

unutulmaya uğurlanan..."

Raks eden yağmur tanelerinin yolunu gözleyen
Çöllerin sabır arınmışlığı
Gözü yolda olanın  düşleri de yoldadır
Hazan ve hüzün günleri geride kaldı mevsimlerden çöl !




(Gözü yolda olanın  düşleri de yoldadır   ... bu  sözüm   literatüre yol bulamıyorsa da  Eğitimhane sitesinin   kalıcı özlü  sözü olsun )

Her kuyunun bir Yusufu
Her dağın  bir Ferhatı 
Her çölün bir Mecnunu varsa
Yola revan olmuştur zahir..
Çoğaldıkça sayıları
Kıymeti düşer bir vakte.
Heyhat  mecnun Leylalar  bulmuş
Ferhat makineyle delmiş dağı
Kuyuların başında sahte Yakuplar
Şirinler  Aslılar isimde kaldıkça
Gerçek  güzeller kaybolmuş ayrı ayrı.
Elde yalnızca ünü  dolaşan
Adı ülkeler aşan
Yiğitlere  sevda kalmamış, gayrı ..

Karanlığın içinde bıraktım yalnızlığımı
Sen elimden tuttuğun andan beri.
Araladım, düşlediğim huzurun kapısını
Seni yüreğime yazdığımdan beri.
Ne karanlığıma döneyim,
Ne de yalnızlığıma.
Araladığım huzurun içinde olayım.
Büyük hayallere inat,
Küçük ama sonsuz mutluluklar ile dolu...

Yol bizim köy bizim
Giden gelen biz değil.
Soy bizim arz bizim
Dile düşen biz değil..
Aslımız astar oldu
Akraba  yaban  oldu
Ne oldu ,bize ne oldu..
Azar azar.
Afet oldu, tufan oldu..
Savruldu gitti benliğimiz,
Şaştı taklide geçince,
Bir yaralı ceylan oldu gençliğimiz
Kendine özentiyi seçince...
Ana baba  evlat gibi terslenir
Son model telefona hırslanır
Tüketimde ivediye hızlanır
Kendine caka aşkı düşünce.
Hayıra gelemez, yoktan anlamaz,
Fedakârlık saygı uçmuş yakalamaz
Ana evladı
Evlat  anayı anlamaz
Kusur üstüne kusur ,nazlamaz
Bir yüz ki
Bin  hatada kızarmaz..
Ne ara düştük bu kadar aşağı
Edepleyemedik bir karışça  uşağı..
Cahil ile bilgin karıştı
Kafada, gözde  gösteriş yarıştı..