Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Sevdamı yağmurlar bilsin


Bana yar değilsin elsin
Ben gülmedim bahtın gülsün
Bulut bulut insin yere
Sevdamı yağmurlar bilsin


Taşkın nehirken durulan
Hasret yolunda yorulan
Hüzün elinde savrulan
Sevdamı yapraklar bilsin


Sensiz zehirdir içtiğim
Derdimle kefen biçtiğim
Kara koynuna düştüğüm
Sevdamı topraklar bilsin


Bana yar değilsin elsin
Ben gülmedim bahtın gülsün
Bulut bulut insin yere
Sevdamı yağmurlar bilsin

Çepeçevre kuşatmış sis
Çiçekli dağlarımızı
Kardelen ne renk
Nergisler sümbüller ne renk unuttuk
Yanına yaklaşamıyoruz güvercinlerin
Uçurtmalarımız göz hapsinde
Yalken açamıyor gemimiz şafaklara
Hayır o kadar da değil hani
Birazdan bir kelebek çırpacak kanatlarını
Hafif hafif

Ağlama bebek sus
Ne sis kalacak ne pus

Sensiz  kendimde değilim



Yıkıldı gönül sarayım
Sorma  eski ben değilim
Yara içinde yarayım
Sensiz  kendimde değilim


Hangi denizde vurgunum
Hangi meçhule sürgünüm
Bu aralar çok durgunum
Sensiz  kendimde değilim


Yüreğim suskun dilim lal
İçimde kopar ihtilal
Yaşadığım günler hayal
Sensiz  kendimde değilim


Hangi denizde vurgunum
Hangi meçhule sürgünüm
Bu aralar çok durgunum
Sensiz  kendimde değilim

Akşam ufuklarda  kızıl tül vardır
Gecelerde zarı zarı gül vardır
Bahar mı sanırsın kalbim aylardan
Her ayrılıkta sarı eylül vardır


Ağlayan gözleri bulutlar örter
Son kuş  kanadında  hüzünler  tartar
Düşer de yapraklar bir bir  dal titrer
Her ayrılıkta sarı eylül vardır


Akşam ufuklarda  kızıl tül vardır
Gecelerde zarı zarı gül vardır
Bahar mı sanırsın kalbim aylardan
Her ayrılıkta sarı eylül vardır

Adını anınca baharlar gelir
Seni bilmem buna kalbim  aşk diyor
Adımlarım sana doğru yönelir
Seni bilmem buna kalbim  aşk diyor


Gecelerde uyku tutmaz gözlerim
Bozulur anlamlı olmaz sözlerim
Seni yanımdayken bile özlerim
Seni bilmem buna kalbim  aşk diyor

Yıllar var ki bu dilim
Her nefeste söyledi ismini
Gözyaşlarımla ıslandı mendilim
Bir gün olsun duymadın sesimi.

Sisli gecelerde adınla yaşadım
Sarıldım gözlerine düşürme beni
Bir el çekerken girdaba adım adım
Sarıldım gözlerine düşürme beni


Yüreğimi harap etmesin  fırtına
Atma beni meçhul şehirler ardına
Sığındım yalnız  kuş gibi kanadına
Sarıldım gözlerine düşürme beni


Yaralıdır kanadım uçamam gayrı
Geçemem tepeleri aşamam bayrı
Fazla yaşamam senden kalırsam  ayrı
Sarıldım gözlerine düşürme beni

   Sen  benim  kutsalımsın
 
  Gençken, dipdiri  yaşamayı bilmezken,
  Nasıl  sakladım  seni  herkesten!
            Çünkü;
    Sen  benim  kutsalımsın

  Okuduğum  kitaptın,
  Yanımdan  ayırmadığım.
  Gözbebeğimde  hep  sen  vardın,
     Zira;
  Sen  benim  kutsalımsın
 
  Sen  benim  kutsalımsın
  Okuduğum  kitapsın
 
  Hürriyete  açılan  kapımsın  en  canlısından,
  Sen  benim  kutsalımsın!!
   Sakındığım
    Sakladığım
    Yazılı  yapraklarım
   Kutsal  kapım
  Sen  benim  kutsalımsın!!
 
   

Ben seni candan severken
Başkasına heves olma
Yandım yanacağım kadar
Ateşime nefes olma


Gündüz kısa gece uzun
Odamı  kapladı hüzün
Aklımdan çıkmazken yüzün
Perdeleyip hayal olma


Baharda renklerim solgun
Bak kalbime nasıl durgun
Gönlünden edip de sürgün
Ahirime sebep olma

                İhtiyar
yüklenmişsin Derdi Kederi Omuzlarına,

ilerliyorsun Bilmedigin Bir Yolda.

yolun Üstü Pusu, Üstü Karanlık,

ne Bir Yıldız, Ne De Parlayan Bir Ay...

etrafın Tenha, Sagında Solunda Çakallar,

oysa Senin Gözlerin Çakmak Çakmak.

durma Sakın Soluklanmak İçin.

keser Solugunu Bu Çakallar.

yolun Sonu Nereye, İhtiyar !

ikimizde Biliyoruz Oysa

ölümdür Bunu Uçu.

ya Başında Öleceksin Yolun Ya Da Sonunda

oysa Sen Çoktan Koyulmuşsun Yola.

yükün Ağır İhtiyar Çok Ağır,

koşuyorum Ardın Sıra Paylaşmaya

korkuyorum Da.

ya Yolun Sonuna Ulaşırsa Bensiz,

ya Bir Pusuya Takılırsan Çaresiz.

durma İhtiyar Devam Et.

yaklaştım, Çok Yaklaştım

duyuyorum Dermansız Dizlerinin Ağrısını,

hissediyorum Kalbinin Sızısını,

yükün Büktü Belini Biliyorum.


ahh İhtiyar Ah:

benim İçin Mi Yıktın Bu Köprüleri,

sana Yetişemeyin Diye Mi

çok Mu Gördün Yükünü Bana?

oysa Çok Yaklaşmıştım Sana.

ve Huzur İçinde Uyandım Uykudan

ama Biliyorum Ki İhtiyar

ulaştın Yolun Sonuna

Işık olsun diye bana
Gözlerinden siyah aldım
Dua kıldım  Yaradan’a
Kara sevdalarda kaldım


Umutlarım kaldı yarım
Dert üstüne dert koyarım
Beni anlamayan yarim
Kara sevdalarda kaldım


Bahar görmedim kıştayım
Nerde hüzün ben baştayım
Gözde süzülen yaştayım
Kara sevdalarda kaldım


Hasretler geçti elime
Suskunluk çöktü dilime
Kimse gülmesin halime
Kara sevdalarda kaldım


Işık olsun diye bana
Gözlerinden siyah aldım
Dua kıldım  Yaradan’a
Kara sevdalarda kaldım

Sen geçtin gözlerimden


Yağmuruna karına
Dert içtim sözlerinden
Yürüdüm efkarına
Sen geçtin gözlerimden


Hasret büker kolumu
Bulamadım yolumu
Düşündüm de  ölümü
Sen geçtin gözlerimden


Geceyle  gündüz gibi
İğne çuvaldız gibi
Kayan bir yıldız gibi
Sen geçtin gözlerimden


Aradım nerde elin
Dert basar geceleyin
Varsa bir çare söyleyin
O geçer  gözlerimden


Hasret büker kolumu
Bulamadım yolumu
Düşündüm de  ölümü
Sen geçtin gözlerimden

 Gecem rahat geçmedi
 Okey masasında uyurken
 Biraz da boynum tutulmuş
 Rüyamda taş çalarken

BU ŞİİR LE 2001 de Birinci olmuştum.Demek ki çok eskimiş. Yazarken o kadar heyacanlıydım ki!Oysa şimdi.....
YİNE SEN
Günle doğarsın her sabah yeniden,
Düşersin yola şikayet etmeden,
İçindeki volkanı tüketmeden;
       Ömrü aşınıp yüreği dolan sen,
       Ey Kaf Dağını süsleyen öğretmen.
Koş çocuğum,koş ikinci yuvana,
Seninle dolan zaman ve mekana,
Taşsın çiçekler,taşsın dört yana;
       Ülkeden büyük gönüllere padişah sen,
        Ey saçlarında kahır dokuyan öğretmen!
Beynin alimisin,sevginin ozanı,
Gezdirip diyarları,hep hasret bozanı.
Elinde kaynıyor ilim,irfan kazanı;
        Kin nefretten arıtan yine sen,yine sen;
        Ey eserine aşkı nakşeden öğretmen!
Sevdalısın bu yoldaki akışa,
Sevdalısın çocuktaki bakışa.
Her derste çıkıyorsun yokuşa;
       Sen en sevdalı,en güzeli seven;
        Yoluna gençliğini veren öğretmen!
Karnede umutlar yaprak yaprak dökülür,
Çocuksuz okulda senin boynun bükülür.
Birlik beraberlikle nice dertler sökülür;
        Her EYLÜLde yeşeren yine sen yine sen,
        Gönüllere binbir renk verensin öğretmen!
Bir yurt var emektar gözlerinde,
Büyük gelecek umut veren sözlerinde,
Evreni kucaklayan koskoca yürek sende,
         En yıkılmaz kale yine sen yine sen;
         Maziden atiye köprü kuran öğretmen..!
Doğunun soğuğunda yapayalnız üşüdün,
Milletin derdini hep kalbinde taşıdın,
Yedi bölgede yedi iklim yaşadın;
         Fakiri zengini bağrına basan SEN;
         Ey ömrüne ömür sığmayan ÖĞRETMEN!!!!!
           
[/quote]

Siyaha verdin gündüzlerimi
Gittin gideli   kalbim ışıksız
Bir bir söndürdün  yıldızlarımı
Geceler  sensiz nasıl da yalnız


Paylaşmaz rüzgarlar kederimi
Duman  bürür örter  gözlerimi
Şikayetim   kifayet eder mi
Geceler  sensiz nasıl da yalnız


Gözlerim gözlerini  arar da
Cevapsız sorular duvarlarda
Nefesim inler hatıralarda
Geceler  sensiz nasıl da yalnız


Paylaşmaz rüzgarlar kederimi
Duman  bürür örter  gözlerimi
Şikayetim   kifayet eder mi
Geceler  sensiz nasıl da yalnız