Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Kindarım ben
Topuğuma vuran
siyah kundurama bile kin tutarım..

Yasını tutmuş
Eskisinn diye farelere emanet
siyah kazaklarım...

Kindarım ben sevgili
Kırılan kalbi
Onaramaz senin safsataların
Kindarım

Unutamayan gözlerime kin tutar
Kan çanak olana kadar ağlarım...

Kindarım ben sevgili
Bahara,geç açan dağ zambaklarına
Çiğdemlere kin tutarım..
Suçu yok bilirim onların
Lakin;
kalbi öldürürmüş kin
Ölsün; diye bunca kin tuttuklarım.

Ah alın yazgım
Unuttuklarım..

Eylül ağlıyordu
Geçmişinde bir aydınlık bahar
Umutlarında taze yarınlar
Şimdi dalından düşen yaprak
Bahanesi sonbahar..
Eylül ağlıyordu
Kanadı kırılmış dalın
Mecalsiz yaprağı
Sararıp solan umut
Şimdi aşkı olmuş toprağın..
Ki toprak beklemez
Bilir ki gelecek
Ağlasa da Eylül
Yaprağı terk edecek..

Eylül ağlıyordu
Gözyaşları dahi viran
Bir köhne çınar yaprağı
Bir sokak lambası
Sararmış
Kararmış
Atıversen küsmez
Satıversen gücenmez..

Bakışlarında sevdanın
Kim gördüyse Eylül’ü
Kim şahit olduysa
Hüznüne yaprağın
Kim artık beklemiyorsa
Eylül’e ağlıyordu…

Bir dokunsan bin ah işitirsin

Yıllar mı yorgun gönlüm mü yorgun
Nisan yağmurları yağar durmadan
Yüzü mü solgun bahtım mı solgun

Şiir yazsam giden anlamaz
Şiir yazsam giden dinlemez
Sen giderken ardından
Şiir yazdım.
Senin bilmediğin birşey var artık
Gidenin şiiri.

Geri getirmek mümkün olsa yılları
Çocukluğum mu gençliğim mi
Yoksa kaybolan hayallerim mi
Geri getirmek mümkün olsa

Gün geceye dönerken
İçimde titrek kandiller yanar
Yanar da içi mi yakar
Gün geceye dönerken

Hangisini geri getirsem
çocukluğumu başkaları şekillendirmedi
yağ satarım oynadım kuralı büyükler koydu
körebe oynadım hep ebe ben oldum
çünkü çocuktum.
Hayellerimi geri getirsem
her hayalim hayal kaldı geçmişte
bir hayal kurdum
abartma dediler
bir hayal daha kurdum
olur mu öyle şey dediler.
her hayalime değen bir el vardı
el vardı el olan hayalime değen
en iyisi çocukluğum kalsın
düştüğümde kanayan dizimdeki acıyla
hayallerimde kalsın gökyüzüne gönderdiğim
en iyisi yarın güne
kahkahalarla gülerek başlayayım
elimde bastonumla.

(balarısı16 hocam affınıza sığınarak)

işte yine sensiz bitti gün

işte yine sensiz başladı gece
oysa tek biten hayaller
bilsem ki geleceksin yeniden
inan kendimi yakarım bir an düşünmeden
oysa ne fayda her yanım eksik
tıpkı umutlar gibi
her yağmur bir kor yüreğimde
her bahar yeni bir acı
her çiçek gözlerin sanki
ama her göz yaşı bir yangın içimde
olmuyor yağmur değmiş üzüm gözlüm
acın hep aynı nihayetinde ayrılık
ama hasret bir pranga boğazımda
senin gideceğini bile bile yaşadım
tam on bir ay
oysa tutamadım ellerinden
nasıl yaşadım böyle acıyla
şimdi kavuşmak sana
bilemem saat kaçta

Nisan yağmuru gibiydik Eylül ü beklerken
Sakince gelen bulutlardan dökülen damlalar gibi savrulduk her bir yana, yana yana
Gitmekle kalmak arasında hep Araf ta
Sonu sen olmasını dilediğim çıkmaz sokaklarda.
Sonumuz kalabalık içinde yalnızlık olsada...

'Seni seviyorum' dedim
İnanmadı..
Düşündüm nasıl düşünmez
Ya gerçekse
Ya sevmezse bir başkası onun kadar
Düşünmedi..
Düşündüm, gözyaşlarıma inanmayan
Hak etmiyordu sevilmeyi..
Ama vazgeçersem sevmekten
Ona benzerdim
Daha çok sevdim..
Daha çok ağladım..

Şu garip dünyanın bir yüzü kara bir yüzü gün,
Geçiyor ömür,bitiyor avuçlarımda koskoca  dün...
Lal olsun diller,lal olsun adı geçmeyen sözler,
Bir yürek ki yalnız seveni,sevileni özler...

Boğazında bir düğüm vardı
Yaşanmamışlıklar adına yaşayamadıkları adına
Koskoca bir düğümdü sevdası boğazında
Ölürüm diyordu bir gün bu kara sevdayla
Son nefesinde düğüm çözüldü ama ne fayda
Mahşer iyi ki var sevgili işte o gün soracaklar sana
Kimi sevdin daha çok acaba...

Sen bilemezsin
Düşlerin karadır senin
Kalbin kara..

Sevinçlerin ak değil
Gülüşlerin sahte
Aşk nedir,
Sen bilemezsin..

Günaydın gülen yüzüm
Günaydın..
Bir gün daha sensiz
Bir gün daha kimsesizliğimle sessiz
Yazmakla biter mi bu çaresizlik