Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Ben kendi halinde bir çoban,
Umutlarımın peşinde kavalımla.
Yağmur yağmış sırtımda koca bir kepenk
Umutlarım ıslanıyor.içim buruk.

Ben dertli halinde bir çoban
Gözlerimde dağların sisi.
İçerimde eskimeyen bir sevda
Yüreğimden besleniyor,kalbim kırık

Sıra bende diyordu
küçük çocuk
sıra bende

elinde tuttuğu
küçük elma şekeriyle

sıra bende diyordu
yeter hayatta gülme sırası
bende artık diyordu.

sıra bende dıyordu
 yaşlı adam
 sıra  bende

kendini yasladığı
eğri bastonuyla

sıra bende diyordu
yeter hayatta gülme sırası
bende olsun artık diyordu.
Elma şekerli mutlu çocuğu kıskanarak.

Hepsi çok güzel...

Oysaki sıranın başını
zenginler tutmuştu
kendileri için
eşleri için
doğmamış çocukları için
elma şekerli çocuğun
elma şekerini
ihtiyar adamın elindeki
bastonu alarak
koca bir kahkaha daha attılar
hayata inat paralarını sayarak.

Sıranın başında zannediyordu
kendini zengin,
sıradandı oysa
elma şekeri
elma şekerli çocuğun elindeyken tatlıydı.
bastonsa yaşlı adamın elinde güçlüydü.
Artık paramparçayd herşey
elma şekersiz, çocuk mutsuz
yaşlı adam bastonsuz,dirençsiz ve güçsüz

Kelimelerin Akşamı/ Erciş

Yürürsün
Bomboş odalara
Hedefsiz, amaçsız, dünsüz ve yarınsız
‘’Yalnızlığın ise üzerine oturan bir giysi gibidir’’
İlerlersin
Kimi kez suskunluğuna, kimi kez kelimelerine
Kimi kez…
Artık karanlık sarmıştır bakışım
İşte hayat önümde
Bakış çizgimde
Ona hangi cümlelerle hitap edeceğimi bilemem
Geçmişte ilgisi olmayan bir umut
Hüzün,
Karanlık,
Ve
Geri dönersin
Yola çıktığını bilmeden
Neden döndüğünü de
Seni çağırmamış hiçbir ses
Bir ipliğin sökülmesiyle nasıl yok oluyorsa
Giysiler
Öyle sökülür hayat
Yıllar sonra dönse bile her şey
Dönüşsüz bir eşikte bulamaz seni
Yarıda kesilen bir dizenin virgülü gibi,
Buradayım
Çadıra girercesine girdiğim gecemde
Anısız ve insansız
Çoktan kapanmış bir çağın fosili gibiyim
Telve kadar koyu ve hüzün
Pencereden bakıyorum karanlık geceye
Uzaklarda yanıp sunan
İki –üç ışık kalmış geriye
Hayatın yükünü karartan uyku
Aydınlığa bakan bütün gözleri kapamış
Ama ben buradayım
Yarın bitmiş olan şeylerle henüz aydınlığa kavuşmamış
Belkide hiç başla(ya)mayacak
Ay ise benden uzak bir yerde
Sessizde yok olmaya hazırlanıyor
Artık insan sesleri tükendi
Herkes kendi uykusunun çadırında şimdi
 
Bazen sözcükler anafor olur yakalar bizi ya
Ölüm ile yaşam arasında gelir-gider
Tıpkı Ercişli bir ananın dediği gibi.
 ''Ezee bi göresen, heppi evler yıkılıp dağ taş üstünde kalmayıp bi afattır üstümüze çökmüş''
 
26/11/2011

harika bir şiir

''Dua dua ;yürekler yıkanmış,
Dua dua;gök çalkalanmış.''
Lekeler gül olmuş,
Günahlar solmuş.
İnsanoğlu duayla
Yaradan a yar olmuş.

çocuk irkildi birden
yaşlı adam irkildi.
çocuk elini yaşlı adama uzattı
dede senin bastonun oluru dedi
dede güldü
hadi çocuk gidelim
sana bir elma şekeri alayım
dede güldü kısık gözleriyle
çocuk güldü kocaman gözleriyle
dede mutluydu artık
çocuk mutluydu yeniden
hayat bize ne yapabilirdi ki zaten
en yakınımızda bulalım mutluluğu.
bakalım ne var kesesinde hayatın.

EĞRİ
Bana garip geliyor doğru dedikleri eğriler,
Eğrilerin içinde doğruyu arıyor
Doğruyum diyen -dünkü- yamuk-yumuk eğriler!

S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
18 MART 2013
YOZGAT

doğruyu öğretirken
çok sıkılmıştım
öğretmen bana
derste doğru diyordu doğru
bir noktadan başlar
doğru diyordu dim dik ilerle
şimdi görrünce haytımda ki eğrileri
eğrilikleri
anladım doğrunun kıymetini.
30 Mart 2013 sa 09:36

kardelen dediler ismine
kardelen sadece fotoğralarda gördüğüm
kardelen dediler
zor yaşar hayatı
kardelen dediler buzu sever
baharı bekler
bahar geldiğinde
kardelen gelir
kardelen
demek ki bu
hayatı
hep yalnız yaşar
bilir çünkü
kimse o karda
onu koparmaya gelemez
bu yüzden bir gül gibi
bir vazoda göremezsin kardeleni
kardelen özgürlüktür
özgürlük kardelen.
umuttur kardelen
bir güneşi görmek bile yeter.
mutluluktur kardelen
rengarenk değil
tek rengiyle sevilir.
                       kulut

istenmeyen şiir

sırtımda annemin ördüğü
hırkamla yürüyorum
yağmura aldırmadan.
yağmur yağıyor
bana aldırmadan.
her yürüdüğümde
saçıma düşen bir damla
her yürüdüğümde
gözümden dökülen bir damla.
özlüyorum çok özlüyorum
annemin kızım
şemsiyeni unutma demesini
özlüyorum
kızım üşütme demesini.
şimdi yağmurda
yürürken
şemşiyemin olmayışına
değil
annemin olmayaşına
ağlıyorum.
özlüyorum seni anne
yavrum deyişini.
                  kulut

Susma! Konuş
Anlat...
Nasıl bensiz oralar?
Güneş yine güzel mi benim yanımdaki gibi
Geceleri üşüdüğünde ısıtan var mı içini
Hadi gidelim dediğinde tamam diyen varmı sorgusuz sualsiz benim gibi
Peki bıraktıgın gibimisin beni

Güzelmiş...