Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

istenmeyen şiir

sırtımda annemin ördüğü
hırkamla yürüyorum
yağmura aldırmadan.
yağmur yağıyor
bana aldırmadan.
her yürüdüğümde
saçıma düşen bir damla
her yürüdüğümde
gözümden dökülen bir damla.
özlüyorum çok özlüyorum
annemin kızım
şemsiyeni unutma demesini
özlüyorum
kızım üşütme demesini.
şimdi yağmurda
yürürken
şemşiyemin olmayışına
değil
annemin olmayaşına
ağlıyorum.
özlüyorum seni anne
yavrum deyişini.
                  kulut

Eline,diline ve yüreğine sağlık.Anne sevgisini çok güzel aktarmışsın.

              
       BÜTÜN AŞKLAR NEFRETLE BİTER
   Bir kurban gerekliydi
                 bakışlarımızdaki yalnızlığa....
    herşeyin bittiği yerdeyiz
    içimde sessiz öfke  olğan kin belki de...
    bakışlarında kurban:trajik yalnızlık
   yılların gölgesinde donuk mavi
    herşeyin bittiği aldanan gök/yüzümde
    sessiz isyan içinde biraz kin belki de
    KISASTA HAYAT VAR
    MADEM ÖYLE GEL BÖYLE
      

 

Eskiden evlerin önünde Leylaklar olurdu.
Bir evin önünden geçerken leylak kokusu gelirdi.
Belki bir dal koparır saçımıza takardık.
bazen de sevdiğimize götürürdük.
o zaman tek sevdiğim annemdi.
Şimdi evler de yok bahçesi olan.
Leylak ağaçları ise Büyük duvarlar ardında kaldı.
bir dal koparmak bile mümkün değil.
Şimdi evlerin önünden geçiyorum.
Leylak kokusu kalmayan evlerin önünden.
Şimdi evlerin çoğundan Hüzün Kokusu geliyor.
Çocukların şen şakrak gülüşü yerine
Kadınların için için hıçkırarak ağlayışı.

Zaman çok değişti ama ben aynı ben.
Cam kırıkları değil can kırıkları kesiyor
yalınayak top oynadığımız sokaklarda yürürken
cümleler düşük değil mutluluklar düşmüş yerlere
onları topluyorum vermek için sevdiklerime.

                                             kulut 2013

Yüreğinize ,elinize sağlık Kulut öğretmenim.

Yüreğine sağlık öğretmenim.Devamıııııııı

devamı gelir

Farkında olmadan sana akıp gidiyor..
Aklımda olan herşey...
Tek düşüncem oldun bugünlerde..Ne dünüm umrumda ne de yarın..
Madem ki ertesindeyim ayrılığın
Adını anmadan geçmesin zaman.

Senden Kalan Aşk Kırıntıları

hani sonbaharda ağaçtaki son yaprak da düşer ya
hani son kuşlar da göçer sıcak ülkelere
hani son kez yakar yazdan kalma bir günün ışıkları
işte bu söküp attıklarım , senden kalan aşk kırıntıları

sildim adını telefon defterimden
sildim aşığım kelimesini belleğimden
sildim izini vücudumun her zerresinden
işte bu söküp attıklarım , senden kalan aşk kırıntıları

Yastığıma sinen kokunu sildim
Çay bardağında kalan elinin izini de
Attım saç tellerimizin karıştığı fırçayı
İşte bu söküp attıklarım , senden kalan aşk kırıntıları

Giymem bir daha hediye ettiğin gömleği
Gitmem bir daha Hisar'daki çay bahçesine
Sürmem bir daha o sevdiğin kokuyu
İşte bu söküp attıklarım , senden kalan aşk kırıntıları

Şimdi sevginden eser kalmadı kalbimde
Kırıntıları bile attım, aşkın kalmadı bende
Hatanı anlayıp geri döndüğün günde
Seni tanımazsam bütün suç sende

Bitti artık bu aşk
Bitti artık bu
Bitti artık
Bitti
.....

Yine mevsim bahar,yürekler kor.
Aşkla dirilişi yeryüzüne sor.
Canlılar şevke gelmiş ne güzel,
Kucaklaşır sümbüller, onları tutar el.

Kardelenler mefta oldu,menekşeler şenlendi,
Koca dünya gençleşti,canlılığa eğlendi.
Seherde ilahi sesle cıvıldaşır serçeler,
Ilık rüzgarla, ümitle, açılır kapılar, pencereler...

SON KURBAN

Bu sonbahar bildiğim hayal içinden,
Çıkarttığım hisler erguvani renk demetinden,
Mahzun bakışlar olmuş gaybın pelerini.
Sarmaktayken acımasızca bedenimi,
Ömrüm sararan yaprakların bahçesi!
Bu depreniş ruhumun giyotini.
Anlaşılan o ki: bu labirentten çıkış yok gibi?
Duygularım bilmiyorum bugün neden asi?
Biliyorum ki sabır ömrün en büyük erdemi!
Gecenin girift kaldırımlarında gezinirken;
Sırlı büyülü hayalin iksirini ararken,
Kaybolan ilk gençliğimin bahar bahçelerini,
Yüreğimin o en derin köşelerinde özlerken,
Birden bir fırtına sildi tüm hayallerimi
Bu acı bu anıt mezar hayatın imgesi.
İstediğim: benimde belki her insan gibi;
Yaşanası hayattan küçük sevinç demeti!
Belki her ömür bir parça acılı kare taşır,
Belki bir kısmın acıları sabırları taşırır.
Çile ,sabır ,isyan, dua  iç içe geçmiş hançeremde,
Zelzeleler şiddetini arttırarak artarda bedende
Yağmur olmuş ince ince hüzün taneleri düşerken,
Duyulmayan feryat asra dalalet edemeden,
Bitiyor ömrün şarkısı mahzun, son mısraı söylemeden!
Ne yazar, çekmişim bir kere daha hayata restimi!
Yazsın bildiği kadar bundan böyle istediğini!
Hangi maddi güç cezalandıracak asi bedenimi?
O beden ki asil mazinin içindeki yüreğin fenomeni
Bu ruhla fırlattığım bakışlar oldu ateşten izler,
Bu hale şahit bedendeki çehreler oldu sararmış benizler.
Asil yüreğimden kopan isyan sanki bir tufan;
Son kurban zamanın somut zerrelerinden akrep ve yelkovan!

                                            Hikmet BAŞ

SON KURBAN

Bu sonbahar bildiğim hayal içinden,
Çıkarttığım hisler erguvani renk demetinden,
Mahzun bakışlar olmuş gaybın pelerini.
Sarmaktayken acımasızca bedenimi,
Ömrüm sararan yaprakların bahçesi!
Bu depreniş ruhumun giyotini.
Anlaşılan o ki: bu labirentten çıkış yok gibi?
Duygularım bilmiyorum bugün neden asi?
Biliyorum ki sabır ömrün en büyük erdemi!
Gecenin girift kaldırımlarında gezinirken;
Sırlı büyülü hayalin iksirini ararken,
Kaybolan ilk gençliğimin bahar bahçelerini,
Yüreğimin o en derin köşelerinde özlerken,
Birden bir fırtına sildi tüm hayallerimi
Bu acı bu anıt mezar hayatın imgesi.
İstediğim: benimde belki her insan gibi;
Yaşanası hayattan küçük sevinç demeti!
Belki her ömür bir parça acılı kare taşır,
Belki bir kısmın acıları sabırları taşırır.
Çile ,sabır ,isyan, dua  iç içe geçmiş hançeremde,
Zelzeleler şiddetini arttırarak artarda bedende
Yağmur olmuş ince ince hüzün taneleri düşerken,
Duyulmayan feryat asra dalalet edemeden,
Bitiyor ömrün şarkısı mahzun, son mısraı söylemeden!
Ne yazar, çekmişim bir kere daha hayata restimi!
Yazsın bildiği kadar bundan böyle istediğini!
Hangi maddi güç cezalandıracak asi bedenimi?
O beden ki asil mazinin içindeki yüreğin fenomeni
Bu ruhla fırlattığım bakışlar oldu ateşten izler,
Bu hale şahit bedendeki çehreler oldu sararmış benizler.
Asil yüreğimden kopan isyan sanki bir tufan;
Son kurban zamanın somut zerrelerinden akrep ve yelkovan!

                                            Hikmet BAŞ

güzelmiş...(6 saat engeli)

Baharcasına olsun, şimdi bir şiir söyle
Açmasını beklediğim gül olsun içinde
Umut umut goncasını parçalayan..

Yolculuk

Alacakaranlık her taraf
Toprak kokuyor her yanım
Üzerimde bir giysi
Sanki bir kundaktayım

Yalnızım yapayalnız
Bir ses var yukarılarda
Ağlıyorlar mı ne?
Biri mi öldü yoksa?

Yalnızlığı pek sevmem
Karanlıktan korkarım
Kalkıp gitsem buradan
Gitmiyor ayaklarım

Sesler kesildi artık
Karanlık ya her taraf
Akşam oldu herhalde
İnsanlar artık evde

Şimdi evimde olsam
Eşime,oğluma doysam
Dostlarımı arayıp
Hatırlarını sorsam

Anlaşıldı ölmüşüm
Ben artık yok olmuşum
Her tarafım toprak, taş
Böcekler bana arkadaş

Fidan gibi dikilmişim
Toprağın derinine
Belki bir gün çıkarım
Bir çam olarak yine

BEKLERİZ…

Bir yanda yemek
Bir yanda yağmur telaşı:
—Gelin artık akşam oldu!
—Ellerinizi yıkayın…
Annesi çağırıyor;
—Çamaşırları toplayın.
Komşumun kızı balkonda anlayın(!)
Diğer balkonda yurttan sesler:
—Demi az olmuş çayın!
Kaşık sesleri
Babadan hayat dersleri:
—Dersine baksın, çağırmayın!
Balkonda dizi muhabbeti:
—Komşu…
—Efendim!
—Yaprak dökümünü kaçırmayın
Taklitlerle reklâm seti:
—Aman kanalı şaşırmayın.

“Mahallede reytingler tavana vurdu!”

Giriş kapısında açık forum:
—Nişanlısı bırakmış duydun mu?
—Allah Allah! Ne zaman…
—Hiç duymadın mı dövüşürlerdi her zaman.
Kocası kızıyor:
—Sana ne ulan!
—Allah’ım yarabbim herifte bir hoş!
—Hoşuna gitmedi değil mi?
   Boş konuşuyorsun boş!
   Kes çeneyi de çocuğa koş.

“Bu devirde büyükler ayağa çağrılır!”

Hatice teyze borç telaşında:
—Ali oğlum su faturamı yatırıversen…
—Ne demek teyze!
Korkuyor ki Ali parayı yerse!
—Unutma emi oğlum.
Ya, bir günde bana güvense!

“Bu devirde babana bile güvenmeyeceksin.”

Duvar dibinde ağaç altı
Fısıldayan üç-beş karaltı:
—Bunlar arabayı yeni mi aldı?
—Aman bacım gör ki nirden çaldı!
—Ben gidiyom telefon çaldı!
…

“Yalan söylediğini ağaçta anladı!”

İşte bizim mahallede
Akşamın manzarası:
Buyurun sizi de bekleriz
Yarın aynı yerde münazarası!

S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
25MAYIS2008
  YOZGAT

Ey aşk_ı muhabbet
Sevdası gurubu olmayan güneşim
Hasretin böyle güzelken
Nasıldır bilmem visalin

Geldin gönül gülşen oldu
Fizar idi handan oldu
Yusuf misal kuyudayken
Seni gördü sultan oldu.

Ömrümün neşesi , huzuru  ,  canım eşime yazdığım bir kısa şiir.

BEKLERİZ…

Bir yanda yemek
Bir yanda yağmur telaşı:
—Gelin artık akşam oldu!
—Ellerinizi yıkayın…
Annesi çağırıyor;
—Çamaşırları toplayın.
Komşumun kızı balkonda anlayın(!)
Diğer balkonda yurttan sesler:
—Demi az olmuş çayın!
Kaşık sesleri
Babadan hayat dersleri:
—Dersine baksın, çağırmayın!
Balkonda dizi muhabbeti:
—Komşu…
—Efendim!
—Yaprak dökümünü kaçırmayın
Taklitlerle reklâm seti:
—Aman kanalı şaşırmayın.

“Mahallede reytingler tavana vurdu!”

Giriş kapısında açık forum:
—Nişanlısı bırakmış duydun mu?
—Allah Allah! Ne zaman…
—Hiç duymadın mı dövüşürlerdi her zaman.
Kocası kızıyor:
—Sana ne ulan!
—Allah’ım yarabbim herifte bir hoş!
—Hoşuna gitmedi değil mi?
   Boş konuşuyorsun boş!
   Kes çeneyi de çocuğa koş.

“Bu devirde büyükler ayağa çağrılır!”

Hatice teyze borç telaşında:
—Ali oğlum su faturamı yatırıversen…
—Ne demek teyze!
Korkuyor ki Ali parayı yerse!
—Unutma emi oğlum.
Ya, bir günde bana güvense!

“Bu devirde babana bile güvenmeyeceksin.”

Duvar dibinde ağaç altı
Fısıldayan üç-beş karaltı:
—Bunlar arabayı yeni mi aldı?
—Aman bacım gör ki nirden çaldı!
—Ben gidiyom telefon çaldı!
…

“Yalan söylediğini ağaçta anladı!”

İşte bizim mahallede
Akşamın manzarası:
Buyurun sizi de bekleriz
Yarın aynı yerde münazarası!

S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
25MAYIS2008
  YOZGAT

 Ne güzel insanlar birbirinden bîhaber yaşamıyormuş... Etrafını dedikodu yapacak kadar samimi olduğun insanların sarması şimdilerde nimet gibi...