Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Duruyorum
Gittiğini sandığın yerde.
Adı belli bir mahzunluk omuzlarımda
Yok_sunluk fısıldıyor kulaklarıma
Gülünce
Dünyaları sığdırdığım gözlerinle
Kaçamak bakışlarına hasretim
Dolu dolu boşlukların içinde
Bir kelam sesine tüm sözlerim
SENi seviyorum
Miniğim..

Avuçlarıma sığmıyor sevincim,
Coştukça yeni dünyalara dalıyorum.
Her çocukta ayrı bir benim
Onlarla yarınlara varıyorum..

Ne zaman bir köy türküsü dinlesem, şairliğimden utanırım.
Bedri Rahmi Eyuboğlu

dertleri yada hayalleri yada gerçekleri yada hisleri yada dilekleri yada gariplikleri yada halini yada bilmem neleri neleri paylaşmak istemez mi insan?

nerde o cevap? kelimelerden ürkenler yazamaz ki, yazsa da paylaşamaz ki...

Vakitlerden gece saatlerden hüzün
Tuhaf bir yolculuk düşüyor içime
Bir otobüste
   Bir gece yarısı
Buğulanan cama hüznümü çiziyorum
Ki hüznüm bir eşkiya,bir isyankar
Her gün yeniden dirilir
Ölümsüz sanıyor kendini
İçimde onulmaz bir isyan
Oysa ben ütopyolar kuruyorum hüznüme inat.
Bir yanım özgürlük,bir yanım umut...

                                 (Kırık dökük düşler) 18.11.2014
         

özledim, teninin kokusunu özledim;
özledim, sımsıcak nefesini özledim;
özledim, sohbetini, o sesini özledim;
gelmedin gözbebeğim, can yoldaşım gelmedin...

bir şarkı sözünden...

Yaşanamamışlıklar getiriyor seni her gece bana...

Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
Kırk yılın hatrına sen kalayım.Cemal Süreyya

Dilinde tuttuğun sözler
Kalemden ağırmış meğer.
Sevgiyle yoğrulan özler,
Her dünya malına değer

Hesabımız olmadı nasipten yana
Avuçlarımız dolusunca doyduk.
Şehadet şerbetinden içsek kana kana,
Yüreğin başına şükrü koyduk.

karmaşık düzlemlerin birinde
uyanıp sonra yine uyuyorum
sadelik peşinde değilken ben...
renklerin uykusuzluğunda ellerim
dermanı yazılmış dertler örüyorum.

Benim degil cok begendigim icin paylastim

NEREDESİN Kİ?

Yine yokluğunun ortasındayım
Üşüyor ellerim… neredesin ki?
Bomboş sokaklarda seni ararken
Bitiyor yollarım… neredesin ki?

Eklerken hasretin ucu ucuna
Ortak ettin beni gönül suçuna
Taktığım hani o siyah saçına
Soldu bak güllerim… neredesin ki?

Lal olur, görmezsem yüzünü dilim
Gidersen kırılır kanadım kolum
Düşsem bulunmaz tutunacak dalım
Kırıldı dallarım… neredesin ki?

İsmin düşmez dilimden bir an bile
Başa çıkamam hiç hasretin ile
Döndüm alev alev yanıp da küle
Savruldu küllerim... neredesin ki

Zemheri geceler girsem düşüne
Koysam başımı, yumuşak döşüne
Gel artık eyleme, sensiz boşuna
Geçiyor yıllarım... neredesin ki?

Şehrin şiirini de yıldızlar yazar
Bakmayın sokak lambalarının gözyaşlarına...