Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Cam kırıklarından kötüdür can kırıkları,
Elin kanasa,yaran çabuk geçer,
Yürek yarası ölümden  de beter .

Şiirlerinizi Okuyan Biri Olarak,yüreklerinizden Kelimelere Akan Duygularınız İçin,paylaşımlarınız İçin  yürekten Teşekkürler....

Aşk tenimize yakışmadı ;
ve
biz
ellerimizden sızan düşler kadar yalnız geleceğe,
kızıl uykularda serpilen eylül sarısına ,
tutulduk,
tutulduk,
kanayan öfkelerimize,,
Menekşe sızılarında,
yeniden dirilmek üzere.

Artık bilindik bütün söylenceleri
Kaldırırken yüreğimin tozlu rafına
Bir şiir çekiyorum ,
firkat çarpmasıyla,
eylül nefesinde
Adı sensizlik
,üşüyen sesimin soğunda
Martın koynunda
bölük -pörçük rüzgarlar topluyorum
Ayaz bakışlarının cemresine savurulurken
Kardelen gamzelerinin
şavkında sızlayan umudun ,
küle dönüşünde kalan alazım…
Yüreği kan …
Yüreği hazan…
Susuyorum sensiz bir kentin kuytusunda
Balyoz gibi iniyor yalnızlık benliğime,
puslu gece karartması
Bozukluk cümleler sağıyor,
gölgesi lal olan düşlerimden ,
vuslatın on beşi
yanarken ve yakarken,
sağanak sağanak kubbemizi,
uyusun düşlerimiz kuş tüyü uykularda
uyusun

En ağır eleştiriler gece yapılır,
En çok soru kendine gece sorulur.
Bu yüzden her karanlıkta
Yürekler yorulur,
Yarınlara belki bu yüzden,
Daha dik,
Daha kararlı,
Daha şükürle doğrulur..

hiçbir renk örtemezdi artık saçlarıma düşen ilk akı… kundakladığım yorgunlukları taşıyorum şimdilerde döşümde gün gün eksilen nefesimin kifayetimidir,

Yanıyor şiirlerim
Daha dün şuracığa diktiğim yediveren gülleri
Kasımpatılar
Akşam sefaları...

Şehrim yanıyor
Hain gönüllerin ellerinde molotoflar
Elleri ki yüreklerinden kara
Sokak sokak tüm hücrelerim yanıyor..

Acılarım yanıyor
Külleri savrulmaktan aciz
Yorgun düşlerim
Hayallerim beş para etmesin artık
Mutluluk sarhoşu
Ateş edenler...

Sen şiir değilsen gönül utansın
Sen şiirsen şair utansın
Seni şiirden eden utansın..

Kar yağınca aydınlanan gecelerim var
Yalnızlığı aydınlatacak kadar beyaz değil demek ki kar..

Bıraktığın gibi değil mevsim
Savruldu sarı hazan
Eylül çoktan terk etti bizi
Yarım kaldı düşleri yaprakların..
Gökyüzü bıraktığın gibi değil
Karardı hayalleri bulutların
Çizmiyor artık çocuklar mavi mavi
Güneşin bile rengi soldu..
Bıraktığın gibi değil şair
Terk edişlerin gibi
Acımasız
Yüreği ki
En olmadık yangın yeri...

Gözlerimin kuytusundasın şimdi ,
ürkek bir şiirin
yazılmamış son mısrasın da
üşüyen karanfillere inat,
ellerini ovuşturuyor zaman
çekilmiş hasretin
yansımasında kalmış ,
yorgun rüzgarlar savruluyor asumandan ,
Unutma....
Kaç evvel zaman yoksunu ,
hülyada daldım sensizliğin
Sınır tanımaz yaralarına
Susarsın
unutma..

Zaman sarp bir yokuş
Yürekte his  değiş tokuş.
Rüzgar dalga dalga simalarda
Şimşek yırtınıyor semalarda.
Esse deli rüzgar,
Yağsa rahmet yağmuru
Hepsini hoş edecek,
Bizde sabır var,
Bizde dua var..

Seni neden sevdim
Felsefesidir aşkımızın
Seni nerde sevdim
Coğrafyasıdır
Seni ne zaman sevdim
Tarihi
Seni ne kadar sevdim
Matematiği
Ama seni mazeretsiz
Ama seni durduk yere
Ama seni ansızın
Ama seni ölçüsüz
Bir yudum su gibi sevdim

Gene gece
Geberircesine
Geleceğim gelmesine
Gün görmemiş gençliğimin
Geri gelmeyen güvertesinde...

Atışma ortamı olsa süper olurdu...