Çocuktum,
Bi kağıt tükenmişliğinde sanırdım hayatı..
Kıyamazdım yazmaya, sonsuzu bilmeden evvel
Tükenmesin diye kelimeler ..........
Cocuktum,
Seker tadinda sandim hayati,
Gecenin karanlarigi çöktü umutlarima.
Adim adim yaklasiyordu son,
Kirik camlar kadar keskin sancisi.
Gidiyordu benden, tuketiyordu beni zaman.
Bilemedim, yeni bir baslangica gebe miydi bu son.