Şimdi mısraların kanatları kırılmış,
Ateşten tabutlar taşımakta.
Bulutlar ağlarken öksüz şiirlere,
Kelebekler konmuyor dizelere.
Vakit sonbahar derken kış gelmiş,
Sözcükleri sevenlerin bağrından çekip.
Sonsuzluğa uçmuş barış güvencinleri,
Çekiyorlar masumları;
Bir ileri iki geri..
Özellikle betimlemeler güzel olmuş. Bir umut, bir umut yoksunu...
Kaleminize sağlık..