Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

yüreğinize sağlık.....

Teşekkür ederim hissederek okuduğunuz için esasen sizin yüreğine sağlık.

Nerden baksam,tutsam
Topu topu üç adım aramız
Sevda ve us  paradoksu
Sadece üç adım
Atıyorsan adımlarını aşkla at
Aşkla at ki “aşk olsun”
İçindeki/içimizdeki yaralanmış gerçekliği olmuyor/ölmüyor insanın
Gölgen tıpkı gözlerin gibi dipdiri karşımda duruyor
Senden haber getirmiş
Üç adım kalmış
Yanmaya çağırıyorsun
Kaldı ki  nüans farkıyla değip/geçecek
Aşk sadece
“Biz “ farkı gerektiren
Ciddi bi şakadır…
Unutma sadece üç adım hakkın var….

Öğretmenim kaleminiz çok sağlamlaştı. Naçizane fikrimi beyan etmek istedim. Tebriklerimle.

Öğretmenim kaleminiz çok sağlamlaştı. Naçizane fikrimi beyan etmek istedim. Tebriklerimle.

Ben teşekkür ederim .
İyi dilekleriniz için...Çok sevgiler....

zaman...yine tenhadır
 ayrı ayrı kapılardan araladığımız                                       hayat..gidenin ardında kalıyor
tezhipli kelimeler yok dilimde                                     aşka dair... ne söylesek yorulmakta 
    nereye gitsek yar kalıyor ardımızda
sesinin rengine astım şiirleri
zaman kehribar
tut ki bir küçük yağmur damlası sevgi
doluyor kalbine sessiz harflerle.."

tüm saatleri bir bilinmez vakte kurarak sürdür hayatı...
kanatların/kirpiklerin buz tutsa da bekle...
binlerce anlam yükle hiç önemsenmeyen zaman dilimlerine...
ardıma çiçekleri takıp geleceğim...bekle...
ben...dördüncü cemre...

yaşananlara, yaşanmışlıklara ve yaşanacaklara...
sadece "o" an'ın kokusu sinsin uzak bir yerlerden...
geri kalan her şey yitirsin anlamını...
beklemekten yorulan ruhuna derman olup geleceğim...bekle...
ben...dördüncü cemre...

ufukta umutlara göçebelik yapan bulutlara bak...
bin yıldır saklandığın sırlı ülkenin sınırlarını da yak...
imkansızlıklardan korkmayı bırak...
bir kağıttan gemiye binip geleceğim...bekle...
ben...dördüncü cemre...

önce havaya düşeceğim bahara göz kırparak...
sonra suya; balıkların tekmiline selam çakarak...
toprağa düştüğümü tohumlar haber verecek sana...
ve en sonunda yüreğine düşeceğim bir avuç korla...
kuşları da ardıma takıp geleceğim...bekle...
ben...dördüncü cemre...

tüm saatleri bir bilinmez vakte kurarak sürdür hayatı...
kanatların/kirpiklerin buz tutsa da bekle...
binlerce anlam yükle hiç önemsenmeyen zaman dilimlerine...
ardıma çiçekleri takıp geleceğim...bekle...
ben...dördüncü cemre...

yaşananlara, yaşanmışlıklara ve yaşanacaklara...
sadece "o" an'ın kokusu sinsin uzak bir yerlerden...
geri kalan her şey yitirsin anlamını...
beklemekten yorulan ruhuna derman olup geleceğim...bekle...
ben...dördüncü cemre...

ufukta umutlara göçebelik yapan bulutlara bak...
bin yıldır saklandığın sırlı ülkenin sınırlarını da yak...
imkansızlıklardan korkmayı bırak...
bir kağıttan gemiye binip geleceğim...bekle...
ben...dördüncü cemre...

önce havaya düşeceğim bahara göz kırparak...
sonra suya; balıkların tekmiline selam çakarak...
toprağa düştüğümü tohumlar haber verecek sana...
ve en sonunda yüreğine düşeceğim bir avuç korla...
kuşları da ardıma takıp geleceğim...bekle...
ben...dördüncü cemre...

Dördüncü cemre hoşgeldin

Bir yudum su ferahlığı
Yılların susamışlığına
Anları eklerken kıyamamak
Hayatin kirlenmişliğinde
Parmak uçlarında yürümek belki de
Usulca sokulmak düşlerken bile
Fısıltıyla konuşulur sadece orda
Güneşin mayhoşluğundan sarhoş
Uyuyakalan kediyi uyandırmamak adına
Pamuklardan bir dünya seninle inşamız
Orda herşey olağan
Yalın ayak çıplaklığında
Tarifsiz
Uçan bir kadife hissinde
Ben korkarım dillendirmeye
Sen anla
Ki sözcükler
Anlamlar
Beklentiler
Orda pek eğreti...

Bir nefes;
Bir can.
Tutunmak için hayata
İnanç ; akan kan
Dolaşıken damarlarda
En güzel yerini bulan.
Kararsa gün
Yağsa kar
Isıtan ,ışıtan o
İlahi  nizam.

Dördüncü cemre hoşgeldin

hoşbuldum...
bekleyen/isteyen/özleyen/hasret çeken/dileyen/yol gözleyen herkesin cemresi düşsün yüreğine...
şiirce kal...

Yokluğunda;
Elim kolum bağlanmış
Yalnışlığın rüzgarları
İçime içime vuruyor
Gözüm gözümü görmüyor
Kader,senden yana nasibime kederleri yazmış..
Yokluğunda;
Yollar yüze/düze değil güze çıkıyor...

Yokluğunda;
Elim kolum bağlanmış
Yalnışlığın rüzgarları
İçime içime vuruyor
Gözüm gözümü görmüyor
Kader,senden yana nasibime kederleri yazmış..
Yokluğunda;
Yollar yüze/düze değil güze çıkıyor...

yalnışlığın değil sanırım... Yanlışlığın olsa gerek 

yalnışlığın değil sanırım... Yanlışlığın olsa gerek 

Şiir konusunda amatörüm demeye bile dilim varmıyor..sadece anın içinde hissediyor ve yazıyorum.hatalarimi kusurlarimi idare edin hocam..dikkatinize ayrıca teşekkür ederim.
Saygılarımla...

güzel hayaller uzmanı bir hayalbaz...
coşku sarmaşığına sarılmış bir hüzünbaz...
deniz üstündeki pırıltıları toplamış avuçlarına
saçıyor saçlarıma, efsunlu bir sihirbaz...

 DAMLADAN PEYGAMBER(S.A.V)’E  GÖZYAŞI Neden hırçındır bu umman bu deniz? Her yer masmavi lakin ağlar mı deniz? Cesur ol da dedim yaklaş deryaya, Belki de derdini anlatır bana… Dedim ki mevsim yaz var mı bir derdiniz? Nedir bu feryat figan sanki öleceksiniz? Vurursunuz amansız şu küçücük karaya, Haccac görse halini inan gelir vicdana. Belki derdin çok büyük biz bilemeyiz. Bir kusur mu işledik? Ki biz beşeriz. Döndüm arkaya ama aklım hala deryada, Seslendi arkamdan ürkek küçük bir damla. Ey beşer dön bana yaklaş yanıma, Neler oluyor şu Adem’in evlatlarına? Sultanımız bizim elbet çok olmuştu, Nuh’umuza uyanlar tufanlardan kurtuldu. Musa peygamber yararken Hazar’ı Firavun a mezarı denizde kazılmıştı. Yuttu Yunus’u deryamızda bir balık, Sabiri ve şakiri kurtarırdı mutlak Halık. Görmemişti kainat öyle muhteşem bir kul, Adı Muhammed (a.s)idi şanı Fahri Resul. Ondan önce beşer şems altında kum tanesi, Yaralara merhem idi Ummanların İncisi. Yanmıştı beşer ; ahlak ,nizam ,edep yok. Nisa mı? Ona asla ve asla kıymet yok. Seslendi o nebi :Bakınız Ey İnsanlar! Her şeyi gözeten Bir Aziz Allah var. Ki biz O’nun yarattığı en şerefli varlığıyız, O’nun Nizam-ı Kelam’ına mutlaka uymalıyız. O kutlu hedefe ilerlerken deryada, Birçoğu terk etti henüz onu kıyıda. Ümmet ümmet diye akıttı göz yaşını, Nice girdaplar gördü, onun ulvi bakışı. Korudu ümmetini her türlü ifrattan, Alırdı feyzini Rabb’ından ve Kur’an’dan. Dedi ki bu derya ahre kadar akacak, Ümmetim deryada birer yıldız olacak. Ehli beyte tutunan selamete varacak İzimden gelen ümmet elbet benle olacak. Son kelamı hutbede varılırken menzile: Sımsıkı sarılınacak Kur’an ve de hadise. Sene olmuştu miladi altı yüz otuz iki, Gül kokulu Muhammed(a.s)Rabbine gitmişti. O gittikten sonra deryalar ciğeri yandı. Onun matemi ile her yanımız tuz aldı. Ne zaman terk edildi onun şanlı sünneti, Damlalar borç bilir gözyaşını dökmeyi. Çıkar mı demeyin deryadan hiç gözyaşı? Vallahi ben gördüm o sıcacık damlayı…

sen şiirlerime karışınca
ben göğün enginliğine sessiz
çığlını duyacağım sensizliğin..

gel..bu şehir eskiyor bizsiz
mevsimler yaşımı döndürüyor sensiz “