Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Hayat
Bir kelimeden
Bir cümleye
Bir şelalenin önünde
Duru
Hareketli
Heyacanlı
İçinde ve dışındakilerle
Cap canlı
Yol aldıkça aşağı doğru
Kabrini görüyor
Yapmaya çalışıyor
Fakat nafile
Öyle hızlı düşüyor ki
Bir bakıyor
Taşın toprağın içinde...
Ne hesaplar  yarım  kalmış
Ne hayaller yarım..

Hayatta olsa da,hayalde olmuyor
Hayalde olsa da, hayatta olmuyor
Güzel olan her şey ya uzaktadır ya da çabuk bitiyor
Bazı şeyler elimizde değil
Ya duamızda
Yada gönlümüzde oluyor

Biz defteri kiloyla alan çocuklardık
Ondandır şimdi yazdıklarımızın ağır gelmesi..

mektup yazsan diyorum...
adım ha milena olmuş ha piraye...
dışarıda yağmur yağsın
sen kafka/nazım ile karışık...

ağırlığımız, yüreğimizde taşınan, mektuplarda...
mektup yazsan diyorum, sokaklar hüzün taşır...
sonra taşınmaz, hiçbir şey –içinde – veya dışında...

ayaklarım yere bassa,
kuşları kıskanırım bu kez
yüreğime inen rötarlı bahar sonrasında...

kaç vakitli sevebiliyoruz ki birbirimizi...
üç zamanı beşe çıkarsak,
belki de tamamen unutabilirdik eksiklerimizi....
herkesin günahı, çalınmış zaman dilimi kadar...
yaşam, raylar gibi saçlarımızı da uzatırdı belki,
aynı yöne taranmış olsaydık...

kafamızdakiler,
çılgın bir atın kırılmış bacağı...
-ve yaralı da olsa- atları vurmamalı...

çocuktuk... akşam olur eve dönerdik...
bulutlar da öyle...
ölüm orucuna giren yıldızlar belirirdi
öylesine cılız...
gökteki yerlerinde...
bizim gökyüzümüz hep böyleydi...
büyüdük...
günün tam orta yerinde, akşam olduk...
uykumuz çalındı...
tam evden kaçacaktı ki mutluluk
bohçasına, tüm geçmişi doldurarak...
bir ekim sarısında şafağı bulduk...
o gün bugündür
gün yirmidört, her bir saate bir güneş doğar...

mektup yazsan diyorum...
adım ha milena olmuş ha piraye...
dışarıda yağmur yağsın
sen kafka/nazım ile karışık...

Sadece bir günlüğüne kalbime gel
Seni tanıyan,gören gözlerim
Sözlerim…
Ellerim….
Kalbinin sıcaklığını hissetsin.
Pınarda su
Sofrada ekmek gibi
Hayat bu olsa gerek desin
Bilirsin kuşlar ağaçlara inanır ve sığınır……

İnce bi çizgide
Acı bi gerçekte saklamışlar aşkı
Bi kulenin üzerinden atmışlar sevmeyi
Gitmek insaniyet namına olurken
Hayalleri podyuma
Düşleri gökyüzüne
Nefreti en güzel yerlere bırakmışlar
Meşakatsiz
Üstüne üstlük bide bedava
Sonrası...?
İçimize oksijen tüpü
Dışımıza yangın söndürme tüpü....

kalemin kağıda hasretinden
yaprağın güle fetreti’ kadardık
bir ince sızıydı şiir
gülerken yüzümüze kıyamet
kalbimizde hududu hasret
gül haresinde
sağanak olup boşanıyor kalbim 
 
şiirler dolusu sustuğumdan
 haberin var mı
son saltanatına baş eğmiş
tüm harfler
suskuyla yazılmış aşkın lügatime..’

"az"ım ben...
a'dan z'ye kadarım...
"az"ım...

bir Hakan Günday selamı hissettim ben burda öğretmenim. En sevdiğim kitabıdır. Ve "az" a dair yazdığı paragraf çok şey anlatır😉👏 şiirle edebiyatla dolu nice günlerimiz olsun.

bir Hakan Günday selamı hissettim ben burda öğretmenim. En sevdiğim kitabıdır. Ve "az" a dair yazdığı paragraf çok şey anlatır😉👏 şiirle edebiyatla dolu nice günlerimiz olsun.

hepimiz a'dan z'ye kadar değil miyiz az/çok...
yoksa  "az"ile "çok" arasında pek de fark yoktur derdi "hiç" olmak olanın...
şiirce kalın...

hepimiz a'dan z'ye kadar değil miyiz az/çok...
yoksa  "az"ile "çok" arasında pek de fark yoktur derdi "hiç" olmak olanın...
şiirce kalın...

hatta "az" daha çoktur, daha yalındır, daha kendindir bile diyebiliriz belki. Çokluğun içinden azala azala "hiçliğe" . Şiirle kalın.

Ne güzeldi seni yazmak
Gönlüme düştüğün
O günden beri.
Mısra mısra anlatmak
Yüreğimden gelen
Kelimeleri...

Saklandıkca yüreğime
Kuytularımda,çiçekler
Yamaçlarımda sevincler
Öylece…
Okunaklı ve dokunaklı

bir kış ağacı yalnızlığı gönder bana
sesinin renginde
feryad eden kuşlar
hüznüme yağan yüzün
terkedilmiş bir çift el
uzansın aramıza
uzasın kış
sereserpe yalnızlıklara.."

Kendi şiirlerimizi paylaşalım
Sen oku önce sonra ben
Yazmadıklarını okuyorum
Yazmadıklarımı okuyorsun
Ne güzelsin...

iki dizelik bir şiiriz biz...
kafiyesi "az" olan...