Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

BİR AYRILIŞ HİKAYESİ - NAZIM HİKMET


Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...

GÜNEŞİN SOFRASINDA SÖYLENEN TÜRKÜ

Dalgaları karşılayan gemiler gibi,
gövdemizle karanlıkları yara yara
çıktık, rüzgarları en serin
uçurumları en derin
havaları en ışıklı sıra dağlara.
Arkamızda bir düşman gözü gibi karanlığın yolu.
Önümüzde bakır taslar güneş dolu.
Dostların arasındayız!
Güneşin sofrasındayız!
Dağlarda gölgeniz göklere vursun,
göz göze
yan yana
durun çocuklar.
Taşları birbirine vurun çocuklar.
Doldurun çocuklar,
doldurun
doldurun
doldur içelim.
Başları
göklere
atalım
serden geçelim..
Heeey, nerden geçelim?
Yalnayak
koşarak
devlerin
geçtiği
yerden geçelim.
Heeey
hop
Heeey
hep
birden geçelim.
Doldurun çocuklar,
doldurun
doldurun,
doldur içelim.
Dostların arasındayız!
Güneşin sofrasındayız!.
N.Hikmet

Şiirler yazarım
Basılmaz
Basılacaklar ama
* * *
Bir mektup beklerim
Belki de öldüğüm gün gelir
Mutlaka gelir ama
* * *
Ne devlet ne para
İnsanın emrinde dünya
Belki yüz yıl sonra
* * *
Mutlaka bu böyle olacak ama



Nâzım/ Moskova 1957

Biri vardı içerde/O birisi ben değildim/Ama/Benden daha bir bendi!..

  ...

'Soğuk. Soba sönmüş. Dar, uzun battaniyemin altında yapayalnızım. Halbuki bilirsin ki ben en iyi yazılarımı sokakta kalabalığın arasında dolaşarak yazmışımdır, evde okuduğumu anlamak için çocuklarımın gürültüsüne muhtacım ve insanların arasından ayrıldığım vakit karaya vurmuş hazin bir palamuda benzerim.'

Nazım Hikmet RAN

şiir okumayı öğrendiğimden beri nazım hikmeti okurum.annemin bana verdiği en güzel değerlerden biridir ustam.ama bu başlık açıldığından beri ustamın bilmediğim ne kadar çok şiiri olduğunu,bilmediğim nice güzel sözleri olduğunu keşfettim.her sabah yeni bir ışık alıyorum.tüm paylaşımcılara ve konumuzun başlatıcısı şeniz öğretmenime teşekkür etmek istedim.teşekkürler

Türk Köylüsü

Topraktan öğrenip
                     kitapsız bilendir,
Hoca Nasreddin gibi ağlayan
                     Bayburtlu Zihni gibi gülendir.
Ferhad'dır,
                  Kerem'dir,
                                    ve Keloğlan'dır.
Yol görünür onun garip serine,
analar, babalar umudu keser.
kahbe felek ona eder oyunu.
Çarşambayı sel alır,
bir yâr sever
                     el alır,
kanadı kırılır
                     çöllerde kalır,
ölmeden mezara koyarlar onu.
O, "Yunusu biçâredir,
      baştan ayağa yâredir,"
ağu içer su yerine.
Fakat bir kerre bir derd anlayan düşmesin önlerine
ve bir kerre vakterişip :
                "-Gayrık, yeter!.."
                                          demesinler.
Ve bir kerre dediler mi:
"İsrafil surunu urur
                 mahlukat yerinden durur",
toprağın nabzı başlar
                            onun nabızlarında atmağa.
Ne kendi nefsini korur
                             ne düşmanı kayırır,
"Dağları yırtıp ayırır,
kayaları kesip yol eyler âbıhayat akıtmağa..."

SESİMİZ - NAZIM HİKMET


Çeneni avuçlarının içine alıp,
duvara dalıp
kalma! .
Çeneni avuçlarının içine alma! .
Kalk!
Pencereye gel!
Bak!
Dışarda gece bir cenup denizi gibi güzel,
çarpıyor pencerene dalgaları..
Gel!
Dinle havaları:
havalar seslerin yoludur,
havalar seslerle doludur:
toprağın, suyun, yıldızların
ve bizim seslerimizle...
Pencereye gel!
Havaları dinle bir:
Sesimiz yanındadır,
sesimiz seninledir...

  Kalbimde maziden bugün izler var
 Her siyah saatım bu izle erir
 Ruhumu geçmişin hicranı sarar
 Doğanlar ölür ölen dirilir
 
Anladım hayatmış mazinin adı
 Yıllara karışan her şey ses verir
 Hasretle doludur geçmişin yadı
 Mazinin elemi bile tatlıdır.

SEN BENİM SARHOŞLUĞUMSUN - NAZIM HİKMET


Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
üstüm başım çamur içinde
yanıp sönen ışığına düşe kalka giderim.

"En güzel deniz: henüz gidilmemiş olanıdır.
En güzel çocuk: henüz büyümedi.
En güzel günlerimiz: Henüz yaşamadıklarımız....
Ve sana söylemek istediğim en güzel söz henüz söylememiş olduğum sözdür."

                     

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

ÇEKİLMEZ BİR ADAM - NAZIM HİKMET


Çekilmez bir adam oldum yine
Uykusuz, aksi, lanet
Bir bakıyorsun ki ana avrat söver gibi
Azgın bir hayvan döver gibi
O gün çalışıyorum
Sonra birde bakıyorsun ki
Ağzımda sönük bir cigara gibi tembel bir türkü
Sabahtan akşama kadar sırt üstü yatıyorum ertesi gün
Ve beni çileden çıkarıyor büsbütün
Kendime karşı duyduğum nefret ve merhamet
Çekilmez bir adam oldum yine
Uykusuz, aksi, lanet
Yine her seferki gibi haksızım
Sebep yok olması da imkansız
Bu yaptığım iş ayıp rezalet
Fakat elimde değil
Seni kıskanıyorum.

“Gitmek” sadece bir eylemdir.
“Unutmak” ise kocaman bir devrim.

Nazım Hikmet Ran

''Hayat çetin şey cicim, hislerini kaybetmeden onu bir balta gibi yarıp geçenlere ne mutlu.''

Piraye'ye Mektuplar | Nazım Hikmet